--

Porównanie techniki ankietowej i techniki wywiadu

Cechy wspólne:

1. Wykorzystywane źródła:

Obie techniki odwołują się do tzw. źródeł wywołanych przez samego badacza, a więc poddające się w pewnej mierze jego kontroli.

1. Narzędzie badawcze :

W obu technikach wykorzystywany jest ten sam rodzaj narzędzia badawczego – kwestionariusz

1. Standaryzacja:

W obu technikach – technika standaryzowana tzn. że respondentom zadaje sięte same ujednolicone pytania i w ten sam sposób opracowuje się odpowiedzi

1. Sposób traktowania badanych osób:

W obu technikach respondentów traktuje się jak swoiste „nośniki informacji”

Różnice:

1. Sposób komunikowana się:

Technika wywiadu	Technika ankiety
Komunikowanie się bezpośrednie – „twarzą w twarz” – ustnie Respondent nie wie, jakie są kolejne pytania	Komunikowanie się pośrednie – charakter pisemny Respondent może przeczytać wszystkie pytania

1. Możliwość oddziaływania na respondenta:

Technika wywiadu	Technika ankiety
Ankieter ma duże możliwości oddziaływania na respondenta np. przez swoje zachowanie	Respondent nie jest podatny na wpływ ankietera

1. Możliwość obserwacji respondenta:

Technika wywiadu	Technika ankiety
Duże możliwości obserwacyjne respondenta jak i jego otoczenia, które mogą być wykorzystane do interpretacji uzyskanego materiału	Nie ma takiej możliwości lub ograniczone do minimum

1. Możliwość kontrolowania ankietera:

Technika wywiadu	Technika ankiety
Kontrola Dalego posunięta; odpowiedzi są formułowane bezpośrednio po usłyszeniu ich na „oczach” ankietera.	Nie ma żadnej możliwości kontrolowania ankietera i sprawdzenia w jakich warunkach respondent formułował odpowiedzi. Czasami nie da się nawet dociec czy autorem nie jest osoba trzecia.

1. Dokonywanie zapisu:

Technika wywiadu	Technika ankiety
Zapisu dokonuje ankieter	Zapisu dokonuje sam respondent