Dlatego w przypadku opisywania wpływu gazów cieplarnianych na wzrost temperatury podaje się wartość w jednostce równoważnika dwutlenku węgla z dodatkową literą „e”

CO2e

Bilans CO2 w skali globu

Morza i oceany. W wodzie morskiej, jako w wyniku procesów geofizycznych, ale również biologicznych, znajduje się – jak się szacuje od 130 000 do 150 000 mld MG CO2. Rocznie uwalnia się do atmosfery ok. 330 mld Mg.

Z porównania tych wartości wynika, że ten rezerwuar wystarczy jeszcze na długo, nie uwzględniając ciągłego zwiększania masy CO2 w wyniku erupcji podwodnych wulkanów.

Ocenia się, że rośliny ziemi asymilują rocznie ok. 400 mld Mg CO2. Udział w bilansie rocznym dwutlenku węgla człowieka wynosi ok. 29 mld Mg (emisję przemysłu, transportu itd.). Z drugiej jednak strony od wielu lat utrzymuje się w atmosferze w przybliżeniu stały poziom dwutlenku węgla około 290……………………….

Przyczyna czy skutek globalnego ocieplenia

Autorzy raportu IPCC uważają, że przyczyną wzrostu średniej temperatury ziemi jest wzrost antropogenicznego dwutlenku węgla w atmosferze.

Autorzy wielu innych inicjatyw – Deklaracji Oregońskiej, Apelu Heidelberskiego, itp. wskazują na wzrost dwutlenku węgla w atmosferze, jako pochodną wzrostu temperatury, spowodowaną przyczynami naturalnymi.

Polarnicy wydobyli rdzeń lodowy o długości 3270 m, zawierający historię klimatu w ostatnich 750 tysiącach lat. W takim rdzeniu można wyróżnić nawet roczne przyrosty lodu. Zawarte w nim izotopy wodoru i tlenu pozwalają określić, jaka temperatura panowała w okresie powstawania kolejnej warstwy.

Badania te były kwestionowane, wzbudziły dużo kontrowersji. Wyniki zostały odrzucone.

Od drugiej połowy XX w. nie ma już dyskusji na temat ile dwutlenku węgla jest w atmosferze.

Analiza aparatów szparkowych liści na podstawie skamieniałości. Te badania wskazują , że przed milionami lat stężenie CO2 sięgało 377-450 ppmv, a nawet do 3500 ppmv.

Zaobserwowano cykliczność występowania oziębień klimatu. Obecnie znajdujemy się w fazie ocieplenia, w którym pojawiają się krótkie fazy oziębienia (np. w latach 1940-1975). Takich cykli oziębień i ociepleń z rdzeni lodowych odczytano ponad 600. To wiąże się z 11 letnim cyklem Słońca.

Opublikowanie zakresu zmniejszenia się lądolodu (Biegun północny) w 2007 roku.

Manipulowanie statystykami.

Miesiąc później, czyli w styczniu 2008 r. okazało się ze zasięg lodu był największy od 4 lat: lód przyrósł o ok. 2 mln km2.

Kradzież danych przez hakerów z brytyjskiego CRU przez hakerów. Opublikowane zostały tysiące plików z danymi i mailami, w których badacze niezbyt wyraźnie wypowiadają się na temat obniżenia temperatura świecie i ochłodzenia klimatu. Kłóci się to zdecydowanie z informacjami przekazywanymi do mediów.

A co z błędnym oszacowaniem tempa zaniku lodowców himalajskich?

Rozdział czwartego Raportu IPCC poświęconego Azji zawiera stwierdzenie, że powierzchnia zajmowana przez himalajskie lodowce zmniejszy się pięciokrotnie do 2035r.. To nie jest informacja wymyślona przez autorów IPCC (okazało się że została umieszczona w raporcie przez grupę studentów, która nie sprawdziła prawdziwości znalezionych informacji).

Pojawiła się w krótce hipoteza, że autorzy celowo przestawili cyfry, a właściwym czasem ginięcia lodowców w Himalajach byłby rok 2350. Nie można tego jednak w taki sposób określić, bo nie mamy pewności, jakie będą losy Ziemi i zmiany klimatu na takiej przestrzeni lat.

Przez ostatnie 2 lata oszacowano że rocznie Grenlandia traci w przybliżeniu 230 gigaton czyli 230 mld ton lodu a Zachodnia Antarktyda 132 gigatony. Oczywiście założenia te były błędne o prawie połowę. Szybko jednak dodano poprawki ze względu na deformację skorupy ziemskiej, który mają znaczny wpływ na wyliczoną corocznie ilość topniejącego lodu.

Komputerowy model zmian klimatu IPPC

Modele komputerowe używane do projektowania zmian klimatu oparte są jedynie na stwierdzeniach i domyśleniach naukowców, często opartych na błędnych założeniach.

Komitet Nauk Geologicznych Polskiej Akademii Nauk przyjął 12 lutego 2009 r.

Obserwowane w ostatnich kilkunastu latach zmiany klimatu na Ziemi oraz częstsze

występowanie zjawisk ekstremalnych powoduje zaniepokojenie opinii publicznej, wyrażane w

środkach masowego przekazu pod hasłem globalnego ocieplenia. W skali międzynarodowej

pojawiają się propozycje kroków zaradczych formułowane przez polityków elit rządzących,

działający od 1988 roku Międzyrządowy Zespół do spraw Zmian Klimatu (IPCC) i organizacje ekologiczne.

Włączając się w te nadzwyczaj ważną dyskusje, Komitet Nauk Geologicznych PAN

pragnie zwrócić uwagę na 10 fundamentalnych aspektów tego problemu, nierozerwalnie

związanego z funkcjonowaniem geosystemu – skomplikowanej współzależności procesów

zachodzących w litosferze, hydrosferze, atmosferze i biosferze. Ich znajomość powinna leżeć u podstaw racjonalnie i odpowiedzialnie podejmowanych decyzji ingerujących w geosystem.

Przeciwdziałanie emisjom CO2 jako metoda zapobiegania efektowi cieplarnianemu: działalność Ala Gore’a

Protokół z Kioto

został ratyfikowany przez 141 państw emitujących łącznie 61% gazów cieplarnianych, tym razem został spełniony warunek wejścia w życie protokołu 2x55, minimum 55 krajów ratyfikujących protokół, wytwarzających minimum 55% światowej emisji dwutlenku węgla.

Zwolennicy protokołu: UE, ONZ, organizacje ekologiczne

Przeciw: USA, (Chiny miały zerwy cel redukcji). Rosja na początku od 04.11.2004 podpisała co umożliwiło wejście w życie całego porozumienia 16.02.2005. Szacunkowy przychód ze sprzedaży uprawnień – 80 mld euro.

W kolejnej konferencji, która odbyła się pod auspicjami ONZ w grudnia