MATERIAŁY KOLOKWIUM
WYRÓB BUDOWLANY- -rzecz ruchoma bez względu na jej sposób przetworzenia, przeznaczona do obrotu , wytworzona w celu zastosowania w sposób trwały w obiekcie budowlanym, wprowadzona do obrotu jako wyrób pojedynczy lub jako zestaw wyrobów do stosowania we wzajemnym połączeniu stanowiącym integralną całość użytkową i mającą wpływ na spełnienie podstawowych wymagań dotyczących:
- bezpieczeństwa konstrukcji – podczas budowy nie może dojść do uszkodzenia materialu, co by skutkowało uszkodzeniem innych
- bezp. Pożarowego – przy projekcie uwzględnia się, by konstrukcja miała odpowiednią nośność podczas pożaru
- bezp. Użytkowania , odpowiednich warunków higienicznych i zdrowotnych , ochrony przed hałasem i drganiami , oszczędności energii i odpowiedniej izolacyjności cieplnej przegród.
WYRÓB BUDOWLANY OZNACZA:
1) bezpostaciowy materiał budowlany: podczas procesu technologicznego na budowie przybiera odpowiednią postać (asfalt ,kleje, gotowe mieszanki tynkarskie, kruszywo, mieszanka betonowa , cement , gips , wapno.)
2) materiał ukształtowany przed wbudowaniem jako :a)wyrób pojedynczy: rury , kształtki wtryskowe jednoczęściowe , wyroby ze szkła, materiały rolowane z bitumów, wyroby izolacji termicznych , b) zestawy wyrobów: rury preizolowane , łączniki zaciskowe zaprasowane, stolarka okienna, systemy dociepleń, system rur kanalizacyjnych
Podział potrzebny w celu ustalenia odpowiedzialności za jakość.
CECHY TECHNICZNE WYROBU BUDOWLANEGO:
Zbiór właściwości pozwalających należycie spełniać przewidziane dla WB funkcje w eksploatacji budowli
Wymagania te są zawarte w dokumentach i odniesieniach:
1)Polska Norma- wydawana na wyroby, które mają mocna pozycję na rynku, są dobrze przebadane i są znane ich właściwości
2) aprobata techniczna - pozytywna ocena techniczna przydatności wyrobu budowlanego do zamierzonego stosowania uzależniona od spełnienia wymagań podstawowych przez obiekty budowlane , w których wyrób jest stosowany(na 5 lat)
3) europejska aprobata techniczna- pozytywna ocena techniczna przydatności wyrobu budowlanego do zamierzonego stosowania uzależniona od spełnienia wymagań podstawowych przez obiekty budowlane , w których wyrób jest stosowany wydana zgodnie z wymaganiami UE
WB NADAJE SIĘ DO STOSOWANIA W BUDOWNICTWIE, JEŻELI JEST:
a) oznakowany CE – jest zgodny z normą harmonizowaną albo europejską aprobatą techniczną bądź krajową specyfikacją techniczną państwa członkowskiego UE
b) umieszczony w określonym przez Komisję Europejską wykazie wyrobów mających niewielkie znaczenie dla zdrowia i bezpieczeństwa
c) oznakowany znakiem budowlanym , co oznacza , że dany wyrób jest zgodny z PN wyrobu albo aprobatą techniczną
CECHY TECHNICZNE WB
1. CECHY FIZYCZNE: gęstość, gęstość objętościowa, g. nasypowa, szczelność, porowatość, wilgotność, nasiąkliwość, przesiąkliwość, kapilarność, higroskopijność, przewodność cieplna, rozszerzalność cieplna, ognioodporność, radioaktywność naturalna
2. CECHY FIZYKOCHEMICZNE: skurcz, odporność na korozję, odporność na starzenie
3. CECHY MECHANICZNE: wytrzymałość na ściskanie, w. na rozciąganie, twardość, sprężystość, mrozoodporność, plastyczność, ścieralność, odporność na uderzenie, wytrzymałość na zginanie
Gęstość właściwa – masa jednostki objętości bez uwzględniania porów wewnętrznych(kg/m^3 lub g/cm^3).Zależy od składu chemicznego m/Va
Gęstość objętościowa-(pozorna) masa jednostki objętości materiału (ze wszystkimi porami wewnątrz) Zależy od struktury materiału i w granicznym przypadku będzie równa g właściwej( kiedy jest materiał lity bez przestrzeni wewnątrz np. metale) (KB/m^3 lub g/cm^3) m/v Vobj<=V
Gęstość netto dla niektórych materiałów
Gęstość nasypowa – masa jednostki objętości materiału nasypowego , może mieć stan luźny lub utrzęsiony (kg/dm^3 lub kg/m^3)
Szczelność materiału 1>=S=ro ch /ro ro ch – gęstość objętościowa , ro – gęstość właściwa Porowatość P=(1-S)*100% P należy <0,100%)
Wilgotność – ilość wody w materiale budowlanym w stosunku do materiału suchego (ocena czasu podstawowego) zależy od czasu i warunków M=(m mut1-m dy)/m dy *100%
Nasiąkliwość - w grupie tworzyw sztucznych chłonność wody zdolność materiału do chłonięcia wody przy ciśnieniu atmosferycznym.
