19. Scharakteryzować porównawczo metody SNCR i SCR.
SCR | NSCR |
---|---|
|
|
20. Podać zasadę działania elektrofiltru na przykładzie elektrofiltru rurowego (omówić kolejne fazy procesu odpylania).
Budowa elektrofiltru rurowego
1 - komora elektrofiltru, przez którą przepływa zapylony gaz
2 - elektroda emisyjna, wykonana z drutu metalowego okrągłego bądź profilowanego, o biegunowości ujemnej
3 - elektroda osadcza wykonana z gładkich bądź profilowanych blach (lub rury jak na schemacie) o dużej powierzchni, o biegunowości dodatniej
4 - transformatorowo-prostownikowy zespół zasilania elektrody emisyjnej prądem stałym o wysokim napięciu (30-80 kV, obecnie nawet >100 kV)
5 - system oczyszczania elektrod (emisyjnej i osadczej) z pyłu
Fazy procesu odpylania
Do komory elektrofiltru wpływa zapylony gaz
Na skutek przyłożonego wysokiego napięcia elektroda emisyjna emituje swobodne elektrony, których obecność w przestrzeni roboczej elektrofiltru inicjuje jonizację gazu prowadzącą do pojawienia się pola elektrycznego
W pobliżu elektrody emisyjnej panuje większe natężenia pola niż przy elektrodzie osadczej, dodatnie jony gazu są silnie przyciągane przez elektrodę emisyjną - w wyniku zetknięcia z jej powierzchnią neutralizują się, a nadmiar energii oddają w postaci kwantów promieniowania – występuje charakterystyczne świecenie gazu
W przeważającej części komory elektrofiltru występują głównie ładunki ujemne (z uwagi na neutralizację dodatnich), ziarna pyłu zbierając je na swojej powierzchni są przyciągane przez elektrodę osadczą (ma ona dodatnią biegunowość), a ich ruch zachodzi pod wpływem siły elektrycznej
Tworzenie się spolaryzowanej warstwy pyłu na elektrodach (głównie osadczych) i usuwanie z nich pyłu na skutek drgań wywołanych w elektrodach udarami mechanicznymi
Odprowadzenie odseparowanego pyłu i wylot odpylonego gazu z komory elektrofiltru
21. Czynniki decydujące o skuteczności metody suchego odsiarczania spalin.
Ilość podawanego sorbentu – określana jest stosunkiem Ca/S, im więcej dostarczanego sorbentu tym większa skuteczność odsiarczania
Rozdrobnienie sorbentu – im drobniejsze ziarna sorbentu tym ich powierzchnia aktywna jest większa, co wpływa na zwiększenie skuteczności odsiarczania (zmielenie sorbentu do ziaren o śr. rzędu kilku μm wymaga jednak bardzo dużych nakładów energetycznych)
Rodzaj sorbentu – bardziej reaktywnym sorbentem w stosunku do kamienia wapiennego jest Ca(OH)2 ze względu na bardziej rozwiniętą powierzchnię (jest on jednak droższy)
Rodzaj paleniska – znacznie lepsze wskaźniki dla metody suchej uzyskuje się dla palenisk fluidalnych w porównaniu z paleniskami pyłowymi
22. Wyjaśnić celowość stosowania metod hybrydowych.
Metoda hybrydowa jest to sucha metoda odsiarczania z nawilżaniem spalin. Metodę tą stosuje się w celu zwiększenia skuteczności odsiarczania poprzez zwiększenie powierzchni aktywnej ziaren sorbentu CaO. Osiąga się to poprzez hydratację wodną lub parową. Reaktor (skruber) wyposażony jest w dysze wodne. Wprowadzenie wody inicjuje dwa procesy:
Rozdrobnienie nie przereagowanego CaO – wzrost ich powierzchni aktywnej, zwiększenie reaktywności ziaren sorbentu
Powstawanie aktywnego Ca(OH)2
Reakcje procesowe zachodzące w skruberze
CaO + SO2 → CaSO3
CaO + H2O → Ca(OH)2
Ca(OH)2 + SO2 → CaSO3 + H2O
Ca(OH)2 + SO2 + ½ O2 → CaSO4 + 2 H2O
Należy dostarczyć sprężone powietrze aby jako produkt końcowy otrzymać gips.
Stosowana woda pochodzi z procesu odżużlania, ma ona charakter zasadowy.
23. Pojęcie jednostkowej powierzchni osadczej oraz jej wpływ na skuteczność działania elektrofiltru.
$$\mathbf{f =}\frac{\mathbf{H \bullet L}}{\mathbf{q}_{\mathbf{v}}}\mathbf{\ \ \ \ \ \ \ ,\ }\frac{\mathbf{s}}{\mathbf{m}}$$
Jednostkowa powierzchnia osadcza jest to iloczyn wysokości H i długości elektrody osadczej L odniesiony do strumienia objętości gazu qv przepływającego przekrojem h*H, gdzie h jest odległością pomiędzy elektrodą emisyjną i osadczą. Elektrody osadcze powinny mieć dużą powierzchnię czynną o dużej wytrzymałości zmęczeniowej (udary), również przekrój komory musi być na tyle duży, aby prędkość przepływającego gazu była dostatecznie niska – dłuższy czas przebywania zapylonego gazu w komorze przekłada się na możliwość przyciągnięcia większej ilości pyłu przez elektrodę osadczą, co skutkuje wzrostem skuteczności odpylania. Podsumowując, im większa jednostkowa powierzchnia osadcza tym wyższa skuteczność działania elektrofiltru.
24. Usystematyzować stosowane w energetyce urządzenia odpylające od najmniej sprawnych do wysokosprawnych i podać, dla jakich palenisk mają zastosowanie.
Odpylacze mechaniczne
Odpylacze grawitacyjne (komory osadcze)
niska skuteczność odpylania (zatrzymywane są ziarna δ > 100 μm, w komorach
z półkami i przegrodami δ >30 μm); zastosowanie: piece obrotowe, suszarnie obrotowe
Koncentratory inercyjne
niska skuteczność odpylania (δgr~ 10 μm); stosowanie w kotłach rusztowych
Cyklony bateryjne
dobra skuteczność odpylania; dla starszych kotłów z rusztem mechanicznym
Koncentratory odśrodkowe
δgr=7μm; stosowane kotłach z paleniskami narzutowymi
Przeciwbieżny odpylacz cyklonowy
bardzo dobra skuteczność odpylania δgr=1,5μm, zastosowanie: suszarnie, kotły rusztowe
Odpylacze filtracyjne – filtry workowe
krytyczny obszar filtracji w zakresie średnic pyłu 0,1 – 1 μm; możliwość osiągnięcia bardzo wysokich skuteczności odpylania (> 99 %, w dobrze pracującym filtrze tkaninowym, w pyle emitowanym do atmosfery nie występują frakcje pyłu większe od 5 μm); zastosowane: kotły pyłowe
Odpylacze elektrostatyczne – elektrofiltry
możliwość osiągnięcia bardzo wysokich skuteczności odpylania, powyżej 99%, ograniczona wyłącznie względami ekonomicznymi; zastosowanie: kotły pyłowe, fluidalne