W 1980 została przyjęta ustawa o ochronie i kształtowaniu środowiska. Ta ustawa miała na celu spełniać role kodeksu ochrony środowiska

Ustawa prawo wodne, przyjęta 1974.

2001 – w tym roku weszły w życie cztery podstawowe ustawy związane z ochroną środowiska, prawo os, prawo wodne, prawo o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i ustawa o odpadach. Wcześniej dwa ostatnie były w prawie wodnym.

2004 rok – dostosowanie praw do norm europejskich

Dyrektywa unijna jest dostosowywana do prawa każdego kraju ?

KONSTYTUCJA

Zapisy konstytucji dotyczące prawa ochrony środowiska.

Art. 5.

Zgodnie z artykułem 5 konstytucji, RP kieruje się zasadą ochrony środowiska zgodnie z zasadą zrównoważonego rozwoju. Chodzi o to aby tak korzystać z tych zasobów środowiska, aby przyszłe pokolenia miały też z czego korzystać.

Rzeczpospolita Polska strzeże niepodległości i nienaruszalności swojego terytorium, zapewnia wolności i prawa człowieka i obywatela oraz bezpieczeństwo obywateli, strzeże dziedzictwa narodowego oraz zapewnia ochronę środowiska, kierując się ZASADĄ ZRÓWNOWAŻONEGO ROZWOJU.

Czyli prawem człowieka jest życie w odpowiednim środowisku.

Art. 31

– WOLNOŚĆ I PRAWA CZŁOWIEKA

Jeżeli prawo wartości koliduje z OŚ to można je naruszyć

1)Wolność człowieka podlega ochronie prawnej.

2)Każdy jest obowiązany szanować wolności i prawa innych. Nikogo nie wolno zmuszać do czynienia tego, czego prawo mu nie nakazuje.

3)Ograniczenia w zakresie korzystania z konstytucyjnych wolności i praw mogą być ustanawiane tylko w ustawie i tylko wtedy, gdy są konieczne w demokratycznym państwie dla jego bezpieczeństwa lub porządku publicznego, bądź dla ochrony środowiska, zdrowia i moralności publicznej, albo wolności i praw innych osób. Ograniczenia te nie mogą naruszać istoty wolności i praw.

Artykuł 68

– OPIEKA ZDROWOTNA

1) Każdy ma prawo do ochrony zdrowia.

2)Obywatelom, niezależnie od ich sytuacji materialnej, władze publiczne zapewniają równy dostęp do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanej ze środków publicznych. Warunki i zakres udzielania świadczeń określa ustawa.

3) Władze publiczne są obowiązane do zapewnienia szczególnej opieki zdrowotnej dzieciom, kobietom ciężarnym, osobom niepełnosprawnym i osobom w podeszłym wieku.

4)Władze publiczne są obowiązane do zwalczania chorób epidemicznych i zapobiegania negatywnym dla zdrowia skutkom degradacji środowiska.

5) Władze publiczne popierają rozwój kultury fizycznej, zwłaszcza wśród dzieci i młodzieży.

Artykuł 74

– OCHRONA ŚRODOWISKA

(Konstytucje zobowiązuje władze publiczne do ochrony środowiska, do informacji o stanie środowiska i władze publiczne mają wspierać obywateli na rzecz ochrony oś)

Ust. 1) Władze publiczne prowadzą politykę zapewniającą bezpieczeństwo ekologiczne współczesnemu i przyszłym pokoleniom.

Ustęp 2) Ochrona środowiska jest obowiązkiem władz publicznych.

3) Każdy ma prawo do informacji o stanie i ochronie środowiska.

4) Władze publiczne wspierają działania obywateli na rzecz ochrony i poprawy stanu środowiska.

Aspekt zdrowotny jest związany z OŚ

Artykuł 86

- OCHRONA ŚRODOWISKA

Każdy jest obowiązany do dbałości o stan środowiska i ponosi odpowiedzialność za spowodowane przez siebie jego pogorszenie. Zasady tej odpowiedzialności określa ustawa.

(Zanieczyszczający płaci!)

