W1 8.10
15 października 2014
23:19
Geneza pieniądza i rozwój:
Powstanie, jako wyraz zapotrzebowania na ułatwianie wymiany towarów
Zastąpienie wymiany towar-towar na towar-pieniądz-towar
Pieniądz towarowy
Pieniądz metalowy - metale szlachetne i nieszlachetne, problem psucie
Pieniądz handlowy - kwity depozytowe (depozyt kruszcu)
Pieniądz gotówkowy - w formie banknotów
Pieniądz bankowy - zapisy na rachunkach rozliczeniowych
Pieniądz elektroniczny - zapisy w elektronicznych nośnikach inf.
Bitcoin - waluta poza systemowa
Systemy walutowe
System waluty złotej 1717
Pieniądz papierowy w pełni wymienialny na złoto
Parytet określający relacje jednostki waluty do uncji złota
Banki centralne zobowiązały się do wymiany każdej ilości pieniądza na złoto wg jego parytetu
Funt brytyjski główna waluta rozliczeń międzynarodowych
Okres dominacji waluty złotej (do I WŚ)
System dewizowo zloty 1922
Zachwianie systemu liberalnej gospodarki i waluty złotej w wyniku wybuchu I WŚ
Zadłużenie zewnętrzne i wewnętrzne państw
Konferencja rządów w Geniu (1922) - możliwość utrzymania rezerw w obcej walucie wymienialnej na złoto
U walut posiadających wymienialność
Wymienialnych walut do kraju eksportera i kreacja kredytu
Wielki kryzys - ograniczenie wymienialności pieniądza na kruszce i inne waluty, dewaluacja walut a w konsekwencji koniec systemu waluty kruszcowej
W2 15.10
sobota, 25 października 2014
13:30
Systemy walutowe - rodzaje i rozwój
Konferencja w Bretton Woods 1944 - międzynarodowy fundusz walutowy, bank odbudowy i rozwoju, nowy lad walutowy
System walutowy
System dewizowo - sztabowy - wszystkie waluty były wymienialne na dolary, a dolary na złoto
Pełna wymienialność wszystkich walut, brak restrykcji monetarnych w obrocie pieniężnym kapitałowym i towarowym (1 uncja (31 gram) - 35$)
Dolar amerykański - światowa waluta wiodąca, pełna wymienialność na złoto wg parytetu 35$ za uncje
Upadek systemu w 1971r. Odstąpienie od wymienialności dolara na złoto, dolar pozostaje najważniejsza waluta międzynarodowa
Euro jako waluta Eurosystemu
Pierwsze plany unii walutowej i wspólnej waluty na początku lat 70.
Utworzenie Europejskiego systemu walutowego i wprowadzenie Europejskiej Jednostki Monetarnej (ECU). Stale kursy dla walut, ECU waluta rezerwowa, inwestycyjna i transakcyjna
W 1993 wszedł w życie traktat z Mastricht, przygotowanie do wprowadzenie wspólnej waluty euro. Od 01.01.1999r. Parytet nieodwołalnego stałego kursu walut przystępujących do unii walutowej. Powołanie europejskiego banku centralnego.
Euro jest wspólna waluta europejska od 01.01.2002
Funkcje pieniądza we współczesnym systemie bankowym
Środek wymiany
Miernik wartości
Środek płatniczy
Środek tezauryzacji
Pieniądz międzynarodowy
Podmioty tworzące gospodarke i powiazania miedzy nimi:
Finansowanie bezpośrednie
Nie wszystkie niedobory są finansowane z nadwyżek.
Rynek nie jest w pełni efektywny.
Bariery finansowania bezpośredniego
Bariera informacyjna - brak wiedzy o wzajemnych możliwościach i potrzebach
Bariera niedostosowania kwot nadwyżek kapitału do kwot poszukiwanego kapitału
Bariera niedostosowywania terminów oferowanego kapitału do terminów możliwego zwrotu środków
Bariera ryzyka akceptowanego przez dysponentów nadwyżek i ryzyka stworzonego przez kapitałobiorców
Finansowanie pośrednie
Bankierzy pojawili się, aby być pośrednikami w finansowaniu niedoborów i nadwyżek. Bank dysponuje obcymi środkami.
Rynek finansowy – uczestnicy i transfery:
Pośrednicy finansowi:
Bank
Zakłady ubezpieczeń
Fundusz inwestycyjny
Fundusz emerytalny
Podmioty maklerskie
W3 22.10
sobota, 25 października 2014
13:30
Finansyzacja gospodarki
Definicja finansyzacji - istotny wzrost znaczenia sektora finansowego w gospodarce oraz finansowania działalności gospodarczej
Przejawy finansyzacji:
Dynamiczny wzrost obrotów na rynkach finansowych
Istotny wzrost zadłużenia podmiotów prywatnych i publicznych
Szybki wzrost liczby instrumentów finansowych
Wzrost udziału sektora finansowego w zyskach powstających w gospodarce
Włączanie do sfery finansowej rynków i podmiotów gospodarki realnej autonomizacja sektora finansowego
Autonomizacja sektora finansowego
Aktywa systemu finansowego w relacji do PKB
Obszar | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 |
---|---|---|---|---|
Polska | 111,2 | 117,7 | 118,3 | 123,0 |
Strefa euro | 485,0 | 496,2 | 497,6 | 502,2 |
Stopień rozwoju sektora bankowego w 2012 r.
Obszar | Aktywa sektora monetarnych instytucji finansowych /PKB | Kredyty bankowe dla sektora niefinansowego /PKB | Depozyty sektora niefinansowego w sektorze bankowym /PKB |
---|---|---|---|
Polska | 84,8 | 50,5 | 45,4 |
Strefa euro | 344,6 | 105,7 | 83,1 |
Aktywa instytucji finansowych w Polsce (w mld zł)
Instytucja | 2005 | 2012 |
---|---|---|
Banki komercyjne | 539,3 | 1236,6 |
Banki spółdzielcze | 47,1 | 115,8 |
SKOK | 5,3 | 16,9 |
Zakłady ubezpieczeń | 89,6 | 162,7 |
Fundusze inwestycyjne | 61,6 | 151,3 |
OFE | 86,1 | 269,6 |
Podmioty maklerskie | 6,9 | 9,0 |
Ogółem | 835,9 | 1961,9 |
Zmiana struktury aktywów systemu finansowego w Polsce e latach 1999-2012
Liczba instytucji finansowych w Polsce
Instytucja | 2005 | 2012 |
---|---|---|
Banki komercyjne | 58 | 68 |
Banki spółdzielcze | 588 | 572 |
SKOK | 76 | 55 |
Zakłady ubezpieczeń | 68 | 59 |
Fundusze inwestycyjne | 190 (23) | 581 (54) |
OFE | 15 | 14 |
Podmioty maklerskie | 42 | 69 |
Rola banku w gospodarce
Funkcje banku:
Komercyjna - cele: maksymalizacja zysku, wyplata dywidendy, wzrost wartości dla akcjonariuszy
Służebna
Zapewnienie bezpieczeństwa dla deponentów
Zapewnienie finansowania przedsiębiorstw i innych podmiotów
Określenie relacji miedzy bankiem a klientem na zasadach akceptowalnych społecznie
Udział banków w gospodarce
Kreacja pieniądza
Społeczny podział pracy
Alokacja i transformacja środków
Bank funkcjonuje, jako element systemy bankowego
Pojęcie i struktura systemu bankowego
System bankowy to ogol instytucji bankowych funkcjonujących w danym kraju oraz norm tworzących ich wzajemne powiazania i relacje z otoczeniem
Rozwój systemów bankowych, jako rezultat rozwoju rynków finansowych
Ciągła ewolucja systemów bankowych
Różne modele systemów bankowych
Wielopoziomowy złożony układ systemów bankowych
MODELE SYSTEMU BANKOWEGO
ANGLOSASKI | NIEMIECKO-JAPONSKI |
---|---|
|
|
Banki inwestycyjne
Podział podmiotowy banki inwestycyjne (investment banking) i banki uniwersalne (komercyjne, depozytowo- kredytowe)
Podział przedmiotowy: bankowość inwestycyjna oraz bankowość depozytowo-kredytowa (commercial banking)
Banki (firmy inwestycyjne), które zajmują się bezpośrednim transferem oszczędności na rynek pieniezny i kapitałowy. Lokują środki inwestorów bezpośrednio w papiery wartościowe i inne instrumenty finansowe
Banki inwestycyjne wyodrębniły się przede wszystkim w krajach anglosaskich gdzie nastąpił ścisły podział na banki uniwersalne (komercyjne) i inwestycyjne.
Przedmiotem działalności banków uniwersalnych jest przede wszystkim gwarantowanie emisji, obrót papierami wartościowymi organizowanie i przeprowadzanie fuzji i przejęć, zarzadzanie funduszami, doradztwo finansowe
W systemach bankowych opartych na dominacji banków uniwersalnych działalność inwestycyjna prowadza także niektóre banki uniwersalne
Banki uniwersalne
Banki uniwersalne dokonują wszystkich bądź większość czynności bankowych znanych i stosowanych w danym czasie
Nie ma żadnych ograniczeń w zakresie jego działalności bankowej pod względem ilościowym, terytorialnym, klientowskim, branżowym itd..
Bank uniwersalny przeprowadza i łączy transakcje depozytowe, kredytowe z transakcjami w zakresie papierów wartościowych i czynności emisyjnymi,
Do podstawowego zakresu jego działalności należy:
Gromadzenie lokat oszczędnościowych i przyjmowanie depozytów terminowych udzielanie kredytów krótko i długoterminowych, przeprowadzanie rozliczeń pieniężnych, pośredniczenie w obrocie papierami wartościowymi
W4 29.10
piątek, 31 października 2014
15:44
Porównanie systemu anglosaskiego i niemiecko-japońskiego
Zalety systemu anglosaskiego - nadanie podstawowej roli rynkom akcji i obligacji przedsiębiorstw, sprzyjanie aktywności inwestorów instytucjonalnych, stymulowanie innowacji finansowych
Wady systemu anglosaskiego - oparcie finansowania podmiotów gospodarczych na anonimowym rynku papierów wartościowych nastawienie na częste zmiany partnerów, co wymusza krótkookresowa perspektywę w procesach decyzyjnych duża formalizacja transakcji ekonomicznych.
