A. Decydent B. Organ Doradczy
RBN PREZYDENT Rada Ministrów Komitet Rządowy
Premier Rządowe Centrum Bezpieczeństwa Narodowego
C. Organ sztabowy
SZTAB KRYZYSOWY RADY BEZPIECZEŃSTWA
Krajowe Centrum Kierowania
Planowanie
i koordynacja
MINISTROWIE WOJEWODOWIE
Resortowe systemy Wojewódzkie systemy
kierowania kierowania
Siły i środki państwa
SIŁY ZBROJNE UKŁAD POZAMILITARNY
| SIŁY POWIETRZNE | SIŁY LĄDOWE | MARYNARKA WOJENNA | JEDNOSTKI SPECJALNE | OGNIWA OCHRONY STRUKTURY PAŃSTWA I LUDNOŚCI Policja, SG, PSP, OC, Ochrona Srod. | OGNIWA GOSPODARCZO OBRONNE Przemysł, i transport, Rolnictwo, Budownictwo, Finanse, Usługi | OGNIWA INFORMACYJNE ABW, AW, SKW, ŹW | OGNIWA SPOŁECZNO OBRONNE LOK, STRZELEC POLSKI, ZWIĄZEK ŁOWIECKI, HARCERSTWO |
|---|
SIŁY ZBROJNE RP
FUNKCJE ZEWNĘTRZNE FUNKCJE WEWNĘTRZNE
(instrument polityki zagranicznej) (instrument polityki wewnętrznej)
OBRONA PRZED ZAGRORZENIAMI WSPIERANIE SIŁ BEZPIECZEŃSTWA
WEWNĘTRZNEGO
WSPIERANIE POCZYNAŃ DYPLOMACJI UDZIAŁ W ZWALCZANIU SKUTKÓW KLĘSK
STABILIZOWANIE ŚRODOWISKA PŁASZCZYZNA INTEGRACJI NARODOWEJ
ODSTRASZANIE PRZECIWNIKA TWORZENIE WIĘZI SPOŁECZNYCH
TRADYCJE NARODOWE
OBRONA MILITARNA PAŃSTWA WYCHOWANIE PATRIOTYCZNE
| Podejmowanie decyzji wykorzystania (użycia) sił i środków |
|---|
| Prowadzenie operacji antykryzysowych |
| Prowadzenie operacji ratunkowych |
BEZPIECZEŃSTWO – stan, który daje poczucie pewności i gwarancje jego zachowania oraz szanse na doskonalenie.
- Jedna z podstawowych potrzeb człowieka. To brak ryzyka utraty czegoś, co człowiek szczególnie ceni.
Wyróżnia się bezpieczeństwo:
- globalne, regionalne, narodowe, ekologiczne;
- militarne, polityczne, społeczne;
-fizyczne, psychiczne, socjalne;
- strukturalne, personalne;
- wewnętrzne, zewnętrzne.
BEZPIECZEŃSTWO NARODOWE
- stan równowagi między zagrożeniami, a potencjałem obronnym;
- ochrona narodu przed fizyczną napaścią;
- ochrona żywotnych interesów ekonomicznych i politycznych;
- stan świadomości społecznej, gdzie poziom spodziewanych zagrożeń nie budzi obaw, dzięki posiadanym zdolnościom obronnym;
- zdolność narodu do ochrony wartości wewnętrznych przed zagrożeniami zewnętrznymi.
OBRONA NARODOWA – całokształt sił i środków społeczeństwa (narodu) i ich działań związanych z przeciwdziałaniem zagrożeniom.
OBRONNOŚĆ – jedna z podstawowych dziedzin działalności państwa, mającą na celu przeciwdziałanie wszelkiego rodzaju zagrożeniom.
SYSTEM BEZPIECZEŃSTWA PAŃSTWA – skoordynowany wewnętrznie zbiór elementów organizacyjnych, ludzkich i materiałowych, ukierunkowanych na przeciwdziałanie wszelkim zagrożeniom.
SYSTEM OBRONNY PAŃSTWA – skoordynowany wewnętrznie zbiór elementów organizacyjnych, ludzkich i materiałowych, wzajemnie powiązanych i działających na rzecz obrony państwa.
SYSTEM OBRONNOŚCI PAŃSTWA – zbiór uporządkowanych wewnętrznie i wzajemnie powiązanych elementów organizacyjnych, ludzkich i materiałowych, i działających na rzecz zachowania bezpieczeństwa militarnego (wojskowego) państwa.
SUWERENNOŚĆ, niezależność władzy państwowej w stosunkach z innym państwem, narodem i organizacjami międzynarodowymi.
