Gleba - Produkt procesów biogeochemicznych i najbardziej powierzchniowa warstwa skorupy ziemskiej
czynniki środowiska glebowego: czynniki abiotyczne i biotyczne
Proces tworzenia się gleby
Wietrzenie skały macierzystej: rozdrabnianie i przemiany chemiczne minerałów, w tym przechodzenie niektórych związków do roztworów wodnych
2. Erozja skał i kolonizacja terenu przez organizmy żywe
promieniowce, bakterie, glony
rośliny naczyniowe
3. Teren pokrywa coraz grubsza warstwa gleby
4. Stabilizacja składu chemicznego i biotycznego gleby
Proces tworzenia się gleby
Gleba: 45% cząstki mineralne, 5% próchnica, 30% woda, 20% powietrze
Profil glebowy - zróżnicowany jest na tzw. poziomy genetyczne. Im gleba jest starsza tym profil jej jest bardziej zróżnicowany, a poziomy wyraźniej wykształcone
1. Poziom akumulacyjny (A): poziom ściółki leśnej (A0) i poziom próchniczy (A1)
składniki organiczne, próchnica, składniki mineralne
2. Poziom eluwialny (A2)
powstaje wskutek ługującego działania zakwaszanej wody opadowej, która przesiąka w głąb profilu glebowego
3. Poziom iluwialny (B)
powstaje na skutek strącania się związków wymywanych w wyższych części profilu glebowego w niższe
4. Poziom glejowy (G)
powstaje w warunkach nadmiernego uwilgotnienia i słabego przepowietrzania gleby
5. Poziom skały macierzystej (C)
warstwa skalna, z której wytworzyła się dana gleba
6. Skały podścielające (D)
Mechaniczny skład gleby: Procentowy udział mineralnych cząstek gleby należących do trzech podstawowych frakcji mechanicznych: piasku, pyłu oraz iłu
Skład granulometryczny:
cząstki szkieletowe (średnica>1 mm)
cząstki ziemiste (średnica od 0,01 do 1 mm)
cząstki spławialne (średnica<0,01 mm)
Grupy mechaniczne gleb
kamieniste
żwirowe
piaskowe
pyłowe
gliniaste
ilaste
Rodzaje gleb w zależności od ich składu mechanicznego
1. Gleba ciężka
składa się z najdrobniejszych cząstek
zawiera małą ilość piasku
zawiera małą ilość próchnicy
przykłady: gleba gliniasta i ilasta
2. Gleba lekka
składa się w większości z piasku
zawiera niewielką ilość gliny
zawiera niewielką ilość próchnicy
Właściwości mechaniczno-fizyczne gleby
1. Porowatość: gleba kamienista > glina i ił
2. Przepuszczalność
3. Pojemność wodna gleby: gleba gruboziarnista < gleba drobnoziarnista
4. Kapilarność: duża kapilarność, płytkie wody podziemne gleby stale podmokłe
5. Przewiewność
6. Temperatura
Gleba a zjawiska sorpcyjne
Sorpcja zdolność gleby do zatrzymywania i pochłaniania różnych składników
Kompleks sorpcyjny gleb zbudowany jest z koloidów glebowych
Znaczenie właściwości sorpcyjnych gleby:
regulacja odczynu gleby
magazynowanie dostarczanych w nawozach składników pokarmowych roślin
neutralizacja szkodliwych substancji
Koloidy kompleksu sorpcyjnego
Koloidy glebowe – budowa:
jądro
wewnętrzna powłoka jonów
zewnętrzna warstwa nieruchomych jonów
Koloidy glebowe – podział:
naładowane dodatnio
naładowane ujemnie
Cząstki koloidalne otoczone warstwą dyfuzyjną = micelle
Rodzaje sorpcji w środowisku glebowym
Adsorpcja chemiczna
Adsorpcja fizyczna
Wymiana jonowa
Sorpcja biologiczna
Sorpcja mechaniczna
Heterogenność gleby
litosfera
hydrosfera
atmosfera
Litosfera gleby
substancje mineralne
kationy i aniony nieorganiczne
ił koloidalny
substancje organiczne
substancje próchnicowe
substancje niepróchnicowe
Kationy i aniony nieorganiczne
w formie przyswajalnej rozpuszczalne w wodzie
przykłady: saletry, chlorki
w formie nieprzyswajalnej nierozpuszczalne w wodzie
przykłady: skalenie
Powszechne minerały glebowe:
wiwianit
glaukonit
apatyt
skalenie
mika
glinokrzemian
kalcyt
