1. Klasyfikacja obiektów budowlanych według prawa budowlanego.

Obiekty budowlane:

• Budynki- konstrukcja mająca ściany, fundamenty, dach, przegrody pionowe; trwale połączona z gruntem

• Budowle- pozostałe obiekty niebędące budynkami: drogi samochodowe, drogi kolejowe, mosty, kopalnie, metro

• Obiekty małej architektury- krzyże przydrożne, ogrodzenia, trawniki, ścieżki spacerowe, ścieżki rowerowe

1. Fazy procesu inwestycyjnego z zaznaczeniem gdzie wykorzystywana jest geodezja.

1. Naszkicować podstawowe schematy statyczne ustrojów występujących w budownictwie.

1. Wykorzystanie wykresu momentów zginających w projektowaniu belek.

1. Naszkicować rodzaje podpór w schematach statycznych oraz składowe reakcje w nich występujące.

1. Podstawowe wymagania stawiane budynkom.

a) funkcjonalność

b) izolacyjność

izolacje przeciwwilgociowe i przeciwwodne, termiczne, akustyczne

c) trwałość

Klasy trwałości:

I > 100 lat

II 50-100 lat

III 20-50 lat

Elementy budynków	Udział % w trwałości budynków	Okres trwałości
Fundamenty, ściany, słupy	35%	Nieograniczony
Stolarka okienna, ścianki działowe, pokrycia	50%	~30 lat
Okładziny zewnętrzne, instalacje	10%	~10 lat
malowania	5%	5 lat

d) odporność ogniowa

- Masa materiałów palnych na m² rzutu powierzchni (otoczenie ognia)

- Liczba kondygnacji

- Odporność ogniowa elementów budynku

Odporność ogniowa budynku: A, B, C, D, E

Wymagania:

- funkcjonalność

- izolacyjność (deszcz, śniej, wiatr, temperatura, odporność ogniowa)

- trwałość budynku

- sztywność budynku – wartość siły potrzebnej do ugięcia lub przemieszczenia materiału o pewną jednostkę.

1. Naszkicować ustroje konstrukcyjne budynków tradycyjnych.

1. Elementy usztywniające konstrukcje budynków.

2. Naszkicować bezmomentowy ustrój konstrukcyjny.

3. Naszkicować wskaźniki odkształceń konstrukcji możliwe do określenia na podstawie pomiarów geodezyjnych.

4. Naszkicować ustroje konstrukcyjne budynków halowych.

Jednorazowe:

-ustrój prefabrykowany słupowo-belkowy

-słupowo-wiązany

-ramowy

Wielorazowe:

- słupowo-belkowy

- ramowy

- słupowo-wiązany

- ramowo-łukowe

- z przykryciami dźwigarami powierzchniowymi

1. Naszkicować zależność pomiędzy wymiarem modularnym a wymiarem elementu. Co to są osie konstrukcyjne; kiedy mówimy o koordynacji modularnej?

Koordynacja modularna jest to ujednolicenie wymiarów w zależności od pewnej podstawowej wartości wymiarowej którą nazywamy modułem. (moduł podstawowy 1M=1mm)

• ułatwia pracę pomiędzy projektantami, producentami, dystrybutorami i przedsiębiorcami

• zapewnia koordynację wymiarową między instalacjami oraz pozostałą częścią budynku

• sprzyja maksymalnej wymienności komponentów

• upraszcza czynności budowlane

1. Uwarunkowania dylatacji konstrukcji oraz konstrukcji i fundamentów.

Dylatacja – szczelina dzieląca długie budynki na segmenty w celu zabezpieczenia ich przed uszkodzeniami spowodowanymi ruchami elementów konstrukcji budynku. Umożliwia ona swobodne przemieszczanie się części budynków względem siebie na skutek: nierównomiernego osiadania budynku, rozszerzalności termicznej materiałów budowlanych, obciążeń dynamicznych konstrukcji.

Dylatacja – brak ciągłości konstrukcyjnej w konstrukcji i w fundamencie

Stosowanie dylatacji:

- różnica podłoża

- różnica obciążeń i wysokości

- różnica materiałów i konstrukcji

- budynki wykonane w różnym czasie

Uwarunkowania dylatacji konstrukcji budynków:

- obciążenia termiczne i skurczowe

- dylatacje technologiczne (przerwy robocze)

1. Ustroje konstrukcyjne budynków wysokich.

Ustroje budynków to nic innego jak połączone w całość elementy. Należą do nich:

• Fundament – fundament to ta z części obiektu budowlanego, która znajduje się pod ziemią; przekazuje ona na podłoże gruntowe ciężar własny całego obiektu budowlanego, a także wszystkie inne obciążenia, które na ten obiekt oddziałują,

• Ściany konstrukcyjne zwane ścianami nośnymi – ściany konstrukcyjne to zewnętrzne oraz wewnętrzne przegrody pionowe, które na fundament lub inne elementy konstrukcyjne przenoszą obciążenia oraz ciężar własny od elementów i ustrojów położonych wyżej (dachy, stropy, balkony),

• Nadproża – nadproża to dość wąskie elementy konstrukcyjne, które przekrywają od góry otwory okienne oraz drzwiowe, przenosząc obciążenia ze ściany powyżej nich,

• stropy – stropy to poziome przegrody, które dzielą budynek na kondygnacje, usztywniając go jednocześnie; stropy przenoszą ciężar własny oraz inne obciążenia na konstrukcję nośną niższych kondygnacji,

• Dach – dach to górne przekrycie budynku; składa się z konstrukcji nośnej oraz wodoszczelnego pokrycia, przenosząc obciążenia na niżej położone ustroje konstrukcyjne,

• Stropodach – stropodach to płaski dach stanowiący konstrukcyjną całość z najwyżej położonym stropem,

Schody – schody to elementy, które umożliwiają komunikację pomiędzy poszczególnymi kondygnacjami, przenosząc jednocześnie ciężar własny oraz obciążenia na inne ustroje konstrukcyjne