USTAWA PRAWO OCHRONY ŚRODOWISKA

27 kwietnia 2001r. jednolity tekst został ogłoszony został w dzienniku ustawa z 2006 nr 25 pozycja 150 z późniejszym zmianami; Jest to ustawa bardzo powszechna ( jest w niej ponad 400 artykułów) Stwarza podstawy finansowe, ekonomiczne zapewniające tworzenie funduszy ochrony środowiska.

Program tworzenia oczyszczali ścieków czyli oczyszczania wód powierzchniowych jest tworzony za pieniądze z UE

442 Artykuły ma cała ta ustawa.

Podzielone jest na 9 tytułów i każdy tytuł ma jeszcze działy a niektóre z tych działów są podzielone na rozdziały

1. Przepisy ogólne

2. Ochrona zasobów środowiska

3. Przeciw działanie zanieczyszczeniom

4. Poważne awarie

5. Środki finansowo prawne – ekonomiczne podstawy w ochronie środowiska, wyszczególnione są takie środki finansowe które mogą służyć finansowaniu ochrony środowiska.

6. Odpowiedzialność w ochronie środowiska

7. Organy administracji oraz instytucje ochrony środowiska. –Sa regulacje prawne dotyczące funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej, część funduszy z p.5 są tu przekazywane

8. Programy dostosowane ?

9. Przepisy końcowe

funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej. Sejm nie sprawdza funduszy zawartych w tej ustawie, nikt w sejmie ich nie zatwierdza, po prostu są. Są to Fundusze po za budżetowe, według unii nie powinny istnieć. JEDYNE PEWNE PIENIĄDZE NA OCHRONE ŚRODOWISKA.

Dział II

Definicje i zasady ogólne

Art. 3.

Ilekroć w ustawie jest mowa o:

Pkt 39)  ŚRODOWISKU – rozumie się przez to ogół elementów przyrodniczych, w tym także przekształconych w wyniku działalności człowieka, a w szczególności powierzchnię ziemi, kopaliny, wody, powietrze, krajobraz, klimat oraz pozostałe elementy różnorodności biologicznej, a także wzajemne oddziaływania pomiędzy tymi elementami

Pkt 50)  ZRÓWNOWAŻONYM ROZWOJU – rozumie się przez to taki rozwój społeczno-gospodarczy, w którym następuje proces integrowania działań politycznych, gospodarczych i społecznych, z zachowaniem równowagi przyrodniczej oraz trwałości podstawowych procesów przyrodniczych, w celu zagwarantowania możliwości zaspokajania podstawowych potrzeb poszczególnych społeczności lub obywateli zarówno współczesnego pokolenia, jak i przyszłych pokoleń.

punkt 49) ZANIECZYSZCZENIU — rozumie się przez to emisję, która może być szkodliwa dla zdrowia ludzi lub stanu środowiska, może powodować szkodę w dobrach materialnych, może pogarszać walory estetyczne środowiska lub może kolidować z innymi, uzasadnionymi sposobami korzystania ze środowiska;

13)  OCHRONIE ŚRODOWISKA – rozumie się przez to podjęcie lub zaniechanie działań, umożliwiające zachowanie lub przywracanie równowagi przyrodniczej; ochrona ta polega w szczególności na:

a)  racjonalnym kształtowaniu środowiska i gospodarowaniu zasobami środowiska zgodnie z zasadą zrównoważonego rozwoju,

b)  przeciwdziałaniu zanieczyszczeniom,

c)  przywracaniu elementów przyrodniczych do stanu właściwego;

Art. 5.

- (ZASADA KOMPLEKSOWOŚCI) OCHRONA

Ochrona jednego lub kilku elementów przyrodniczych powinna być realizowana z uwzględnieniem ochrony pozostałych elementów.

Zasada kompleksowości ochrony środowiska. Oznacza ze ochrona poszczególnych składników ochrony środowiska powinna być realizowana z uwzględnieniem innych aspektów ochrony środowiska

Art. 6

– DZIAŁALNOŚĆ NEGATYWNIE ODDZIAŁUJĄCA NA ŚRODOWISKO

Ustęp 1. (ZASADA PREWENCJI) Kto podejmuje działalność mogącą negatywnie oddziaływać na środowisko, jest obowiązany do zapobiegania temu oddziaływaniu.

realizuje zasadę prewencji. Każdy kto może negatywnie działać na środowisko powinien zapobiegać skutkom.