Zalety modelu niemieco-japonskiego - możliwość zaspokajania różnych potrzeb w jednej instytucji finansowanie podmiotów gospodarczych na podstawie indywidulanych umów kredytowych, długoterminowe przepływy pieniężne pomiędzy bankiem a przedsiębiorstwem powstawaniu silnych banków o zróżnicowanej działalności pozwalające na dywersyfikacje ryzyka
Wady modelu niemiecko-japońskiego - niedostateczne rozszerzanie wachlarza instrumentów finansowych, opóźnienia we wprowadzaniu innowacyjnych rozwiązań, większa podatność na konkurencje ze strony instytucji parabankowych.
Tendencje zmian w systemie bankowym
Zmiany w otoczeniu
Liberalizacja (deregulacja) rynków finansowych
Globalizacja działalności (bankowość transgraniczna)
Tworzenie norm ostrożnościowych (wewnętrznych i zewnętrznych)
Zmiany instytucjonalne
Zanikanie różnic pomiędzy poszczególnym rodzajem instytucji finansowych
Powstawanie holdingów i konglomeratów finansowych
Zmniejszanie liczby banków w wyniku fuzji i przejęć
Zmiany operacyjne
Innowacje banków i nowe produkty
Wzrost znaczenia operacji na rynku poza bankowym
Nowe technologie w systemie bankowym
Bankowość specjalna versus uniwersalna
Bankowość uniwersalna - przewaga dzięki lepszemu dostępowi do źródeł kapitału
Banki uniwersalne zapewniają większą stabilność systemu bankowego
Uchylanie ograniczeń w zakresie przedmiotowym działalności banków
Przykład USA
Etap I powstawanie banków inwestycyjnych Banking Act (1934)
Etap II. Uchylenie Banking Act w 1999 r.
Etap III. Problemy banków inwestycyjnych w ramach kryzysu finansowego (2008-2009)
Etap IV. Ustawa Dodda-Franka (2010)
Struktura systemu bankowego w Polsce
Siec bezpieczeństwa finansowego w Polsce
Kluczowe problemy związane z bankowością centralną:
W5 5.11
9 listopada 2014
15:33
Problem I: kontrola pieniądza i stabilności cen
Definicja inflacji
Wiele definicji inflacji - przyczyna różne poglądy na przyczyny tego zjawiska
Najbardziej ogólna definicja:
Inflacja to proces ogólnego wzrostu poziomu cen
Interpretacja:
Z inflacja mamy do czynienia, gdy wzrost cen ma charakter względnie trwały
Inflacja przejawia się we wzroście ogólnego poziomu cen
Pomiar inflacji
Narzędzi pomiaru
Wskaźnik cen - miara procentowych zmian wydatków związanych z zakupem pewnego zestawu dóbr w określonym czasie
Wskaźnik ten informuje o dynamice procesów inflacyjnych
Dwie kwestie:
Określić asortyment dóbr wchodzących do koszyka
Określić znaczenie poszczególnych dóbr wchodzących do koszyka
Wskaźnik inflacji w Eurosystemie
Wskaźnik HICP - zharmonizowany wskaźnik cen towarów i usług dla strefy euro
Teorie inflacji
Monetarna teoria inflacji - tempo wzrosty cen determinowane jest tempem wzrosty podaży pieniądza
Przyczyny inflacji - błędna polityka Pieniężna banku centralnego
Krytyka - podaż pieniądza zależy nie tylko od decyzji banku centralnego
Popytowa teoria inflacji - przyczyna inflacji - kształtowanie się agregatowego popytu na poziomie przewyższającym możliwości jego zaspokojenia
Nadwyżka popytu nad podażą prowadzi do powstania luki inflacyjnej
Kosztowa teoria inflacji - przyczyna inflacji to wzrost kosztów produkcji niezależny od agregatowego popytu na towary
Pojęcie i skutki deflacji
Pojęcie deflacji - długotrwały spadek średniego poziomu cen
Przyczyny deflacji:
Nadmierne zadłużenie hospodarstw domowych
Błędna polityka banku centralnego
Niewystarczająca emisja pieniądza
Mechanizm deflacji - spadek cen - odkładanie konsumpcji - wyrost zapasów przedsiębiorstwa obniżają ceny - obniżki kosztów - zmniejszenie podaży pieniądza - nakręcenie się spirali deflacyjnej - dekoniunktura bądź recesja
Skutki deflacji
Krótkoterminowe korzyści nabywców
Wady - spadek inwestycji, niższe zyski z oszczędności, spadek dochodów budżetu państwa, wzrost wydatków socjalnych
Problem II: niezależność banku centralnego
Rozgraniczenia i powiazania w ramach polityki gospodarczej kraju
Rząd prowadzi politykę fiskalna socjalna zatrudnienia itd.
Bank centralny prowadzi politykę Pieniężna
Powiazania polityki pieniężnej i polityki gospodarczej
Rodzaje polityki pieniężnej z punktu widzenia oddziaływania na gospodarkę
Polityka ekspansywna -
Obniżanie Stop procentowych
Obniżanie poziomu rezerw obowiązkowych
Zakup papierów wartościowych, czyli operacje otwartego rynku
Polityka restrykcyjna -
Ograniczanie podaży pieniądza, czyli płynności banków komercyjnych
Podnoszenie stop procentowych
Podnoszenie stopy rezerwy obowiązkowej
Proponowanie lokowania u niego (BC) nadwyżki
Polityka neutralna
Trudności w realizacji polityki pieniężnej
Trudności:
Pośredni charakter oddziaływania
Wielość uzależnień sytuacji gospodarczej
Problem sformułowania celu
SYSTEM REZERWY FEDERALNEJ
Rada Gubernatorów
7 członków powoływanych przez prezydenta USA, ale skład musi zatwierdzić senat
Agencja rządu federalnego
Niezależność członków
Długość kadencji - Im dłuższy okres tym większa niezależność. Pełna kadencja to 14 lat, co dwa lata jeden się zmienia
Wybór prezesa - kadencja na 4 lata, ale z możliwością odnawiania
Pozycja prezesa
Uprawnienia rady
Ustalanie stopy rezerw obowiązkowych
Regulowanie warunków operacji otwartego rynku
Regulowanie i nadzór nad działalnością Banków Regionalnych SRF
Nadzór nad funkcjonowaniem systemu bankowego
Federalny Komitet Operacji Otwartego Rynku
Skład (7 członków Rady Gubernatorów 5 prezesów Banków Regionalnych SRF) i rotacja roczna
Kompetencje - decyzje o skali i kierunku operacji
Polityka informacyjna
W6,7 12,19.11
17 listopada 2014
18:48
Europejski system banków centralnych
Struktura europejskiego systemu banków centralnych: EBC+KBC
Pozycja krajowych banków centralnych spoza Eurosystemu
Podstawy prawne działalności ESBC
Organy decyzyjne:
Rada Prezesów EBC
Zarząd
Uprawnienia EBC w stosunkach do KBC krajów Eurosystemu
Zasady realizacji polityki pieniężnej Eurosystemu
Rada prezesów EBC
Zadania:
Uchwalanie wytycznych i podejmowanie decyzji
Ustalanie polityki pieniężnej w sprawie:
Pośrednich celów pieniężnych
Podstawowych stop procentowych
Wielkości rezerw w Eurosystemie
Zasady działania:
W skład wchodzą prezesi banków centralnych strefy euro
Status członka Rady
Zasady glosowanie:
Jeden glos jedna osoba
Sprawy finansowe to glosy ważone (poza polityka pieniężna
Kworum 2/3 członków rady
2 razy w miesiącu odbywają się spotkania: na 1 omawiane sprawy odnośnie polityki pieniężnej na 2 pozostałe kwestie
Po posiedzeniach prezes spotyka się z mediami informują o decyzjach
Kadencja nie krótsza niż 5lat
Zarząd EBC
w skład wchodzi 6osob: prezes, wiceprezes i 4 powstałych
Zadania:
Przygotowywanie posiedzeń Rady Prezesów
Realizacja polityki pieniężnej
Kierowanie bieżąca działalnością
Sposób powoływania:
Mianowanie za wspólnym porozumieniem szefów państw (rządów) członkowskich strefy euro na podstawie rekomendacji Rady Unii Europejskiej, po uzyskaniu przez nią opinii Parlamentu Europejskiego i Rady Prezesów
Kadencja:
8 lat bez możliwości odnowienia
Rada ogólna EBC
W skład wchodzą prezesi banków centralnych całej unii europejskiej
Zadania:
Ocena gospodarek państw spoza Eurosystemu
Udział w koordynacji polityki pieniężnej
Cele Eurosystemu:
Hierarchia celów w Eurosystemu
Podstawowym celem ESBC jest utrzymanie stabilność cen.
Celami dodatkowymi - wysoki poziom zatrudnienia oraz trwały i bezinflacyjny wzrost gospodarczy.
Zasady prowadzenia działalności - Zasady wolnego rynku i wolnej konkurencji, operacje otwartego rynku, wszyscy mogą na równych zasadach w nich uczestniczyć
Cel podstawowy - stabilność cen
Przesłanki sformułowania celu:
Teoretyczne
Empiryczne - Zbadanie, jakie zależności miedzy inflacja a wzrostem i bezrobociem. Wykazano ze kraje z niska inflacja miały większe stopy wzrostu i mniejszy stopień bezrobocia
Wpływ stabilności cen na wzrost gospodarczy - Relatywną stabilność cen tworzy warunki do dobrego wzrostu, podnoszenia dobrobytu, ściśle powiazanie inflacji z wzrostem gospodarczym
Ograniczenie zakresu oddziaływanie polityki pieniężnej
Zasada neutralności pieniądza w długim czasie - zmiany ilości pieniądza prowadzą w długim okresie do zmian ogólnego poziomu cen
Ilościowa definicja stabilności cen
Wprowadzona w 1998 r. inflacja nie powinna być wyższa niż 2%. Po kilku latach okazała się ze nie jest to dość precyzyjne. W 2004 doprecyzowano ze inflacja powyżej 2% ani zbyt niska inflacja ani deflacja nie są zgodne z definicja stabilności cen.
