26.10.2012roku
Politechnika 艢l膮ska
Wydzia艂: In偶ynierii 艢rodowiska i Energetyki
Specjalno艣膰: Energetyka Komunalna
NUMER TEMATU: 4
TEMAT: Wyznaczanie indukcyjno艣ci metod膮 Zawady
WYKONANIE: Sekcja 3
Anna Stefanik
Hanna Muzyczuk
WST臉P TEORETYCZNY :
Indukcyjno艣膰 -. jest podstawowym parametrem elektrycznym, kt贸ry opisuje cewk臋. Definiujemy j膮 jako stosunek strumienia magnetycznego i pr膮du, kt贸ry go wytworzy艂 za pomoc膮 wzoru:
L= k$\frac{f}{i}$
k- to wsp贸艂czynnik zale偶ny mi臋dzy innymi od kszta艂tu cewki, liczby zwoj贸w i grubo艣ci u偶ytego drutu
Sta艂a cewki- dla pr膮du sta艂ego jest odpowiednikiem indukcyjno艣ci i jest opisana wzorem:
C=$\frac{\mathbf{H}}{\mathbf{I}}$
Gdzie:
H-nat臋偶enie pola magnetycznego
I-Nat臋偶eniem pr膮du
Schematy uk艂ad贸w:
1.Dla pr膮du przemiennego
2.Dla pr膮du sta艂臋go
Z- zasilacz pr膮du sta艂ego
G- generator napi臋cia
V- woltomierz
Ma- amperomierz
RL- zwojnica
Przebieg do艣wiadczenia:
膯wiczenie rozpocz臋艂y艣my od pracy nad pr膮dem zmiennym. Ustawi艂y艣my zakres woltomierza na 10V, a amperomierza na 100mA w trybie pr膮du zmiennego. Przy sta艂ej cz臋stotliwo艣ci (f=700Hz) zmienia艂y艣my napi臋cie na generatorze co 1V odczytuj膮c przy ka偶dej zmianie warto艣膰 z amperomierza.
Nast臋pnie zmieni艂y艣my zakres woltomierza na 2,5V, a amperomierza na 100mA w trybie pr膮du sta艂ego. Tym razem zmienia艂y艣my napi臋cie na zasilaczu co 0,25V odczytuj膮c przy ka偶dej zmianie warto艣膰 z amperomierza.
Wyniki pomiar贸w:
1.Dla pr膮du zmiennego:
U [V] | I [mA] |
---|---|
0 | 0 |
1 | 4 |
2 | 12 |
3 | 22 |
4 | 30 |
5 | 38 |
6 | 46 |
7 | 54 |
8 | 61 |
9 | 69 |
Klasa | Liczba dzia艂ek | Zakres | |
---|---|---|---|
Amperomierz | 2,5 | 50 | 100mA |
Woltomierz | 2,5 | 100 | 10V |
2.Dla pr膮du sta艂ego:
U [V] | I [mA] |
---|---|
0 | 0 |
1 | 8 |
2 | 18 |
3 | 27 |
4 | 36 |
5 | 45 |
6 | 54 |
7 | 60 |
8 | 70 |
9 | 79 |
Klasa | Liczba dzia艂ek | Zakres | |
---|---|---|---|
Amperomierz | 2,5 | 50 | 100mA |
Woltomierz | 1 | 100 | 2,5V |
Obliczanie wynik贸w i b艂edu wzgl臋dnego:
Op贸r obwodu dla pr膮du zmiennego
Z = $\sqrt{R^{2} + {(\omega L - \ \frac{1}{\text{蠅C}})}^{2}}$
R- op贸r umowny, kt贸ry obw贸d stanowi dla pr膮du sta艂ego
L- wsp贸艂czynnik samoindukcji obwodu
C- pojemno艣膰 obwodu
蠅- cz臋stotliwo艣膰 k膮towa(pulsacja), zale偶y od cz臋stotliwo艣ci f pr膮du zmiennego
C=0
蠅 = 2蟺f
蠅= 4396 $\frac{\text{rad}}{s}$