Grupa I

1.Typy interferencji fałdów.

I typ – fałdy stojące na fałdach stojących – kopuły w basenach.

II typ – fałdy leżące i na nie nałożone fałdy stojące – struktury grzybowate

III typ – fałdy stojące i nałożone na nie fałdy leżące – przypomina pofałdowaną literę Z – zygzaki – osie zanurzone są w tym samym kierunku.(osie i powierzchnie osiowe są zgodne)

2.O czym mówi reguła V i co to jest? Jest to obraz przedstawiający linie intersekcyjną dla powierzchni zapadającej jednostajnie (monoklinalnie) w oparciu o rzeźbie terenu np. morfologia doliny. Wykazuje zależność miedzy linią intersekcyjną (jej przebiegiem) a morfologiom terenu dzięki której z mapy geologicznej odczytujemy kierunek zapadania warstwy i przybliżony kierunek jej nachylenia.(Rysunek)

3.Co to są dupleksy i jak powstają? Ciała nasunięte, rozbite w trakcie ruchu na szereg wąskich bloków rozdzielonych powierzchniami poślizgu. Mechanizm powstawania dupleksów, czyli dupleksowanie – każde nasunięcie musi być przestrzennie skompresowane: -przez sfałdowanie u czoła, złuskowanie itp., -przez wyjście powierzchni ruchu na powierzchnię terenu lub dna basenu. Rozwój dupleksu jest związany z rozległymi nasunięciami z odkucia. Nasunięcie macierzyste towarzyszy warstwie podatnej lub granicy kompleksów o różnej podatności, a poszczególne łuski powstają przez wycięcia z pakietu nasuwającego się. Dzielimy je na kontrakcyjne(łuski nachylone przeciwnie do ogólnego transportu tektonicznego) i ekstensyjne(nachylone w tym samym kierunku co transport tektoniczny).

4.Dewiator naprężeń i jego znaczenie. Różnica jaka panuje w danym miejscu między naprężeniem głównym a średnim np. ơ=ơn- ơśrednie. Definiuje możliwość zaistnienia deformacji.

5. Złupkowanie a złupkowacenie. Złupkowanie: rodzaj foliacji, nie można ziaren dostrzec gołym okiem, charakterystyczne dla skał meta. Złupkowacenie: dotyczy grawitacyjnego uporządkowania skał ilastych zbudowanych z min. Ilastych, oddzielność jest efektem depozycji a nie metamorfizmu.

6.Co to jest strefa trójkątna i gdzie powstaje?

Strefa trójkątna określanie struktury zbliżonej kształtem w przekroju poprzecznym do trójkąta. Która ograniczona jest od dołu połogą powierzchnią odkucia zaś od góry dwiema przeciwnie zapadającymi powierzchniami nasunięć, które wykazują przeciwne zwroty przemieszczeń nasówczych skierowane ku środkowi danej strefy trójkątnej. w przedniej partii strefy występuje wsteczne nasunięcie frontalne jest to nasunięcie które nie jest możliwe ku czołu orogenu. Wnętrze strefy trójkątnej często wypełnione jest przez tak zwany dupleks o pasywnym stropie, termin ten odzwierciedla sytuacje gdy nadkład tworzącego się dupleksu nie jest wraz z nim nasówczo przemieszczany. Będąc mechanicznie przytwierdzonym do przedpola orogenu.(Rysunek)

7.Dupleksy zapadające ku zagórzu.

Są to ciała nasunięte i rozbite w trakcie ruchu na szereg wąskich bloków, rozdzielonych powierzchniami poślizgu. Wielkość odkształcenia, przemieszczenia jest mniejszy od powierzchni na której powstało.(Rysunek)

8.Struktury S-C i S-C' i jakie niosą ze sobą informacje strukturalne.

