NEUROLEPTYKI- Leki psychotropowe
Schemat leczenia schizofrenii(WHO 2001)
Farmakoterapia w celu opanowania objawów i zapobiegania nawrotom
Psychoedukacja pacjentów i ich rodzin
Rehabilitacja w celu ułatwienia powrotu do samodzielnego życia
I. Mechanizm działania leków neuroleptycznych
II. Podział leków neuroleptycznych i różnice między nimi:
typowe
atypowe
III. Wskazania i przeciwwskazania do stosowania leków neuroleptycznych
IV. Działania niepożądane
Leki przeciw psychotyczne wywierające leczniczy wpływ na:
objawy pozytywne(urojenia, omamy, podniecenie ruchowe związane z przeżyciami psychotycznymi, wrogość, pobudzenie)
objawy negatywne(zaburzenia myślenia, specyficzne zmiany życia uczuciowego i aktywności w środowisku –wycofanie ze związków z otoczeniem, sztywność emocjonalna, zachowanie autystyczne)
objawy depresyjne (obniżenie nastroju, myśli samobójcze, poczucie mniejszej wartości, braku perspektyw) -Korzystne działanie na te objawy jest bardzo istotnym elementem leczenia, gdyż nasilone objawy depresyjne mogą być powodem zamachów samobójczych. Szacuje się, że ok. 10% chorych na schizofrenię popełnia samobójstwo. Jest to więc problem niezwykle ważny z punktu widzenia klinicznego.
Neuroleptyki -duże „trankwilizatory”
leki przeciw psychotyczne
wprowadzone w 1952 r. -chlorpromazyna (Fenactil)
siła działania neuroleptycznego dla chlorpromazyny jest równa 1, siłę dla innych leków tej grupy wprowadzonych później ustalono w odniesieniu do tej wartości
obecnie siła działania jest ustalana na podstawie powinowactwa leku do receptorów dopaminergicznych D2
stosowanie 6 tygodni –poprawa u 60% chorych, leczenie jednocześnie 2 lub 3 neuroleptykami –poprawa u ponad 90% chorych
niektóre neuroleptyki mają działanie przeciwdepresyjne –tiorydazyna, lewopromazyna, chlorprotiksen, flupentiksol, sulpiryd; inne działanie depresjotwórcze –haloperidol, chlorpromazyna
formy klasyczne –tabletkowe, formy depot –do wstrzyknięć (do leczenia długotrwałego u pacjentów, u których odstawienie grozi nawrotem lub nasileniem objawów; stosowane co 2-4 tygodnie)
WSKAZANIA DO STOSOWANIA NEUROLEPTYKÓW W ZABURZENIACH PSYCHICZNYCH
Ostre i przewlekłe psychozy schizofreniczne (działanie neuroleptyków wydaje się być niespecyficzne, ma charakter objawowy i nie wiąże się z wpływem na czynniki etiologiczne, które wciąż nie są bliżej poznane)
Psychozy schizoafektywne
Zespoły maniakalne
Psychozy urojeniowe inne niż wymienione wyżej, reakcje paranoiczne
Depresje psychotyczne (zwykle w połączeniu z lekami przeciwdepresyjnymi)
Stany podniecenia, lękowe
Mechanizm działania leków neuroleptycznych
blokowanie receptorów dopaminergicznych; większe powinowactwo do receptorów D2 niż D1
Receptory DA a działanie neuroleptyków: Neurony i receptory DA znajdują się w różnych strukturach mózgu, głównie w: 1.prążkowiu–układ nigrostriatalny związany z regulacją czynności ruchowych2.strukturach limbikii kory –układ mezolimbicznyi mezokortykalny, związane z regulacją czynności emocjonalnych3.podwzgórzu –układ lejkowo-przysadkowy związany z wydzielaniem niektórych hormonów, szczególnie prolaktyny
Efekt działania:1.limbika–działanie neuroleptyczne (przeciw psychotyczne)2.prążkowie–objawy niepożądane: parkinsonizm polekowy (zespół o symptomach podobnych do choroby Parkinsona)późne dyskinezy, pojawiające się po dłuższym stosowaniu neuroleptyków, prawdopodobnie wskutek wytworzenia się silnej nadwrażliwości i zwiększenia liczby postsynaptycznych receptorów DA. 3.podwzgórze –objawy niepożądane: niedoczynność gruczołu tarczowego zaburzenia miesiączkowania zaburzenia libido mlekotok ginekomastia
blokowanie receptorów alfa 1: wzmacnia działanie przeciw psychotyczne neuroleptyków, odpowiada za działanie uspokajające i hipotensyjne
blokowanie receptorów cholinergicznych (M) –odpowiada za działania niepożądane: suchość błony śluzowej jamy ustnej, rozszerzenie źrenic, zaburzenia akomodacji, wzrost ciśnienia śródgałkowego, trudności w oddawaniu moczu, zaparcia, tachykardia zatokowa
blokowanie receptorów 5-HT –nie jest jasne znaczenie tego działania, być może nasila wpływ neuroleptyczny
blokowanie receptorów H1 –działanie uspokajające
zróżnicowany wpływ na stężenie i obroty GABA
Podział neuroleptyków
Klasyczne–antagoniści receptorów dopaminowych D2; Silnie blokują receptory DA zarówno w szlaku mezolimbicznym, jak i nigro-striatalnym. Wywołują objawy pozapiramidowe, których ujawnienie się zależy od siły działania neuroleptycznego; długotrwałe stosowanie i odstawienie klasycznych nlp-ryzyko wystąpienia późnych dyskinez. Silnie blokują receptory DA szlaku lejkowo-przysadkowego, co powoduje zaburzenia hormonalne.