Założenia:
Wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych
Wskaźnik liczony jest dla cen towarów i usług w całej strefie euro
Wysokość akceptowalnej inflacji - około 2%
Perspektywa czasowa - średnioterminowa orientacja polityki cen EBC
Niezależność Europejskiego Banku Centralnego
Niezależność instytucjonalna - niezależność od innych organów i instytucji, nie wolno kierować się zewnętrznymi wytycznymi, poleceniami
Niezależność personalna
Nieodwoływalność. Członkowie zarządu mogą być odwołani tylko, jeśli popełnią poważne przewinienia i Trybunał Sprawiedliwości wyda taką zgodę. Nieodwoływalnosc prezesów banków centralnych
Niezależność funkcjonalna
Ukierunkowanie na realizacje celu głównego
Zakaz finansowania deficytu
Niezależność działalności bieżącej
Wyłączenie Finansów EBC z budżetu unii europejskiej
Instrumenty polityki pieniężnej
Administracyjne (Bezpośrednie) - zakazy, nakazy
Parametryczne, (ekonomiczne, Pośrednie) - bank nic nie nakazuje ani zakazuje, np. ustala swoja stopę procentową bank komercyjny może kupić po tej cenie, ale nie musi.
Stosowane jedne i drugie, ale bardziej drugie. Pierwsze -w sytuacjach nadzwyczajnych, ponieważ ekonomiczne wtedy nie działają.
Operacje otwartego rynku
Zakres zastosowania
Sterują stopami procentowymi na rynku
Regulują płynność, ilość pieniądza na rynku
Sygnalizują nastawienie banku centralnego w ramach polityki pieniężnej. Jaka prowadzi aktualnie, jaka będzie prowadzona.
Rodzaje instrumentów:
Transakcje odwracalne - kupno sprzedaż papierów wart przez bank centralny bankom komercyjnych l. W ramach umowy określa się obowiązek transakcji przeciwnej do wyjściowej, jej termin. Inaczej warunkowa
Transakcje bezwarunkowe - transakcja tylko w jednym kierunku. Sprzedaż albo zakup papierów wartościowych. Sens
Emisja certyfikatów dłużnych - Cel to długookresowe regulowanie sytuacji w sektorze bankowym
Swapy walutowe - BC kupuje albo sprzedaje walutę (euro) za inna walutę z jednoczesnym zawarciem umowy odkupienia albo odsprzedaży waluty w ściśle określonej dacie
Przejmowanie depozytów terminowych - Absorbuje płynność przez przyjmowanie depozytów
Inicjatywa operacyjna banku centralnego
Sposób realizacji:
Przetargi
Standardowe - od ogłoszenia do rozstrzygnięcia mija 1,5 dnia. Kalendarz z godzinami konkretnymi, do kiedy można się zgłaszać, kiedy rozwiązania itd. Za pomocą krajowych banków centralnych to się robi
Szybkie - jak są zakłócenia np. Rozstrzygany w ciągu kilku godzin. Np rano ogłoszony po południu rozstrzygnięty.
Transakcje bilateralne - BC chce interweniować natychmiast. Wtedy zawierane są umowy bilateralne, czyli umowa kupna sprzedaży z wybranym bankiem /bankami. Ściśle określone warunki, które banki mogą brać udział (na ogół te najważniejsze, najbardziej aktywne na danym rynku.) Umowy bilateralne stosowane są tylko nadzwyczajnych sytuacjach.
Operacje otwartego rynku
Operacje polityki pieniężnej | Rodzaje transakcji | Termin zapadalności | Częstotliwość | |
---|---|---|---|---|
Zapewnienie płynności | Absorpcja płynności | |||
Operacje banku centralnego na koniec dnia | ||||
Podstawowe operacje refinansujące | transakcje odwracalne | - | Jeden tydzień | Tygodniowo |
Długoterminowe operacje refinansujące | Transakcje odwracalne | - | Trzy miesiące | Miesięcznie |
Operacje dostrajające | Transakcje odwracalne | Przyjmowanie depozytów terminowych | Nieznormalizowany | Nieregularna |
Bezwarunkowy zakup | Bezwarunkowa sprzedaż | - | Nieregularnie | |
Operacje strukturalne | Transakcje odwracalne Bezwarunkowy zakup |
Emisja certyfikatów dłużnych | Znormalizowany | Regularnie i nieregularnie |
Bezwarunkowa sprzedaż | Nieznormalizowany - |
Nieregularnie |
Rodzaje operacji otwartego rynku
Podstawowe operacje refinansujące - regularne odwracalne, co tydzień, okres zapadalności 1 tydzień najczęściej. Przez krajowe banki centralne w drodze przetargów standardowych.
Dłuższe operacje refinansujące - odwracalne, zasilające płynność, co miesiąc przeprowadzane, okres zapadalności 3 miesiące.
Operacje dostrajające - przeprowadzane doraźnie w celu kontrolowania płynności na rynku oraz sterowania stopami procentowymi, a w szczególności w celu złagodzenia wpływu niespodziewanych wahań płynności na rynku na stopy procentowe. BC może korzystać z szybkich przetargów i transakcji bilateralnych. Przede wszystkich z udziałem krajowych banków centralnych wykonywane. Może tez sam bezpośrednio bank centralny zawrzeć umowy bilateralne. Rada prezesów może podjąć taka decyzje
Operacje strukturalne - realizowane przez krajowe banki centralne, przeprowadzane są w drodze emisji certyfikatów dłużnych, transakcji odwracalnych (w formie standardowych przetargów) i transakcji bezwarunkowych (w oparciu o umowy bilateralne)
Operacje banku centralnego na koniec dnia
Maja na celu:
Zasilić w płynność lub absorbować bieżącą płynność
Sygnalizować generalne nastawienie w polityce pieniężnej
Stanowic ograniczenie dla wahana rynkowej stopy procentowej overnight
Kredyty banku centralnego na koniec dnia:
Zastosowanie - zasilenie w płynność
Zabezpieczane aktywami z listy banku europejskiego
Nie ma limitów, bank centralny będzie udzielal kredytów na kwotę jaka banki komercyjne chcą, uczestniczyć mogą wszystkie b.k (chyba ze się wywiązują z obowiązku rezerwy). Górny pułap wahań stopy rynkowej. Na koniec dnia bo może być ze na koniec dnia roboczego nie miec wystarczających środków żeby wykonać operacje międzybankowe następnego dnia to wtedy mogą jeszcze pozyskać od bc
Oddziaływanie na rynek - określa od góry krótkoterminowe stopy procentowe overnight
Depozyt w banku centralnym na koniec dnia
Zastosowanie - absorbcja nadwyżek
Dostepnosc - z inicjatywy bankow operacyjncyh, BC jest skłonny przyjmować wszystkie środki które banki komercyjne chcą dać.
Oddziaływanie na rynek - Od dołu określają krótkoterminowe stopy procentowe overnight.
Operacje na koniec dnia banku centralnego w ramach Eurosystemu
Operacje polityki pieniężnej | Rodzaje transakcji | Termin zapadalności | Częstotliwość | |
---|---|---|---|---|
Zapewnienie płynności | Absorpcja płynności | |||
Operacje banku centralnego na koniec dnia | ||||
Kredyt banku centralnego na koniec dnia | Transakcje odnawialne | - | Overnight | Dostęp wg uznania kontrahentów |
Depozyt banku centralnego na koniec dnia | Depozyty | Overnight | Dostęp wg uznania kontrahentów |
System rezerwy obowiązkowej (Instrument o charakterze administracyjnym)
Zakres stosowania - wszystkie banki operacyjne (jeśli bank nie prowadzi działalności depozytowej to nie musi mieć)
Cel - wizaka celow, stablizacja stóp procentowych na rynku, wywoływanie strukturalnego niedoboru środków płynnych, (jeśli się utrzymuje taki stan to pogłębienie takiego stanu). Po to żeby komercyjne bardziej reagowały na inne operacje- np jak niedobro to zwrócą się do bc
Podstawa ustalania - wybrane pasywa banku
Sposób funkcjonowania - system rezerwy usrednionej, Zrezygnowano z wymagania utrzymywania ściśle określonego poziomu rezerwy przez cały czas obliczania(dzień, rok, okres), używa się system rezerwy uśrednionej - w trakcie dnia na niższym poziomie pod warunkiem ze w innych momentach tego dnia będzie mial więcej. Liczy się uśrednione dla dnia.
Stabilna w długim okresie. Niezmieniane przez kilka a nawet może być kilkanaście lat
Podstawa naliczania i stopa rezerwy obowiązkowej
Pasywa objete podstawa naliczania rezerwy, do których stosuje się dodatnia stope procentowa (rezerwy są oprocentowane, nisko wg stopy dla podstawowych operwcji refinansowych - żeby zrekompensować stratę jaka banki komercyjne odnoszą przez niemożność korzystania z rezerwy, oprocentowane są relatywnie niestabline)
Depozyty:
Depozyty bieżące
Depozyty o ustalonym terminie zapadalności do 2 lat
Depozyt za wypowiedzeniem do 2 lat
Wyemitowanie dłużne papiery wartościowe
Dłużne papiery wartościowe o ustalonym terminie zapadalności do 2 lat
Pasywa objete podstawa naliczania rezerwy, do których stosuje się zerowa stope procentowa (bardziej stabilne, nie ma potrzeby regulowania. )
Depozyty
Depozyty o ustalonym terminie zapadalności powyżej 2 lat
Depozyty zwrotne za wypowiedzeniem powyżej 2 lat
Umowy z przyrzeczeniem odkupu (typu repo)
Wyemitowane dłużne papiery wartościowe
Dłużne papiery wartościowe o terminie zapadalności powyżej 2 lat
Pasywa wyłączone z podstawy rezerwy
Zobowiązania wobec innych instytucji podlegających systemowi rezerwy obowiązkowej Eurosystemu
Zobowiązania wobec EBC i krajowych banków centralnych
Narzędzia i kanały komunikacji w zakresie polityki pieniężnej
Cel komunikacji - zapewnienie skuteczności
Stosowanie metody - informowanie uczestników runku finansowego i ogółu społeczeństwa
Zakładany cel :
Efekt rynkowy
Przejrzystość decyzyjna
Kierunek polityki
Wiarygodność polityki
Ocena skuteczności polityki pieniężnej EBC
Skuteczna polityka Pieniężna, nieduże odchylenia od celu
W8 26.11
23 listopada 2014
00:09
Narodowy Bank Polski
W 1828 r. powstał Bank Polski pod zaborem rosyjskim, emitował pieniądze. W ramach represji Rosja zamknęła goi przekształciła w oddział baku Rosji
W 1924 powstał rząd zgody narodowej z premierem Grabskim, który wprowadził wiele reform, m.in. wprowadzono złotego polskiego (parytet złoto dewizowy). Utworzono Bank Gospodarstwa Krajowego, powołano Bank Polski( był spółką akcyjną) jak bank centralny, który posiadał przywilej emisji złotego polskiego (na okres 20lat).
