Modele barw dla grafiki rastrowej
Model barw jest to okre艣lony tr贸jwymiarowy system wsp贸艂rz臋dnych barw wraz z widzialnym podzbiorem, w kt贸rym le偶膮 wszystkie barwy z okre艣lonej gamy barw. Na przyk艂ad model barw RGB jest sze艣cianem jednostkowym b臋d膮cym podzbiorem tr贸jwymiarowego uk艂adu wsp贸艂rz臋dnych kartezja艅skich.
Model barw ma umo偶liwi膰 wygodny wyb贸r barw wewn膮trz jakiej艣 gamy barw. Przede wszystkim jeste艣my zainteresowani gam膮 barw dla kolorowych monitor贸w kineskopowych, okre艣lan膮 przez barwy podstawowe RGB (czerwona, zielona i niebieska). Gama barw jest podzbiorem wszystkich barw widzialnych. Dlatego model barw nie mo偶e by膰 u偶yty do
specyfikowania wszystkich barw widzialnych.
Trzema modelami barw zwi膮zanymi ze sprz臋tem s膮: model RGB wykorzystywany
w monitorach kineskopowych; model YIQ wykorzystywany w systemach telewizji kolorowej;
model CMY (cyjan, magenta, 偶贸艂ty) wykorzystywany w niekt贸rych urz膮dzeniach drukuj膮cych.
Niestety, 偶aden z tych modeli nie jest szczeg贸lnie 艂atwy w u偶ytkowaniu, poniewa偶 nie s膮 one
zwi膮zane z intuicyjnymi poj臋ciami odcienia barwy, nasycenia i jaskrawo艣ci. Dlatego
opracowano inn膮 klas臋 modeli z intencj膮 zapewnienia 艂atwo艣ci u偶ytkowania. Om贸wimy jeden
z nich, a mianowicie model HSV (czasami okre艣lany jako HSB).
Dla ka偶dego modelu s膮 okre艣lone sposoby reprezentacji w innym modelu. Mo偶emy dokona膰
konwersji mi臋dzy RGB oraz HSV i CMY oraz mi臋dzy RGB i YIQ.
Model barw RGB
Model barw RGB stosowany w kolorowych monitorach kineskopowych i w barwnej grafice rastrowej wykorzystuje uk艂ad wsp贸艂rz臋dnych kartezja艅skich. Barwy podstawowe R, G, B s膮 mieszane addytywnie; oznacza to, 偶e indywidualne udzia艂y ka偶dej barwy podstawowej s膮 sumowane razem w celu uzyskania wyniku. Przedmiotem zainteresowania jest sze艣cian jednostkowy pokazany na rys. 1. G艂贸wna przek膮tna sze艣cianu, z r贸wnym udzia艂em ka偶dej barwy podstawowej, reprezentuje poziomy szaro艣ci: barwa czarna ma wsp贸艂rz臋dne (O, O, 0), a bia艂a (1, 1, 1).
Rys. 1. Sze艣cian RGB. Odcienie szaro艣ci s膮 na g艂贸wnej przek膮tnej (linia kropkowana)
Gama barw pokryta przez model RGB jest zdefiniowana przez wsp贸艂rz臋dne tr贸jchromatyczne luminofor贸w kineskopu. Dwa kineskopy z r贸偶nymi luminoforami b臋d膮 mia艂y r贸偶ne gamy barw. W celu dokonania konwersji barw okre艣lonych w gamie jednego kineskopu na gam臋 innego kineskopu korzystamy z przekszta艂ce艅 z przestrzeni barw RGB ka偶dego monitora w przestrze艅 barw (X, Y, Z).
Model barw CMY
Barwy cyjan, magenta i 偶贸艂ta s膮 barwami dope艂niaj膮cymi: odpowiednio dla barw czerwonej, zielonej i niebieskiej. Barwy filtr贸w u偶ywanych w celu odj臋cia barwy od 艣wiat艂a bia艂ego s膮 okre艣lane jako podstawowe barwy subtraktywne. Podzbi贸r uk艂adu wsp贸艂rz臋dnych kartezja艅skich dla modelu CMY jest taki sam jak dla modelu RGB z wyj膮tkiem tego, 偶e barwa bia艂a (pe艂ne 艣wiat艂o) znajduje si臋 w pocz膮tku uk艂adu wsp贸艂rz臋dnych (a nie barwa czarna -brak 艣wiat艂a). Barwy s膮 okre艣lane przez to, co zosta艂o usuni臋te albo odj臋te od 艣wiat艂a bia艂ego, a nie przez to co zosta艂o dodane do czerni.