Struktury S-C (mylonity SC kontrakcja) – wskaźnik kinematyczny, powstaje w kruchej i plastycznej strefie ścinania mogą towarzyszyć mu porfiroblasty, dokumentują główne przemieszczenia tektoniczne. Jednocześnie zachodzi do ścięcia w dwóch potencjalnych płaszczyznach poślizgu i wtedy może zaznaczać się w teksturze jakieś skośnie warstwowanie płaszczyzny tworzące z główna płaszczyzną ruch tzw. struktury S-C. Struktury S-C’- wskaźnik kinematyczny, powstaje w kruchej i plastycznej strefie ścinania mogą towarzyszyć mu porfiroblasty, powstają podobnie jak struktury SC lecz w wyniku ekstensji dochodzi do poszerzenia się ośrodka w wyniku np. naprężeń rozciągających i działających do nich prostopadle sił ściskających.(Rysunek)

9.Fałdy futerałowe, jakie niosą ze sobą informacje.

Powstają poprzez skrajny stopień wygięcia w warunkach wysokiego upłynnienia (silnie powyginane sie fałdu, które stają się do siebie nie równoległe), mogą powstać również jako rezultat diapiryzmu solnego, w skałach metamorficznych mają często osie połogie lub poziome. Fałdy te w warunkach metamorfizmu są często produktem translacyjnego przeformowania innych już istniejących struktur fałdowych.
10. Ścinanie proste i ścinanie czyste.

-deformacja rotacyjna (ścinanie proste) – osie z postępem odkształcenia będą ulegały rotacji; wszystkie elementy ulegają rotacji w tą samą stronę;

-deformacja nierotacyjna (ścinanie czyste) – rotacja do zgodności z powierzchnią; osie mają ciągle tą samą pozycję w przestrzeni i nie zmieniły swojego położenia; prostopadłe i równoległe obiekty pozostają takie same.(Rysunek)

Grupa II

1.Metody odkształceń plastycznych. 1̊ plastyczność kryształów/rekrystalizacja- ziarna zaczynają być elipsoidalne, wydłużone, spłaszczone na wskutek deformacji zachodzącej w sieci krystalicznej. 2̊ poślizg po granicy ziarn- górka piasku zmienia swój kształt ale ziarna nadal są takie same. 3̊ rozpuszczanie pod ciśnieniem- ziarna mają pozorne wydłużony charakter, wzdłuż dłuższych granic ziaren powstają postrzępione linie przypominające stylolity, które są prostopadłe do głównego naprężenia.

2.Model uskoku skorupkowego. (Rysunek)

3.Co to jest obwiednia fałdu i jakie niesie informacje? Linia łącząca przeguby kolejnych fałdów lub dwie powierzchnie ograniczające wygięcie rozpatrywanej grupy fałd. Niesione informacje to: a)statyczne do powierzchni stropowej lub spągowej którejś z ławic sfałdowanych.b)Są one wzajemnie równoległe.c) Na obszarach silnie sfałdowanych obwiednie są wskaźnikiem struktury wyższego rządu.

4.Fałd załamowy: kontrakcyjny i ekstensywny.

Powstają w niższych partiach skorupy ziemskiej gdy nie ma możliwości poślizgu po warstwach, między dwoma przegięciami powstaje strefa załamowa, brak aktywnej strefy warstwowania. Kontrakcyjny-kąt rozwarty

Ekstensywny-kąt prosty

(Rysunki)

5. Sigmaklasty i deltaklasty.

Są to porfiloklasty, czyli większe okruchy minerałów bardziej odporne na nacisk kierunkowy, wydłużone zgodnie z osią x. Są wskaźnikiem kinematycznym w strefie ścinania. Sigmaklasty- świadczą o prawoskrętnym ścinaniu, nie ma rotacji, cienie ciśnień nie przechodzą przez linie środkową.(Rysunek) Deltaklasty-ścinania lewoskrętne, ogonki przechodzą przez linie środkową, ciało i foliacja rotują.(Rysunek)

6.Fałd ze zginania- wielkość posuwu fałdowego. Fałdom tym towarzyszą struktury wynikające z ruchu jednej warstwy po drugiej np. lineacja z rozciągania prostopadłego do osi fałdu i blizny tensyjne. Dochodzi do rozciągnięcia części zew. i skracania wew. Wielkość posuwu fałdowego jest wprost proporcjonalna do miąższości danej ławicy. V= $\frac{\mathbf{\gamma*d*\pi}}{\mathbf{180}}$

γ- wielkość ławicy w stopniach d- miąższość danej ławicy

Ślizg- S= t(miąższość)•α(kąt upadu).