Ił koloidalny: Frakcja najbardziej rozdrobnionych, zwietrzałych minerałów i skał
znaczenie koloidów mineralnych:
wpływ na warunki wodno-powietrzne w glebie
siedlisko mikroorganizmów
sorbcja substancji biologicznie czynne
Substancje organiczne
¾ mineralizacja substancje niepróchnicowe
związki organiczne w stadium początkowego rozkładu lub produkt daleko posuniętej biodegradacji
¼ humifikacja próchnica (źródło substancji pokarmowych dla mikroorganizmów):
nieswoiste substancje humusowe (10%)
swoiste substancje próchnicowe (90%)
Proces mineralizacji i humifikacji
Humifikacja
Mikroorganizmy – bakterie, promieniowce, grzyby
rozkład w substancji organicznej łatwo przyswajalnych połączeń lub przemiana tych bardziej odpornych
synteza nowych wiązań
hydroliza obumarłych komórek mikroorganizmów
Teorie humifikacji
Teoria Waksmana (ligninowa)
Lignina (rozkład):
Jednostki strukturalne ligniny dalszy rozkład przez mikroorganizmy
Pozostałości po rozkładzie ligniny kwas huminowy kwas fulwowy
Teoria polifenoli (Flaiga)
Lignina jednostki fenylopropanowe chinony
Chinony + związki azotowe związki próchnicze
Teoria poliolefin (Kononowej)
Polifenole są syntetyzowane z ligniny i z celulozy
Teoria kondensacji cukrowo-białkowej
Cukry i aminokwasy podlegają nieenzymatycznej polimeryzacji do azotowych polimerów
Humus: Złożony kompleks, w którym jądro aromatyczne połączone jest z bocznymi łańcuchami o bardzo różnym składzie, zależnym od substratu, z którego powstają
Kwasy fulwowe
najmniej skarbonizowane
najlepiej utlenione
mała masa cząsteczkowa
duża ruchliwość
silny charakter kwasowy
stanowią 20% próchnicy
Kwasy huminowe
bardziej skondensowane
bardziej skarbonizowane
mniej ruchliwe
bardzo łatwo ulegają hydrolizie mikrobiologicznej
podział: kwasy huminowe właściwe, kwasy huminowe
Huminy
najmniej ruchliwe
tworzą kompleksy huminowo-iłowe
bardzo powolny rozkład pod wpływem drobnoustrojów
Hydrosfera gleby (roztwór glebowy): Woda z rozpuszczonymi w niej substancjami organicznymi i mineralnymi, stanowiąca środowisko dla mikroorganizmów
Ciśnienie osmotyczne - zwiększa się w miarę przesuszania gleby
Właściwości buforowe - zdolność przeciwstawiania się zmianom w reakcjach zakwaszenia i alkalizacji
Rodzaje wody w glebie:
woda higroskopijna
woda grawitacyjna
woda gruntowa
woda kapilarna
Atmosfera gleby (powietrze glebowe) - Powietrze wypełniające wolne przestrzenie między stałymi cząsteczkami, nie zajęte przez wodę, jego ilość waha się w granicach od 8 do 35% objętości gleby
Bonitacja gleb: Ocena jakości gleb pod względem ich wartości użytkowej:
budowa profilu
stosunki wilgotnościowe, uwarunkowane położeniem w terenie
wysokość nad poziomem morza
Klasyfikacja gleb ornych
Klasa I (gleby orne najlepsze)
najbardziej zasobne w składniki pokarmowe
łatwe do uprawy
czarnoziemy, gleby brunatane, rędziny, mady
Klasa II (gleby orne bardzo dobre)
położone w mniej korzystnych warunkach terenowych niż gleby
Klasa III (a i b) (gleby orne średnio dobre)
gleby brunatne i bielicowe
można już zaobserwować procesy ich degradacji
duże wahania poziomu wody
gorsze właściwości fizyczne i chemiczne
Klasa IV (a i b) (gleby orne średnie)
plony roślin uprawnych znacznie niższe w porównaniu z glebami klas wyższych
bardzo podatne na wahania poziomu wód gruntowych
Klasa V (gleby orne słabe)
gleby kamieniste lub piaszczyste o niskim poziomie próchnicy
ubogie w substancje organiczne
gleby orne położone na terenach nie zmeliorowanych lub nie nadających się do melioracji
Klasa VI (gleby orne najsłabsze)
nadają się jedynie do zalesiania