W 1939 BP ewakuował się do Francji, potem do Londynu, złoto zostało przewiezione do USA i Kanady. Po wojnie nowe władze przywiozły banknoty wyemitowane przez narodowy bank polski - ale nie istniał on wtedy jeszcze, więc został utworzony w 1944. Bank polski nie został skasowany z powodu dużej ilości złota jaką posiadał, ale NBP przejęło te zasoby złota.
25 lat temu były pomysły zmiany nazwy na Bank Polski ale pozostawiono NBP- problemem było to że zmiana byłaby zbyt kosztowna, dodatkowo przyzwyczajenie społeczeństwa.
Cele działalności Narodowego Banku Polskiego
Konstytucja RP (art. 227, ust. 1)
"Narodowy Bank Polski odpowiada za wartość polskiego pieniądza"
Ustawa z dn. 29.08.1997 r. o Narodowym Banku Polskim (art. 3)
"Podstawowym celem działalności NBP jest utrzymywanie staliwnego poziomu cen, przy jednoczesnym wspieraniu polityki gospodarczej rządu, o ile nie ogranicza to podstawowego celu NBP."
Zapewnianie stabilności cen jest wkładem banku centralnego do utrzymania zrównoważonego wzrostu gospodarczego
Interpretacja stabilności cen - niska ale dodatnia dynamika cen, bez negatywnego wpływu na decyzje podejmowane przez uczestników życia gospodarczego.
Banki centralne reagują zarówno na zagrożenia inflacyjne jak i deflacyjne
Organy zarządzające - prezes NBP
Sposób powolywania - sejm na wniosek prezydenta RP (zapożyczenie od krajów rozwiniętych czyli jeden organ powołuje, ale na wniosek innego organu)
Długość kadencji - 6 lat z możliwością przedłużenia (Jednokrotne przedłużenie, raz się zdarzyło - Gronkiewicz- Waltz)
Możliwość odwołania - w ustawowo określonych okolicznościach:
śmierć,
zrzeczenie się, ( w 2giej kadencji Gronkiewicz zrezygnowała),
długotrwała choroba (co najmniej 3 miesiące),
skazanie prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo,
orzeczenie trybunału stanu,(od którego może odwołać się do Trybunału Sprawiedliwości)
Styczeń 1989 ustawa o NBP - ogromna władza prezesa. Ustawa z 97 ograniczyła władze prezesa dla organu kolegialnego
Rada Polityki Pieniężnej i Zarząd NBP
Sklad rady i orgny powolujace - 10 osób: przewodniczący, (prezes NBP) oraz 9 pozostałych członków, wybieranych przez 3 organy: 3 członków przez Sejm, 3 przez senat i 3 przez prezydenta. Powinni to być specjaliści z zakresu finansów. Nie mogą zajmować się inna działalnością niż naukowa.
Dlugosc kadencji - kadencja 6 lat bez możliwości powtórzenia, istnieje pomysł żeby zerwać z kadencyjnością - wymiana całej rady miałaby miejsce co kilka lat (byłaby rotacyjność jak w Radzie Gubernatorów w FED-ie)
Kompetencje Rady - ustala założenia co do polityki pieniężnej, ustala wysokość stop procentowych NBP, ustala zasady tworzenia i wysokość stopy rezerwy obowiązkowej, ustala zasady prowadzenia operacji otwartego rynku.
Zarząd - przewodniczącym jest prezes NBP, składa się z 6-8 członków, na bieżąco zarządza działalnością NBP.
Relacje pomiędzy rządem a bankiem centralnym
BC powinien współdziałać z rządem przy kształtowaniu polityki gospodarczej mając jednak na uwadze główny cel (stabilność pieniądza)
Prezes NBP ma prawo uczestniczyć w posiedzeniach rządu ( kiedy rozpatrywane są kwestie istotne odnośnie polityki gospodarczej) nie ma prawa glosowania ale może się wypowiadać
Przedstawiciel rządu - minister finansów powinien być zapraszany na spotkania rady polityki pieniężnej jeśli sprawy odnośnie polityki gospodarczej
bank centralny nie może finansować deficytu budżetowego państwa. Zakaz w konstytucji. (w ustawie 1989 b było inaczej: przy uchwalaniu budżetu państwa rząd miał prawo zaproponować do jakiej wysokości NBP jest zobowiązany sfinansować potrzeby budżetu państwa, pusty pieniądz powodował wzrost inflacji do 1998.
Strategia polityki pieniężnej przyjęta przez NBP na 2015 r. (Na jesieni przy posiedzeniu RPP ustala się strategie na kolejny rok, przedstawia się narzędzia. Pod koniec roku sprawozdania z wykonania)
Realizacja strategii celu inflacyjnego (od 1998)
Od 2004 ciągły, średniookresowy cel inflacyjny na poziomie 2,5% z symetrycznym przedziałem odchyleń o szerokości +- 1 pkt. Proc. (W 2015 możliwie jak najbliżej 2,5%)
Brak reakcji na przejściowe odchylenie inflacji od celu
Niski stopień wpływu bieżącej polityki pieniężnej na poziom bieżącej inflacji
Realizacja celu w warunkach płynnego kursu walutowego. Możliwość interwencji na runku walutowym. (Płynny kurs utrzymywany do momentu wprowadzenia euro - 2 lata przed kurs usztywniony związany z euro)
Instrumenty polityki pieniężnej
Uwarunkowania: nadpłynność polskiego sektora bankowego, wpływ sytuacji w USA i strefie euro. (Nadmiar środków w sektorze bankowym od lat 90 w stosunku do możliwości wydatkowania przez banki. Ostatnio wzmocniona przez działania polityki pieniężnej USA - żeby wyjść z kryzysu ogromne ilości pieniądza wprowadzili na rynek ok 2 biliony $ - celem było rozkręcić gospodarkę i się to udało. Unia europejska krytykowała ale teraz sama myśli o tym przez wykup obligacji komercyjnych)
Założenia:
Podstawowy instrument - krótkoterminowa stopa procentowa
Zmiany stopy referencyjnej NBP określają kierunek prowadzonej polityki pieniężnej
Stopy depozytowa i lombardowa wyznaczają pasmo wahań stop procentowych overnight
Instrumenty:
Stopa referencyjna - określa rentowność podstawowych operacji otwartego rynku
Stopa lombardowa - wyznacza koszt pozyskania pieniądza w NBP. Górny pułap stopy overnight
Stopa depozytowa - wyznacza oprocentowanie depozytu w NBP - wahania od dołu rynkowej stopy overnight
*Aktualne stopy procentowe:
Stopa referencyjna 2,00%
Stopa lombardowa 3,00%
Stopa depozytowa 1,00%
Stopa redyskontowa 2,25% (w latach 90 podstawowa stopa, redyskontowania weksli. Aktualnie ma bardzo małe znaczenie, utrzymuje się ją jednak bo w kilku polskich ustawach są odniesienia do tej stopy)
Operacje otwartego rynku
Operacje podstawowe
Operacje w kierunku zasilającym (repo) i absorbującym (emisja bonów pieniężnych)
Przetargi na bony pieniezne NBP (Rentowność bonów pieniężnych jak stopa referencyjna)
Skala operacji dostosowywana do zachowania równowagi płynności bieżącej na rynku
Operacje dostrajające
Cel: ograniczenie wpływu zmian w warunkach płynności sektora bankowego na wysokość krótkoterminowych rynkowych stop procentowych
Operacje absorbujące (emisja bonów pieniężnych NBP, operacje reverse repo) bądź zasilające (przedterminowy wykup bonów pieniężnych, repo). (NBP decyduje o puli bonów skupowanych czy sprzedawanych )
Operacje strukturalne
Cel - długoterminowa zmiana struktury płynności w sektorze bankowy
Realizowane są w formie emisji obligacji, przedterminowego wykupu obligacji, zakupu i sprzedaży papierów na rynku wtórnym
Operacje depozytowo-kredytowe (z inicjatywy banków komercyjnych)
Cel: stabilizowanie poziomu płynności na rynku międzybankowym i skali wahań stop overnight
Depozyt na koniec dnia - lokowanie nadwyżek środków w banku centralnym na termin overnight
Kredyt lombardowy - zaciągniecie kredytu na termin overnight, zabezpieczonego papierami wartościowymi
Elementy systemu rozliczeniowego
-niskooprocentowane kredyty w złotych (kredyt techniczny - żeby banki komercyjne mogły wyrobić z rozliczaniem transakcji w ciągu dnia) i w euro (intraday credit)
System rezerw obowiązkowych w Polsce
Pojecie rezerwy obowiazkowej - stanowi wyrażoną w % część środków pieniężnych zgromadzonych na rachunkach bankowych pozyskanych ze sprzedaży papierów oraz innych zdeponowanych środków oprócz przyjętych od innych banków które muszą być utrzymywane w NBP.