Atypowe–selektywni antagoniści receptorów dopaminergicznych, np. sulpiryd; Silniej blokują receptory DA w szlaku mezolimbicznym niż nigro-striatalnym. Nie powodują parkinsonizmu i późnych dyskinez, rzadziej niż klasyczne nlp wywołują akatyzje. Najczęstszy objaw niepożądany –wzrost masy ciała. Wykazują dodatkowe działanie blokujące receptory 5-HT2.
Działania niepożądane neuroleptyków
1.Działania związane z wpływem na o.u.n.
2.Działania związane z wpływem na układ krążenia
3.Złośliwy zespół neuroleptyczny
4.Zaburzenia hematologiczne
5.Reakcje alergiczne
6.Zaburzenia metaboliczne i endokrynne
Działania niepożądane związane z wpływem na o.u.n.
a)Obniżenie progu drgawkowego –częściej w trakcie leczenia słabymi i niektórymi nowymi nlp (olanzapina, zotapina); u 5-20% chorych leczonych klozapiną napady drgawkowe duże.
b)Sedacja-częściej podczas stosowania słabych nlp(chlorpromazyny, lewopromazyny, klozapiny); pacjenci rozpoczynający leczenie powinni zostać uprzedzeni o upośledzeniu sprawności psychofizycznej (ograniczenie prowadzenia samochodu); zwykle stłumienie, senność, pogorszenie koncentracji i pamięci zmniejsza się w trakcie leczenia, ale jeśli utrzymuje się należy rozważyć zmniejszenie dawki lub zmianę leku. U osób czynnych zawodowo i uczących się wskazane są raczej nlpatypowe: poprawiają procesy poznawcze.
c)Pobudzenie, niepokój –przy stosowaniu neuroleptyków o działaniu aktywizującym (flupentiksol, sulpiryd); objawy takie można opanować stosując domięśniowo benzodiazepiny (klonazepam, lorazepam), w bezsenności (estazolam, nitrazepam).
d)ośrodkowe działanie antycholinergiczne (chlorprotiksen, klozapina, tioridazina) –zaburzenia świadomości (stany majaczeniowe, śpiączka), zaburzenia pamięci
e)depresje –jeśli depresja od początku choroby to lepiej jest stosować neuroleptyk o działaniu przeciwdepresyjnym niż kojarzyć ze sobą neuroleptyk i lek przeciwdepresyjny ; jeśli depresja polekowa / popsychotycznato do nlpdołączamy lek przeciwdepresyjny najczęściej TLPD
f)objawy pozapiramidowe-ostre dyskinezy wczesne ,parkinsonizm, akatyzje, późne dyskinezy
Działania niepożądane związane z wpływem na układ krążenia
a)Ortostatyczne spadki ciśnienia –związane z hamującym wpływem na receptory alfa 1 oraz na ośrodkową regulację ciśnienia; częściej: słabe nlp, pacjenci w starszym wieku, osoby przyjmujące leki moczopędne lub obniżające ciśnienie.
