CHEMIA – WYKŁAD 2 – 13.10.2009
Największe efekty upakowania mają pierwiastki od 30 do 63
Najtrwalsze jądra mają stosunek:
1,0<n/p<1,2 TRWAŁE
1,2<n/p<1,4 NIETRWAŁE
1,4<n/p<1,6 PROMIENIOTWÓRCZE
Nietrwałość jądra
n>p
$$_{0}^{1}n \rightarrow_{1}^{1}p + \beta^{-} + \gamma + antyneutrino$$
$$_{15}^{32}p \rightarrow_{16}^{32}S + \beta^{-}$$
Masa nie ulega zmianie
n<p
emisja pozytonu
$$_{1}^{1}p \rightarrow \beta^{+} +_{0}^{1}n$$
$$_{6}^{11}C \rightarrow_{5}^{11}\beta + \beta^{+}$$
wychwyt elektronów z powłoki K
$$_{1}^{1}{p + e} \rightarrow_{0}^{1}n$$
$$_{4}^{7}\text{Be} + e \rightarrow_{3}^{7}\text{Li}$$
POZAJĄDROWA BUDOWA ATOMU:
Powłoki elektronowe zajmują przestrzeń 105 razy większą od jądra. Ich średnica wynosi 10 -8 cm
LICZBY KWANTOWE
Główna „n” – określa poziom energetyczny. Przyjmuje wartości liczb całkowitych:
1<n≤7
W układzie okresowym równa jest numerowi okresu
Poboczna liczba kwantowa „l” – określa podpoziom i rodzaj orbitalu. Przyjmuje wartości:
0≤l≤n-1
Podpoziomy: | Orbitale: |
---|---|
a l=0 | s-kulisty |
p l=1 | p-hantla |
d l=2 | d – podwójna hantla |
f l=3 | f – potrójna hantla |
Dalsze nieokreślone
Magnetyczna liczba kwantowa „m” – określa zmianę stanu energetycznego elektronu spowodowanego skręceniem płaszczyzny orbitalu elektronowego pod wpływem pola magnetycznego
N=1 | 1=0 (s) | m=0 (1 orbitals) |
---|---|---|
N=2 | 1=0 (s), 1=1(p) |
m=0 (1 orbitals), m=-1, m=0 (3 orbitals) m=+1 |
N=3 | 1=0 (s), 1=1 (p), 1=2 (d) |
m=0 (1orbitals), m=-1, m=0 (3 orbitale p) m=+1 m=-2 m=-1 m=0 (5 orbitali d) m=1 m=2 |
Liczba kwantowa spinu – określa kierunek obrotu (e) wokół własnej osi, przyjmuje wartości: -1/2 = s = +1/2 (zgodny ze wskazówkami zegara)
Pojemność orbitali, podpoziomów i poziomów
Orbital: część przestrzeni poza jądrem określona 3 liczbami kwantowymi: n,l,m – każdy orbital może mieć maksymalnie 2 e o różnych spinach.