2. (ZASADA PRZEZORNOŚCI) Kto podejmuje działalność, której negatywne oddziaływanie na środowisko nie jest jeszcze w pełni rozpoznane, jest obowiązany, kierując się przezornością, podjąć wszelkie możliwe środki zapobiegawcze.

należy przewidzieć konsekwencje takiej działalności

Art. 7.

(ZASADA ZANIECZYSZCZAJĄCY PŁACI)

1. Kto powoduje zanieczyszczenie środowiska, ponosi koszty usunięcia skutków tego zanieczyszczenia.

2. Kto może spowodować zanieczyszczenie środowiska, ponosi koszty zapobiegania temu zanieczyszczeniu.

jest konsekwencja artykułu 86 konstytucji

zanieczyszczający płaci.

Art. 9

– PRAWO DO INFORMACJI

. Każdy ma prawo do informacji o środowisku i jego ochronie na warunkach określonych ustawą.

Art. 10

USPOŁECZNIENIE PROCESU PODEJMOWANIA NIEKTÓRYCH ROZSTRZYGNIĘĆ,

Np. plan zagospodarowania przestrzennego.

Każdy w przypadkach określonych w ustawie ma prawo do uczestniczenia w postępowaniu w sprawie wydania decyzji z zakresu ochrony środowiska lub przyjęcia projektu polityki, strategii, planu lub programu rozwoju i restrukturyzacji oraz projektu studium i planu zagospodarowania przestrzennego.

Art. 11

– DECYZJA Z NARUSZENIEM PRZEPISÓW

. Decyzja wydana z naruszeniem przepisów dotyczących ochrony środowiska jest nieważna.

Art. 4.

– KORZYSTANIE ZE ŚRODOWISKA

1. Powszechne korzystanie ze środowiska przysługuje z mocy ustawy każdemu i obejmuje korzystanie ze środowiska, bez użycia instalacji, w celu zaspokojenia potrzeb osobistych oraz gospodarstwa domowego, w tym wypoczynku oraz uprawiania sportu, w zakresie:

1)   wprowadzania do środowiska substancji lub energii;

2)   innych niż wymienione w pkt 1 rodzajów powszechnego korzystania z wód w rozumieniu ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. – Prawo wodne (Dz. U. z 2005 r. Nr 239, poz. 2019, z późn. zm.⁴⁾).

2. Korzystanie ze środowiska wykraczające poza ramy korzystania powszechnego może być, w drodze ustawy, obwarowane obowiązkiem uzyskania pozwolenia, ustalającego w szczególności zakres i warunki tego korzystania, wydanego przez właściwy organ ochrony środowiska.

3. Zwykłym korzystaniem ze środowiska jest takie korzystanie wykraczające poza ramy korzystania powszechnego, co do którego ustawa nie wprowadza obowiązku uzyskania pozwolenia, oraz zwykłe korzystanie z wody w rozumieniu przepisów ustawy – Prawo wodne.

ŚRODKI FINANSOWO-PRAWNE

Inwestorami w przypadku rzeczy związanych z ochroną środowiska są Samorządy Terytorialne – muszą się troszczyć o finanse.

Dlatego jak np. samorząd buduje oczyszczalnie ścieków to opłaty za ścieki są bardzo dużo bo do podstawy obliczania tej opłaty wliczone na koszty nowych obiektów w tej oczyszczalni.

Dochodami narodowego funduszy oś i gos wod są dostarczane z opłat z zanieczyszczanie środowiska.

Art. 272.

Środki finansowo-prawne ochrony środowiska stanowią w szczególności:

1)opłata za korzystanie ze środowiska;

2)administracyjna kara pieniężna;

3)zróżnicowane stawki podatków i innych danin publicznych służące celom ochrony środowiska.

Art. 273.

–OPŁATA ZA KORZYSTANIE ZE ŚRODOWISKA I ADMINISTRACYJNA KARA PIENIĘŻNA

1. Opłata za korzystanie ze środowiska jest ponoszona za:

1)   wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza;

2)   wprowadzanie ścieków do wód lub do ziemi;

3)   pobór wód;

4)   składowanie odpadów.

2. Administracyjna kara pieniężna jest ponoszona za przekroczenie lub naruszenie warunków korzystania ze środowiska, ustalonych decyzją w zakresie określonym w ust. 1, a także w zakresie magazynowania odpadów i emitowania hałasu do środowiska.

