1. Wyjaśnij pojęcie: teren poprzemysłowy, teren zdegradowany, gleba, grunt ?

Gleba-biologicznie czynna warstwa ziemi od jej powierzchni do głębokości przenikania korzeni. Jest dynamicznym układem trójfazowym, złożonym z 3 zasadniczych faz: faza stała, faza płynna gleby oraz faza gazowa. Grunt- zewnętrzna warstwa Ziemi o budowie naturalnej lub ukształtowanej przez człowieka, Miąższość warstwy gruntu zależy nie tyle od właściwości masy zimnej a od sposobu użytkowania tego gruntu. Rozróżnia się: grunty rolne, leśne, budowlane, miejskie, osiedlowe przemysłowe, pod wodami, bagienne itp. Teren poprzemysłowy- tereny zdegradowane nie użytkowane lub nie w pełni wykorzystane z których obecnością zwykle wiążą się niekorzystne zmiany w sferze ekonomicznej społecznej przestrzennej i ekologicznej. Teren zdegradowany – tereny opuszczone, słabo wykorzystane bądź też wolne, w których środowisko może, ale nie musi być zniszczone, na których zakres wcześniejszego zagospodarowania zmienił zasięg bądź nagle upadł a rynek nie był w stanie bez jakiejkolwiek interwencji wykorzystać tych terenów ponownie.

2. Na podstawie znanych Ci aktów prawnych podaj podział gruntów ze względu na funkcję? GRUPA A: Obszary chronione, 1. Nieruchomości gruntowe wchodzące w skład obszaru poddanego ochronie na podstawie przepisów ustawy – prawo wodne, 2. obszary poddane ochronie na podstawie przepisów o ochronie przyrody. GRUPA B: Użytki rolne grunty zaliczone do użytków rolnych z wyłączeniem gruntów pod stawami i rowami, grunty leśne oraz zadrzewione i zakrzewione, nieużytki , grunty zabudowane i zurbanizowane z wyłączeniem terenów przemysłowych, użytków kopalnych oraz terenów komunikacyjnych. GRUPA C: tereny przemysłowe, użytki kopalniane i tereny komunikacyjne.

3. Możliwości i ograniczenia rozwoju terenów poprzemysłowych ? Korzyści: *korzyści w sferze przestrzennej: występowanie nieużytków poprzemysłowych w centralnych częściach miast, atrakcyjność terenów poprzemysłowych dla inwestorów prywatnych, potencjał kulturowy oraz architektoniczny, dogodne położenie komunikacyjne, dostępność infrastruktury; *korzyści w sferze gospodarczej: wprowadzenie nowych funkcji usługowych lub przemysłowych, stymulowanie rozwoju gospodarczego regionu, stworzenie nowych miejsc pracy, wzrost dochodów gminy; *korzyści w sferze społecznej: odnowa zdegradowanego obszaru poprawia jakość życia mieszkańców, zaspokojenie potrzeb społeczności lokalnej w zakresie usług, mieszkalnictwa i terenów rekreacyjnych. Ograniczenia:

*w sferze własnościowej, legislacyjnej: ustalenie stanu prawnego gruntu i nieruchomości, niejasna sytuacja własnościowa, wskazanie właściciela gruntu jest szczególnie istotne wtedy, kiedy nieużytkowany obszar jest zdegradowany i wymaga przeprowadzania rekultywacji; *w sferze finansowej: w odniesieniu do terenów poeksploatacyjnych sytuacji nie rozwiąże fundusz likwidacji zakładu górniczego, istniejące fundusze krajowe i europejskie mogłyby wspomóc działalność rewitalizacyjną, jednak ze względu na skomplikowaną procedurę ich pozyskiwania traktowane są jako ograniczone źródło finansowanie inwestycj; prywatni inwestorzy, dysponujący znaczącym kapitałem.

4. Podaj korzyści i ograniczenia z działań rewitalizacyjnych? 1 w sferze przestrzennej: -wystepowanie nieużytków poprzemysłowych w centralnych czesciach miast; -atrakcyjnosc terenow poprzemysłowych dla inwestorow prywatnych; -potencjal kulturowy oraz architektoniczny; -dogodne polozenie komunikacyjne; -dostepnosc infrastruktury. 2 w sferze gospodarczej: -wprowadzenei nowych funkcji usługowych lub przemysłowych; -stymulowanie rozwoju gospodarczego regionu: -stworzenie nowych miejsc pracy; -wzrost dochodow gminy. 3 w sferze społecznej: -odnowa zdegradowanego obszaru poprawia jakość zycia mieszkańców; -zaspokojnie potrzeb społeczności lokalnej w zakresie usług, mieszkalnictwa i terenow rekreacyjnych.

