Dziubaski przesyłam to, co najistotniejsze- moim skromnym zdaniem.:)

1. Na początek biografunia naszego artysty:

STANISŁAW IGNACY WITKIEWICZ ( WITKACY= konotacja imienia i nazwiska)

- urodził się w Wa-wie, zmarł śmiercią samobójczą, dzień po tym jak Rosja wkroczyła do Polski tj. 18.09. 1939r. ( na Polesiu),

- jego ojciec to znany malarz Stanisław,

- dzieciństwo i młodość spędził w Zakopanem, przebywał od małego wśród środowiska artystycznego ( jego matka chrzestną była aktorka- Helena Modrzejewska, w jego domu zbierali się wybitni ludzie m.in. Sienkiewicz, Żeromski),

- przebywał sobie ten nasz artysta w takim gronie, więc nie dziwne, że już jako dziecko pisał dramaty, malował, interesował się filozofią ( czuje się głupia, gdyż moje zainteresowanie filozofią nawet teraz jest nikłe, a ten jako dziecko już miał pociągi;),

- po zdaniu matury podróżował po Włoszech i Niemczech, był też w Paryżu, krótko studiował w krakowskiej ASP,

- w okresie młodości zaręczył się z Jadwigą Janczewską, która potem popełniła samobójstwo ( nie wiem czy przez chłopa czy nie),

- przed wybuchem wojny wyjechał do Oceanii, a po powrocie podczas I wojny zaciągnął się do gwardii carskiej ( na Wołyniu zetknął się z rewolucją, długo przebywał w Rosji wtedy WAŻNE: UKSZTAŁTOWAŁ SIĘ JEGO KATASTROFIZM,

- po wojnie wrócił do Zakopanego, aż do tej pory uważał się głównie za malarza, ale nie był zadowolony ze swoich dzieł; wtedy pojawiły się jego pisma estetyczne ( dużo ich, ale wymienię jakieś łatwe do zapamiętania: np. ,, Teatr”, ,,Szkice estetyczne”)

- w 1918r. zaczął pisać sztuki dramatyczne ( napisał 38- tyle znamy z tytułów, a zachowało się 21), wystawiano je na scenach, często w atmosferze skandalu,

- w latach 30stych pisał też powieści,

- w 1934r. ukazał się dramat Szewcy. Powstały w tym czasie też utwory filozoficzne.

To najważniejsze. Jeśli ktoś chce wiedzieć więcej do zapraszam do Wikipedii albo itp.;D

2. O jego awangardowości parę słów i cechach jego twórczości w ogóle:

- rozpoznanie zagrożenia kultury i jednostki wobec postępującej uniformizacji życia,

- konsekwentne wyrażanie przekonania o zbliżającej się zagładzie cywilizacji europejskiej ( co nie dziwi, bo wiecie pisze w okresie tym ciemnym, gdzie oni wszyscy byli przesiąknięci tym katastrofizmem),

- dostrzegał zagładę i katastrofę z punktu widzenia filozofii, którą wyznawał, była to ideologia metafizycznego instynktu człowieka ( cokolwiek to nie znaczy, ja to tłumaczę na swój rozum tak: każdy musi mieć poczucie wyjątkowości, jedności i musi szukać rozwiązań odnalezienia się w wielości i musi szukać sensu swego istnienia) - WAŻNE : TAJEMNICA ISTNIENIA= człowiek jest jednostką, która żyje wśród innych, należy się zastanowić, dlaczego istniejemy, dlaczego jesteśmy tym, a nie innym istnieniem ( czyli coś w stylu, dlaczego Surułko jest Surułko, a Nati jest Nati ). Ja jestem jednością,a wy mój zespół- wielością. Jednostka żyje i musi się odnaleźć w wielości, dodatkowo każdy wyróżnia się wielością doznań ( więc jak żyć panie premierze?). To tak krótko. WAŻNE POJĘCIE TAJEMNICA ISTNIENIA= TO FILOZOFIA WYZNAWANA PRZEZ WITKACEGO.

- ukazywał człowieka, który utracił swoją podmiotowość, pokazał jego ,,mechanizację”, sprowadzenie do roli wykonawcy czynności ( sprawdziło się mu to, patrz: my studenci) to wiedzie do ,,urzeczowienia ducha”, kryzysu cywilizacji.

