Scenariusz zajęcia z zakresu edukacji językowej
Data: 26.10.2010r.
NAUCZYCIEL: Dorota Zielińska
GRUPA: 6 – latki
TEMAT: Słuchanie wiersza H. Szayerowej „List” – wyjaśnienie potrzeby znajomości adresu.
CEL OGÓLNY: utrwalenie znajomości własnego adresu
CELE OPERACYJNE:
dziecko:
odpowiada na pytania zdaniami,
rozpoznaje wyraz list wśród innych wyrazów
dokonuje analizy słuchowej
wie co to jest adres
zna i podaje swój adres
rozpoznaje imiona dzieci z grupy
Metody:
słowna: opis, rozmowa
czynna: ćwiczenia,
oglądowa: pokaz
Forma pracy: zbiorowa, indywidualna.
Środki dydaktyczne: zagadka, wiersz, kartoniki z napisami list i innymi wyrazami, ilustracja listu, wizytówki z imionami dzieci, torba, piosenka Listonosz, koperty, klej, kredki.
Przebieg zajęcia:
Rozwiązanie zagadki, odsłonięcie ilustracji przedstawiającej list.
Przychodzi do nas z bliska lub
z daleka, często bardzo niecierpliwie ktoś na niego czeka.
Całościowe czytanie wyrazu list.
N. umieszcza na tablicy wyraz list, odczytuje głośno, dzieci powtarzają. Następnie dzielą wyraz na sylaby, wyodrębniają głoskę w nagłosie i wygłosie, przeliczają głoski i litery.
Odszukanie kartonika z wyrazem list wśród kartoników z innymi wyrazami.
Na tablicy umieszczone są różne wyrazy, dzieci odszukują wyraz list, nauczyciel lub chętne dziecko odczytuje pozostałe: listonosz, koperta, adres, imię nazwisko, znaczek, torba, telegram, paczka.
Słuchanie wiersza.
Rozmowa n/t wiersza.
- Co należy podać w adresie?
- Czy list bez tych danych dojdzie do adresata?
- Czy znacie swój adres? Podajcie go.
- Komu można podawać swój adres?
Zabawa Listonosz.
Wybrane dziecko otrzymuje torbę z wizytówkami – imionami dzieci. W czasie trwania piosenki dzieci chodzą w kole a dziecko - listonosz wyciąga wizytówki i rozdaje dzieciom. Gdy piosenka się skończy wybieramy kolejną osobę.
Zabawa graficzna Znaczki.
Dzieci siadają do stolików. Na przygotowane koperty naklejają swoje wizytówki. W prawym górnym rogu rysują znaczki wg własnego pomysłu.
Scenariusz zajęcia z zakresu aktywności ruchowej i zdrowotnej
Data:17.11.2010r.
NAUCZYCIEL: Dorota Zielińska
GRUPA: 6 – latki
CEL ĆWICZEŃ: kształtowanie prawidłowej postawy
CELE OPERACYJNE:
Dziecko:
- prawidłowo wykonuje ćwiczenia,
- jest aktywne,
- dba o zdrowie
| Elementy zajęć | Nazwa i opis ćwiczeń, zabaw i gier | Czas, ilość |
|---|---|---|
| Część wstępna | ||
| Czynności organizacyjno - porządkowe | Zbiórka w kole, przywitanie się, przedstawienie celu zajęć, umotywowanie i zachęcenie do ćwiczeń | 2 min |
| Zabawa ożywiająca | Drewniany berek – jedno dziecko zostaje berkiem, inne rozbiegają się po sali. Przed dotknięciem berka można się uchronić, dotykając drewnianego przedmiotu, ale po 3 sekundach trzeba uciekać dalej | 3 min |
| Ćwiczenia kształtujące | Marsz po obwodzie koła, co trzeci krok skłon do prawej stopy, co szósty – do lewej. Trucht z uderzaniem piętami o pośladki. Marsz, na sygnał N. zatrzymanie i wykonanie skrętu tułowia w prawo i w lewo. Podskoki naprzemienne w rytmie co krok z przemienną pracą ramion. |
