Termika jezior
Epilimnion – warstwa naskokowa, przypowierzchniowa, najbardziej ogrzana, temperatura zbliżona do temperatury powietrza. W okresie letnim jest to warstwa o miąższości od kilku do kilkunastu metrów nagrzanej wody, której temperatura obniża się stopniowo wraz z głębokością. Natomiast w okresie zimowym, ze względu na zmianę gęstości wody (powstaje lód), jest to najzimniejsza część zbiornika. Nawiązuje do temperatury przy powierzchni.
Metalimnion - środkowa, przejściowa warstwa wody w jeziorach. Warstwa skoku termicznego (termoklina). W warstwie tej - o miąższości kilku metrów - następuje w okresie stagnacji letniej gwałtowny spadek temperatury wody wraz z głębokością (termoklina), a w okresie stagnacji zimowej - jej podwyższenie. Strefa ta dzieli epilimnion i hypolimnion. Różnice temperatur mogą dochodzić 20 kilku stopni C.
Termoklina – wąska warstwa wody, w której następuje gwałtowna zmiana temperatury wraz ze wzrostem głębokości. Latem poniżej termokliny temperatura gwałtownie maleje wraz z głębokością, natomiast zimą poniżej termokliny temperatura rośnie.
W jeziorach polskich występuje w lecie najczęściej na głębokości 7-, późną wiosną może wystąpić nawet na głębokości poniżej .
Hypolimnion - dolna warstwa w jeziorach.Warstwa o ustalonej niskiej temperaturze wody. W zależności od głębokości jeziora, waha się w granicach 4 - (w okresie letnim).
OKRESY STRATYFIKACJI TERMICZNEJ
Strat. odwrócona – katotermia (w okresie zimowym, temp. Powierzchniowa jest zbliżona do 0° i rośnie wraz z głębokością):
Anotermia, latem przy temperaturze powietrza powyżej , obniżanie się, wraz z głębokością, temperatury wód jezior do temperatury, w której woda osiąga największą gęstość.
Homotermia: wyrównanie się temp. wody do (stan maks. gęstości wody) w na całej głębokości.
homotermia wiosenna – jest to przejście strefy termicznej wiosennej na letnią, odwróconej na prostą
homotermia jesienna – jest to przejście strefy termicznej jesiennej na zimową, prostej na odwróconą
Bar termiczny: (przegroda termiczna) – słup wody o jednakowej temperaturze wody w obrębie tylko pewnego fragmentu jeziora, momencie przechodzenia z jednego ustroju termicznego w drugi.
W warunkach naturalnych temperatura wód stojących zależy głównie od:
głębokości zbiornika,
ruchu i mieszania się (miksja) mas wodnych.
Różnica pomiędzy homotermią a barem termicznym: homotermia wstępuje w obrębie całego jeziora zaś bar jest to słup wody w pewnym fragmencie jeziora
Termiczna klasyfikacja jezior kuli ziemskiej (rozkład wody w klimatach):
a)Jeziora polarne
- położone wysoko w górach lub za kołem podbiegunowym,
- mają stale odwrócone uwarstwienie termiczne wody,
- przy powierzchniowe warstwy wody są zimne,
- wraz ze wzrostem głębokości temperatura wody podnosi się do ok.+4oC przy dnie,
- zamarznięte prawie przez cały rok,
- pokryte przez lód i śnieg,
- rozmarzają na krótko i wówczas temperatura wody nie przekracza +4oC.
b)Jeziora umiarkowane
- najbardziej rozwinięty cykl termiczny,
- gęstość (ciężar właściwy wody) jest największy w temperaturze 4oC,
- uwarstwienie termiczne spowodowane różną gęstością wody w różnej temperaturze.
a)Klimat umiarkowany – okres letni
• Stratygrafia prosta, inaczej normalna albo anotermia
- charakteryzuje się spadkiem temperatury wraz z głębokością. Jej wynikiem są 3 warstwy wody:
a) epilimnion
- warstwa przy powierzchniowa,
- woda najcieplejsza,
- niewielki spadek temperatury wraz z głębokością,
- grubość warstwy zależy głównie od wiatru.
b) metalimnion
- warstwa skoku termicznego – termoklina,
-duży spadek temperatury wraz z głębokością.
c) hypolimnion
- warstwa naddenna, najgłębsza,
- posiada stałą temperaturę wody w granicach 4 – 5oC.
b)Klimat umiarkowany – okres zimowy
• Stratygrafia odwrócona, inaczej katotermia
- wody cieplejsze o temperaturze bliskiej +4oC zalegają pod zimniejszą, ale lżejszą wodą powierzchniową,
- woda powierzchniowa w górnej strefie zamarznąć.
c)Klimat umiarkowany – okres wiosna, jesień
• Homotermia
- wyrównanie temperatury w pionie od powierzchni do dna,
- temperatura wody w pionie +4oC,
- wymieszanie wody w obrębie całego jeziora,
- homotermia wiosenna zachodzi wiosną po przejściu od stratyfikacji termicznej odwróconej do prostej,
- homotermia jesienna zachodzi jesienią po przejściu od stratyfikacji termicznej prostej do odwróconej.
Bar termiczny, inaczej próg lub przegroda termiczna
- występuje w jeziorach głębokich, z dobrze rozwiniętą strefą przybrzeżną, przy zmianie stratyfikacji termicznej odwróconej w prostą i z prostej na odwróconą,
- zjawisko to polega na występowaniu w pewnej odległości od brzegu wąskiej strefy wody sięgającej od powierzchni jeziora do dna,
- jednakowa temperatura w strefie baru termicznego ok.+4oC,
- jezioro podzielone na dwie części: aktywności i bezwładności cieplnej.
c)Jeziora subtropikalne (strefy podzwrotnikowej)
- nie mają uwarstwienia odwróconego,
- przez cały rok woda w jeziorach ma uwarstwienie proste,
- cechą charakterystyczną dla uwarstwienia prostego jest duża różnica pomiędzy temperaturą wody powierzchniowej a temperaturą wód dennych, która zbliżona jest do + 4oC.
d)Jeziora tropikalne (strefy równikowej)
- tylko uwarstwienie proste,
- małe różnice pomiędzy temperaturą wód epilimnionu i hipolimnionu,
- temperatura wód epilimnionu ok. 30-34oC, hipolimnionu 24-26oC.
Zlodzenie rzek i jezior – różnice
a)Zlodzenie rzeki
1.Faza zamarzania
- śryż, kryształki lodu tworzone w całej masie przechłodzonej wody
- lód denny, tworzy się w płytkich brzegach w czasie mroźnych, bezchmurnych nocy w wyniku wyparowania ciepła z dna rzeki,
- lód prądowy, tworzy go śryż połączony z lodem dennym,
- lepa, śnieg zmieszany z wodą
- lód brzegowy, zamarzanie następuje od brzegów, ląd zamarza szybciej niż woda.
2.Faza występowania trwałej pokrywy lodowej
- cała rzeka pokryta jest lodem.
3.Faza rozpadu pokrywy lodowej
- kra lodowa; łamanie lodu
- zator lodowy; napotkani przeszkody przez spływającą krę.
b)Zlodzenie jeziora
1.Faza zamarzania
- lepa,
-lód brzegowy,
- nie ma lodu dennego ani śryżu!
- zamarzanie i odmarzanie jeziora zaczyna się od brzegu,
2.Faza rozpadu pokrywy lodowej
- kra,
- zatory występują rzadko.