7.Struktury powstałe w wyniku działania sił grawitacyjnych.

a) Fałdki kaskadowe(na zboczach), b) Kolaps grawitacyjny, c) dajki, d) diapiry

8.Struktury w kruchej strefie ścinania. Ścięcia Ridla – są prostopadłe do powierzchni uskokowej , powstaje na skutek pęknięć Ridla - małe pęknięcia pod małym kątem do głównego dużego pęknięcia , stopnie Ridla mają taką samą kinematykę jak ruch powierzchni uskokowej .

Blizny tensyjne – tworzą się w warunkach ścięciowych, ich nachylenie decyduje o zmianie objętości.

Uskok – utworzony przez przerwanie ciągłości skał i przesunięcie roztopionych części wzdłuż powierzchni uskokowej.

9.Budiny i muliony – różnice

-budiny –warstwa mniej podatna znajdująca się w otoczeniu warstw bardziej podatnych, w warunkach fałdowania następuje rozerwanie warstwy mniej podatnej na bochenkowate fragmenty.(Rysunek) -muliony – warstwa bardziej podatna w otoczeniu warstw mniej podatnych, są to półkolumnowe obłe żebra na powierzchniach warstw, rozdzielone wąskimi zagłębieniami, wzdłuż których biegną wychodnie powierzchni kliważu.(Rysunek)

10.Mechanizm powstawania nasunięć(uskoków) listrycznych. Uskoki które zmieniają swoje nachylenie wraz z głębokością. Wynika to ze wzrostu naprężenia wraz z głębokością albo zmianą własności reologicznych przy przejściu z różnych części skorupy. Uskoki te mają tendencje do zbiegania się do jednej powierzchni głównej.

Grupa III

1.Struktury linijne.

Struktury linijne (lineacja) jest to liniowo-równoległa cecha skały; zawsze występuje na powierzchni foliacji. Typy:

- intersekcyjna - powstała na skutek przecięcia się co najmniej dwóch struktur planarnych wyrażona przez krawędzie ich przecięcia

- mineralna – linijne (równoległe) ułożenie ziaren anizotropowych

- krenulacyjna – gdy powierzchnia foliacji jest drobno sfałdowana

- elongacyjna – wynikająca z wydłużenia

- rys ślizgowych – tworzy się na powierzchniach uskokowych lub fałdów

- budinowa – warstwa bardziej kompetentna (sztywniejsza) znajduje się w otoczeniu warstw mniej kompetentnych

- mulinowa – powstaje na skutek ściskania warstwy o różnej kompetencji.

2.Co to są dupleksy i jak powstają? Ciała nasunięte, rozbite w trakcie ruchu na szereg wąskich bloków rozdzielonych powierzchniami poślizgu. Mechanizm powstawania dupleksów, czyli dupleksowanie – każde nasunięcie musi być przestrzennie skompresowane: -przez sfałdowanie u czoła, złuskowanie itp., -przez wyjście powierzchni ruchu na powierzchnię terenu lub dna basenu. Rozwój dupleksu jest związany z rozległymi nasunięciami z odkucia. Nasunięcie macierzyste towarzyszy warstwie podatnej lub granicy kompleksów o różnej podatności, a poszczególne łuski powstają przez wycięcia z pakietu nasuwającego się. Dzielimy je na kontrakcyjne(łuski nachylone przeciwnie do ogólnego transportu tektonicznego) i ekstensyjne(nachylone w tym samym kierunku co transport tektoniczny).

3.Struktury kwiatowe.

Struktury powstałe w reżimie przesuwczym, w wyniku deformacji uskoku przesuwczego oddziałują dwie składowe(element przesuwczy, a także rozciąganie lub ściskanie). Mogą powstać w wyniku:

-transtensji – ruchu przesuwczo-rozbieżnego, wówczas w wyniku rozciągania tworzy się obniżenie, tworzą się uskoki zrzutowe normalne, są to struktury kwiatowe negatywne.

-transpersji – ruchu przesuwczo-zbieznego, pod wpływem ściskania tworzą się nasunięcia, uskoki odwrócone, są to struktury kwiatowe pozytywne.(Rysunki)

4.Opisz parametry odkształcenia liniowego i sieciowego.