Art. 274.

– WYSOKOŚĆ OPŁAT I KAR PIENIĘŻNYCH, SUBSTANCJE ZAWARTE W ŚCIEKACH, SKŁAD, STAN ŚCIEKÓW

do ponoszenia opłat za korzystanie ze środowiska oraz administracyjnej kary pieniężnej są zobowiązane podmioty korzystające ze środowiska. Korzystanie ze środowiska jest związane z eksploatacją jakieś instalacji i to podmiot który ponosi opłaty z reguły np. spadania ścieków do instalacji to jest ten podmiot który ponosi instalacje, w skrócie płaci użytkownik

1. Wysokość opłat za korzystanie ze środowiska i administracyjnych kar pieniężnych zależy odpowiednio od:

1)   ilości i rodzaju gazów lub pyłów wprowadzanych do powietrza;

2)   ilości i jakości pobranej wody oraz od tego, czy pobrano wodę powierzchniową czy podziemną, a także od jej przeznaczenia.

2. Wysokość opłaty za wprowadzanie ścieków zależy, z zastrzeżeniem ust. 4, od rodzaju substancji zawartych w ściekach i ich ilości, rodzaju ścieków, a w wypadku wód chłodniczych – od temperatury tych wód.

3. Przez SUBSTANCJE ZAWARTE W ŚCIEKACH rozumie się także substancje wyrażone jako wskaźniki, o których mowa w art. 295 ust. 1.

4. Wysokość opłaty za wprowadzanie ścieków zależy od:

1)   wielkości, rodzaju i sposobu zagospodarowania terenu, z którego te ścieki są odprowadzane, w odniesieniu do ścieków, o których mowa w art. 3 pkt 38 lit. c;

2)   rodzaju substancji zawartych w ściekach i ich ilości albo od wielkości produkcji ryb innych niż łososiowate lub innych organizmów wodnych, wyprodukowanych w obiektach chowu lub hodowli ryb oraz innych organizmów wodnych, w odniesieniu do ścieków, o których mowa w art. 3 pkt 38 lit. f i g.

5. Wysokość opłaty za składowanie odpadów zależy od ilości i rodzaju składowanych odpadów, z tym że wysokość opłaty podwyższonej zależy także od czasu składowania odpadów.

5a. Na składowisku odpadów, na którym umieszcza się i z którego wydobywa się odpady tego samego rodzaju, podstawą do naliczenia opłat jest różnica pomiędzy masą odpadów umieszczonych na składowisku a masą odpadów wydobytych ze składowiska – w ciągu roku kalendarzowego; jeżeli różnica jest liczbą ujemną, to przyjmuje się wartość 0.

6. Wysokość kary zależy odpowiednio od:

1)   ilości, stanu i składu ścieków, procentowej redukcji stężeń substancji w ściekach oraz masy substancji szczególnie szkodliwych dla środowiska wodnego w odprowadzanych ściekach przypadającej na jednostkę masy wykorzystanego surowca, materiału, paliwa lub wytworzonego produktu – stosownie do warunków określonych w pozwoleniu;

2)   ilości i rodzaju składowanych albo magazynowanych odpadów oraz czasu ich składowania albo magazynowania;

3)   pory doby i wielkości przekroczenia dopuszczalnego poziomu hałasu.

7. Przez SKŁAD ŚCIEKÓW rozumie się stężenie zawartych w nich substancji.

8. Przez STAN ŚCIEKÓW rozumie się temperaturę, odczyn, poziom sztucznych substancji promieniotwórczych i stopień rozcieńczenia ścieków eliminujący toksyczne oddziaływanie ścieków na ryby.

Art. 285.

OPŁATY ZA KORZYSTANIE ZE ŚRODOWISKA

WNOSZENIE OPŁAT

1.Opłatę ustala się według stawek obowiązujących w okresie, w którym korzystanie ze środowiska miało miejsce.

2.Podmiot korzystający ze środowiska wnosi opłatę do końca miesiąca następującego po upływie każdego półrocza.

3.Podmiot ponoszący opłatę zryczałtowaną za odprowadzane ścieki pochodzące z chowu lub hodowli ryb innych niż łososiowate lub innych organizmów wodnych wnosi ją w terminie 2 miesięcy po zakończeniu okresu, o którym mowa w art. 287 ust. 1 pkt 5.