b)Działanie kardiotoksyczne–silniej słabe nlp: tioridazyna, klozapina, chlorpromazyna); większe prawdopodobieństw u osób z przebytą chorobą układu krążenia i w podeszłym wieku;
Złośliwy zespół neuroleptyczny
poważne powikłanie leczenia neuroleptykami
występuje u około 1% chorych, w 5-20% przypadkach kończy się śmiercią
obraz kliniczny: sztywność, hipertermia, zaburzenia układu autonomicznego: wzrost ciśnienia tętniczego, tachykardia, zaburzenia świadomości
najczęściej po kilku tygodniach leczenia, czasami po kilku latach
objawy narastają w ciągu 1-3 dni, utrzymują się ok. 7 dni, dłużej jeśli stosowano formy depot
częściej u młodych mężczyzn, w psychozach z zaburzeniami nastroju, u chorych ze zmianami w oun, schorzeniami somatycznymi lub odwodnieniem, w trakcie leczenia skojarzonego z litem lub karbamazepiną, gdy szybko zwiększano dawkę nlp
powikłania ze strony układu krążenia, oddechowego i nerek mogą być przyczyną zgonu
Zaburzenia hematologiczne
leukopenia, eozynofilia (szczególnie istotne kontrolowanie obrazu krwi podczas leczenia klozapiną)
niedokrwistość aplastycznabardzo rzadko (remoksyprid)
zaburzenia krzepliwości -zarówno zwiększenie jak i zmniejszenie krzepliwości krwi
Reakcje alergiczne
uczulenie na światło słoneczne -pęcherze, obrzęk, rumień, przebarwienia na odkrytych częściach skóry (ciemnoszare, niebieskobrązowe)
zmiany degeneracyjne siatkówki i soczewki (pogorszenie widzenia wieczorem, zażółcenie lub zbrązowienie obrazu)
żółtaczka, podwyższenie wartości prób wątrobowych
Zaburzenia metaboliczne i endokrynne
hiperglikemia
wzrost uwalniania prolaktyny
zaburzenia sprawności seksualnej
Zwiększenie masy ciała (neuroleptyki atypowe)
Przeciwwskazania
Klasyczne neuroleptyki -choroba Parkinsona, nowotwory sutka z hiperprolaktynemią, przebyty złośliwy zespół neuroleptyczny
Względne przeciwwskazania:
przebyta leukopenia polekowa (klozapina)
miastenia, jaskra z wąskim kątem przesączania, przerost gruczołu krokowego
przebyty złośliwy zespół neuroleptyczny (bezpieczna –klozapina)
Zatrucia barbituranami, opioidami, alkoholem
choroby serca
padaczka
uszkodzenie wątroby
Inne przeciwwskazania względne:
Uszkodzenie nerek
Niewydolność krążenia
Świeży zawał mięśnia sercowego i zaawansowana choroba niedokrwienna serca
Ostra niedokrwistość
Niewydolność szpiku
Podział neuroleptyków ze względu na budowę chemiczną
Pochodne fenotiazyny z łańcuchem alifatycznym
chloropromazyna -Fenactil,
lewomepromazyna-Tisercin,
promazyna –Promazin
Pochodne fenotiazyny z grupą piperazynowa
flufenazyna–Mirenil,
perazyna–Pernazinum, Perazyna, Taxilan
perfenazyna–Trilafon,
prochlorperazyna–Chloropernazinum
trifluoperazyna–Apo-Trifluoperazine
Pochodne fenotiazyny z grupa piperydynową
tiorydazyna–Thioridazin, Thioridazinprolongatum
Pochodne butyrofenonu
haloperidol–Decaldol, Haloperidol
droperidol–Droperidol
Pochodne tioksantenu
chlorprotiksen-Chlorprothixen
flupentiksol–Fluanxol, FluanxolDepot
zuklopentiksol–Clopixol, ClopixolAcuphase, ClopixolDepot
Pochodne diazepiny, oksazepinyi tiazepiny
klozapina–Clozapine, Leponex, Klozapol
kwetiapina–Seroquel,
olanzapina–Zyprexa
Benzamidy
sulpiryd–Sulpiryd
tiaprid–Tiapridal
amisulprid-Solian
Inne
risperidon–Rispolept
zyprazydon-Zeldox
PROFIL PSYCHOTROPOWY NEUROLEPTYKÓW
Neuroleptyki z przewagą działania sedatywnego(stosowane w stanach napięcia, niepokoju, podniecenia ruchowego w przebiegu psychoz):
lewomepromazyna
chloropromazyna
chlorprotiksen
Neuroleptyki o silnym działaniu przeciw psychotycznym:
perfenazyna
flufenazyna
haloperidol
trifluoperazyna
Neuroleptyki wykazujące działanie antyautystyczne, aktywizujące („przeciw schizofreniczne”)
flupentiksol
flufenazyna
Neuroleptyki wykazujący słaby wpływ przeciwdepresyjny:
lewomepromazyna
chlorprotiksen
tiorydazyna
flupentiksol
Sulpiryd
*Wymienione różnice profilu dotyczą głównie małych i średnich dawek: w dużych dawkach różnice te zanikają i dominuje działanie przeciw psychotyczne oraz tłumiące.