METODA ANALITYCZNA

Polega na tym, iż bardziej złożone i trudniejsze koordynacyjne ćwiczenia dzieli się na fragmenty, które następnie scala się w pełny obraz płynnego ruchu. Np. ucząc mini koszykówki powinniśmy poprzez ćwiczenia doprowadzić do opanowania umiejętności kozłowania w miejscu i w ruchu, podawania i chwytu piłki na różne sposoby w miejscu i w ruchu, rzutu do kosza , i innych elementów występujących w tej grze. Elementy te stopniowo łączone w coraz dłuższe sekwencje, dadzą w rezultacie opanowanie tej gry w sposób pozwalający na pełne i skuteczne w niej uczestnictwo. Przy nauczaniu tej metody należy uważać aby nauczane fragmenty nie stały się całością same dla siebie. Dlatego nauczane fragmenty trzeba w miarę nabywania wprawy łączyć dość szybko w coraz to dłuższe sekwencje (fragmenty gry) np. kozłowanie piłki łączyć podaniem i chwytem w miejscu i w ruchu, z kolei te dwa elementy z rzutem do kosza, powoli próbować stosować grę uproszczoną i właściwą.

METODA ZŁOŻONA (KOMBINOWANA)

- Kombinacja metody syntetycznej i analitycznej.

- Jest wiele sytuacji, w których nauczyciel próbuje nauczyć jakiegoś trudnego ćwiczenia lub złożonej umiejętności metodą syntetyczną. Okazuje się jednak, że efekty tej nauki są niezadawalające. Nauczyciel stara się wtedy ustalić jakie elementy wpływają w sposób decydujący na złe wykonanie całości. Zwykle nie nastarcza mu to większych trudności. Stwierdził on np. ,że skok przez przyrząd nie udaje się, bo nie ma zdecydowanego, mocnego odbicia obunóż, przewrót w tył nie udaje się, bo nie wykorzystany jest zamach nóg itp. Widząc te niedomagania nauczyciel poleca uczniom ćwiczyć te fragmenty, które szwankują i utrudniają wykonywanie całości ruchu. Gdy je udoskonali- włącza szybko do całości, która staje się wówczas bardziej skoordynowana i opanowana.

- Kolejność postępowania metodycznego przy stosowaniu tej metody: najpierw występuje metoda syntetyczna, następnie analityczna, za pomocą której eliminuje się błędy w wykonywaniu określonych elementów ruchu, a w końcu- znów metoda syntetyczna, która łączy poprawione fragmenty w dobrze funkcjonującą całość.

- Omawiana metoda dość często występuje w szkolnej praktyce wychowania fizycznego, a zwłaszcza w nauczaniu różnych dyscyplin sportu. Oszczędza ona czas i wysiłek uczniów i nauczyciela.