Funkcje krwi:
transportowa
termoregulacyjna
ochronna i obronna
homeostaza (utrzymanie potencjału osmotycznego)
Łożysko naczyniowe – następuje
Zwieracz przedłożyskowy – po stronie tętniczej; są otwierane i zamykane w zależności od potrzeby dotlenienia lub odżywienia tkanek. Jeśli dochodzi do poważnych uszkodzeń organizmu, wszystkie zwieracze przed uszkodzoną częścią ciała są zamykane.
Krew 5-6 litrów:
osocze – 55%obj
woda – 90%
60% białek – albumina
35% białek – globuliny
sole mineralne, witaminy, hormony, gazy, cukry, itp. – 1%
fibrynogen
elementy morfotyczne krwi – 45% obj
trombocyty
erytrocyty
leukocyty
granulocyty – zawierają w strukturach granule (pęcherzyki zawierające określone składniki)
neutrofile
bazofile – zasadochłonne
eozynofile – kwasochłonne
agranulocyty – nie zawierają granuli
limfocyty – nie mają granuli, ani zdolności do fakocytozy
limfocyty T
limfocyty B
monocyty – fagocytują po kilka drobnoustrojów na raz; postać niedojrzała makrofaga
Istnieje również podział el. morfotycznych krwi ze względu na pełnione funkcje.
Komórki pnia budują czerwony szpik kostny (w kościach długich, płaskich i kościach miednicy). Są komórkami totipotencjalnymi. Mogą one dać początek dowolnej linii komórek krwi.
Erytroblast -> erytrocyt; monoblast->monocyt, itp.
cytokiny
hormony
?
Erytropoetyna (EPO)
Erytropoeza
Erytrocyty są bardzo wrażliwe na zmiany potencjału osmotycznego. Ich błony komórkowe posiadają poryny, które pozwalają na utrzymanie odpowiedniego stężenia jonów. Białka błonowe dają informacje o grupach krwi. Erytrocyty czerpią energię z beztlenowej glikolizy (90%) i szlaku pentozowego (10% NADPH).
Erytrocyty są degradowane na różne sposoby. Najistotniejszym elementem jest degradacja hemu. Hem jest rozkładany w 90% przez wątrobę. Uwolnione zostaje żelazo, bilirubina i … .
Struktura IV-rzędowa
Białko allosteryczne
Efektory: H+, CO32-, Cl-, 2,3-BPG (związki te wpływają na zdolność wiązania tlenu przez hemoglobinę.
Dwie podjednostki α i dwie β
NO- regulacja ciśnienia krwi, rozszerzenie naczyń, agregacja płytek krwi
Deoksyhemoglobina (nie związana z tlenem) przyjmuje konformację T.
Oksyhemoglobina (związana z tlenem) przyjmuje konformację R.
Methemoglobina jest związana z Fe3+ i ma zdolność do wiązania wody.
Założenia:
konformacje: T lub R – wszystkie podjednostki
T – małe powinowactwo do tlenu,
R – dużo powinowactwo.
wiązanie:
każdej kolejnej O2 – wzrost prawdopodobieństwa przyjęcia formy R – przez każdą podjednostkę
cząsteczek O2 (1 do 4) – wzrost [T]/[R] do 9000x; od wartości 126, 1.76, 0.025, do 0.00035
Ułatwia transport tlenu w aktywnych komórkach mięśniowych.
Kapilary w pęcherzykach płucnych są bardzo cienkie, a nawet mają przekrój samego erytrocytu. Jest tak, ponieważ wymiana gazowa jest najbardziej efektywna, kiedy erytrocyt dotyka największą możliwą powierzchnią pęcherzyka płucnego.
Warunki potrzebne do wymiany gazowej:
Powierzchnie wymiany gazowej muszą być wilgotne.
Siłą napędową jest gradient stężeń (dyfuzja). Hemoglobina wiąże znaczną ilość tlenu, co powoduje, że stężenie tlenu w cytoplazmie jest bliskie 0 i tlen może nadal dyfundować do erytrocytu.
Obecność efektora (H+). Anhydraza węglanowa natychmiast katalizuje powstawanie węglanu z CO2, co powoduje dostarczenie protonów (H+) do cytoplazmy erytrocytu, oraz obniżenie stężenia CO2.
Natychmiastowe wykorzystanie tlenu zapobiega jemu gromadzeniu się w tkankach.