Funkcje rezerwy obowiązkowej:
Stabilizowanie bieżących warunków płynnościowych
Stabilizowanie najkrótszych rynkowych stop procentowych w okresach rezerwowych
Mechanizm uśrednionej rezerwy - ułatwienie rozliczeń międzybankowych
Stopa rezerwy obowiązkowej wynosi 3,5% (od 2011 niezmienna)
W9 3.12
30 listopada 2014
21:04
Nadzór nad działalnością bankową
Nadzór zaczęto wprowadzać od lat 30. XX wieku - koniec kryzysu, doszło do upadku dużego banku amerykańskiego, jego upadłość pociągnęła bankructwo kilku mniejszych. Uznano ze potrzeba nadzoru,instytucje regulujące rynek są potrzebne, nadzór ma wprowadzać normy i czy banki się do tych norm zachowuje.
Sekwencja rozwoju kryzysu bankowego
Run na bank (nagle wycofywanie depozytów przez klientów z obawy na możliwość bankructwa upadłością. )
Utrata płynności (Nie ma dostatecznych rezerw, nie ma pomocy zewnątrz od banku centralnego to grozi mu upadłość)
Utrata zaufania do bankow (Konsekwencje dla innych banków - klienci innych banków wiedza ze istnieją powiązania pomiędzy bankami, więc na wszelki wypadek wyplacaja depozyty ze swoich banków, ogólne utracenie zaufania banków. Inne banki będą utrzymywać jak najwięcej kapitału, nie będzie chciał udzielać kredytów )
Kryzys w sektorze bankowym przenosi się na inne sektory rynku finansowego i gospodarki
Bezpieczeństwo dużych banków
Problem upadłości dużych banków
"za duży by upaść" (jego upadłość miałaby ogromne skutki. Jak wie ze nie upadnie to rozpoczyna się hazard moralny, coraz bardziej ryzykowne operacje wykonuje, w razie zlej sytuacji państwo pomoże.)
"za duży by chronić" (nie jest lubiana przez banki, jak nie będzie ochrony to nie będą ryzykować.
W 2008 państwo zaczęło ratować banki w USA zagrożone upadłością.
Nowa fala regulacji, nie można obciążać budżetu państw bo niektóre banki zbyt ryzykują)
"znacząca systemowo instytucja finansowa" (Sformułowano systemowej instytucji finansowych - pewne nowe rozwiązania nadzoru wobec nich )
Formy sprawowania nadzoru
Nadzor solo (sektorowy) - Nadzór do poszczególnych sektorów - bankowy, ubezpieczeniowy, kapitałowy.
Nadzór zintegrowany - Rynki jednak zaczęły się zmieniać, poszerzały swoją działalność, rynek się zintegrował, w ramach jednej instytucji często wiele usług oferowanych)
Nadzór mieszany
Największe europejskie instytucje kredytowe
ważne systemowo
:
Bank | kraj | Aktywa w bln euro | Relacja aktywów banku do PKB |
---|---|---|---|
Deutsche Bank | Niemce | 2.186 | |
HSBC Holdings | W Bretania | 2.094 | 120 % |
Barclays | W Bretania | 2.010 | |
BNP Paribas | Francja | 1.994 | 100 % |
Credit Agricole Group | Francja | 1.885 | |
Royal Bank of Scotland | W. Brytania | 1.755 | |
Santander Group | Hiszpania | 1.293 | |
Societe Generale | Francja | 1.282 | |
ING Group | Holandia | 1 248 | 162% |
Groupe BPCE | Francja | 1.191 | |
10 banków | UE | - | 122 % |
Jeśli chodzi o bezpieczeństwo to
Od końca lat 80 loedu zaczęto wprowadzać pewne dyrektywy wyznaczające standardy. Każde państwo ma swoje prawo wiec nie można było wprowadzić prawnie we wszystkich państwach
Charakter minimum
1 zasada do dzis obowiązującą - ustalanie pewnych minimalnych standardów
Stopniowo ujednolicały się warunki
2 Nie było wtedy zgody żeby był organ unijny nadzorczy . Każdy kraj miał swój nadzór i banki w tym kraju mające siedzibę podchodziły pod ten nadzór.
3 potrzbena jest współpraca nad bankami prowadzącymi działalność transgraniczna. Potrzebna wymiana informacji miedzy nadzorami ,
Unijne instytucje nadzorcze
Kompromis (W ramach kompromisu w 2011 utworzono kilka nowych instytucji. Stwierdzono ze zabrakło spojrzenia całościowego, makroekonomicznego a aspekt makroekonomiczny był problemem kryzysu.):
Bezpośrednia kontrolna i podejmowanie decyzji w kompetencjach nadzorów krajowych
Lepsze zarzadzanie w sytuacjach kryzysowych instytucjami ponadnarodowymi
Europejska Rada ds. Ryzyka Systemowego
Zadania: ostrzeganie przed zagrożeniami makroekonomicznemu
Skład: prezesi banków centralnych, szefowie krajowych nadzorów finansowych oraz trzech unijnych instytucji nadzorczych
Odpowiedniki na szczeblu krajowym - minister finansów, prezes banku centralnego, prezes nadzoru.
Instytucje nadzorcze nadzorujące sferę mikro (powstały z potrzeby kontroli transgranicznej. Nie dogadano się, żeby byl jeden nadzór nad wszystkimi rynkami dlatego powstały 3)
Europejski Urząd Nadzoru Bankowego (siedziba w Londynie)
Europejski Urząd Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych (siedziba we Frankfurcie)
Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (siedziba w Paryżu)
Zakres działania:
Koordynacja nadzoru mikreosreoznosciowego wykonywanego przez nadzór krajowy nad instytucjami działającymi w więcej niż jednym kraju EU przez:
Wymianę informacji
Koordynowanie działań
Funkcje arbitrażowe wobec nadzorów krajowych
Wydawanie zaleceń np. po ogłoszeniu przez Rade UE "sytuacji zagrożenia" wtrzymanie oferowania ryzykownych produktów finansowych
Struktura nadzoru nad rynkiem finansowym w Unii Europejskiej
Europejski system nadzoru finansowego |
---|
Europejska Rada ds. Ryzyka Systemowego |
Nadzór makroostrożnościowy |
BRAK
Koncepcja unii bankowej
Raport Erkki Lilkamena - postulat rozdzielenia w największych bankach działalności na rzecz klientów indywidulanych i korporacyjnych w tym obrotu instrumentami finansowym
Pierwszy dokument: W kierunku faktycznej Unii Gospodarczej i Walutowej, czerwiec 2012
Filary docelowej UGiW:
Zintegrowane ramy finansowe (unia bankowa)
Zintegrowane ramy budżetowe
Zintegrowane ramy polityki gospodarczej
Legitymacja i odpowiedzialność polityczna
Elementy składowe unii bankowej:
Jednolity nadzór bankowy (wprowadzony w tym roku)
Jednolity mechanizm restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji banków (wprowadzony na początku następnego roku)
Jednolity system gwarantowania depozytów (nie został wprowadzony)
W10 17.12
11 grudnia 2014
17:18
Jednolity nadzór bankowy - podstawy prawne i organy
Rozporządzenie rady (UE) nr 1024 2013 z dnia 15.10.2013 r. powierzające Europejskiemu Bankowi Centralnemu szczegółowe zadania w odniesieniu do polityki związanej z nadzorem ostrożnościowym nad instytucjami kredytowymi.
Sprawowany nad 120 największymi bankami w strefie euro, (ich znaczenie bardzo duże, ponad 80% aktywów strefy euro)
Dodatkowo z każdego kraju nadzór sprawowany nad 3ma największymi bankami w strefie euro
Struktura podmiotowa nadzoru:
Organ nadzorczy w ramach EBC (Rada Nadzoru) ostateczne decyzje Rada Prezesów
Rada Nadzoru nie ma umocowanie w traktacie z Mastricht, dlatego Rada Prezesów podejmuje decyzje
Jeśli w ciągu 10 dni Rada Prezesów nie wyrazi sprzeciwu to automatycznie podejmowanie tej decyzji
Problemem, jaki się może zdarzyć jest to ze polityka nadzoru i polityka pieniężna mogą być w sprzeciwie,
Zalety:
Niezależność od władz unijnych i poszczególnych krajów
Wady:
Ryzyko konfliktu interesów w równoczesnym prowadzeniu polityki pieniężnej i nadzorczej
Oczekiwania:
Oparcie decyzji nadzorczych n przesłankach ekonomicznych
Orzekanie o likwidacji banków znaczących systemowo
Jednolity nadzór bankowy - nadzór podmiotowy:
Zakres sprawowania nadzoru:
Aktywa przewyższające 30mld euro lub
Aktywa przewyższające 20% PKB kraju macierzystego i są wyższe niż 5 mld euro lub
Uznane za istotne przez EBC oraz
Uzyskały pomoc ze środków funduszy stabilizacyjnych
Zakres przedmiotowy jednolitego nadzoru bankowego
Wydawanie i odbieranie licencji (Sprawdza czy bank spełnia kryteria, a jak bank ogłasza upadłość to licencję odbiera)
Ocena transakcji nabycia bądź zbycia pakietu akcji (Czy nie płyną zagrożenia dla środków powierzanych bankowi)
Nadzór przestrzegania wymogów adekwatności kapitału, dźwigni finansowej, płynności (Wysokość funduszy własnych banku, wypłacalności banku)
Zadania sporządzania programów naprawczych przeznaczenia zysku na fundusze, ograniczania określonej działalności
Przeprowadzanie sress-testow (Czyli poddawanie banków prognozowanym sytuacjom, jak by się bank wtedy zachował, jaki kapitał powinien mieć bank na takie sytuacje np. wyplata depozytów)
Wdrażanie środków wczesnej interwencji, gdy bank nie spełnia wymogów regulacyjnych (Np. jak za mały kapitał to go zwiększyć, jak się nie da to zakazać kredytów)
Wzywania osób prawnych i fizycznych do udzielania informacji
Przeprowadzania inspekcji na miejscu
Nakładanie administracyjnych sankcji finansowych
Polska a jednolity nadzór bankowy
Kraj spoza strefy euro - warunki wejścia:
Krajowy organ nadzorczy będzie stosować wytyczne i wnioski EBC (W ciągu 48h dostosuje się do wytycznych jednolitego nadzoru)
Przekazywanie informacji na temat banków mających w nim siedzibę
Dostosowywania przepisów prawa krajowego celem zapewnienia obowiązku przyjmowania przez krajowy organ nadzoru wszelkich środków wymaganych przez EBC
Możliwość zakończenia współpracy w przypadku nie spełnienia powyższych warunków. (Po upływie 3 lat od podjęcia współpracy można zakończyć dopiero)
Przystąpienie do europejskiego nadzoru bankowego przez kraj spoza strefy euro nie jest równoznaczny z dostępem do instrumentów płynnościowych EBC i instrumentów ratunkowych.
