Comte

~ filozofia pozytywna. C. nadając filozofii miano pozytywnej chciał wyrazić przez to, że po pierwsze zajmuje się ona wyłącznie przedmiotami rzeczywistymi stroniąc od urojonych, bada rzeczy dostępne umysłowi , a nie tajemnice rozważał tylko tematy pożyteczne, unikając jałowych, ogranicza się do przedmiotów, o których można uzyskać wiedzę pewną, stroniąc od tematów chwiejnych, zajmuje się kwestiami ścisłymi, pracuje pozytywnie, nie ograniczając się do negatywnej krytyki .Filozofem pozytywnym jest ten, kto zrozumiał ,że nauki przyrodnicze stworzyły wzór dochodzenia naukowego, i kto stosując się do niego wyrzeka się w filozofii spekulacji na rzecz badań czysto faktycznych. Jest nam ten, kto unika twierdzeń absolutnych i zastępuje je przez względne. Pozytywizm przyjmował, że wiedza ma za przedmiot wyłącznie fakty fizyczne, wyłącznie ciała. O faktach psychicznych wiedzy nie posiadali. To obiektywne, antypsychologiczne nastawienie było szczególną cechą pozytywizmu, odróżniające go od innych form minimalizmu. O filozofii pozytywnej i o pozytywizmie mówi się w dwóch znaczeniach: szerszym i węższym. W szerszym jako o filozofii minimalistycznej w ogóle, ostrożnej trzymającej się faktów, unikającej spekulacji. W węższym jako o filozofii uważającej tylko fakty zewnętrzne, dotyczące ciał , za jedyny przedmiot rzetelnej nauki.