Ta cecha jest zależna od struktury materiału i jaką ma porowatość( dotyczy porowatości otwartej)
Kapilarność – zdolność materiału do chłonięcia wody pod wpływem napięcia powierzchniowego, ilość wody jaka przepływa przez przekrój materiału w stosunku czasu
Higroskopijność – zdolność do chłonięcia pary wodnej z powietrza, decydują o niej własności powierzchni, zależy od rodzaju materiału, struktury wewnętrznej i wielkości powierzchni. Przewodność cieplna- zdolność materiału do przewodzenia strumienia ciepła, powstałego na skutek różnicy temperatur na powierzchni tego materiału. Zdolność ta jest określana jako współczynnik przewodzenia ciepła.
Współczynnik przewodzenia ciepła - zdolność materiału do przewodzenia ciepła
<Ilość ciepła przewodzonego w jednostce czasu przez 1m2 pow. przegrody o grubości 1m przy różnicy temp. pow, równej 1K w czasie 1s
Informuje o ilości ciepła przenikającego przez materiał izolacyjny. Im jest niższy tym materiał jest lepszym izolatorem.>
Jednostka W/(m*K)
Q – ilość ciepła jaka przepłynęła
S – pole powierzchni próbki
D – grubość próbki
T1 – temperatura cieplejsze powierzchni próbki
T2 – temperatura chłodniejsze powierzchni próbki
T – czas badania
Współczynnik przepuszczania pary wodnej(dyfuzyjność)
Odpowiada Ilości wilgoci, w postaci pary wodnej jaka dyfunduje przez warstwę materiału o grubości 1m i przekroju A = 1m2 przy różnicy ciśnień pary wodnej po obydwu stronach warstwy p=1Pa i w czasie t= 1h
Ognioodporność - czasu jaki wytrzymuje materiał/wyrób czy też element budowlany podczas badania, kwalifikuje się go do odpowiedniej klasy odporności ogniowej.
Radioaktywność naturalna - wpływa na warunki higieniczno-zdrowotne w środowisku mieszkalnym i może stanowić zagrożenie zdrowia mieszkańców.
Wydłużenie cieplne- zdolność materiału do zmiany długości w wyniku zmiany temperatury. Określana przez wartość współczynnika rozszerzalności cieplnej
KLASYFIKACJA OGNIOWA
Skurcz - zmniejszenie objętości lub zmniejszenie wymiarów części z tworzywa
Odporność na korozję - zdolność metalu do przeciwstawienia się niszczącemu działaniu określonego środowiska korozyjnego.
Odporność na starzenie - odporność na utratę pierwotnych właściwości materiału. Starzenie związane jest z pojawieniem się samorzutnych zmian strukturalnych w materiale. Im wolniej te zmiany zachodzą , tym bardziej odporny jest materiał.
Wytrzymałość na ściskanie – jest to największy opór, jaki stawia materiał siłom ściskającym
a) sztywność obwodowa rur- charakteryzuje stopień ugięcia rury poddanej działaniu sił zewnętrznych
b) elastyczność obwodowa- ściśnięcie rury i wprowadzenie 30%- owego odkształcenia. Pozwala przewidzieć, jak będzie zachowywał się rurociąg w skrajnych warunkach obciążenia.
Wytrzymałość na rozciąganie jest to największy opór, jaki stawia materiał siłom rozciągającym, przeciwstawiając się zniszczeniu.
Twardość jest to odporność materiału na odkształcenie trwałe, wywołane wciskaniem w jego powierzchnię innego materiału o większej twardości.
Sprężystość jest to zdolność materiału do powracania do pierwotnej postaci po usunięciu siły zewnętrznej, która spowodowała odkształcenie materiału.