4.W przypadku gdy w danym roku kalendarzowym na składowisku odpadów umieszczono odpady oraz wydobyto z niego odpady tego samego rodzaju, podmiot korzystający ze środowiska wnosi opłatę do dnia 31 stycznia następnego roku.

Art. 289

- PROCEDURA WNOSZENIA OPŁAT

1.Nie wnosi się opłat z tytułu tych rodzajów korzystania ze środowiska spośród wymienionych w art. 273 ust. 1, których półroczna wysokość wnoszona na rachunek urzędu marszałkowskiego nie przekracza 400 zł. Przepisy art. 286 ust. 1-2 stosuje się odpowiednio.

2.Sejmik województwa może, w drodze aktu prawa miejscowego, uchwalić podwyższenie kwoty, o której mowa w ust. 1, jednak nie więcej niż do 50 %.

Podmiot przedkłada marszałkowi województwa oraz wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska wykazy zawierające informację i dane o zakresie korzystania ze środowiska, które były wykorzystane do tego aby zrobić to obliczenie. Wzór wykazu jest dany w rozporządzeniu.

Jeśli opłata nie przekroczy 400 zł ( poboru wód lub odprowadzania ścieków) to podmiot jest zwolniony z umieszczenia tej opłaty

Art. 291.

STAWKI OPŁAT ZA KORZYSTANIE ZE ŚRODOWISKA

1.Stawki opłat, ustalone w art. 290 ust. 1 oraz określone na podstawie art. 290 ust. 2, za rok poprzedni, podlegają z dniem 1 stycznia każdego roku podwyższeniu w stopniu odpowiadającym średniorocznemu wskaźnikowi cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem ogłaszanemu przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, w formie komunikatu, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski".

2.Minister właściwy do spraw środowiska, nie później niż do dnia 31 października każdego roku, ogłasza, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski", wysokość stawek opłat na rok następny, uwzględniając dotychczasowe zmiany wysokości stawek oraz zasadę, o której mowa w ust. 1.

ROZPORZĄDZENIA WYKONAWCZE

• Stawka opłat za pobór wody i odprowadzanie ścieków dziennik ustaw nr 196 z 2008r pozycja 1217 na podstawie artykułu 270 ustęp 2

• Jednostkowe stawki kar za przekroczenie warunków odprowadzania ścieków do wód lub do gleb są podane w dzienniku ustaw nr 260 z 2005r pozycja 2177 upoważnienie 310 ust 2

• Opłaty podwyższon w artykule 292 jest napisane podmiot korzystający ze środowiska ponosi opłaty podwyższone o 500% w przypadku braku wymaganego pozwolenia na 1. Wprowadzania gazów 2. Pobór wód lub wprowadzanie ścieków do wód lub do ziemi

• Opłaty podwyższone za składowanie odpadów w 293

Opłata podwyższona Może być wtrzymana jeśli podmiot buduje oczyszczalnie

Krajowy program ścieków komunalnych – zadanie zmniejszenie ilości ścieków komunalnych do wód. 2004-2015r zapisany w prawie wodnym i co 2 lata składane jest sprawozdanie z realizacji tego programu. Są założone aglomeracje na których można ze względu na ich rozmieszczenie zbudować sieć kanalizacji zakończoną oczyszczalnią.

Ciekawa jest regulacja zwolnień za pobór wody, zwolnione są jeśli odda się tyle wody ile się pobrało w równie dobrej jakości.

PRAWO WODNE

Wprowadzone 2001r., 2012r pozycja 145 z późniejszymi zmianami

Art. 1.

Prawo gospodarowania wodami, zasady korzyst z nich, ich ochr, kształt zasob wód, w sposób zgodny z zasadami zrównoważonego rozwoju

1. Ustawa reguluje gospodarowanie wodami zgodnie z zasadą zrównoważonego rozwoju, a w szczególności kształtowanie i ochronę zasobów wodnych, korzystanie z wód oraz zarządzanie zasobami wodnymi.

2. Gospodarowanie wodami jest prowadzone z zachowaniem zasady racjonalnego i całościowego traktowania zasobów wód powierzchniowych i podziemnych, z uwzględnieniem ich ilości i jakości.