SUWERENNOŚĆ państwa, cecha państwa, pojmowana jako rzeczywista niezależność władzy publicznej na określonym terytorium. W odniesieniu do władzy, suwerenność oznacza władzę najwyższą, niezawisłą, samodzielną. Cecha przysługuje państwu od momentu jego powstania. W świetle prawa międzynarodowego każde państwo ma przyznaną suwerenność. Może być ono jednakże ograniczone w korzystaniu z tego prawa.
SUWERENNOŚĆ, podstawowy prawno-międzynarodowy status państwa, które w swej jurysdykcji terytorialnej nie podlega władzy państwowej, wykonawczej, ustawodawczej lub sądowej obcego państwa, ani obcemu prawu, innemu niż prawo międzynarodowe publiczne.
- Status państwa posiadającego pełną jurysdykcję terytorialną, z wyjątkiem wcześniej przyjętych zobowiązań międzynarodowych. Równość praw i dobrowolność zaciągania zobowiązań.
SUWERENNOŚĆ WEWNĘTRZNA: uprawnienia związane z normowaniem wszelkich stosunków wewnątrz państwa, wynikające ze zwierzchnictwa terytorialnego i personalnego.
Ograniczenia suwerenności i płaszczyzny wzajemnej współzalerznośći;
- polityczna;
- bezpieczeństwa;
- gospodarcza i ekonomiczna;
- ekologiczna
Niepodległość, niezależność jednego państwa od innych państw w sprawach wewnętrznych i stosunkach zewnętrznych; niezawisłość; wolność; suwerenność.
Wolność, niezależność, niezawisłość jednego państwa od innych państw w sprawach wewnętrznych i stosunkach zewnętrznych, niepodległość, suwerenność.
KONSTYTUCJA RP
Art. 5
Rzeczpospolita Polska strzeże niepodległości i nienaruszalności swojego terytorium, zapewnia wolność i prawa człowieka i obywatela oraz bezpieczeństwo obywateli, strzeże dziedzictwa narodowego oraz zapewnia ochronę środowiska, kierując się zasadą zrównoważonego rozwoju.
Art. 26
1. Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej służą ochronie niepodległości państwa i niepodzielności jego terytorium oraz zapewnieniu bezpieczeństwa i nienaruszalności jego granic.
2. Siły Zbrojne zachowują neutralność w sprawach politycznych oraz podlegają cywilnej i demokratycznej kontroli.
Art. 85
1. Obowiązkiem obywatela polskiego jest obrona Ojczyzny.
2. Zakres obowiązku służby wojskowej określa ustawa.
3. Obywatel, któremu przekonania religijne lub wyznawane zasady moralne nie pozwalają na odbywanie służby wojskowej, może być obowiązany do służby zastępczej na zasadach określonych w ustawie.
Art. 116
1. Sejm decyduje w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej o stanie wojny i o zawarciu pokoju.
2. Sejm może podjąć uchwałę o stanie wojny jedynie w razie zbrojnej napaści na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub gdy z umów międzynarodowych wynika zobowiązanie do wspólnej obrony przeciwko agresji. Jeżeli Sejm nie może się zebrać na posiedzenie, o stanie wojny postanawia Prezydent Rzeczypospolitej.
Art. 117
Zasady użycia Sił Zbrojnych poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej określa ratyfikowana umowa międzynarodowa lub ustawa. Zasady pobytu obcych wojsk na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i zasady przemieszczania się ich przez to terytorium określają ratyfikowane umowy międzynarodowe lub ustawy.
Art. 87
1. Źródłami powszechnie obowiązującego prawa Reczy Pospolitej są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia.
Art. 90
1. Rzeczpospolita Polska może na podstawie umowy międzynarodowej przekazać organizacji międzynarodowej lub organowi międzynarodowemu kompetencje organów władzy państwowej w niektórych sprawach.
2. Ustawa, wyrażająca zgodę na ratyfikację umowy międzynarodowej o której mowa w ust. 1, jest uchwalana przez Sejm większością 2/3 głosów w obecności co najmniej połowy ustawowej posłów oraz przez Senat większością 2/3 głosów w obecności co najmniej połowy ustawowej senatorów.
3. Wyrażenia zgody na ratyfikację takiej umowy może być uchwalone w referendum ogólnokrajowym, zgodnie z przepisem art.125.
Art. 91
1. Ratyfikowana umowa międzynarodowa, po jej ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej, stanowi część krajowego porządku prawnego i jest bezpośrednio stosowana, chyba że jej stosowanie zależy od wydania ustawy.
2. Umowa międzynarodowa ratyfikowana za uprzednią zgodę wyrażoną w ustawie ma pierwszeństwo przed ustawą, jeżeli tej ustawy nie da się pogodzić z umową.