Mrozoodporność - określa odporność materiału na niszczące działanie zamarzającej w porach materiału wody.
Plastyczność - zdolność materiału do zachowania odkształceń trwałych bez zniszczenia spójności np. glina, asfalt, metale, polimery.
Ścieralność jest to podatność materiału na ścieranie
Odporność na uderzenie Jest to zdolność przeciwstawienia się nagłym siłom uderzeniowym. Określa się ją energią potrzebną do stłuczenia lub przełamania badanych próbek materiału.
Wytrzymałość na zginanie jest to największy opór, jaki stawia materiał siłom zewnętrznym powodującym zginanie, aż do jego złamania.
MATERIAŁY INSTALACYJNE
KONSTRUKCYJNE WYPEŁNIAJĄCE
TERMOIZOLACYJNE HYDROIZOLACYJNE USZCZELNIAJĄCE WYKOŃCZENIOWE
I AKUSTYCZNE
ORGANICZNE NIEORGANICZNE
METALE I ICH STOPY
Metale – substancje, które w skondensowanych stanach skupienia(stałym i ciekłym) charakteryzują się bardzo dobra plastycznością, przewodnością cieplną, specyficznym połyskiem oraz nieprzezroczystością a ponadto w stanie stałym występują w fazie krystalicznej
Ruda – skupienie minerałów, z którego można otrzymać metal w skali przemysłowej
Stopy metali – substancje składające się z dwóch lub więcej pierwiastków i zachowujące wymienione wyżej główne właściwości stanu metalicznego
* PODZIAŁ METALI ZE WZGLĘDU NA SKŁAD CHEMICZNY
- metale i stopy żelazne - główny składnik żelaza(stal i żeliwo)
- metale i stopy nieżelazne – główny składnik np. aluminium, miedź, cyna
* STOPY ŻELAZA:
Stale – stopy żelaza z węglem zaiwerające do max 2% węgla oraz pewien % innych pierwiastków. Są obrabiane plastyczne oraz cieplnie.
Żeliwa – stopy żelaza z węglem o zawartości powyżej 2% węgla, w większości nie obrabialne plastycznie( tylko odlewy)
* PODZIAŁ STALI:
1 Węglowa – gdy wszystkie składniki pochodzą z przerobu hutniczego
2 Stopowa – gdy składniki wprowadzane są celowo pierwiastków dodatkowe (ma to na celu poprawienie właściwości stali):
-niskostopowa - średniostopowa - wysokostopowa
STAL:
- gęstość- zależy od stopu (ok. 7,5 g/ cm3)
- współczynnik przewodności cieplnej- 45
- współczynnik rozszerzalności liniowej- 0,012
- współczynnik chropowatości bezwzględnej- 1,5mm
- zakres ciśnień roboczych- 2,5 mPa
RURY PRZEWODOWE- PODSTAWOWE CECHY:
- istniejący szereg średnic zewnętrznych rur przewodowych gwintowanych posiada powiązania z istniejącycm asortymentem złączek gwintowanych i armatury gwintowanej, tworząc wzajemnie dopasowaną całość
- istniejący szereg śr. Zewn. Rur przewodowych do spawania posiada powiązania z istniejącym asortymentem złączek kołnierzowych i armatury kołnierzowej., tworząc wzajemnie dopasowaną całość.