5 min |
| Część główna | ||
| Zabawy, gry lub ćwiczenia wpływające na gibkość | Leżenie tyłem, kończyny górne w odwiedzeniu do kąta 90. Na sygnał dziecko stara się dotknąć, przez wykonanie skrętu tułowia, prawą stopą do lewej ręki i odwrotnie. | 2 min |
| Leżenie przodem, na sygnał dzieci wykonują kołyskę poprzez chwyt rękami za stopy. | 3 min | |
| Dzieci stoją w lekkim rozkroku, na sygnał wykonują skłon w przód z próbą dociągnięcia głowy do kolan. | 3 min | |
| Dzieci stoją w lekkim rozkroku, na sygnał wykonują skłon w przód z próbą oparcia dłoni o podłoże. | 2 min | |
| Gąsienica – dzieci ustawione gęsiego, ręce mają oparte o barki sąsiada z przodu. Gąsienica przesuwa się do przodu drobnymi krokami. | 4 min | |
| Zakręcone pary. Dzieci dobierają się w pary. Dz. z każdej pary stają przodem do siebie, chwytają się za ręce i wykonując obroty wokół własnej osi, przesuwają się do przodu. | 3 min | |
| Część końcowa | ||
| Ćwiczenia uspokajające | Marsz, kończyny górne wzniesione w przód (do kąta 90). Dotykanie stopami dłoni. Marsz po obwodzie koła, splecione dłonie spoczywają na pośladkach, co dwa kroki skłon tułowia w prawo, co cztery – w lewo. Stanie w rozkroku, wdech – wyrzut ramion na boki, wydech – splot ramion na klatce piersiowej. |
3 min |
| Podsumowanie zajęć | Zbiórka w szeregu, przypomnienie celów zajęć, ocena aktywności ćwiczących. | 2 min |
Scenariusz zajęcia z zakresu edukacji językowej
Data:10.12.2010r.
NAUCZYCIEL: Dorota Zielińska
GRUPA: 6 – latki
TEMAT: Opowiadanie W. Chotomskiej węglowa opowieść; produkty otrzymywane z węgla.
CEL OGÓLNY: poznanie produktów otrzymywanych z węgla
CELE OPERACYJNE:
dziecko:
odpowiada na pytania zdaniami,
wymienia produkty otrzymywane z węgla,
dzieli wyrazy na sylaby,
rysuje na dany temat
Metody:
słowna, czynna, oglądowa
Forma pracy: zbiorowa, indywidualna.
Środki dydaktyczne: opowiadanie, ilustracje do opowiadania, tabletki, perfumy, piłka plażowa, ołówek , świeca, gumowe opony do samochodzika, plastikowy klocek, kartki, kredki.
Przebieg zajęcia:
Oglądanie przedmiotów powstałych z materiałów po chemicznej przeróbce węgla.
N. przygotował tabletki, perfumy, ołówek, świecę itd. Dzieci nazywają przedmioty, mówią do czego służą, dzielą ich nazwy na sylaby.
N. pyta: Czy wiecie z czego powstały te przedmioty?
Słuchanie opowiadania ilustrowanego obrazkami.
Rozmowa n/t opowiadania.
- Co się śniło Agatce?
- Co zobaczyła we śnie?
- Co otrzymujemy z węgla?
Ćwiczenia słuchowe.
N. podaje pierwszą sylabę nazwy jednego z przedmiotów, które oglądały dzieci, dzieci podają dalsze, kończąc ją.
Zabawa kształtująca postawę Paprocie rosną.
Dzieci klęczą z opuszczoną głową i ramionami, powoli prostują się, wstają i podnoszą ręce do góry (2 –3 razy).
Rysowanie przedmiotów, które otrzymujemy z materiałów powstałych po przeróbce węgla.
Scenariusz zajęcia z zakresu edukacji matematycznej
Data: 12.01.2011r.