5. Określ pojęcie ryzyko i omów ekonomiczne i społeczne aspekty oceny ryzyka ? Ryzyko - oczekiwana lub rzeczywista częstość (prawdopodobieństwo) wystąpienia szkodliwego efektu zdrowotnego (środowiskowego) warunkach narażenia na czynnik chemiczny, fizyczny lub biologiczny stanowiący zagrożenie dla człowieka (środowiska). O wyborze kryteriów oceny ryzyka dla środowiska na terenach zanieczyszczonych decyduje sposób użytkowania tych terenów oraz akceptowany stopień ryzyka środowiskowego. Na akceptację stopnia ryzyka istotny wpływ mają czynniki natury: 1. ekonomicznej 2. społecznej. Ekonomiczne aspekty oceny ryzyka - ocena kosztów i korzyści z tytułu podjętego ryzyka stanowi ekonomiczną część propozycji zagospodarowania obszaru, na którym występuje ryzyko w stopniu wyższym od normalnego. Wartość terenu zwiększa się wraz ze zmniejszaniem ryzyka związanego z jego użytkowaniem, a koszty zmniejszenia ryzyka stanowią koszty redukcji zanieczyszczenia tego terenu.

6. Etapy rekultywacji składowisk odpadów. Etap I - przygotowanie rekultywacji: *sporządzenie dokumentacji geodezyjnej; *opracowanie dokumentacji projektowe; *ustalenie kierunku zagospodarowania; *rozpoznanie problemu. Etap II - rekultywacja techniczna: *wykonanie drenażu odgazowującego, odbierającego ścieki; *wykonanie elementów monitoringu dla gazu składowiskowego i wód odciekowych; *wykonanie uszczelnień powierzchni składowisk z uwzględnieniem warstwy ekranującej, drenażowej i wierzchniej warstwy ziemne; *formowanie skarp i wierzchowin składowisk. Etap III - rekultywacja biologiczna; *wprowadzenie odpowiedniej zabudowy biologicznej; *spełniającej zadanie sanitacji rekultywowanego składowiska; *przeciwerozyjna obudowa roślinnością zboczy, wierzchowin oraz skarp; *zabezpieczenie stateczności zboczy obudową biologiczną. Etap IV - zagospodarowanie docelowe; *przeznaczenie terenów poskładowiskowych do zagospodarowania: rolniczego, leśnego, rekreacyjnego, budowlanego itp.Etap V - monitoring efektów rekultywacji
7. Jakie aspekty należy brać pod uwagę analizując możliwości rozwoju terenów zdegradowanych? *wewnętrzne cechy terenu; * szczegółowe cechy funkcjonalności ( dane na temat obecnego i wcześniejszego sposobu zagospodarowania); *cechy stworzonego środowiska; *cechy środowiska społecznego i społeczno-kulturowego; *cechy środowiska naturalnego (włącznie z zanieczyszczeniem powietrza i gleb); *cechy środowiska ustawodawczego; *cechy ekonomiczne terenu; *wielkość terenu; *struktura własności; *lokalizacja terenu w strukturze miasta; *lokalizacja terenu w kontekście powiązań transportu i infrastruktury; *rola terenu w organizmie miasta.

8. Przedstawienie w dokumentacji planistycznej zagrożeń środowiskowych związanych z już użytkowanymi terenami. Wymaga to następujących działań: *Analizy – wybór, określenie i charakterystyka abiotycznych komponentów środowiska. Efektem tego są mapy analityczne przedstawiające warunki ekologiczne terenu – geologię, hydrologię, klimat, gleby, zróżnicowanie biologiczne itd. *Interpretacji – stworzenie tzw. „ cech szczególnego zainteresowania”, które stanowić będą punkt odniesienie dla oceny problemów środowiskowych. *Oceny – dotyczy obecnego wykorzystania terenu w oparciu o ekologiczne ograniczania wynikające z interpretacji cech szczególnego zainteresowania tego terenu. Głównym efektem jest ocena obecnego wykorzystywania terenu np. obecny sposób wykorzystania nie odpowiada zasadom ekologicznym (przede wszystkim krajobrazowo-ekologicznym)