3. Gospodarowanie wodami uwzględnia zasadę wspólnych interesów i jest realizowane przez współpracę administracji publicznej, użytkowników wód i przedstawicieli lokalnych społeczności, tak aby uzyskać maksymalne korzyści społeczne.

Art. 2.

. ZARZĄDZANIE ZASOBAMI WODNYMI

KATASTER urzędowy spis, rejestr obiektów (gruntów; nieruchomości) z oszacowaniem ich wartości i wykazem dochodów, gł. dla celów podatkowych. Tworzą go 2 działy:

dział pierwszy: aktualne dane dotyczące: zasoby wód podziemnych, lok głw wód podziemnych, il i jakoś wód oraz wielkość poboru, info na temat źródeł i charakterystyki źródeł zanieczyszczeń, stan … terenów zalewowych, korzystanie z wód, wszelkie urządzenia, spółki wodne|
dział 2: plany gosp wodnej, listy przedsięwzięć priorytet z zakresu gosp wód,

1. Zarządzanie zasobami wodnymi służy zaspokajaniu potrzeb ludności, gospodarki, ochronie wód i środowiska związanego z tymi zasobami, w szczególności w zakresie:

1) zapewnienia odpowiedniej ilości i jakości wody dla ludności,
2) ochrony zasobów wodnych przed zanieczyszczeniem oraz niewłaściwą lub nadmierną eksploatacją,
3) utrzymywania lub poprawy stanu ekosystemów wodnych i od wody zależnych,
4) ochrony przed powodzią oraz suszą,
5) zapewnienia wody na potrzeby rolnictwa oraz przemysłu,
6) zaspokojenia potrzeb związanych z turystyką, sportem oraz rekreacją,
7) tworzenia warunków dla energetycznego, transportowego oraz rybackiego wykorzystania wód.

2. Instrumenty zarządzania zasobami wodnymi stanowią:

1) plany gospodarki wodnej,
2) pozwolenia wodnoprawne,
3) opłaty i należności w gospodarce wodnej,
4) kataster wodny,
5) kontrola gospodarowania wodami.

Art. 10.

– WODY JAKO WŁASNOŚĆ

wody podziemne znajduj s w granicach przestrzennych nieruchomości grunt nie sa częścią tej nieruchomości gruntu

1. Wody stanowią własność Skarbu Państwa, innych osób prawnych albo osób fizycznych.

2. Wody stanowiące własność Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego są wodami publicznymi.

3. Płynące wody publiczne nie podlegają obrotowi cywilnoprawnemu, z wyjątkiem przypadków określonych w ustawie.

Art. 11.

- KTO WYKONUJE PRAWA WŁAŚCICIELSKIE W STOSUNKU DO WÓD PUBLICZNYCH

1. Prawa właścicielskie w stosunku do wód publicznych stanowiących własność Skarbu Państwa, z zastrzeżeniem art. 13, wykonują:

1) minister właściwy do spraw gospodarki morskiej - w stosunku do wód morza terytorialnego oraz morskich wód wewnętrznych wraz z wodami Zatoki Gdańskiej;

2) Prezes Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej - w stosunku do wód istotnych dla kształtowania zasobów wodnych oraz ochrony przeciwpowodziowej, w szczególności wód podziemnych oraz śródlądowych wód powierzchniowych:

a) w potokach górskich i ich źródłach,

b) w ciekach naturalnych, od źródeł do ujścia, o średnim przepływie z wielolecia równym lub wyższym od 2,0 m3/s w przekroju ujściowym,

c) w jeziorach oraz sztucznych zbiornikach wodnych, przez które przepływają cieki, o których mowa w lit. b,

d) granicznych,

e) w śródlądowych drogach wodnych;

3) dyrektor parku narodowego - w stosunku do wód znajdujących się w granicach parku, z wyłączeniem wód, o których mowa w pkt 2 lit. d oraz lit. e, które są sklasyfikowane w klasie wyŜszej niŜ klasa I, na podstawie ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej (Dz. U. z 2001 r. Nr 5, poz. 43, z późn. zm.5));

4) marszałek województwa, jako zadanie z zakresu administracji rządowej wykonywane przez samorząd województwa - w stosunku do wód istotnych dla regulacji stosunków wodnych na potrzeby rolnictwa, służących polepszeniu zdolności produkcyjnej gleby i ułatwieniu jej uprawy, oraz w stosunku do pozostałych wód niewymienionych w pkt 1-3.