Znajomo艣膰 modelu CMY jest wa偶na w贸wczas, gdy mamy do czynienia z urz膮dzeniami tworz膮cymi trwa艂膮 kopi臋, kt贸re nanosz膮 barwne pigmenty na papier, np. jak plotery elektrostatyczne albo atramentowe. Gdy powierzchnia jest pokryta atramentem o barwie cyjan, w贸wczas czerwone 艣wiat艂o nie jest odbijane od powierzchni. Cyjan odejmuje barw臋 czerwon膮 od odbijanego 艣wiat艂a bia艂ego, kt贸re samo jest sum膮 barw czerwonej, zielonej i niebieskiej. Dlatego w kategoriach mieszania addytywnego cyjan jest barw膮 otrzyman膮 w wyniku odj臋cia barwy czerwonej od bia艂ej - jest to barwa niebieska plus zielona. Podobnie magenta absorbuje barw臋 zielon膮 i jest sum膮 barw czerwonej i niebieskiej; barwa 偶贸艂ta absorbuje barw臋 niebiesk膮, jest wi臋c okre艣lona przez sum臋 barw czerwonej i zielonej. Powierzchnia pokryta cyjanem i barw膮 偶贸艂t膮 absorbuje barwy czerwon膮 oraz niebiesk膮 i jest odbijana tylko barwa zielona z bia艂ego 艣wiat艂a o艣wietlaj膮cego. Powierzchnia pokryta barwami cyjan, 偶贸艂ta i magenta absorbuje barwy czerwon膮, zielon膮 oraz niebiesk膮 i wobec tego jest barwy czarnej. Te zale偶no艣ci s膮 uj臋te w postaci diagramu na rys. 2. S膮 one reprezentowane za pomoc膮 nast臋puj膮cych r贸wna艅:
Jednostkowy wektor kolumnowy jest reprezentacj膮 barwy bia艂ej dla modelu RGB i czarnej dla
modelu CMY.
Rys. 2. Subtraktywne barwy podstawowe (cyjan, magenta, 偶贸艂ta) i ich mieszaniny.
Konwersja z modelu RGB na CMY ma posta膰:
Wielko艣ci w pierwszym wierszu odzwierciedlaj膮 znaczny udzia艂 czerwieni i zieleni i wzgl臋dnie ma艂y udzia艂 niebieskiego w jaskrawo艣ci. Macierz odwrotna do macierzy RGB-YIQ jest wykorzystywana do konwersji YIQ-RGB.
Okre艣lanie barw w modelu YIQ rozwi膮zuje potencjalny problem dotycz膮cy materia艂u, kt贸ry zosta艂 przygotowany dla telewizji: dwie r贸偶ne barwy pokazane obok siebie na monitorze kolorowym b臋d膮 wydawa艂y si臋 r贸偶ne, ale po konwersji na YIQ i wy艣wietleniu na monitorze monochromatycznym mog膮 wygl膮da膰 identycznie. Mo偶emy unika膰 tego problemu okre艣laj膮c te dwie barwy z r贸偶nymi warto艣ciami Y w przestrzeni modelu YIQ (to jest reguluj膮c tylko warto艣ci Y w celu ich rozr贸偶nienia).
W modelu YIQ s膮 wykorzystane dwie u偶yteczne w艂a艣ciwo艣ci systemu wzrokowego. Po pierwsze, system jest bardziej czu艂y na zmiany luminancji ni偶 na zmiany odcienia barwy albo nasycenia; to znaczy, nasza zdolno艣膰 do przestrzennego dyskryminowania informacji barwnej jest s艂absza ni偶 nasza zdolno艣膰 do przestrzennego dyskryminowania informacji monochromatycznej. Ta obserwacja sugeruje, 偶e do reprezentowania warto艣ci Y powinna by膰 u偶ywana wi臋ksza liczba bit贸w pasma ni偶 do reprezentowania I oraz Q, tak 偶eby uzyska膰 wi臋ksz膮 rozdzielczo艣膰 dla Y. Po drugie, obiekty, kt贸re pokrywaj膮 wyj膮tkowo ma艂膮 cz臋艣膰 pola wizualizacji, wytwarzaj膮 ograniczone wra偶enia barwne, kt贸re mog膮 by膰 wystarczaj膮co okre艣lane za pomoc膮 jednego, a nie dw贸ch parametr贸w barwy. Ten fakt sugeruje, 偶e albo I albo Q mo偶e mie膰 mniejsze pasmo ni偶 ten drugi parametr. W systemie NTSC przy kodowaniu sygna艂u YIQ na sygna艂 emitowany wykorzystuje si臋 t臋 w艂a艣ciwo艣膰 w celu maksymalizowania ilo艣ci transmitowanej informacji w ustalonym pa艣mie: sk艂adowej Y przypisuje si臋 4 MHz, sk艂adowej 11,5 MHz i sk艂adowej Q 0,6 MHz.