Poziomy procesów komunikowania:
Komunikowanie intrapersonalne (drapanie w gardle)
Komunikowanie interpersonalne (miedzy osobami)
Komunikowanie w grupowe ( to co dzieje się w obrębie określonej grupy)
Komunikowanie międzygrupowe ( w tym komunikowanie komunikują się nie wszyscy członkowie grup)
Komunikowanie organizacyjne(instytucjonalne) –związanych z powstanie władzy politycznej i jej formalnych struktur a także pierwszych organizacji ekonomicznych. Komunikacje ta jest sformalizowana. Władza i kontrola jasno zdefiniowane. Rola wykonawcy i odbiorcy jednoznacznie określona
Komunikowanie masowe – najwyższy i najmłodszy poziom komunikowania. Swymi początkami sięga XV w. Gdy pojawiły się przekazy drukowane (prasa, książki) a następnie kino, radio, telewizja, wykorzystanie komputera, Internetu do komunikacji międzyludzkich.
Sposoby porozumiewania się ludzi:
Bezpośrednie (interpersonalne)
Pośrednie (masowe)
Porozumiewanie się bezpośrednie – dwustronny, ciągły proces w który we współpracy z inną osobą wykorzystujemy werbalne i niewerbalne komunikaty aby tworzyć i modyfikować obrazy powstałe w umysłach współuczestników procesów.
(Augustynek) – komunikacja interpersonalna jest psychologicznym procesem, dzięki któremu jednostka przekazuje i otrzymuje informacje podczas kontaktów z innymi za pomocą mowy, mimiki, pantomimiki i intonacji głosu.
ELEMENTY WAŻNE W PROCESIE KOMUNIKACJI INTERPERSONALNEJ:
Komunikacja interpersonalna przebiega w określonych warunkach społecznych i łączy partnerów o określonych rolach i pozycjach społecznych.
Ze względu na zachowania partnerów i treść komunikacji wyróżniamy:
a) komunikację wstępną
b) komunikacja upozorowana (partnerzy komunikują się o pewnych sprawach ukrywając ich istotny sens, ich znaczenie celem wprowadzenia się w błąd
c) komunikacja właściwa (partnerzy starają się osiągnąć jak najlepszy efekt w komunikacji)
W procesie komunikacji partnerzy poprzez sprzężenie zwrotne mogą stwierdzić sposób odbioru informacji i korygować błędy interpretacji
Komunikacja między ludźmi odbywa się najczęściej na drodze słownej za pomocą mowy. Mowa służy też do kłamstwa. Sygnały bezsłowne wysyłamy często nie mając świadomości, żę przekazujemy nimi informację
POZIOMY KOMUNIKACJI
Poziom fatyczny czyli swobodna rozmowa na nieistotne tematy czyli bezpieczne, wolne od emocji w komunikowaniu się, podczas którego nie rozmawia się o poglądach czy wartościach. Poziom ten występuje, gdy osoby widzą się pierwszy raz lub gdy się nie znają
Poziom instrumentalny czyli przekazywanie miedzy rozmówcami informacji i/lub instrukcji, wypowiedzi są bezpośrednie i wolne od emocji a komunikat ma na celu wywołanie pewnego zachowania u odbiorcy.
Poziom afektywny – ujawniane są poglądy i wartości, okazywane emocje, widoczne jest zaangażowanie w rozmowę. Ujawniane są osobiste cechy rozmówców
Komunikacja interpersonalna medialna jest specyficzną formą komunikowania interpersonalnego, w którym uczestnicy są pozbawieni możliwości bezpośredniego kontaktu fizycznego (telefon, Internet, e-mail)
KOMUNIKOWANIE POŚREDNIE-MASOWE – proces emisji komunikatów od nadawcy medialnego do publiczności środków masowego przekazu za pośrednictwem masssssssssssssmediów. Cechą wyróżniającą tę komunikację jest występowanie pomiędzy nadawcą pierwotnym i odbiorcą pośrednika który występuje w roli nadawcy wtórnego. Innymi cechami tej komunikacji są:
Komunikowanie masowe ma impersonalny charakter to znaczy, że nie ma żadnych bezpośrednich styczności między nadawcą i odbiorcą oraz, że odbiorca dla nadawcy jest anonimowy
W komunikacje tę zaangażowane są tylko dwa zmysły: wzrok i słuch
Brak bezpośrednich kontaktów między uczestnikami procesu powoduje, że sprzężenie zwrotne jest opóźnione. Odbiorca nie ma żadnej możliwości aby wpłynąć na zmianę przekazu masowego i zasygnalizować nadawcy stosunek do niego w chwili trwania przekazu
Występuje funkcja selekcjonera oznaczająca, że osoba lub grupa osób „rządzi podróżą informacji w kanałach komunikacyjnych”. Reżyser, producent , cenzor, dyrektor programów, redaktorzy naczelni
Nadawca to sformalizowana grupa ludzi, wyjątkowo jednostka. Oczekuje się od nich profesjonalizmu, są zmuszeni do opanowania specyficznych kompetencji w zakresie manipulowania symbolami oraz wykorzystania fachowych umiejętności, powtarzania i podtrzymywania związków między ludźmi i grupami.
Odbiorca to szeroka rzesza ludzi, anonimowa i heterogeniczna czyli publiczność środków masowego przekazu.
Proces komunikacji masowej przebiega w określonym kontekście społecznym i politycznym. Pośrednikiem w komunikowaniu masowym są urządzenia techniczne, niezbędne wyposażenie pozwalające na reprodukcję pisma, przekaz głosu oraz obrazów i dźwięków od profesjonalnego nadawcy do publiczności