–Liniowe: elongacja, wydłużenie liniowe, wydłużenie kwadratowe, eliptyczność, moduł sztywności i tempo odkształcenia.(Wzory)

- Ścięciowe: α(kąt między płaszczyzną ścięcia a osią najmniejszego naprężenia głównego), θ(kąt między płaszczyzną ścięcia, a osią największego naprężenia głównego.

5.Od jakich parametrów zależy wytrzymałość skał na zniszczenie?

- od wielkości ziaren - im bardziej skała drobnoziarnista, tym wytrzymałość większa

- od liczby styków ziaren - im więcej, tym skała bardziej wytrzymała

- od temperatury – im większa, tym skała szybciej ulega deformacji

- od ciśnienia otaczającego – utwór jest bardziej wytrzymały, im większe jest ciśnienie

- od ciśnienia efektywnego – o nim decyduje zawartość cieczy w skale; woda w skale powoduje spadek jej wytrzymałości

- od anizotropii- naprężenie działa równolegle do anizotropii zmniejszając wytrzymałość.

- stopień jednorodności- im bardziej jednorodna tym odporniejsza

- przeobrażenia metamorficzne: zmniejsza wytrzymałość

- na rozciąganie większa podatność niż na ściskanie.

6.Jak ustalić czy w trakcie deformacji doszło do zmiany objętości? Za pomocą:

- kąt pochylenia blizn tensyjnych w stosunku do granic strefy ścinania(> 45^O : zwiększenie objętości , < 45^O : zmniejszenie objętości , 45^O objętość nie zmienia się)

-szwy stylolitowe- ślad po rozpuszczeniu i odprowadzeniu części skały, obecność szwów świadczy o zmianie objętości.

7.Jak ustalić obecność uskoków?

-rysy ślizgowe

-ścięcia Ridla

-zmiany położenia warstw

-przerwanie ciągłości warstwy

-lustro tektoniczne

-zadziory tektoniczne

-struktury ślizgowe z oderwania, z wyorania lub z wycięcia

-progi morfologiczne i skarpy uskokowe

-gwałtowne zmiany biegu rzek

-lustra i zadziory tektoniczne

8.Struktury w kruchej strefie ścinania. Ścięcia Ridla – są prostopadłe do powierzchni uskokowej , powstaje na skutek pęknięć Ridla - małe pęknięcia pod małym kątem do głównego dużego pęknięcia , stopnie Ridla mają taką samą kinematykę jak ruch powierzchni uskokowej .

Blizny tensyjne – tworzą się w warunkach ścięciowych, ich nachylenie decyduje o zmianie objętości.

Uskok – utworzony przez przerwanie ciągłości skał i przesunięcie roztopionych części wzdłuż powierzchni uskokowej.

9. Transpozycja foliacji.

Proces przekształcania starszej foliacji w nową, różniącą się od pierwotnej kierunkiem zapadania, grubością lamin i wydłużeniem lamin. Zachodzi pod wpływem zmiany kierunków osi naprężeń lub wartości naprężeń. Może dojść do rekrystalizacji. Obserwujemy to w skałach warstwowych.

10.Budiny i muliony – różnice.

-budiny: warstwa mniej podatna znajdująca się w otoczeniu warstw bardziej podatnych, w warunkach fałdowania następuje rozerwanie warstwy mniej podatnej na bochenkowate fragmenty.(Rysunek) muliony: warstwa bardziej podatna w otoczeniu warstw mniej podatnych, są to półkolumnowe obłe żebra na powierzchniach warstw, rozdzielone wąskimi zagłębieniami, wzdłuż których biegną wychodnie powierzchni kliważu.(Rysunek)

Grupa IV

1.Teoria Coulomba-Mohra i Griffitha
Teoria Griffitha - w każdym materiale sprężystym są rozsiane mikroskopijne szczelinki i one kontrolują proces zniszczenia. Szczelinkę tą przybliżamy do wydłużonej elipsy. Szczelinki to np. drobne pory, styki międzyziarnowe, dyslokacje krystalograficzne. Na ostrych końcach następuje spiętrzanie naprężeń RYS.1 RYS.2
Teoria Coulomba-Mohra opisuje zachowanie ciał pod wpływem naprężeń głównych i ścięciowych, opisuje spękania ścięciowe, określa przy jakich warunkach(naprężeniach) dojdzie do zerwania spójności i tym samym do zniszczenia. Zależność tę wyraża wzór: Τ=C+tgφ*σn , a równanie prostej niszczenia, dotyczy powstania spękań w wyniku ścinania. T – naprężenie ścinające , C – kohezja , φ(fi) – kąt tarcia wewnętrznego , σn – naprężenie główne Gdy narysujemy koło Mohra to punkt styczności prostej z kołem mówi o warunkach w jakich dojdzie do ścięcia, σ1 i σ3 RYS.1 RYS.2

