TOCZENIE - Metody kształtowania •Punktowa- kształt obrobionej powierzchni to zbiór linii będących torem ruchu jednego fragmentu ostrza noża, zwanego narożem. •Kształtowa- na obronionej powierzchni zostaje odwzorowany zarys krawędzi skrawającej. •Obwiedniowa- podczas tego toczenia narzędzie wykonuje ruch prostoliniowy i obrotowy. Kształt powierzchni uzyskuje się w wyniku zazębiania się powierzchni ograniczającej przedmiot z powierzchnia ograniczającą narzędzie, zwaną powierzchni ą działania narzędzia Operacje wykonywane na tokarkach • toczenie pow.zew (toczenie), wewnętrznych wytaczanie) •toczeniewzdłużne,poprzeczne•toczeniepowierzchni stożkowych •toczenie gwintów•nawiercanie, wiercenie, rozwiercanie .•radełkowanie •toczenie 1nożowe, wielonożowe •toczenie punktowe, kształtowe,obwiedniowe. Parametry toczenia •prędkość skrawania [m/min] Vc= pi * średnica przedmiotu(d) *predkość obrotowa przedmiotu(n)/1000, • posuw f[mm/min] to przesunięcie noża zgodnie z kierunkiem ruchu posuwowego w czasie jednego obrotu częsci obrabianej • Prędkość posuwu lub posuw minutowy jest chwilową prędkością ruchu posuwowego wyrażona stosunkiem drogi, jaką przebywa narzędzie lub przedmiot w tym ruchu, do czasu. ft=f*n[mm/min]; Vf=ft/1000= (f*n)/1000 [m/min] • głębokość skrawania ap [mm] odległość miedzy pow obrobioną a obrabianą dla 1 przejścia narzędzia ap= (D-d)/2. Sposoby toczenia stożków: Nożem kształtowym, Przez skręcenie obrotnicy, Przez przesunięcie konika, Przy użyciu liniału.

FREZOWANIE - 5.Parametry frezowania •Prędkość skrawania. •Prędkość obrotowa n=1000V/PI*d [obr/min]. •Posuw przy frezowaniu określa się jako POSUW MINUTOWY[mm/min]. Wylicza się go wychodząć z posuwu przypadającego na jedno ostrze freza fz. f= fz *z [mm/obr], ft=f*n= fz*z*n[mm/min]fz –posuw na ostrze w mm/ostrze, n-predkość obrotowa frezów obr/min •Głębokość skrawania PODZIELNICA I JEJ ZASTSOWANIE Podzielnice przeznaczone są do obróbki przedmiotów wymagających podziału obwodu okręgu na równą lub nierówna ilość części. Np. frezowanie prostoliniowych rowków na powierzchni walcowej, nacinanie wrębów koła zębatego metodą kształtową, frezowanie rowków w narzędziach skrawających. Podzielnice ustawia się na stole frezarki i przymocowuje śrubami. Przedmiot w podzielnicy zamocowuje się w kłach lub w uchycie samocentrującym. Wzór na ilość obrotów korbki nk, która podzieli nam obwód na okreslona ilość części (z). nk=40/z. PRZECIWBIEŻNE - kierunek posuwu narzędzia przeciwny do obrotów. Grubość wióra zaczyna się od zera i rośnie w kierunku końca przejścia. Siły skrawania mają tendencje do odpychania frezu i obrabianego przedmiotu od siebie. Grube wióry przy wyjściu skracają trwałość narzędzia. WSPÓŁBIEŻNE - siły skrawania przyciągają obrabiany przedmiot do frezu, utrzymując krawędź skrawającą w cięciu. Grubość wióra maleje od początku przejścia, aż do zera przy jego końcu. Zapobiega to tarciu.

O.K.ZĘBATYCH - Obróbka kształtowa: W metodzie kszta łtowej stosuje się narzędzie (narzędzia) mające ostrza o zarysie wrębu koła nacinanego. Metodą tą mogą być obrabiane koła zębate walcowe przez frezowanie, dłutowanie, struganie, szlifowanie i przeciąganie. Metoda ta jest stosowana przy obróbce:-kół o mniejszej dokładności wykonania - wstepnej zgrubnej, gdzie można prócz kół zębatych walcowych wykonywać koła stożkowe. Ciężko jest wykonać dokładny zarys narzędzia, a także ustawić narzędzie , stąd mała dokładność wykonania. Do wad metody kształtowej zalicza się również konieczność stosowania dużej liczby narzędzi. Parametry GEO koła - d-średnica podziałowa, da-śr. głowy zęba, df-śr. stopy zęba, h-całk. wysokość zęba, ha- wys. głowy zęba, hf-wys. stopy zęba, p-podziałka zazębienia, s - łukowa grubość zęba na średnicy podziałowej, e-łukowa wielkość wrębu na średnicy podziałowej. MAG - narzędzie mające kształt zębatki wykonuje jedynie ruch dłutujący, obrabiane koło zaś wykonuje ruch toczny, polegający na obrocie dookoła własnej osi i jednoczesnym ruchu przesuwowym. Charakter obróbki jest przerywany. FELLOWS - narzędzie -dłutak modułowy ma kształt koła zębatego z odpowiednio ukształtowanymi kątami ostrza. ruchy zasadnicze:•ruch roboczy narzędzia posuwowo-zwrotny wzdłuż linii zęba,•obrotowy ruch narzędzia,•obrotowy ruch nacinanego koła. Możliwe jest obwiedniowe nacinanie zębów w kołach o uzębieniu wewnętrznym.

SZLIFOWANIE - Cechy szlifowania:- nieuporządkowane rozmieszczenie dużej liczby ziaren ściernych na roboczej powierzchni ściernicy -nieciągła krawędź skrawająca ściernicy -nieregularny kształt ziaren ściernych oraz duże kąty natarcia ostrzy ziaren -różna wys ostrzy ziaren ściernych na czynnej powierzchni ściernicy -nieokreślony kształt przekroju warstwy skrawanej - kruchość i zdolność pękania ziaren w płaszczyźnie łupliwości -duże zużycie energii na usunięcie jednostki materiału obrabianego. W obróbce ściernej wyróżniamy: 1.obróbkę narzędziami spojonymi –ziarna ścierne są związane ścierniwem (ściernice, taśmy) 2.obróbkę luźnym ścierniwem –luźne ziarna zawarte w pastach/płynach. Materiał ścierny –substancja mineralna, której cząstki po rozdrobnieniu mają wysokie właściwości ścierne. •Ścierniwo –rozdrobniony materiał ścierny, na ziarna o okreslonej wielkości •Podział:a)pochodzenie: -naturalne(krzemień, szmergiel, korund, diament)poza diamentem pozostałe materiały mają małą wytrzymałośd w porównaniu z mat. sztucznymi; -sztuczne(elektrokorund: zwykły, półszlachetny, szlachetny, modyfikowany; węglik: krzemu, boru; regularny azotek boru; diament syntetyczny) b) twardość: -konwencjonalne(wszytskie poza diamentem i azotkiem boru); -supertwarde(diament, regularny azotek boru)