TEORIA CZYSTEJ FORMY = WITKACY TWÓRCĄ:

- celem sztuki jest doznanie ,, uczucia metafizycznego” za pomocą odpowiednich konstrukcji formalnych, doznań zmysłowych, barw i kształtów - pytanie: jak to przenieść na teatr, dramat ( a no da się ;/):

NA TEORIĘ CZYSTEJ FORMY W DRAMACIE SKŁADAŁY SIĘ NASTĘPUJĄCE CZYNNIKI:

- swoboda kompozycyjna oparta na grze barw i form,

- kojarzenie myśli, jak w przypadku marzeń ( czyli takie majaczenie, jak jest właśnie w Szewcach, Natusia tak właśnie bełkocze jak śpi ;D),

- wszystko jest jednocześnie możliwe i nieprawdopodobne, realne i nierzeczywiste, poważne i wykpione, tragiczne i komiczne,

- dialog pozbawiony sensownych połączeń pojęciowych i logiki, często wzbogacony nonsensownym neologizmem lub absurdalnym dowcipem i drwiną ( to tak jak nasz dialog z dr Rozmusem),

- zerwanie z realizmem i iluzjonizmem,

- odrzucenie psychologizmu, motywacji działań postaci ( no to jak w Szewcach te postaci z tyłka wyjęte),

- negacja następstwa przyczynowo- skutkowego, logiki wydarzeń, likwidacja akcji dramatycznej,

- aktor ma stwarzać rolę.

3. SZEWCY

Słowo wstępne dla Państwa:

Prawdopodobnie zaczął pisać w 1927r., ale powstawał w 1931-34. To najdłużej pisany przez niego dramat.

Podtytuł brzmiał: ,, Naukowa sztuka ze ,,śpiewkami” w trzech aktach” ( naśpiewał w cholerę w tej sztuce, tak że zrozumieć ciężko).

To dramat UNIWERSALNY, w którym zostały ukazane metamorfozy, jakimi podlega świat.

Sztuka zadedykowana prof. Stefanowi Szumanowi.

Najważniejsze info o Szewcach z pewnych źródeł ( nie internetowych):

Witkacy przedstawił w dramacie katastroficzną wizję kultury i historii. Ukazał świat znajdujący się w kryzysie, który z czasem przejdzie w zupełny rozkład. W drodze kolejnych rewolucji wyłania sięnowe społeczeństwo, w którym zanikają wszelkie indywidualności. Ludzkie potrzeby ulegają zautomatyzowaniu, a ludzie zamieniają się w manekiny. Witkacy pokazuje, że ludzkość będzie i dąży już do mechanizacji na wskutek rewolucji, które wprowadzają rządy totalitarne ( a jak wiadomo w totalitaryzmie indywidualność nie ma prawa bytu, przecież Hitler stworzył sobie roboty, każdy chodził jak w zegarku, potem Stalin nie lepiej to kontynuował).

W utworze dokonały się trzy przewroty:

FASZYSTOWSKI ( Robert Scurvy)

REWOLUCJA SZEWCÓW ( Sajetan Tempe+ Czeladnicy)

RZĄDY TOTALITARNE ( Tajny Rząd)

Coś o języku i stylu :

Styl filozoficznych rozważań, parodia stylu młodopolskiego, absurdalne skojarzenia, fantazyjne przekleństwa, specyficzne nazwy własne, zapożyczenia językowe, groteska, absurd, fantastyka ( deformacja świata, przerysowanie, kontrast stylu wypowiedzi, deformacja ludzkiej psychiki).

CECHY DRAMATU ABSURDU:

- groteska, absurd, fantastyka,

- specyficzny styl i język,

- odrzucenie zasad prawdopodobieństwa życiowego,

- pomieszanie kategorii estetycznych.

Z mądrej książki jeszcze wyczytałam:

Celem utworu jest postawić widza w obliczu groźnych przejawów rzeczywistości i obarczyć za nie odpowiedzialnością.

Szewcy nawiązują do aktualnej autorowi rzeczywistości, bo to ona tak naprawdę oddaje to, co chce pokazać : tj. potwierdza jego filozofię historii i człowieka, ukazuje niedopasowanie człowieka do funkcji istnienia i zanik uczuć metafizycznych w związku z rozwojem społecznym.

Chyba tyle dziubaski. Starałam się ująć maksimum w minimum ( zaczynam być absurdalna od tych Szewców). Mam nadzieję, że się udało. Z góry przepraszam za posłużenie się nazwiskami członków naszego zespołu w mojej pracy naukowej, ale uznałam to za konieczne w zobrazowaniu pewnych treści, jakże istotnych. Powodzenia w przyswajaniu informacji!

Miłego czytania! :*