2.Sposoby okreslania zwrotu mlodnienia sfaldowanych warst paleontologicznie niemych
-gradacja ziaren – w normalnym położeniu ziarna większe koncentrują się przy spągu warstwy, natomiast najdrobniejsze przy stropie
-struktury geofekalne – np. występowanie hieroglifów na spągu warstwy to przyłożone naprężenia
-pęcherzyki gazów – znajdują się w stropie warstwy; powstają w czasie stygnięcia mas; zazwyczaj są to konkrecje
-fałdy pasożytnicze – dzięki nim możemy odróżnić skrzydło normalne od odwróconego. W przypadku skrzydła normalnego fałdy te mają kształt litery Z, natomiast w skrzydle odwróconym mają kształt litery S RYS.1
-kąt zapadania kliważu – jeżeli kąt zapada stromiej niż warstwowanie jest to skrzydło normalne, natomiast jeżeli kliważ zapada bardziej łagodnie niż warstwowanie, jest to skrzydło odwrócone fałdu RYS.2

3.Wskazniki kinematyczne w strefie scinania
-porfiroklasty, -sigmaklasty, -deltaklasty
-odkształcenie ścięciowe – parametr odkształcenia ścięciowego - 
-foliacja
-lineacja
- mikrowięźba  - konkretne uporządkowanie

4.Mylonit, Supermylonit, pseudotachylit
-mylonit – warstwowana skała, powstała w wyniku dynamicznej rekrystlizacji; skała ta jest uporządkowana wewnętrznie – posiada więźbę; powstaje w strefach plastycznego ścinania
-pseudotachylit – skała ze szkliwem, mająca nieregularne kształty. Powstaje na skutek stopnienia skał w strefach uskokowych. W wyniku tarcia wytwarza się duża temperatura. Po jej obniżeniu powstaje struktura szklista.
-supermylonit – skała metamorfizna, kataklastyczna, utworzona w warinkach bardzo silnego metamorfizmu poprzez proces mylonityzacji

5.Struktury powstajace w wyniki interferencji faldow
Interferencja fałdów jest to nałożenie się ruchów fałdowych wielokrotne deformacje. Powstają  wówczas następujące struktury :
Kopułowa –interferencja fałdów o prostopadłych do siebie osiach fałdach
Grzybowa- inerferencja  fałdów o prostopadłych do siebie powierzchni osiowych
Zygzakowata –uskoki biegną w tym samym kierunku

6.Naprezenie glowne, dewiator naprezen, cisnienie litostatyczne
-naprężenie główne są to naprężenia, które działają wzdłuż trzech krawędzi przecięcia płaszczyzn głównych, które stanowią osie naprężeń głównych; płaszczyzny naprężeń głównych są to 3 płaszczyzny prostopadłe do siebie  naprężeniami normalnymi;
  - 3 osiowy stan naprężeń
  - 2 osiowy stan naprężeń (odkształcenie płaszczyznowe)
  - 1 osiowy stan naprężeń (tylko ściskanie lub rozciąganie)
Dzięki naprężeniom głównym możemy wyznaczyć 
-naprężenie dewiatorowe - różnica wartości największego i najmniejszego naprężenia; naprężenie to powoduje odkształcenia podłużne i poprzeczne; określa się je ogólnym wzorem σ1-σ3
-ciśnienie litostatyczne – jest to sytuacja, gdy naprężenia są mniej więcej równe; nie dochodzi wtedy do deformacji ośrodka

7.Refrakcja kliważu
To zmiana kąta zapadania kliważu , na skutek przejścia kliważu przez warstwy różnej kompetencji; w bardziej kompetentnych – wachlarzowych do zewnątrz, w mniej kompetentnych – zbiega się do wewnątrz RYS.1