- wymiary grubości ścianek rur, kołnierzy i armatury dla określonych gatunków stali stopniowane są wg zasad stopniowania ciśnień nominalnych
- rury przewodowe podlegają zawsze kontroli szczelności przy ciśnienach; w sposób określony odrębnymi normami
- spawalność rur zapewniona jest poprzez właściwy dobór gatunków stali
- określone wymiary śr.zewn. i określona dokładność wykonania zapewniają możliwość nacięcia odpowiedniego gwintu, lub wykonania właściwych połączeń spawanych
RURY STALOWE BEZ SZWU- walcowane na gorąco. Warunki techniczne dotyczące tych rur zawarte są w normach przedmiotowych PN 10216. Długości fabrykacyjne 4-12m
Zastosowanie :
- instalacje w ciepłownictwie i gazownictwie
- w wyjątkowych przypadkach w zew. Sieciach wodociągowych wszędzie tam gdzie rurociągi narażone są na siły zgniatające
* RURY STALOWE ZE SZWEM GWINTOWANE- Są to rury przeznaczone do gazu i wody
Zastosowanie :
- w wew. Instalacjach wodociągowych do wody zimneji ciepłej wody użytkowej
- w instalacjach wody gaśniczej i przemysłowej chłodniczej
- w urządzeniach centralnego ogrzewania wodnego o temperaturze T<150C i ciśnieniu 1,25MPa oraz parowych o ciśnieniu>= 70kPa
* PODZIAŁ RUR STALOWYCH:
A. ze względu na grubość ścianki i masy 1m rury
- lekkie L1, L2 - średnie ŚR - ciężkie CK
B. ze względu na zabezpieczenie przed korozją
- rury czarne bez zabezpieczenia przed korozją CZ
- rury ocynkowane OC1 o średniach DN15 i większych- do wody zimnej
- rury ocynkowane OC2 o średnicy DN15 i większych, o powiększonej warstwie cynku- do ciepłej wody
- rury lakierowane
* ZASTOSOWANIE:
- do zimnej i ciepłej wody
- w instalacjach wody gaśniczej i przemyslowej, chłodniczej
- w urządzeniach CO wodnego o temp. Mniejszej niż 150 st. I ciśnieniu 1,25 mPa oraz parowych o ciśnieniu większych niż 70 kPa
* POŁĄCZENIA RUR STALOWYCH
Gwintowanie: nierozłączne, rozłączne
Kołnierzowe: do przewodów o dużej średnicy (pow. 100mm) i instalacji wysokoprężnych (wymiary: średnica zero, średnica podziałowa, średnica otworów na śruby, liczba śrub, długość)
Spawanie (stosowane tylko dla rur czarnych): acetylenowo-tlenowo, łukowe-ręczne (do sieci)
* RURY ZE STALI NIERDZEWNYCH
- stopy żelaza zawierające min. 10,5% chromu ( lepsza odporność na niskie temp., odporność na czynniki zewnętrzne)
- inne dodatki stopowe są dołączane w celu wzmocnienia struktury i polepszenia właściwości
Połączenia: zaprasowywane, spawane, kołnierzowe, gwintowane
Zastosowanie: woda użytkowa, tryskacze przeciwpożarowe, przemysł chemiczny, ogrzewanie, sprężone powietrze.
* ŻELIWA
- Szare - dobra obrabialność , duża odporność na ścieranie, mały skurcze odlewniczy i stałość wymiarów
- Białe- bardzo kruche i twarde, słabo obrabialne, po długotrwałym wyżarzaniu otrzymuje się z niego żeliwo ciagliwe o własnościach zbliżonych do stali
-Steroidalne jest odlewem żelazowo-węglowym w którym część węglową stanowi grafit steroidalny w postaci kuleczek
Rury żeliwne: jednokielichowe, bezkielichowe
Połączenia kielichowe- w zakresie średnic od 80 do 1000mm stosuje się połaczenia na uszczelkę
Uszczelki do wody są z gumy naturalnej a do ścieków z perbunanu(NBR)
Wyroby z żeliwa : wypusty mostowe, włazy, armatura uliczna, wpusty drogowe
5 KLAS NOŚNOŚCI ARMATURY
A15- przeznaczona dla pieszych i rowerzystów, tereny zielone, niewielkie obciążenia- kładki- 150 kg
B125- drogi i obszary dla pieszych, parkingi, tereny parkowania osobówek, obciążenie: 125 kN
C250: dotyczy zwieńczeń wpustów ściekowych usytuowanych przy krawężnikach, w obszarze mierzonym od ściany może sięgać w tor ruchu max 0,5 m i w drogę dla pieszych max 2m, o: 250 kN
D 400: Jezdnie dróg, utwardzonych poboczy, parkingi dla pojazdów, o: k N
E600: wysokie odciski od kół- pasy startowe, drogi zakładowe, o: 6 ton
TWORZYWA SZTUCZNE- Materiały, których podstawowym składnikiem są polimery, czyli organiczne substancje wielkocząsteczkowe, zwane polimerami, oraz składniki dodatkowe wpływające na właściwości przetwórcze i/lub użytkowe polimerów.
POLIMERY – związki wielkocząsteczkowe złożone z jednakowych powtarzających się prostych jednostek, zwanych „merami:, których liczbę w makrocząsteczce określa się stopień polimeryzacji „n” na ogół większy od 100.