posiadają bardzo niski poziom próchnicy
Mikroorganizmy w glebie
1 g gleby 1-5 miliardów mikroorganizmów
mikroorganizmy gromadzą się przede wszystkim wokół korzeni (w ryzosferze) i w warstwie próchniczej gleby. Największa ich koncentracja występuje zwykle na głębokości 5-20 cm pod powierzchnią gleby
Czynniki wpływające na rozwój mikroorganizmów glebowych
1. Temperatura: 20-30°C
2. Woda i powietrze: Zarówno przesuszenie jak i nadmierna ilość wody w glebie wpływają hamująco na rozwój większości mikroorganizmów
3. Źródło energii organicznych związków węgla
4. Azot i związki mineralne
5. Odczyn środowiskowy
Zespoły mikroorganizmów glebowych
Mikroorganizmy autochtoniczne
występują w glebie zawsze
Arthrobacter, Corynebacterium, Mycobacterium od 50 do 80%
promieniowce
bakterie autotroficzne
Azotobacter, Rhizobium
Pseudomonas
Mikroorganizmy zymogenne
rozwój uwarunkowany jest dopływem do gleby łatwo przyswajalnej materii organicznej
Mikroorganizmy alochtoniczne
przeniesione do gleby z innych środowisk
Klasyfikacja organizmów glebowych
Mikroorganizmy
Wirusy
Mikroflora glebowa
Mikrofauna glebowa
Mezofauna
Makroorganizmy
Zanieczyszczenia bakteriologiczno-sanitarne gleby
odchody ludzkie lub zwierzęce: mikroorganizmy chorobotwórcze
osady ściekowe: mikroorganizmy chorobotwórcze, jaja robaków
Mikroorganizmy chorobotwórcze
w glebach
1. Wirusy chorobotwórcze układ pokarmowy i oddechowy
przeżywalność do kilku miesięcy
Wirus Polio (poliomyelitis), wirus Coxsackie, ECHOwirus
2. Bakterie chorobotwórcze
do gleby dostają się: bezpośrednio i pośrednio
beztlenowe: Clostridium tetani, Clostridium perfringens, Clostridium botulinum, Bacillus anthracis
tlenowe: Mycobacterium tuberculosis, bakterie rodzaju Salmonella, bakterie rodzaju Shigella
patogeny człowieka nie namnażają się w glebi
3. Grzyby chorobotwórcze
4. Pierwotniaki i robaki układ pokarmowy
pierwotniaki
Entamoeba histolytica
Giardia lamblia
robaki pasożytnicze
Ascaris lumbricoides
Enterobius vermicularis
Toxocara
Trichocephalus trichiurus
Taenia solium
Echinococcus granulosus
Fasciola hepatica
Bakterie jako wskaźniki w analizie sanitarno-bakteriologicznej
nieprzetrwalnikujące bakterie grupy coli: świeżo zanieczyszczona fekaliami gleba
wytwarzające przetrwalniki bakterie Clostridium perfringens, gleby, które dawno uległy zanieczyszczeniu
Bakterie jako wskaźniki w analizie sanitarno-bakteriologicznej
miano coli
miano Escherichia coli wskaźnik świeżego zanieczyszczenia
miano Clostridium perfringens wskaźnik odległego zanieczyszczenia
ogólna liczba bakterii wegetatywnych i przetrwalnikujących wskaźnik intensywności i kierunku procesów zachodzących w glebie
miano enterokoków wskaźnik fekalnego zanieczyszczenia
ogólna liczba bakterii termofilnych wskaźnik rodzaju zanieczyszczenia
miano bakterii Proteus vulgaris wskaźnik intensywności przebiegu procesów gnilnych
Kontrola osadów ściekowych
Escherichia coli wskaźnik obecności bakterii patogennych w Polsce
Salmonella wskaźnik obecności bakterii patogennych w Europie Zachodniej
jaja Trichocephalus trichuris i Ascaris lumbricoides wskaźnikiem obecności pasożytów przewodu pokarmowego
Degradacja a dewastacja gleb
Degradacja gleby – pomniejszenie lub zniszczenie ekologicznej i produkcyjnej wartości gleby
Dewastacja gleby – techniczne zniszczenie gleby i szaty roślinnej, najwyższa forma degradacji gleb
Przyczyny degradacji gleb
naturalne
erozja
pożary
susza
trzęsienia ziemi
antropogeniczne
chemizacja rolnictwa
eksploatacja kopalin
techniczna zabudowa
składowiska odpadów
Chemiczne zanieczyszczenia gleb zanieczyszczenia zmęczenie gleb
