• Uzupełnienie protetyczne umocowane trwale przy pomocy cementu na własnych zębach pacjenta zwanych zębami filarowymi.

• Konstrukcja mostu nie wykracza poza anatomiczne kształty luków zębowych

• Zaliczamy je do grupy protez ozębnowych, siły wyzwalane w czasie aktu żucia przenoszone są przez zęby filarowe i ich ozębną na kość. Jest to fizjologiczna droga przenoszenia sil żucia .

Mosty to protezy:

• Stałe

• Wieloczłonowe

• Ozębnowe

Umocowanie mostów:

• Na zębach pacjenta

• Na implantach dentystycznych

• Na implantach i zębach pacjenta

Most składa się z :

• Przęsła odtwarzającego w różnym stopniu czynność i kształt utraconych zębów

• Elementów łączących przęsło z filarem który stanowi naturalny ząb lub jego korzeń.

Części składowe mostu to człony

Elementami łączącymi przęsło mostu z zębem filarowym jest:

• Korona

• Ząb ćwiekowy (trzeba sprawdzić co to jest dokładnie)

• Wkład koronowy

• różnego rodzaju wypustki przęsła.

W zależności od sposobu oparcia przęsła na zębach filarowych mosty dzielimy na:

• Dwubrzeżne, kiedy przęsło umocowane jest obustronnie na zębach ograniczających lukę zębową,

• Jednobrzeżne w wypadku umocowania przęsła jednostronnie

• Dwubrzeżno-jednobrzeżne, w których połączone mamy dwa przęsła, jedno umocowane jest obustronnie natomiast drugie dołączone jest do mostu dwubrzeżnego

Rodzaje mostów w zależności od ich umiejscowienia w łuku zębowym:

• Boczne (w bocznym odcinku łuku zębowego)

• Przednie (w odcinku przednim)

• Przednio-boczne (zarówno przednim jak i bocznym) (załamuje się na kle?)

• Okrężne (umiejscowione w przednim i obu bocznych odcinkach łuku)

W zależności od użytego materiału do wykonania mostu możemy je podzielić na:

• Mosty jednolite:

metalowe, porcelanowe, kompozytowe,

akrylowe

• Mosty złożone:

metalowo-porcelanowe

metalowo-kompozytowe

metalowo-akrylowe

Funkcje mostu protetycznego:

• odtworzenie brakujących zębów, wypełnienie luki w łuku zębowym,

• przywrócenie możliwości żucia,

• zapobieganie pochylaniu się ku sobie zębów sąsiadujących z luką i biernemu wyżynaniu się zębów przeciwstawnych,

• przywrócenia prawidłowych warunków do artykulacji, (wiecie o co chodzi?)

• estetyka

Wskazania:

• Wskazaniem do wykonania mostu jest obecność w jamie ustnej filarów, których liczba, jakość i rozmieszczenie umożliwiają oparcie na nich protezy stałej i przenoszenie sil żucia mieszczących się w granicach fizjologicznej wydolności tych filarów.

• Wkłady koronowe i mosty adhezyjne umożliwiają wykonanie mostu protetycznego przy nierównoległych filarach, co dotychczas było przeciwwskazaniem

• U pacjentów z periodontopatiami, u których zęby filarowe nie są dobrze osadzone w zębodołach, ponieważ:

  • Most zapewnia większą sztywność konstrukcji i lepsze rozłożenie sił na zachowaną ozębną niż proteza ruchoma

  • Most będzie szynował ruchome, resztkowe uzębienie i zachowywał czynność żucia

Przeciwwskazania:

• Kiedy przestrzeń do uzupełnienia jest tak duża, że siły żucia skierowane na przęsło mogłoby uszkadzać tkanki otaczające zęby filarowe.

• Kiedy luka jest tak duża, ze przęsło z uwagi na jego sztywność musiałoby być bardzo grube i wypełniać całą wolną przestrzeń, uniemożliwiając ochronę tkanek podłoża.

• Kiedy po sprawdzeniu użytkowanej poprzednio protezy stałej stwierdzono, że przylegająca błona śluzowa nie toleruje stworzonych warunków .

• Kiedy na skutek zaniku wyrostka zęby w przęśle w odcinku przednim musiałyby być zbyt długie i kiedy względy estetyczne wymagają odpowiedniego ukształtowania płyty przedsionkowej. (~coś jak królicze jedynki, to drugie nie pamiętam)

• Kiedy okluzja mostu z naturalnymi zębami przeciwstawnymi byłaby tylko na pewnym odcinku.

• Kiedy istnieją wątpliwości odnośnie zdolności zębów filarowych i tkanek otaczających do znoszenia dodatkowego obciążenia.