8.Mechanizmy powstawania fałdów
-fałdowanie ze zginania (lub bez poślizgu) –odkształcenia sprężysto-lepkie, fałdom tym towarzyszą struktury wynikające z ruchu jednej warstwy po drugiej

1) lineacja z rozciągania prostopadłego do osi fałdu RYS.1

2)blizny tensyjne(ważne jest skracanie części wew. I rozciąganie części zewnętrznej. RYS.2

3) odspojenia (pułapki dla węglowodorów) RYS.3
 -fałdowanie ze ścinania – warstwowanei pasywne, przemieszczenie dokonuje się wzdłuż gęstych powierzchni przecinających uławicenie, a mniej więcej równolegle do powierzchni osiowych fałdu RYS.4
 -fałdoawnie z płynięcia – ruch zachodzi w całej masie deformowanego ciała; płynięcie plastyczno-lepkie(jak „smoła”), foliacja raczej nie występuje

-fałdy z wyboczenia: siły działają horyzontalnie, poziomo do warstwowania

-fałdy z ugięcia: fałdowanie z pionowego podparcia, fałdy oblekają twardszą skałę

9.Jak wyznaczyć kierunek transportu i zwrotu w strefie mylonitycznej

Strefa mylonityczna jest to strefa plastycznego ścinania. Tworzą się w niej skały, w których składniki są uporządkowane, czyli występuje więźba. Kierunek i zwrot możemy odczytać po uporządkowaniu składników

Grupa V

1.Dupleksy zwrócone ku przedpolu

Są to ciała nasunięte i rozbite w trakcie ruchu na szereg wąskich bloków, rozdzielonych powierzchniami poślizgu. Segmenty dupleksów mogą być płaskie lub sigmoidalnie wygięte.
Jeżeli przemieszczenie było większe od długości struktury to dupleksy zapadają w kierunku przedpola.

2.Rodzaje kliważu

Kliważ jest rodzajem foliacji, polega na obecności płaszczyzn kliważu w skale mocno skliważowanej-podzielonej,charakter spękani owy; mówimy o nim jeżeli gęstość-odległość między spękaniami jest poniżej 10cm-kliważ słaby , ok. 1cm –kliważ pośredni, poniżej 1cm – kliważ silny

kliważ jednorodny (w skałach drobnoziarnistych)– brak obszarów niezdeformowanych

kliważ niejednorodny - w skali mezoskopowej wydaje się być gęsty, ale w mikroskopowej widać że są partie, które są go pozbawione RYS.1

kliważ wyraźny – gdy domeny kliważowe są ostro zarysowane

kliważ dysjunktywny – kiedy kliważ nałożony jest na skałę, która miała wcześniej powierzchnie anizotropii; pod jakimś kątem do niej – prosty lub skośny

kliważ krenulacyjny – kiedy powierzchnie foliacji w mikrolitonach są sfałdowane (nastepuje pogrubienie i wycienienie) RYS.2

kliważ anastomozujący – przebieg warkoczowy, powierzchnie łączą się i dzielą

kliważ w formie szwów stylolitowych- przy rozpuszczaniu pod ciśnieniem RYS.3

3.Lineacja, a elipsoida odkształceń

Lineacja leży na powierzchni foliacji XY

Lineacja zazwyczaj równoległa do osi Y elipsoidy odkształceń

Lineacja elongacyjna równoległa do osi X

4.Parametry odkształcenia liniowego i ścięciowego
 odkształcenie liniowe:
-elongacja: 
-wydłużenie liniowe: s=1+e
-wydłużenie kwadratowe:

-eliptyczność:  R= s1/s2
 odkształcenie ścięciowe:…………………………………………………….