samooczyszczanie gleb
rodzaj i ilość wnikających substancji
właściwości i sposób użytkowania ziemi
Chemiczne zanieczyszczenia gleb
1. Związki siarki dwutlenek siarki, kwas siarkowy (VI), tlenek siarki V, siarczek żelaza, siarkowodór
2. Związki sodu chlorek sodu, siarczan VI sodu węglan sodu ; zasolenie gleby
3. Związki azotu amoniak
methemoglobinemia
prekursory nitrozoamin
4. Związki ropopochodne
5. Metale ciężkie ołów, rtęć, cynk
6. Substancje radioaktywne stront
7. Środki ochrony roślin
Wpływ związków siarki na organizmy
pośredni wymywanie substancji mineralnych
bezpośredni zakwaszanie gleby
Związki ropopochodne
Wielopierścieniowe Węglowodory Aromatyczne (WWA)
silne działanie rakotwórcze
silne działanie mutagenne
w glebie rozkładane przez bakterie, grzyby, promieniowce
początkowy etap rozkładu węglowodorów uaktywnieniu cząsteczek WWA przez O2
>0,05%
Metale ciężkie w glebach
Źródła metali ciężkich
Pyły przemysłowe
Spaliny samochodowe
Pestycydy (ich przemiany)
Nawozy sztuczne
Podział metali ciężkich wg.wzrastającej szkodliwości
grupa pierwsza – Pb
grupa druga – Hg, As
grupa trzecia – Sr, Ni, Cr, Cd
Formy występowania metali ciężkich
zredukowane lub utlenione
zaadsorbowane na układach nieorganicznych i organicznych
skompleksowane i schematyzowane z ligandami
zmetylowane
„wolne” uwodnione jony
sole o różnej rozpuszczalności
Działanie metali ciężkich w środowisku glebowym
Erozja - Proces rozmywania (erozja wodna) lub rozsiewania (erozja wietrzna) powierzchniowej warstwy gleby
niewłaściwy wypas bydła
nieprawidłowe melioracje wodne
wadliwa uprawa roślin uprawnych
nieprawidłowa uprawa ziemi
niszczenie naturalnej szaty roślinnej
Pustynnienie i stepowienie - Proces spowodowany postępującym niedostatkiem wody w glebie i w przyziemnej części atmosfery
pozbawienie ziemi ochrony roślinnej
wadliwe przeprowadzane melioracje
nadmierne użytkowanie
zmniejszenie ilości i regularności opadów atmosferycznych
intensywny spływ powierzchniowy
zwiększone parowanie
Zniekształcenie gruntów - Niekorzystne zmiany budowy i właściwości powierzchni ziemi i stosunków wodnych na danym terenie
tereny zawodnione
tereny pozbawione szaty roślinnej
obszary pod zabudowę
osuwiska
zapadliska i wypiętrzania na terenach górniczych
wyrobiska i zwałowiska pokopalniane
Ocena chemiczno-sanitarna gleby
badanie chlorków
badanie obecności związków azotowych pochodzenia organicznego i nieorganicznego
Wpływ zanieczyszczeń gleb na środowisko i życie człowieka
Kumulacja substancji toksycznych w roślinach
Eutrofizację wód powierzchniowych i podziemnych
Hamowanie rozwoju organizmów, niszczenie szaty roślinnej zakwaszenie
gleb
Zmniejszenie przyrostu masy roślinnej, zmniejszenie plonowości metale ciężkie
Pogorszenia się jakości plonów, zanik aktywności mikroflory glebowej nawozy sztuczne
nadmiar potasu
choroby zwierząt
nadmiar wapnia
chloroza liści
zakłócenie metabolizmu węglowodanów i białek
nadmiar azotu
człowiek: methemoglobinemia
zwierzęta: obniżenie mleczności, niepłodność, powolny wzrost
Zaburzenie właściwości chemicznych i biologicznych gleb przenawożenie gnojowicą
Zatrucia ptactwa i innych zwierząt oraz liczne schorzenia u człowieka skażenie pestycydami
Higieniczno-zdrowotne znaczenie gleb
Gleba jest dobrym filtrem dla wód opadowych
W glebie zachodzą procesy unieszkodliwiania nieczystości i odpadków
Gleba może sprzyjać rozwojowi wilgoci ścian i budynków
Gleba może zanieczyszczać wody podziemne i powietrze atmosferyczne
Gleba może być przyczyną powstawania chorób zakaźnych i pasożytniczych