*Propozycji – stworzenie szeregu działań służących rozwiązywaniu problemów środowiskowych na danym terenie a następnie optymalizacji przestrzennego i funkcjonalnego wykorzystania terenu. (np. odkażanie gruntów, zastosowanie nowych technologii oczyszczania powietrza minimalizujących jego zanieczyszczenie)

9. Jakie są główne kroki planowania związane z ponownym rozwojem terenów zdegradowanych ?

Komparatystyka - odno­si się do pierwszych dwóch etapów propono­wanego podejścia posługując się metodami retrospektywnymi które pomagają przepro­wadzić test porównawczy obecnej sytuacji lub status quo pewnych terenów zdegrado­wanych. Faza wizjonerstwa pomaga wypracować scenariusze i możliwe koncepcje strategiczne dla procesu ponownego rozwoju terenów zdegradow­anych zgodnie z określonymi problemami rozpoznanymi w poprzedniej fazie. Faza przewidywania - obejmuje dwa etapy – planowanie i programowanie które również opierają się na użyciu technik przyszłościowych. Faza wdrażania - obejmuje realizację pro­ponowanych kroków i zaplanowanych działań, koordynację tych działań i kroków pomiędzy uczestnikami projektu w rzeczywistym czasie i przestrzeni zależnie od wdrażania wypracow­anych planów i harmonogramów. Monitoring - składający się podobnie z kilkunasto etapowej fazy przewidywania. Etap monitorowania wdrażania programu obejmuje zapoznanie się i ocenę procesu wdrażania, jego wniosków zawierających ocenę wpływu strategicznego, wcześniejszą ocenę na mocy których odpow­iednie metody określą czy projekt rekulty­wacji jest udany czy nie i, zależnie od wyniku, pomogą zidentyfikować utrudnienia, prob­lemy, rozwiązania i najlepsze praktyki.

10. Jakie są główne kryteria analizy terenu i jakie czynniki zawierają te kryteria? 1. Kryteria ekonomiczne: *miejscowe działanie handlowe; *lokalna dynamika gospodark; *inwestycje; *wartość gruntów

poziom bezrobocia; *dostarczanie towarów i usług; *oferta możliwości zatrudnienia. 2. Kryteria ekologiczne: (emisje pochodzące z miejscowego przemysłu; *zanieczyszczenia powietrza; *zanieczyszczenia wody; *zanieczyszczenia gleby; *poziom hałasu; *zanieczyszczenia; *publiczny dostęp do terenów zielonych; *niebezpieczeństwo klęsk żywiołowych. 3. Kryteria społeczne: *zmiana populacji; *starzenie się ludzi; *śmiertelność; *poziom dochodów; *poziom ubóstwa; *poziom segregacji społecznej; *poziom przemieszczeń społecznych; *poziom przestępczości; *warunki zdrowotne. 4. Kryteria struktury miejskiej: *jakość warunków mieszkaniowych; *postrzeganie z zewnątrz

postrzeganie z zewnątrz; *pejzaż miejski; *stan budynków; *posiadanie gruntów

11. Jaka jest struktura działań które należy podjąć w planowanym procesie ponownego rozwoju? 1. Definicja i przygotowanie projektu: analiza ryzyka i ocena terenów; rozwój harmonogramów robót; zabezpieczenie funduszy i wszelkie wymagane pozwolenia; wybór i wyznaczenie wykonawców. 2. Rekultywacja: przywracanie terenów do stanu zasadniczo odpowiadającego "terenom niezagospodarowanym". 3. Rozbiórka i wyburzenie: wyburzenie i usunięcie budynków i innych obiektów; usunięcie obiektów podziemnych; zajmowanie się określonymi kwestiami środowiskowymi. 4. Usuwanie zanieczyszczeń: oczyszczenie zanieczyszczonych gruntów, oczyszczenie zanieczyszczonych wód gruntowych, usuwanie, oczyszczanie ścieków pozostałych po wcześniejszej działalności. 5. Renowacja i kształtowanie krajobrazu; stabilizacja gruntów; kształtowanie krajobrazu. 6. Przebudowa: zakończenie transformacji zagospodarowanych terenów zdegradowanych w tereny, których potencjał gosp. jest w pełni wykorzystywany. 7. Infrastruktura i drogi: drogi dojazdowe, drogi technologiczne, parkingi, światła drogowe: zaopatrzenie w wodę, kanalizacja, gaz, prąd, ogrzewanie. 8. Wznoszenie budynków: zwykły projekt budowlany. 9. Użytkowanie i utrzymanie.