rodzaj  drewna	cecha  charakterystyczna	drewno twardzielowe	drewno bielaste  (bez twardzieli)
		twardziel zabarwiona	twardziel  niezabarwiona
iglaste	ma przewody  żywiczne	sosna  modrzew  daglezja  limba	świerk
	brak przewodów  żywicznych	jałowiec  cis	jodła
liściaste	pierścienionaczyni owe	dąb  grochodrzew	-
	rozpierzchłonaczy niowe	jabłoń kasztan topola wierzba jarzębina orzech śliwa	-

Sosna 
Drewno średnio ciężkie, twardzielowe i żywiczne; twardziel koloru brunatnoczerwonego, biel jasnożółta. Słoje roczne wyraźne. Drewno późne szerokie i wyraźnie zaznaczone. Cechą charakterystyczną (zarazem wadą) jest sinizna bielu.
Drewno sosny posiada dobre właściwości mechaniczne, jest dość twarde, łupliwe, średnio kurczliwe, trwałe na powietrzu i w wodzie, łatwe w obróbce skrawaniem i wykończeniowej.

Świerk 
Drewno umiarkowanie lekkie, twardzielowe; twardziel nie zabarwiona, biel koloru białego z odcieniem jasnożółtym. Słoje roczne wyraźne. Drewno szerokosłoiste i słabo żywiczne (wąskosłoiste są gatunki górskie i północne)
Drewno świerka posiada dość dobre właściwości mechaniczne, jest łupliwe ale trudne w obróbce skrawaniem, dobrze się zabarwia.

Jodła 
Drewno umiarkowanie lekkie, barwy białej z szarym odcieniem, matowe, o twardzieli nie zabarwionej. Słoje roczne wyraźne. Brak przewodów żywicznych.
Drewno jodły posiada średnie cechy mechaniczne, trudniejsze w skrawaniu, lepsze w wykańczaniu powierzchni. Jest łupliwe, trwał w wodzie. Wykazuje skłonność do paczenia się i pękania

Modrzew 
Drewno twardzielowe, średnio ciężkie o twardzieli czerwonawej z odcieniem brązu, biel żółtawy z białym. Szeroka strefa drewna późnego. Słoje roczne wyraźne, przewody żywiczne drobne i nieliczne.
Drewno modrzewiowe jest trwałe, dość twarde, łupliwe, posiada dobre właściwości mechaniczne. Trudne w obróbce skrawaniem, w stanie świeżym łatwo pęka i paczy się.