5.Obraz fałdu ze zginania na stereogramie

-ze zginania są to koła małe

-ze ścinania są to koła duże

6.Sposoby okreslania zwrotu mlodnienia sfaldowanych warst paleontologicznie niemych
-gradacja ziaren – w normalnym położeniu ziarna większe koncentrują się przy spągu warstwy, natomiast najdrobniejsze przy stropie
-struktury geofekalne – np. występowanie hieroglifów na spągu warstwy
-pęcherzyki gazów – znajdują się w stropie warstwy; powstają w czasie stygnięcia mas; zazwyczaj są to konkrecje
-fałdy pasożytnicze – dzięki nim możemy odróżnić skrzydło normalne od odwróconego. W przypadku skrzydła normalnego fałdy te mają kształt litery Z, natomiast w skrzydle odwróconym mają kształt litery S RYS.1
-kąt zapadania kliważu – jeżeli kąt zapada stromiej niż warstwowanie jest to skrzydło normalne, natomiast jeżeli kliważ zapada bardziej łagodnie niż warstwowanie, jest to skrzydło odwrócone fałdu RYS.2

7. 3 mechanizmy rotacji ziarn
-eliminacja wolnych przestrzeni:  deformacja ziaren
-model ziarn kulistych: na styku ziarn łaczą się ziarna ze sobą
-początek spękań: ziarna pękają

8. Cechy uskoku sedymentacyjnego

Jest to uskok który powstał jednocześnie z sedymentacją osadu, przez co następuje wygięcie warstw po jednej stronie(pogrubienie warstwy w obniżeniu) przez ciężar nadkładu. RYS.1

Inne cechy:

- brak pewnych warstw w skrzydle wiszącym

- zaburzenia syndepozycyjne osadu

- gwałtowne kontrasty facjalne

- niewielkie nachylenie zwrócone w kierunku basenu

Grupa VI

1. Jakie sa mozliwe zakonczenia uskokow
-koński ogon RYS.1
-fleksury
-fałdy
-powierzchnie międzyławicowe

2.Jakie struktury charakteryzują powierzchnie spękań tensyjnych

- szczelinki Griffitha

- blizny tensyjne

- struktury pierzaste - dają orientację σ1,σ3 (S-type, C-type) RYS.1

3.Od jakich czynników zależy geometria fałdów

Jeżeli mamy różną lepkość to zależy od kontrastu

-duży kontrast (fałdy wąsko promienne) RYS.1

-mały kontrast (fałdy szeroko promienne) RYS.2

Warstwa o małej lepkości wchodzi charakterystycznymi klinami w warstwę o wyższej lepkości RYS.3

Przy samym ściskaniu:

-mała lepkość – fałdowanie

-duża lepkość – może się nic nie stać

Zależy także od miąższości i odległości między warstwami o tej samej lepkości(im bliżej tym są bardziej podobne, bardziej wygięte)

4.Odkształcenia jednorodne i niejednorodne

-odkształcenie jednorodne – linie proste pozostają proste, równoległe pozostają równoległe

-odkształcenie niejednorodne – linie pierwotnie proste stają się krzywe, a równoległe stają się prostopadłe ?

5.Stos antyformalny i jak powstaje

Pochodzi od słowa antyforma, nie ma układu stratygraficznego, mamy pierwsze, drugie i trzecie nasunięcie → tworzy się zespół dupleksów, który zapada ku zagórzu, może być układ gdy jeden wręcz spoczywa na drugim, a trzeci zsypuje się do przodu RYS.1

6.Do czego służy konstrukcja koła Mora dla naprężeń

Do określenia wartości minimalnych naprężeń głównych i ścinających, przy których dojdzie do zniszczenia; koło pokazuje że nie jest najważniejsza wartość σ1 i σ3 tylko ich różnica; dla każdego ciała możemy określić tzw. Linię zniszczenia Τ=C+tgφ*σn

7.Uskoki syntetyczne i antytetyczne
antytetyczne- przeciwdziała następstwom strukturalnym nachylenia warstw lub działanie uskoku nadrzędnego
syntetyczne (homotetyczne) – wzmacnia następstwa strukturalne nachylenia warstw lub działania uskoku nadrzędnego

8.Jak można zmierzyć wielkość odkształcenia liniowego
to zmiana kształtu wzdłuż jednego z wymiarów ciała. Odkształcenia liniowe mogą nastąpić pod wpływem siły zewnętrznej, zmiany temperatury lub innego czynnika fizycznego. Siła wewnętrzna (siła sprężystości) może spowodować odkształcenie będące reakcją na wcześniejsze odkształcenie ciała przez siły zewnętrzne. Odkształcenia liniowe podłużne dzieli się na odkształcenia spowodowane ściskaniem i odkształcenia spowodowane rozciąganiem.