Art. 5.

– PODZIAŁ WÓD

1. Wody dzielą się na powierzchniowe i podziemne.

2. Wody, z wyjątkiem wód morza terytorialnego i morskich wód wewnętrznych, są wodami śródlądowymi.

3. Śródlądowe wody powierzchniowe dzielą się na:

1) płynące – w ciekach naturalnych, kanałach oraz w źródłach, z których cieki biorą początek,

2) stojące – znajdujące się w jeziorach oraz innych naturalnych zbiornikach wodnych niezwiązanych z ciekami naturalnymi.

Art. 31.

– KORZYSTANIE Z WÓD

1. Korzystanie z wód polega na ich używaniu na potrzeby ludności oraz gospodarki.

2. Korzystanie z wód nie może powodować pogorszenia stanu ekologicznego wód i ekosystemów od nich zależnych, a także marnotrawstwa wody, marnotrawstwa energii wody, ani wyrządzać szkód.

3. Korzystanie z wód polega na korzystaniu powszechnym, zwykłym lub szczególnym.

USTAWA WYRÓŻNIA 3 RODZAJE KORZYSTANIA Z WÓD :

Art. 34.

– ZWYKŁE KORZYSTANIE Z WÓD

PRAWO DO POWSZECHNEGO KORZYSTANIA ZE ŚRODOWISKA WODNEGO

1. Każdemu przysługuje prawo do powszechnego korzystania ze śródlądowych powierzchniowych wód publicznych, morskich wód wewnętrznych wraz z wodami Zatoki Gdańskiej i z wód morza terytorialnego, jeżeli przepisy nie stanowią inaczej.

2. Powszechne korzystanie z wód służy do zaspokajania potrzeb osobistych, gospodarstwa domowego lub rolnego, bez stosowania specjalnych urządzeń technicznych, a także do wypoczynku, uprawiania turystyki, sportów wodnych oraz, na zasadach określonych w przepisach odrębnych, amatorskiego połowu ryb.

3. Powszechne korzystanie z wód nie obejmuje:

1) wydobywania kamienia, żwiru, piasku oraz innych materiałów z morskich wód wewnętrznych wraz z wodami Zatoki Gdańskiej oraz z wód morza terytorialnego,

2) wycinania roślin z wód lub brzegu,

3) wydobywania kamienia i żwiru z potoków górskich.

4. Wydobywanie kamienia, żwiru, piasku oraz innych materiałów w granicach powszechnego korzystania z wód może odbywać się, po uzyskaniu zgody właściciela wody, w miejscach wyznaczonych przez radę gminy w drodze uchwały.

Art. 36.

– ZWYKŁE KORZYSTANIE Z WÓD

1. Właścicielowi gruntu przysługuje prawo do zwykłego korzystania z wód stanowiących jego własność oraz z wody podziemnej znajdującej się w jego gruncie; prawo to nie stanowi prawa do wykonywania urządzeń wodnych bez wymaganego pozwolenia wodnoprawnego.

2. ZWYKŁE KORZYSTANIE z wód służy zaspokojeniu potrzeb własnego gospodarstwa domowego oraz gospodarstwa rolnego, z zastrzeżeniem ust. 3.

3. Nie stanowi zwykłego korzystania z wód:

1) nawadnianie gruntów lub upraw wodą podziemną za pomocą deszczowni,

2) korzystanie z wody podziemnej, jeżeli urządzenia do poboru wody umożliwiają pobór w ilości większej niż 5 m3 na dobę,

3) korzystanie z wód na potrzeby działalności gospodarczej,

4) wprowadzanie do wód lub do ziemi oczyszczonych ścieków, jeżeli ich ilość jest większa niż 5 m3 na dobę.

Art. 37.

