Wykład 3. – Mapa grup strategicznych
Grupę strategiczną definiuje się jako zbiór przedsiębiorstw stosujących podobne strategie z punktu widzenia kluczowych zmiennych decyzyjnych.
Tymi zmiennymi mogą być, na przykład:
Specjalizacja,
Przywództwo technologiczne,
Pozycja kosztowa,
Polityka cenowa,
Jakość wyrobu,
Zakres obsługiwanego rynku,
Integracja pionowa i pozioma,
Specjalizacja asortymentowa,
Konsultowanie mapy grup strategicznych składa się z następujących kroków:
Identyfikacja kryteriów, które różnicują przedsiębiorstwa w danym sektorze,
Sporządzanie różnych wariantów map strategicznych z użyciem par z wybranej listy kryteriów charakteryzujących przedsiębiorstwa,
Wyznaczanie miejsca każdej firmy w przestrzeni strategicznej,
Narysowanie koła wokół każdej grupy strategicznej, proporcjonalnego do wielkości grupy (kryterium jest tu udział w sprzedaży danej grupy strategicznej),
Przy kreśleniu map należy przestrzegać następujących zasad:
Kryteria wybrane do wykreślenia mapy nie powinny być silnie skorelowane,
Należy wybierać pary kryteriów silnie różnicujące zachowania strategiczne przedsiębiorstw w danym sektorze,
Kryteria powinny być mierzalne,
Należy dążyć do budowania wielu map dla tego samego sektora,
Analiza kluczowych czynników sukcesu w sektorze:
Kluczowe (krytyczne) czynniki sukcesu to istotne zasoby i umiejętności, które tworzą przewagę konkurencyjną przedsiębiorstwa na rynku obecnie i mogą zadecydować o możliwości osiągnięcia przez nie sukcesu w rzeczywistości,
Identyfikacja kluczowych czynników sukcesu wymaga rozwiązania następujących kwestii:
Kim są nabywcy i na jakiej podstawie dokonują wyboru produktu i jego dostawcy?
Czym musi dysponować i co musi uczynić oferent by zdobyć przewagę konkurencyjną?
W jaki sposób można uzyskać trwałą przewagę konkurencyjną?
Poprawna identyfikacja kluczowych czynników sukcesu umożliwia prawidłowy wybór priorytetów w planowaniu, jak na przykład wybór odpowiedniego systemu operacyjnego, właściwą alokację zasobów i budowę kompetencji istotnych w danej dziedzinie działalności, dobór najskuteczniejszych narzędzi konkurencji.
Metody portfelowe:
Metody portfelowe są stosowanie głównie w przypadkach:
Diagnozy pozycji przedsiębiorstwa na rynku w odniesieniu do jego konkurentów,
Diagnozy przedsiębiorstwa na rynku w odniesieniu do cyklu życia produktu, przemysłu (model Hofera, model ADL),
Diagnozy struktury asortymentowej przedsiębiorstwa w relacji do sytuacji rynkowej,
Macierz ADL
Zasobami jest wszystko to, co pozostaje w dyspozycji przedsiębiorstwa a może wpływać na jego funkcjonowanie. Potencjałem konkurencyjności są te zasoby, którymi przedsiębiorstwo powinno dysponować, aby móc wykorzystać je dla budowania, utrzymywania i umacniania swojej konkurencyjności.
Te przedsiębiorstwa, które na podstawie posiadanych zasobów i umiejętności są w stanie lepiej od konkurentów zaspokoić potrzeby klientów, osiągają przewagę konkurencyjną.
Na najniższym szczeblu tej hierarchicznej struktury są zasoby (materialne i niematerialne), które są wsadem do łańcucha wartości przedsiębiorstwa, przypisuje się im najniższą wartość, której relatywizm zależy od zdolności ich wykorzystania,
Zdolności dotyczą stopnia wykorzystania posiadanych zasobów. Dotyczą działań produkcyjnych, sprzedażowych, marketingowych, które dają wartość zasobom,
Kompetencje powstają w rezultacie koordynacji poszczególnych funkcji, czyli ogniw łańcucha wartości; w przedsiębiorstwie zdywersyfikowanym kompetencje są zestawem zdolności i know-how posiadanych prze poszczególne SBU, są rezultatem komunikowania się i integracji tych jednostek,
Na najwyższym poziomie usytułowane są kluczowe kompetencje:
Które są unikalną kombinacją technologii, wiedzy umiejętności posiadanych przez przedsiębiorstwo,
Niematerialne aktywa przedsiębiorstwa są niewidoczne dla obserwatora z zewnątrz, trudne do identyfikacji i analizy, skopiowanie przez konkurencję jest niemożliwe,
Fundament rozwoju innowacji produktowych i usług – obecnie jak i w przyszłości,