Ochrona bioróżnorodności.
Konwencja o Bioróżnorodności z 1992 r.
Konwencja o obszarach wodno – błotnych mających znaczenie międzynarodowe, zwłaszcza jako środowisko życia ptactwa wodnego:
Ramsar (Iran) 1971 r.
Cel: ochrona obszarów podmokłych o międzynarodowym znaczeniu przyrodniczym i stworzenie międzynarodowej sieci takich obszarów
8 obszarów w Polsce: Biebrzański PN, Słowiński PN, Stary Milickie, Jezioro Łuknajno
Strony Konwencji ponoszą odpowiedzialność międzynarodową za ochronę, utrzymanie i racjonalne użytkowanie.
Konwencja o m międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem:
Waszyngton 1973 r.
Cel: ochrona przez reglamentację i kontrolę międzynarodowego handlu tymi gatunkami, a także rozpoznawalnymi częściami lub produktami tych gatunków.
Konwencja o ochronie wędrownych gatunków dzikich zwierząt:
Bonn 1979 r.
W Polsce: ochrona nietoperzy w Europie, ochrona małych waleni Bałtyku i Morza Północnego
Konwencja o ochronie gatunków dzikiej flory i fauny europejskiej oraz ich siedlisk:
Berno 1979 r.
Cel: ochrona fauny i flory europejskiej oraz jej siedlisk, promocja międzynarodowej współpracy w tej dziedzinie.
Światowa Strategia Ochrony Przyrody:
1980 r. – Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN)
Cel: przyczynianie się do trwałego rozwoju: utrzymanie podstawowych procesów ekologicznych i systemów będących ostoją życia; zapewnienie trwałego użytkowania gatunków i ekosystemów; zapewnienie różnorodności genetycznej
Europejska Siec Ekologiczna (EECONET):
celem jest pokrycie Europy siecią rezerwatów przyrody, parków narodowych i krajobrazowych
Paneuropejska Strategia Różnorodności Biologicznej i Krajobrazowej:
Sofia 1995
Cel: zintegrowanie zagadnień ekologicznych i zagadnień polityki społecznej; gospodarowanie we wszystkich sektorach mających wpływ na środowisko przyrodnicze oraz zwiększenie świadomości, zainteresowania i udziału społeczeństwa w kwestiach ochrony środowiska
Europejska Siec Ekologiczna Natura 2000
Program Działań na rzecz Terenów Chronionych w Europie „Parki dla życia”
cel: utworzenie skutecznego systemu parków narodowych i innych obszarów chronionych w Europie
Program UNESCO „Człowiek i Środowisko”
cel: tworzenie światowej sieci rezerwatów biosfery, czyli obszarów obejmujących niepowtarzalne ekosystemy lądowe, wodne lub inne, które posiadają znaczenie międzynarodowe
Ochrona bioróżnorodności w Polsce:
Krajowa Strategia Ochrony i umiarkowanego użytkowania różnorodności biologicznej – 2003 r.:
zachowanie puli genowej gatunków użytkowanych gospodarczo, ze względu na ich znaczenie dla wyżywienia i rolnictwa
ochrona ekosystemów oraz ich układów decydujących o różnorodności krajobrazów przyrodniczych
ochrona gatunków użytkowanych gospodarczo, gatunków szczególnie cennych.
Rodzaje instrumentów realizacji polityki ochrony środowiska
Instrumenty prawno-administracyjne
Instrumenty ekonomiczne
Instrumenty społecznego oddziaływania
Instrumenty prawno-administracyjne
Są to ustanowione przez prawodawcę (mocą aktów prawnych) ograniczenia działania lub sposoby postępowania.
Celem jest regulacja korzystania ze środowiska i zapewnienie jego ochrony, mająca bezpośredni wpływ na zachowanie podmiotów gospodarczych
Działanie tych instrumentów jest poparte odpowiednimi sankcjami prawnymi
Instrumenty prawno-administracyjne
Zakazy i nakazy
Standardy (normy)
Pozwolenia: inwestycyjne, zasobowe, emisyjne, na handel lub tranzyt
Procedury: lokalizacji inwestycji, pozwolenia na budowę, oceny oddziaływania na środowisko, testowania i oznakowania produktów