– SZCZEGÓLNE KORZYSTANIE Z WÓD

SZCZEGÓLNYM KORZYSTANIEM Z WÓD jest korzystanie wykraczające poza korzystanie powszechne lub zwykłe, w szczególności:

1) pobór oraz odprowadzanie wód powierzchniowych lub podziemnych,

2) wprowadzanie ścieków do wód lub do ziemi,

3) przerzuty wody oraz sztuczne zasilanie wód podziemnych,

4) piętrzenie oraz retencjonowanie śródlądowych wód powierzchniowych,

5) korzystanie z wód do celów energetycznych,

6) korzystanie z wód do celów żeglugi oraz spławu,

7) wydobywanie z wód kamienia, żwiru, piasku oraz innych materiałów, a także wycinanie roślin z wód lub brzegu,

8) rybackie korzystanie ze śródlądowych wód powierzchniowych.

Art. 122.

– POZWOLENIE WODNO-PRAWNE – KIEDY WYMAGANE

1. Jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, pozwolenie wodnoprawne jest wymagane na:

1) szczególne korzystanie z wód,

2) regulację wód oraz zmianę ukształtowania terenu na gruntach przylegających do wód, mającą wpływ na warunki przepływu wody,

3) wykonanie urządzeń wodnych,

4) rolnicze wykorzystanie ścieków, w zakresie nieobjętym zwykłym korzystaniem z wód,

5) długotrwałe obniżenie poziomu zwierciadła wody podziemnej,

6) piętrzenie wody podziemnej,

7) gromadzenie ścieków oraz odpadów w obrębie obszarów górniczych utworzonych dla wód leczniczych,

8 ) odwodnienie obiektów lub wykopów budowlanych oraz zakładów górniczych,

9) wprowadzanie do wód powierzchniowych substancji hamujących rozwój glonów,

10) wprowadzanie do urządzeń kanalizacyjnych ścieków zawierających substancje szczególnie szkodliwe dla środowiska wodnego określone na podstawie art. 45 ust. 1 pkt 1.

Art. 127. – POZWOLENIE WODNO-PRAWNE –WYDAWANIE

Na szczególne korzystanei z wod pozwolenie wydaje się na okres <=20lat

Pozwolenie wodno prawne wydaje się na wniosek

ISTOTYNYMI ELEMNATAMI WNIOSKU SĄ:

• Operator wodno-prawny – sporzadza się go w formie opisowej lub graficznej

• Wpis i wyrys z miejscowego planu zagosp przestrz, a wrazie braku decyzja o warunkach zabudowy i zagosp terenu

• Opis zamierzonych działalności sporzadz w języku nietechnicznym

Na wprowadzanie scieków na <=10lat

1. Pozwolenie wodnoprawne wydaje się, w drodze decyzji, na czas określony.

2. Pozwolenie wodnoprawne na szczególne korzystanie z wód wydaje się na okres nie krótszy niż 10 lat, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4, chyba że zakład ubiegający się o pozwolenie wnosi inaczej.

3. Pozwolenie wodnoprawne dotyczące wprowadzania do wód, ziemi lub do urządzeń kanalizacyjnych ścieków zawierających substancje niebezpieczne określone na podstawie art. 45 ust. 1 pkt 1 wydaje się na okres nie dłuższy niż 4 lata.

4. Pozwolenie na wycinanie roślin oraz wydobywanie kamienia, żwiru, piasku oraz innych materiałów z wód lub z obszarów bezpośredniego zagrożenia powodzią wydaje się na okres nie dłuższy niż 5 lat.

5. Obowiązek ustalenia czasu obowiązywania nie dotyczy pozwoleń wodnoprawnych na wykonanie urządzeń wodnych.

6. Informację o wszczęciu postępowania wodnoprawnego właściwy organ podaje do publicznej wiadomości.

Art. 43.

-AGLOMERACJE

1. AGLOMERACJE o równoważnej liczbie mieszkańców powyżej 2000 powinny być wyposażone w sieci kanalizacyjne dla ścieków komunalnych zakończone oczyszczalniami ścieków, zgodnie z ustaleniami krajowego programu oczyszczania ścieków komunalnych.

2. AGLOMERACJA oznacza teren na którym zaludnienie lub działalność gospodarcza są wystarczająco skoncentrowane, aby ścieki komunalne były zbierane i przekazywane do oczyszczalni ścieków komunalnych, natomiast przez jednego równoważnego mieszkańca rozumie się ładunek substancji organicznych biologicznie rozkładalnych wyrażony jako wskaźnik pięciodobowego biochemicznego zapotrzebowania na tlen w ilości 60 g tlenu na dobę.