POWSTAWANIE POLIMERÓW
Polireakcja
/ | \
|Polimeryzacja| |polikondensacja| |poliaddycja|
POLIMERYZACJA- reakcja w wyniku której związki chemiczne o małej masie cząsteczkowej zwane monomerami lub mieszanina kilku takich związków reagują same ze sobą, aż do wyczerpania wolnych gryp funkcyjnych, w wyniku czego powstają cząsteczki o wielokrotnie większej masie cząsteczkowej od substratów, tworząc polimer.
POLIKONDENSACJA- reakcja polimeryzacji, przebiegająca stopniowo i zwydzielaniem niskocząśteczkowego produktu ubocznego
Ważniejsze polimery otrzymywane przez polikondensację to: Poliamidy, Niektóre poliestry, Żywice denolowo-aldehydowe, Żywice epoksydowe, Żywice mocznikowo-formaldehydowe, Żywice anilinowo-formaldehydowe, Żywice silikonowe i polisiloksany
POLIADDYCJA- rodzaj reakcji chemicznej, w której nie występują produkty uboczne i która ma charakter stopniwy a nie łańcuchowy. W procesie poliaddycji są otrzymane m.in. poliutertany.
Polipropylen PP
Polistyren PS (E(kspandowany)PS – styropien! :D ); XPS jeszcze jest ale nie wiem co to;
Poliuretan PUR Polichlorek winylu PVC
Chlorowany polichlorek winylu PVC-C = CPVC; PVC-U - nieplastyfikowany
Polietylen PE Polietylen PEX Pilibuten PB Polizobutylen PIB
Polyester SP Silikony Si
POLIMERY
/ \
ELASTOMERY PLASTOMERY
/ \
TERMOPLASTY DUROPLASTY
/ \
TERMOUTWARDZALNE CHEMOUTWARDZALNE
Elastomery- Przy małych naprężeniach pod obciążeniem w normalnej tempreraturze wykazują duże (do 1000%) odkształcenia o charakterze sprężysteym, np. kauczuk, PE-C
Plastomery- W normalnej temperaturze ulegają bardzo małym odkształceniom sprężystym (do 1%) ale wykazują skłodnność do odkształceń plastycznych.
Plastomery
/ \
Termoplasty duroplasty
Termoplasty- Pod wpływem ogrzewania miękną (charakterystyczna jest temperatura mięknienia) aż do plastycznego płynięcia i twardnieją po ochłodzeniu. Proces jest powtarzalny
Duroplasty- Nie mają temperatury mięknienia, w wyższej temperaturze ulegają rozkładowi, przechodząc od temperatury użytkowania wprost w zakres rozkładu.
Duroplasty: termoutwardzalne i chemoutwardzalne
Termoutwardzalne- Sieciowanie (utwardzanie) odbywa się za pomocą ciepła, promieniowania
Chemoutwardzalne- Sieciowanie w temp. Normalnej (na zimno) w obecności utwardzaczy.
Tworzywa sztuczne
Materiały których podstawowym składnikiem są organiczne substancje wielkocząsteczkowe zwane polimerami, oraz składniki dodatkowe wpływające na właściwości przetwórcze i/lub użytkowe polimerów.
Wypełniacze | Nośniki | Włókna |
---|---|---|
Plastyfikatory | Stabilizatory | Środki porotwórcze |
Środki barwiące | Środki smarujące i antyadhezyjne |
TWORZYWA SZTUCZNE – SKŁADNIKI DODATKOWE
Wypełniacze (lub napełniacze) – substancja nieorganiczne lub organiczne wprowadzane w celu polepszenia cech mechanicznych odporności cieplnej i ogniowej, charakterystyki antyelektrostatycznej, zmniejszenia skurczu w procesach przetwórstwa oraz obniżenia kosztu wyrobu końcowego, wypełniaczami nieorganicznymi są mączka kwarcowa, kaolinowa, dolomit, baryt, talk, grafit, proszki metaliczne, a organicznymi: mączka drzewna i korkowa, trociny, sadza itp.
Nośniki – materiały wzmacniające wytrzymałość mechaniczną tworzyw, wprowadzane w postaci wstęg lub arkuszy papierowych, tkaninowych, mat i tkanin szklanych, np. w laminatach – najczęściej w połączeniu z żywicami termo- lub chemoutwardzalnym.
Włókna – szklane węglowe, metalowe, aramidowe i inne, pełnią rolę zbrojenia rozproszonego w tworzywie, zwiększając wytrzymałość, sztywność, ograniczając skurcz tworzyw.
Stabilizatory – środki uodparniające tworzywa przed starzeniem i degradacją.