Jednolity mechanizm restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji banków - cele i struktura
Cele stworzenia mechanizmu:
Odpolitycznienie decyzji o bank
Zerwanie związku miedzy bankami a budżetem państw
Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE z dnia 15.5.2014 r. ustanawiająca ramy na potrzeby prowadzenia działań naprawczych oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do integracji kredytowych i firm inwestycyjnych.
Powołanie instytucji decydującego likwidacji banków mających problemy finansowe oraz funduszu ratunkowego
Zastosowanie dla instytucji ważnych systemowo obowiązkowo dla krajów strefy euro, dobrowolny dla pozostałych
Jednolity mechanizm restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji banków - zasady funkcjonowania.
Mechanizm wprowadza system bail-in
Straty banków do wysokości 8% aktywów pokrywane przez akcjonariuszy i obligatariuszy a w dalszej posiadaczy depozytów powyżej 100 tys. Euro
Po przekroczeniu progów zaangażowanie środków pomocowych z SRM i ESM
Rada ds. Restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji - zadanie przygotowywanie planów restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji banków.
Możliwość zgłoszenia zmian w planie przez Komisje Europejska (24 godziny). Wprowadzenie zmian przez komisje zobowiązuje Rade do ich uwzględniania.
Fundusz ratunkowy (SRM) od 2024r. - wyposażenie, co najmniej 1% wartości depozytów gwarantowanych wszystkich państw członkowskich objętych SRM tj. 55 mld euro.
Rozpoczęcie działalności: 1.05.2015
Nadzór finansowy w Polsce
Ustawa z dnia 21.07.2006 r. o nadzorze nad rynkiem finansowym
Pojawił się dopiero ze zmiana ustrojową. Do uchwalenia 1997 ustawy o NBP i prawo bankowe to NBP prowadziło nadzór
Komisja nadzoru finansowego zaczęła prowadzić nadzór, nadzór sektorowy od 98 roku.
Nadzór zintegrowano w 2006. Ustawa o nadzorze nad rynkiem finansowym. Nie zintegrowano przez scalenie przepisów, jeden organ był, ale ustawy pozostały odrębne dla sektorów rynku finansowego.
Integracja organizacyjna
Cele nadzoru:
Zapewnienie stabilności na rynku,
Bezpieczeństwo
Prawidłowe funkcjonowanie rynku,
budzić zaufanie uczestników
Chronić ich uczestników.
Zadania nadzoru:
Nadzór nad sektorem bankowym, rynkiem kapitałowym, emerytalnym, ubezpieczeniowym, funduszami inwestycyjnymi, SKOK-ami, instytucjami płatniczymi, emitentami pieniądza elektronicznego
Komisja nadzoru finansowego
Organ kolegialny
Prezes powoływany przez Prezesa Rady Ministrów, 5-letnia kadencje oraz dwóch zastępców
Członkowie - minister finansów (albo jego przedstawiciel), minister pracy i polityki społecznej (albo jego przedstawiciel), prezes NBP (albo delegowany przez niego Wiceprezes NBP), przedstawiciel Prezydenta.
Nadzór na sektorem bankowym
Cele nadzoru bankowego
Bezpieczeństwo środków pieniężnych
Kontrola zgodności działania banków z przepisami prawa
Przedmiotowy zakres nadzoru
Licencjonowanie działalności bankowej
Kontrolowanie przestrzegania regulacji ostrożnościowych
Sankcje nadzorcze - m.in. :
Zawieszeni w czynnościach członków zarządu banku i wnioskowanie o ich odwołanie
Nałożenie na bank wykazujący straty obowiązku opracowania i wdrożenia programu naprawczego
Wprowadzenie zarządu komisarycznego (usunięcie zarządu ustalonego przez właścicieli)
Zawieszenie działalności banku i wnioskowanie do sadu o ogłoszenie upadłości
System absorpcji strat w bankach
Rodzaje strat i źródła ich pokrycia
Oczekiwane - rezerwy ogólne (zawsze pojawiają się w portfelu kredytowym. Rezerwa ogólna na straty powstałe przez kredytową działalność. Wielkość ustalana na podstawie doświadczenia, obserwacji klientów, jak się działo w przeszłości)
Nieoczekiwane - kapitał regulujący (zdarzają się rzadko, z powodu jakiś nieprzewidzianych działa, sytuacji losowych, np. załamanie w jakiejś branży. Pokrywane z kapitału regulacyjnego, wielkość wynika z akt normatywnych, straty można tylko statystycznie wyszacować, przewidzieć do końca się nie da)
Ekstremalne - kapitał wewnętrzny (jedynie w warunkach skrajnych, przepisy, jaka wielkość kapitału wewnętrznego)
W11 7.01
29 grudnia 2014
19:02
Rodzaj regulacji | Rodzaj ograniczanego ryzyka | Cel regulacji |
---|---|---|
Współczynnik wypłacalności | Kredytowe, rynkowe, operacyjne | Ograniczanie całościowej ekspozycji banku na trzy rodzaje ryzyka |
Limity koncentracji zaangażowań | Kredytowe - niewypłacalności kontrahenta | Dywersyfikacja portfela aktywów i zmniejszenie sytuacji banków od sytuacji pojedynczych kontrahentów |
Rezerwy celowe i ogólne | Kredytowe - niewypłacalności kontrahenta | Kompensacja strat wynikających z posiadanych aktywów |
Bazylejski komitet nadzoru bankowego
(Bank rozrachunków międzynarodowych 1930)
Utworzony: 1974
Członkowie: Belgia, Francja, Hiszpania, Holandia, Japonia, kanada, Luksemburg, Niemcy, stany zjednoczone, Szwajcaria, Szwecja, Wielka Brytania, Włochy
Uprawnienia: formułowanie wniosków i rekomendacji
Umowa kapitałowa (1988)
Ujednolicenie standardów w skali międzynarodowej
Metodologia wyznaczania współczynnika wypłacalności
Podział funduszy własnych na podstawowe i uzupełniające
Fundusze własne, jaki bufor w absorbowaniu strat
Nowa umowa kapitałowa 2004-
Bazylea III - wdrażanie w latach 2013-2019
Filar I
Ustalanie minimalnych wymogów w zakresie adekwatności kapitałowej obejmującej ryzyko kredytowe rynkowe i operacyjne
Współczynnik wypłacalności:
$$W = \frac{K_{\text{tier\ I}} + K_{\text{tier\ II}} + K_{\text{tier\ III}}}{R_{\text{kred}} + 12,5x(R_{\text{rynk}} + R_{\text{oper}})} \geq 8\%$$
Ktier I- fundusze podstawowe - Kapitał zakładowy banku, kapitał zapasowy, kapitału rezerwowe, niepodzielony zysk z lat ubiegłych
Ktier II - fundusze uzupełniające - Pożyczki podporządkowane udzielone przez inny podmiot związany z bankiem, na kilka lat najczęściej, spłacana, jako ostatnia,
Ktier III- fundusze III kategorii - najbardziej rozbudowane aktywa banków wliczanie innego rodzaju finansowania, w ramach Bazylei 3 do końca 2017 banki musza pozbyć się funduszy 3 kategoria
Rkred - ekspozycja na ryzyko kredytowe (aktywa, zobowiązania pozabilansowe, ważenie ryzykiem)
Rrynk - ekspozycja na ryzyko rynkowe
Roper - ekspozycja na ryzyko operacyjne
Sposoby pomiaru ryzyka w NUK
Pomiar ryzyka kredytowe
Metoda standardowa - aktywa ważone przez agencje ratingowa
Podstawowa metoda ratingów wewnętrznych - wagi nadają władze nadzorcze
Zaawanasowana metoda ratingowe wewnętrznych - bank sam określa wagi, największe banki tak robią
Przykładowe wagi ryzyka dla ekspozycji wobec klientów korporacyjnych:
Rating (S&P) | Waga ryzyka |
---|---|
AA i wyższe | 20% |
Od A+ do A- | 50% |
Od BBB+ do BB- | 100% |
Poniżej BB- | 150% |
Filar II
Proces analizy nadzorczej - zindywidualizowana ocena władz nadzorczych
Sfery nadzorczego badania adekwatności kapitałowe:
Ryzyka analizowane w filarze I ale nie ujęte tam w pełni
Rodzaje ryzyka nie uwzględnione w filarze I
Czynniki zewnętrzne względem banku
Zadanie - określane wymogów kapitałowych niezbędnych do pokrycia ryzyka nie ujętego w filarze I
Filar III
Dopełnienie badania adekwatności kapitałowej przy wykorzystaniu mechanizmów rynkowych
Cel - przekazanie uczestnikom rynku informacji umożliwiających ocenę ryzyka instytucji i jej adekwatności kapitałowej
Limity koncentracji zaangażowań
Suma wierzytelności banku udzielonych przez bank, zobowiązań pozabilansowych oraz posiadanych przez bank akcji lub udziałów w innym podmiocie obciążonym ryzykiem jednego podmiotu lub podmiotów powiązanych kapitałowo lub organizacyjnie nie może przekroczyć limitu.
