Podstawy prawa
Źródła prawa UE
Źródłami prawa Unii Europejskiej są
Prawo pierwotne
Prawo wtórne (pochodne)
Cechy prawa pierwotnego:
Bezpośrednia skuteczność i stosowanie:
Bezpośrednia skuteczność oznacza prawo jednostki do powoływania się na bezpośrednio skuteczny akt przed sądem krajowym i organami prawa miejscowego.
Bezpośrednie stosowanie prawa unii oznacza przez instytucje oraz sądy państwowe bezpośrednie ich stosowanie.
Cechy prawa wtórnego oraz jego rodzaje:
Rozporządzenia, dyrektywy, decyzje, zalecenia i opinie – są to rodzaje prawa wtórnego ze względu na akty prawne. Rozporządzenie ma zasięg ogólny, wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Dyrektywa wiąże państwa członkowskie do których jest kierowana co do rezultatu który ma być osiągnięty, nie naruszając metod ani środków implementacji (wdrożenia).
Decyzje są kierowane do wybranych adresatów.
Zalecenia i opinie nie mają mocy wiążącej.
Akty delegowane
Traktatem lizbońskim utworzono nową kategorię aktów prawnych: akty delegowane. Prawodawca przekazuje w ten sposób Komisji uprawnienia do przyjęcia aktów, które zmieniają elementy inne niż istotne aktu prawodawczego. Przekazanie tych uprawnień podlega jednak ścisłym ograniczeniom: do przyjmowania aktów delegowanych jako jedyna upoważniona jest Komisja, a warunki, na jakich takie przekazanie uprawnień może się odbyć, określone są przez prawodawcę.
Akty wykonawcze
Na mocy traktatu lizbońskiego Komisji nadane są większe uprawnienia wykonawcze. Niektóre europejskie środki wymagają wprowadzenia w UE jednolitych warunków wykonania. Do przyjęcia aktów wykonawczych, które dotyczą wprowadzenia w życie takich środków, upoważniona jest Komisja.
Transpozycja jest to przygotowanie aktu prawnego UE do implementacji (wdrożenia) przez państwa członkowskie.
Implementacja jest to wdrożenie aktu prawnego przez państwa członkowskie.