Rozróżnia się:
stabilizatory cieplne
stabilizatory świetlne i antyutleniacze, dodawane najczęściej do PP, PS, PVC, PC
środki porotwórcze – stosowane w tworzywach do izolacji cieplnej i przeciwdźwiękowej
środki barwiące – barwniki i pigmenty charakteryzujące się brakiem rozpuszczalności.
Plastyfikatory – nazywane też zmiękczaczami; substancje zwiększające elastyczność i giętkość tworzyw, ułatwiające przetwórstwo, stosowane o zmiękczenia twardych polimerów, np. polichlorku winylu, także kauczuków, są nimi estry kwasu ftalowego, fosforowego i inne.
Środki smarujące i antyadhezyjne – poprawiające właściwości powierzchni produktów z tworzyw przez nadanie im połysku i gładkości, np. kwasy stearyno-we i i ch sole, wosk naturalny, parafina, oleje mineralne i tłuszczowe.
Antystatyki – zmniejszają liczbę ładunków elektrycznych gromadzących się na powierzchni tworzywa w wyniku obniżenia jego oporności powierzchniowej.
Antypireny – związki chemiczne, które wstrzymują proces zapalenia się oraz zmniejszają szybkość pirolizy lub utleniania się polimerów podczas kontaktu z płomieniem.
Temperatura mięknienia wg Martensa / wytrzymałość cieplna wg Vieata postudiować sobie
polimer | Kwasy | zasady | węglowodory | rozpuszczalniki | tłuszcze |
---|---|---|---|---|---|
Mocne | słabe | Mocne | słabe | Mocne | |
Polietylen MD | + | + | + | + | - |
Polietylen HD | + | + | + | + | o |
PCW twardy | + | + | + | + | - |
PCW miękki | o | + | o | + | - |
polistyren | + | + | + | + | - |
polipropoylen | + | + | o | + | - |
poliuretany | o | + | o | o | o |
Żywice epoksydowe | o | + | - | o | + |
żywice | o | + | - | o | o |
+ odporny; o średnio odporny; - nieodporny;
PALNOŚĆ
Polimery niepalne | Polimery trudnopalne | Polimery łatwopalne |
---|---|---|
Polichlorotrójfluoroetylen | Polichlorek winylu Silikony |
Polistyren |
Policzterofluoroetylen (teflon) | Poliestry żywice fenolowe | Polietylen |
Poliamidy Poliuretany |
Poliizobutylen | |
Żywice melaminowe | Polimetakrylan metylu | |
Żywice akrylowe | polipropylen | |
Żywice mocznikowe | ||
Etapy przetwarzania tworzyw sztucznych
I etap | Uzyskiwanie w procesie syntezy chemicznej prostych związków wyjściowych, tj. monomerów |
|
---|---|---|
II etap | Wytwarzanie związków wielkocząsteczkowych czyli polimerów, z zastosowanie obecnie bardzo już zaawansowanych technicznie metod i technologii syntezy polimerów | |
IIi etap | Obróbka wstępna, polegająca na przygotowaniu dla przetwórstwa mieszanek polimerów z odpowiednimi dodatkami przez rozdrobnienie albo rozpuszczeniu polimeru i dokładanie jego wymieszanie z dodatkami( wypełniaczami, substancjami modyfikującymi) do pełnej jednorodności | |
IV etap | Obróbka formująca ma na celu nadanie wyrobom kształtu uzukasnie półfabrykatów lub wyrobów gotowych, charakter tej obróbki zależy od rodzaju przetwarzanej kompozycji polimerowej | |
V etap | Obróbka wykończeniowa polega na powierzchownym wykończeniu wyrobów w wyniku obróbki mechanicznej nano…….. |
Formowanie wyrobów z tworzyw sztucznych: wytłaczanie, prasowanie tłoczne, walcowanie, kalandrowanie, powlekanie, wtryskiwanie, spienianie, ekspandowanie, laminowanie
Tworzywa sztuczne – zalety
łatwość formowanie wyrobów o skomplikowanych kształtach i którki cykl produkcyjny,
możliwość uzyskiwania wyrobów o barwnych i gładkich lub reliefowych powierzchniach,
dobra przyczepność do innych materiałów,
małą gęstość ojębtościowa,
niski współczynnik przewodzenia ciepła?
wady
duży współczynnik rozszerzalności cieplnej,
stosunkowo mała odporność na podwyższone temperatury i łątwopalnośc
pełzanie
zdolność do ładowania się elektrycznością statyczną