WYKŁAD 2 13.03.2013r.
Mechanizm społeczny uruchamiający proces marginalizacji czy wykluczenia społecznego
Coraz szersze kategorie społeczne ulegają marginalizacji.
2 kategorie ludzi:
20% ludzi daje sobie rade
80% ludzi ma problemy aby sprostać standardom życia społecznego
Nędza- polaryzacja na uczestniczących w instytucjach społecznych i tych którzy nie mogą
Istnieje wiele różnych stacji które sprzyjają marginalizacji w wymiarze makrostruktur społecznych do podstawowych okoliczności należą:
szeroko rozumiany proces zmian społeczno- ekonomicznych
olbrzymi wzrost nierówności społecznych
upadek pewnych idei i wartości politycznych które sprzyjają podejmowaniu działań na rzecz rozwoju
nowe wzory strukturalizacji społecznej i zmiany w strukturze rynku pracy
zmiany w funkcjonowaniu struktury społecznej
bieda
W konsekwencji do kategorii w sposób szczególnie zagrożonych marginalizacją zaliczamy:
osoby pozostające poza rynkiem pracy- bezrobotni z uwagi na brak wykształcenia i kwalifikacji zawodowych
osoby nisko zarabiające- ich dochody nie pozwalają samodzielnie się utrzymać
dzieci i kobiety
osoby niepełnosprawne i upośledzone
samotni rodzice
imigranci, mniejszości etniczne i religijne
Czynniki społeczno- ekonomiczne:
nierówności społeczne
do okresu społeczeństwa nowoczesnego struktura społeczna jest zdefiniowana; współcześnie nie jest to wymiar klasowy- ich cechą jest INDYWIDUALIZM każdy przeżywa i doświadcza jej sami i nie ma świadomości wspólnoty interesów, nie ma ideologii politycznej i przywódcy który by się temu przeciwstawił
idea merytokratyczne wyznacza wiek, płeć, status, majątek, nierówny dostęp do dóbr społecznie ważnych tj. władza, pieniądze, prestiż
uzasadnienie nierówności- nierówności są sprawiedliwe( egalitarne – nie powinny być; elitarne- n. z natury; merytokratyczne- posiada pewne umiejętności społecznie ważne, użyteczne <negatywne-osoby niepełnosprawne>)
efekt św. Mateusza- ten kto ma będzie mu dodane, ten kto nie ma będzie mu zabrane
system wartości politycznych
nie ma takich idei politycznych które by inspirowały ludzi do działań na rzecz rozwoju, tak dzieje się od upadku socjalizmu
2 doktryny polityczne:
socjalizm (II połowa XIX w.)- w społeczeństwach zachodnich reprezentowane przez partie socjaldemokratyczne a ich istotą polityki socjaldemokratycznej było państwo opiekuńcze posiadające cechy:
musi być bardzo silna integracja w sferze gospodarki, życia społecznego, życia rodzinnego po to aby tą sprawiedliwość realizować
pełne zatrudnienie- każda osoba ma mieć prace (mały procent bezrobotnych) ma mieć zagwarantowane miejsce pracy
egalitaryzm -dążenie do wolności
zabezpieczenie socjalne jednostki przez całe życie
neoliberalizm (lata 80 XX w.)- tacheryzm
minimalna ingerencja państwa – niszczy wolność i samodzielność ludzi –negacja państwa opiekuńczego
silny rynek- dobrobyt zapewni rozwój gospodarczy który generuje silny rynek (popyt i podaż)
indywidualizm w sferze ekonomicznej
bardzo silna legitymizacja na istnienie nierówności społecznych występuje przeciw egalitaryzmowi
tworzenie ewentualnie równych szans dla ludzi
obrona tradycyjnych instytucji- rodziny i narodu
potrzeba budowy autonomicznego społeczeństwa obywatelskiego