20% funduszy własnych banku - dla zaangażowania banku wobec każdego pomiotu lub podmiotów powiązanych kapitałowe lub organizacyjnie, gdy którykolwiek z tych podmiotów jest wobec banku podmiotem dominującym lub zależnym
25 % funduszy własnych banku - dla zaangażowania banku wobec każdego podmiotu lub podmiotów powiązanych kapitałowo lub organizacyjnie, gdy którykolwiek z tych podmiotów nie jest wobec banku podmiotem dominującym lub zależnym
Suma zaangażowań banku równych lub przekraczających 10% funduszy własnych banku (duże zaangażowanie) w stosunku do podmiotów, o których mowa w poprzednim limicie nie może być wyższa niż limit dużych zaangażowań, który wynosi 800% tych funduszy.
Zarząd banku jest obowiązany niezwłocznie zgłosić Komisji Nadzoru Finansowego każdorazowe osiągniecie lub przekroczenie przez zaangażowane poziomu 10% funduszy własnych banku oraz osiągniecie lub przekroczenie limitu koncentracji zaangażowań i limitu sumy dużych zaangażowań.
Rezerwy celowe
Regulacja nadzorcza dotycząca klasyfikacji ekspozycji kredytowych oraz tworzenie rezerw na te ekspozycje.
Klasyfikacja ekspozycji kredytowych związanych z kredytami detalicznymi i Skarbem Państwa w oparciu o opóźnienia w spłacie rat kapitałowych lub odsetek.
Klasyfikacja eskpozycji kredytowych związanych z jednostkami gospodarczymi w oparciu o opóźnienia w spłacie rat kapitałowych lub odsetek oraz ocenę sytuacji ekonomiczno-finansowej dłużnika.
Ekspozycje kredytowe związane z jednostkami gospodarczymi:
Normalne - opóźnienia w spłacie do 1 miesiąca, sytuacja ekon-fin dłużnika nie stanowi zagrożenia spłaty - rezerwa 0% podstawy
Pod obserwacja - opóźnienia w spłacie od 1 do 3 miesięcy, sytuacja ekon-fin dłużnika może stanowić zagrożenie ze względu na rejon lub branże działalności - rezerwa min. 1,5% podstawy
Poniżej standardu - opóźnienie w spłacie od 3 do 6 miesięcy, sytuacja ekon-fin dłużnika może stanowić zagrożenie - rezerwa min. 20% podstawy
Wątpliwe - opóźnienie w spłacie od 6 miesięcy do 1 roku, u dłużnika powstała strata - rezerwa min. 50% podstawy
Stracone - opóźnienie w spłacie powyżej 1 roku, postepowanie sadowe, miejsce dłużnika nie jest znane, upadłość - rezerwa min. 100% podstawy
Słabość systemu regulacji ujawnione przez kryzys finansowy 2007-2008
Brak harmonizacji i "rozwodnienie" funduszy podstawowych
Brak adekwatnych zharmonizowanych standardów w zakresie płynności
Nadmierna rola i zaufanie do firm ratingowych
Słabość metodyki testów warunków skrajnych
Ułomności mechanizmów "eksportu" ryzyka poza bank
Bazylea III - założenia
Cel wprowadzenia: zwiększenie wyposażenia banków w kapitały
Zmiana w stosunku do Bazylei II:
Zwiększanie minimalnego wymogu kapitałów podstawowych - Z 4% do 6%
Wprowadzenie ochronnego bufora kapitałowego - 2,5%
Wprowadzenie bufora antycyklicznego
Wprowadzenie dodatkowych wymogów kapitałowych dla banków o istotnym znaczeniu systemowych - Od 1 do 2,5
Bazylea III - bufory kapitałowe
Ochronny bufor kapitałowy - poziom kapitału akcyjnego ponad minimalny kapitał odpowiednio podstawowy (Tier I) oraz całkowity (Tier I + Tier II), który bank będzie zobowiązany utrzymać i który w efekcie powiększa współczynniki kapitałowe o 2,5 pp.
Antycykliczny bufor kapitałowy - ustalany na podstawie danych makroekonomicznych danego kraju
Czynnikiem determinującym - udział w PKB
W przypadku narastania w danym kraju ryzyka systemowego - obowiązek utrzymywania dodatkowego kapitału ponad ochronny bufor kapitałowy
Poziom antycyklicznego bufora kapitałowego - od 0 do 2,%
Decyzja o wysokości bufora - krajowe władze nadzorcze
Mechanizm działania bufora:
Akumulowanie kapitałów w okresie dobrej koniunktury gospodarczej
Absorpcja star w okresie kryzysu
Bufor, jako sektorowy automatyczny stabilizator koniunktury
Współczynniki wypłacalności
"Wąski" współczynnik wypłacalności
Kapitał akcyjny/aktywa ważone ryzykiem >= 4,5%
"Podstawowy" współczynnik wypłacalności
Fundusze podstawowe (Tier I) /aktywa ważone ryzykiem >= 6,0%
"Szeroki" współczynnik wypłacalności
Kapitał całkowity (Tier I + Tier II) /aktywa ważone ryzykiem
Normy płynności i dźwigni finansowej
Współczynnik dźwigni
Fundusze własne /aktywa + pozycje pozabilansowe * CCF >= 3%
Gdzie CCF - współczynnik konwersji pozycji pozabilansowej w bilansowa
Aktywa ujęte bez ważenia ryzyka
Obecna wartość 3% przyjęta jest na okres testowania 2011-2017
Bazylea III - następstwa
Podrożenie kosztu pozyskania kapitału
Zaostrzenie polityki w obszarze ryzyka i zarzadzania kapitałem
Wzmocnienie roli nadzoru bankowego, który będzie:
Określanie wartości buforu antycyklicznego
Ograniczenie prawa wypłaty dywidend i premii
Implementacja Bazylei III w unii europejskiej
Pakiet CRD IV/CRR
Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE z dnia 26.06.2013r, w sprawie warunków dopuszczania instytucji kredytowych do działalności oraz nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi firmami inwestycyjnymi.
Rozporządzenie parlamentu europejskiego i rady nr 575/2013 z dnia 26.06.2013r w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych.
W12,13 15,21.01
20 stycznia 2015
23:11
BEZPIECZENSTWO DEPOZTYWO PIENIEZNYCH W BANKACH.
Zjawiska towarzyszące gwarantowaniu depozytów
Negatywna selekcja - z ochrony korzystają najchętniej ci, którzy jej najbardziej potrzebują.
Rozwiązanie - obowiązkowy system gwarancyjny
"Jazda na gapę"- podmiot odnosi korzyści bez ponoszenia adekwatnych kosztów.
Korzyści odnoszą "nowi" członkowie kosztem "starych".
Pokusa nadużycia - deponenci i banki podejmują ryzykowne działania.
Dylematy wyboru systemu gwarantowania depozytów - rodzaje gwarancji
Gwarancje implicite (domniemane)
Brak odrębnej instytucji
W przypadku zagrożenia włączają się inne instytucje
Zaleta: niższe koszty
Wady: problem hazardu moralnego, ryzyka zaburzenia mechanizmów rynnowych, ryzyko interwencjonizmu państwa
Gwarancje explicite (formalne)
Instytucja gwarancyjna i reguły postepowania
Wady: wyższe koszty
Zalety: wystandaryzowane, przejrzyste zasady działalności, przeciwdziałanie negatywnym skutkom zbyt szerokiej ochrony w sektorze.
Dylematy wyboru systemu gwarantowani depozytów - modele systemów
Model wąski (pay-box) - wyplata odszkodowania dla deponentów w przypadku upadłości banku
Zaleta: niskie koszty działalności
Wada: brak zapobiegania upadłościom
Modelu szeroki (risk minimizer) - działalność pomocowa oraz wyplata odszkodowań w przypadku upadłości banku
Zalety:
Zapobieganie upadłościom
Ochrona mniejszych banków i wyrównywanie pozycji konkurencyjnej
Wady:
Wyższe koszty finansowe
Osłabienie konkurencji w sektorze bankowym
Dylematy wyboru systemu gwarantowania depozytów - sposób finansowania ex post
Wpłaty dokonywane po upadłości banku
Zalety:
Możliwość lepszego określenia wysokości obciążeń
Ni obciąża banków kosztami zapewnienia stabilności finansowej
Występuje ograniczona dostępność środków przy problemach systemowych
Wady:
Brak możliwość użycia funduszy dla celów prewencyjnych i pomocowych
Wyższe prawdopodobieństwo angażowania środków podatników
Dylematy wyboru systemu gwarantowania depozytów - sposób finansowania ex ante
Składki gromadzone w sposób systematyczny
Zalety:
Stabilizowanie sektora bankowego poprzez działalność antycykliczna
Brak dodatkowych obciążeń podczas kryzysu
Akumulowane środki pełnią role czynnika bezpieczeństwa
Wady:
Systematyczne ponoszenie kosztów przez banki
Trudność w wyznaczaniu adekwatnej składki
Możliwość niewykorzystania zgormadzonych środków
Rozwój i międzynarodowe regulacje w zakresie gwarantowania depozytów
Pierwszy system - Federal Deposit Insurance Corporation
Tworzenie systemów gwarancyjnych: Niemcy 1966, kilka dalszych krajów - lata 70., Większość od lat 80. XX wieku
Instytucje gwarancyjne funkcjonują w 113 krajach
Międzynarodowe stowarzyszenie gwarantów depozytów (IADI, 2002r.)