• Obecność rozchwianych zębów filarowych bez możliwości włączenia innych zębów jako filarów

• Zmiany okołowierzchołkowe przy zębach filarowych nie podlegające leczeniu endodontycznemu

• Obecność zbyt malej ilości zębów filarowych(bez możliwości wykonania wszczepów kostnych)

Ocena zębów filarowych:

Retencja: (max-min)

• zęby szczęki 6 7 4 5 3 2 1

• zęby żuchwy 6 7 4 5 3 2 1

Wydolność ozębnej: (max-min)

• zęby szczęki 6 3 7 4 5 1 2

• zęby żuchwy 6 3 7 5 4 2 1

Proporcja korona-korzeń:

• Optymalny stosunek korzeń: korona 2 : 1

• Dopuszczalny 1 : 1

Wartościowe korzenie: (korzenie preferowane dla zapewnienia lepszej retencji)

• korzenie spłaszczone mezjalno - dystalnie

• korzenie szeroko rozstawione

• zęby jednokorzeniowe o nieregularnym kształcie korzenia lub ich zakrzywienie w okolicy przyszczytowej

Powierzchnia ozębnej:

• Większe zęby maja większą powierzchnie ozębnej i lepiej przeciwstawiają się dodatkowym obciążeniom

• Prawo Ante’ a

Suma powierzchni ozębnej korzeni wszystkich zębów filarowych powinna być równa lub większa od tej powierzchni zmierzonej na zębach uzupełnianych mostem

Warunki dla przęsła:

• 1.Dokladna i subtelna adaptacja do grzbietu wyrostka zębodołowego

• 2.Kontakt na policzkowej części wyrostka.

• 3.Bardzo staranne wypolerowanie.

• 4.Brak ostrych brzegów.

• 5.Wlaściwy kształt strony dośluzowej.

• 6.Wlaściwa długość, szerokość i kształt

Materiał przęsła:

• Porcelana – preferowana

• Akryl – najgorszy dla błony śluzowej

Ważne cechy przęsła:

• Długość

• Grubość

• Szerokość

• Kształt powierzchni okludalnej

• Kształt powierzchni dowyrostkowej

• Najkorzystniejsze są przęsła krótkie jedno lub dwuczłonowe, łączące filary w linii prostej

• Im dłuższe przęsło, tym większa jego elastyczność i większe ciśnienie wywierane na zęby filarowe. Może to powodować przeciążenie filarów

• Przęsło o dużej rozpiętości powinno być odpowiednio pogrubione

Kształt przęsła:

• Kładki

• Nakładki

• Zmodyfikowanej nakładki

• Kładkowe – powierzchnia dośluzówkowa przęsła znajduje się w pewnej odległości od wyrostka, co umożliwia utrzymanie go w dobrym stanie higienicznym. Stosowany jedynie w odc. tylno-bocznym żuchwy

• Nakładkowe/Siodełkowate – mające wklęsła powierzchnię dośluzówkową, na której gromadzą się reszki pokarmowe, a z upływem czasu płytka nazębna

Podział ze względu na kształt przekroju poprzecznego:

• Soczewkowate – przekrój przęsła na kształt dwuwypukłej soczewki lub soczewki skośnie ściętej (tzw. przęsło soczewkowate skośne). Stosowany w odcinkach bocznych i przednich obu szczęk

• Sercowate – przekrój zbliżony do serca. Stosowane rzadko w bocznych odcinkach żuchwy przy zaniku wyrostka zębodołowego i wysokich filarach (mostach kładkowych)

Ze względu na wielkość i kształt powierzchni żującej przęsła:

• Aktywne – szerokość przęsła i wys. guzków odtworzona wg budowy anatomicznej (Spiech ładnie o tym napisał, że siły działają mocniej, czy cos takiego i że nie zawsze można je stosować)

• Ograniczonej aktywności – zwężony wymiar przedsionkowo-językowy i obniżoną wysokość guzków(np. dowieszona jednobrzeżnie 7)

• Pasywne – których przęsło zostało wyłączone z kontaktu okluzyjnego (tylko dla estetyki)

• Za najkorzystniejszy kształt strony dośluzowej przęsła w odcinku bocznym można przyjąć kształt nakładki, zaś w odcinku przednim kształt zmodyfikowanej nakładki.

Mosty specjalne: (:/ nie kumam o co z nimi chodzi)

• Mosty typu Rochette’ a – zwane perforowanymi ze względu na perforacje w skrzydełkach mostu, mającą zapewnić retencje mechaniczną kompozytu

• Mosty typu Maryland – zamiast łączenia mechanicznego, zastosowano elektrochemiczne trawienie pow. metalu przylegających do zęba filarowego. Spoiwem łączącym wytrawioną chemiczne pow. zęba z wytrawioną elektrochemicznie i poddanej silinizacji pow. metalu jest specjalny rodzaj kompozytu z mikrowypełniaczem