Promocja międzynarodowej współpracy w dziedzinie gwarantowania depozytów
Opracowywanie międzynarodowych standardów podnoszących efektywność funkcjonowania instytucji gwarantujących depozyty
W 2009 r. IADI i Bazylejski Komitet ds. Nadzoru Bankowego opracowały: Podstawowe Zasady Efektywności Gwarantowania Depozytów
Limity gwarantowanych środków
USA (dol) | EWG/UE (ecu/euro) | Polska (ecu/euro) |
---|---|---|
I 1934 – VI 1934 | 2 500 | |
VI 1934 -1950 | 5 000 | |
1950 – 1966 | 10 000 | |
1966 - 1968 | 15 000 | |
1968 – 1974 | 20 000 | |
1974 – 1980 | 40 000 | |
1980 – 2008 | 100 000 | 1995 – 2008 |
2008 – nadal | 250 000 | 2008 – 2010 |
2010 – nadal |
Zasady systemu gwarantowania wkładów pieniężnych w Unii Europejskiej
Dyrektywa Rady Wspólnoty 94/19/EEC z dnia 30.05. 1994r. W sprawie systemów gwarantowania wkładów pieniężnych na rachunkach bankowych
Zasada powszechności systemu gwarantowania wkładów
1. Każdy kraj, co najmniej jeden system gwarantowania.
2. Wszystkie banki w kraju zajmujące się działalnością depozytową musza należeć, do co najmniej jednego takiego systemu
3. Gwarancjami objęte zostały wszystkie środki powierzane bankom przez wszystkich
Zasada zapewnienia szybkości i efektywności wypłat w ramach systemu gwarantowania
Sprecyzowanie, co oznacza zaprzestanie wypłat przez bank, odpowiedni organ musi to określić.
w jakim terminie musi być wypłacone.
Gdzie, przez kogo i jak będą wypłacane.
Zasada ustalania minimalnego limitu gwarancji wkładów.
czy dotyczy rachunku czy posiadacza
4. Zasada terytorialności - pieniądze muszą pochodzić z danego kraju
5. Zasada zapewnienia klientom banków informacji.
Dyrektywa 2014/49/UE parlamentu europejskiego i rady z dnia 16.04.2014 w sprawie systemów gwarantowania depozytów
Zwiększenie stopnia harmonizacji - idea
Systemy gwarantowania depozytów w wysokości 0,8% kwoty gwarantowanych środków i być finansowane z regularnych składek banków. Od 2020 r. do lipca 2024 wszystkie kraje musza przejść na systemy ex-ante
Jednolity poziom gwarancji 100 00 euro - wyjątki możliwe w pewnych sytuacjach życiowych. Aby zlikwidować arbitraż.
Skracanie okresów wypłat:
Do 31.12.2018 - do 20 dni roboczych
Do 31.12.2020 - do 15 dni roboczych
Do 31.12.2023 - do 10 dni roboczych
Od 01.01.2024 - do 7 dni roboczych
Depozyty w oddziałach zagranicznych instytucji kredytowych gwarantowane przez system gwarancyjny kraju goszczącego.
Deponenci regularnie informowani o ochronie depozytów.
System gwarantowania depozytów w Polsce
Ustawa z dnia 14.12.1994 o Bankowych Funduszu Gwarancyjnym ( z późniejszymi zmianami)
Cele:
Ochrona interesów deponentów
Udzielanie pomocy finansowej bankom o zagrożonej wypłacalności
Monitorowanie sytuacji finansowej banków - dla swoich potrzeb przeprowadza analizy,
Organy funduszu:
Rada funduszu - kadencja 3 lata
Przewodniczący - powoływany prze Ministra Finansów
2 członków powoływanych przez Ministra Finansów
2 członków powoływanych prze prezesa NBP
1 członka powoływanego przez komisje nadzoru finansowego
2 członków powoływanych przez ZBP (związek banków polskich)
Zarząd funduszu - powoływany przez Rade Fundusz
Zakres kontroli:
Odziały banków krajowych
Odziały banków międzynarodowych
Oddziały zagraniczne banków spoza UE
SKOK-i
Zakres podmiotowy ochrony:
Osoby fizyczne
Osoby prawne
Jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej
Spełnienie warunku gwarancji:
Wydanie przez KKNF decyzji o zawieszeni działalności banku i powołanie zarządu komisarycznego - początek działalności mającej na celu wypłacenie gwarancji
Termin wypłat:
Do 20 dni od spełnieniu warunku gwarancji
Przedłużenie o maks. 10 dni roboczych - na wniosek zarządu komisarycznego KNF?
Wyłączenia spoza ochrony:
Skarb państwa
Instytucje finansowe - z racji profesji powinny znać sytuacje na rynku bankowym
Kadra zarządzająca oraz akcjonariusze(jedynie ci, którzy maja ponad 5% akcji) - maja wpływ na funkcjonowanie, decyzje banków
Zakres gwarancji
Wszystkie depozyty zgromadzone przez jedna osobę w banku
Dla rachunków wspólnych kwota obliczona dla każdego z współposiadaczy
Wysokość gwarancji
Depozyty do równowartości w złotych 100 000 euro
W ciągu 5 lat od decyzji o upadłości, zawieszeniu działalności banku. Jeśli ktoś nie skorzysta to może się starać na ogólnie obowiązujących zasadach prawa upadłościowego i naprawczego, u syndyka.
Obowiązki informacyjne
Obowiązek informowania klientów
Zakres informacji
O sytuacji ekonomiczna finansowej
O uczestnictwie w systemie gwarantowania oraz zasadach jego funkcjonowanie
O wysokości gwarancji i podmiotach nimi objętych
System o funkcjach tez pomocowych
Fundusz ochrony środków gwarantowanych
Banki objęte systemem gwarantowania obowiązane są tworzący fundusz ochrony środków gwarantowanych na zaspokajanie roszczeń depozytów w przypadku niewypłacalności banku.
Wysokość FOŚG jest ustalana, jako iloczyn stawki 0,55% i sumy środków pieniężnych zgromadzonych w banku na wszystkich rachunkach stanowiących podstawę obliczenia kwoty rezerwy obowiązkowej.
Banki są zobowiązane:
Lokować aktywa stanowiące pokrycie funduszu ochrony środków gwarantowanych w:
Skarbowych papierach wartościowych
Bonach pieniężnych i obligacjach NBP
Jednostkach uczestnictwa funduszy rynku pieniężnego
Deponować te środki na wyodrębnionym rachunku w NBP lub w KDPW (krajowy depozyt papai rów wartościowych)
Źródła finansowania działalności BFG:
Obowiązkowe opłaty roczne w wysokości nieprzekraczającej 0,3% podstawy naliczania
Opłaty ostrożnościowe roczne w wysokości nieprzekraczającej 0,2% podstawy naliczenie (12.5 krotność sumy wymogów kapitałowych ważonych ryzykiem)
Dochody z oprocentowania pożyczek udzielanych przez BFG bankom
Dochody z oprocentowania papierów wartościowych o najwyższej bezpieczeństwa
Inne środki: pomoc zagraniczna, dotacje budżetowe, kredyt NBP
Przeznaczenie środków Funduszu:
Finansowanie zadań fundusze
Związanych z gwarantowaniem środków Pieniężnach
W zakresie udzielana podmiotom objętym systemem gwarantowania pomocy finansowej oraz w zakresie restrukturyzacji kas (ostatnio głównie odnosi SKOK)
W zakresie udzielania pomocy ze środków funduszu stabilizacyjnego
Fundusz może nabywać:
Papiery wartościowe emitowane, poręczone lub gwarantowane p rzez skarb państwa i NBP
Papiery wartościowe emitowane, poręczone lub gwarantowane przez rządy i banku centralne
Jednostki uczestnictwa funduszy rynku pienionego
Środki Funduszu są gromadzone na rachunkach w NBP lub KDPW
Finansowanie wypłat środków gwarantowanych
Kolejność uruchamiania środków
Funduszu ochrony środków gwarantować banku - to, co uzbierał bank na gwarancje
Funduszu ochrony środków gwarantowanych podmiotów objętych obowiązkowym systemem gwarantowania
Gdy wielkość zobowiązań z tytułu środków gwarantowanych przewyższa sumę środków z funduszy środków gwarantowanych BFG dokonuje wypłat z funduszy własnych lub innych źródeł.
Spełnienie warunku gwarancji:
Bank krajowy - decyzja KNF o zawieszeniu działalności banku i ustanowieniu zarządu komisarycznego oraz wystąpienie do sadu o ogłoszenie upadłości
Oddział instytucji kredytowe/banku zagranicznego - stosowna decyzja organu zagranicznego.
Organizacja wypłat gwarantowanych depozytów
Spełnienie warunku gwarancji
Zarząd komisaryczny lub podmiot uprawniony przestawia BFG:
Listę deponentów z kwotami środków gwarantowanych
Kwotę płynnych środków banku wchodzących w skład masy upadłościowej
Wysokość utworzonego przez bank FOŚG
Wysokość wydatków związanych z prowadzaną upadłości
Zarząd BFG:
Wylicza kwoty środków gwarantowanych
Sprawdza listę deponentów
Zarząd komisaryczny:
Usuwa błędy i braki
Zarząd BFG
Przyjmuje listę deponentów
Wysyła syndykowi środki na wypłatę gwarantowanych depozytów
Zarząd komisaryczny
Wyplata kwot z tytułu gwarancji
Wyplata musi się dokonać w ciągu 20 dni (ewentualnie +10 dni)
Fundusz stabilizacyjny BFG
Cel działania:
Źródło dodatkowych środków
Przeniesienie odpowiedzialności z sektora publicznego na sektor bankowy
Źródło finansowania:
Oplata ostrożnościowa w wysokości do 0,2 aktywów ważonych ryzykiem
Wysokość opłaty na dany rok ustala Rada BFG
Mechanizm działań:
Pożyczki, poręczenie, gwarancje, zwiększanie funduszy własnych banku.
Rok | Obowiązkowa oplata roczna | Oplata na FOGSP | Oplata ostrożnościowa |
---|---|---|---|
2012 | 0,099 | 0,55 | - |
2013 | 0,100 | 0,55 | 0,009 |
2014 | 0,100 | 0,55 | 0,037 |
2015 | 0,189 | 0,55 | 0,050 |
Efekty działalności BFG
W latach 1995-2012
Upadłości 5 banków komercyjnych (bank) i 89 spółdzielczych
Wypłaty dla 318 882 deponentów
Kwota wypłat 814,4 mln zł
Od 2002 nie doszło w Polsce do upadłości banku
Działalność pomocowa: 101 pożyczek, 44 bankom komercyjnych i 57 bankom spółdzielczym, na kwotę 3 790 mln zł
Prawda fałsz, 20 pytań z wykładów i cwiczeniowency po 20 z ćwiczeń, pytania na prezentacji, punkty ujemne. Wpisy tego samego dnia.