NAUCZYCIEL; Dorota Zielińska
GRUPA: 6 – latki
TEMAT: Zabawa dydaktyczna Zabawy z balonami.
CEL OGÓLNY: tworzenie zbiorów w oparciu o jedna cechę
CELE OPERACYJNE:
dziecko:
- potrafi tworzyć zbiory w oparciu o jedną cechę;
- zna kolory;
- potrafi uzupełniać zbiór o brakującą liczbę elementów;
- klasyfikuje zbiory według malejącej lub wzrastającej liczebności;
- zna cyfry 1-6
- zna i stosuje określenia położenia przedmiotów względem siebie.
Metody:
podająca – objaśnienie,
problemowe – aktywizujące, zabawa dydaktyczna,
praktyczne – pokaz, ćwiczenia
Forma pracy: zbiorowa, indywidualna.
Środki dydaktyczne: kartoniki z cyframi, balony – sześć rodzajów różniących się kolorami, obrazki z balonami, obręcze, kredki, płyta Cd.
Przebieg zajęcia:
Nadmuchanie balonów.
Każde dziecko otrzymuje po dwa balony do nadmuchania ( balony dobrane kolorystycznie tak, aby było ich od 1 do 6).
Układanie balonów względem siebie.
N. prosi aby dz. położyły balon przed sobą, za sobą, nad sobą itd.
Wyszukiwanie rytmu w obrazkach balonów ułożonych przez N. i kontynuowanie go.
N. układa obrazki w nast. kolejności: jeden duży, dwa małe, dwa duże, jeden duży…(trzy sekwencje). Dz. wyszukują rytm i układają obrazki dalej.
Segregowanie balonów wg kolorów.
Na dywanie leżą obręcze. Chętne dzieci rozdzielają balony do obręcz, klasyfikując je wg jednej cechy – koloru, następnie przeliczają.
Tworzenie zbiorów wg podanej liczby elementów.
Nauczyciel układa przy obręczach cyfry, zadaniem dzieci jest ułożenie odpowiedniej liczby balonów.
Taniec z balonami przy piosence Bal baloników.
Kolorowanie rysunków balonów wg instrukcji nauczyciela.
Dz. dostają rysunki sześciu balonów. Kolorują wg słów N. np. dwa balony w różowe kropki, jeden w zieloną kratkę, dwa w niebieskie paski, jeden w fioletowe kwiatki.
Scenariusz zajęcia z zakresu edukacji językowej
Data: 8.02.2011r.
NAUCZYCIEL: Dorota Zielińska
GRUPA: 6 – latki
TEMAT: Rozwiązywanie zagadek o tematyce zdrowotnej.
CEL OGÓLNY: poznanie różnych rodzajów zagadek
CELE OPERACYJNE:
dziecko:
rozwiązuje różne zagadki
rozpoznaje wybrane produkty po zapachu
poznaje przedmioty po odsłoniętym fragmencie
potrafi gestem, miną przedstawić różne czynności
obrysowuje szablon
Metody:
słowna, czynna, oglądowa
Forma pracy: zbiorowa, indywidualna.
Środki dydaktyczne: obrazki przedstawiające termometr, syrop, tabletki, Zagadki dla najmłodszych, kartki z kropkami podzielone na sześć pól, duża kostka do gry, mydło, pasta do zębów, dezodorant…, opaska do zasłonięcia oczu, kredki, Bawię się i uczę cz.3 str.15.
Przebieg zajęcia:
Rozwijanie zmysłu węchu (zagadki węchowe).
Dz. wąchają 4-5 różnych zapachów np. mydło, perfumy, szampon, pasta do zębów, dezodorant. Następnie chętne dz. z zasłoniętymi oczami rozpoznają przedmioty po zapachu.
Zagadki obrazkowe.
N. zasłania pociętymi na części kartkami obrazki przedstawiające termometr, syrop, tabletki, Każda część oznaczona jest kropkami jak na kostce. Dz. rzucają kostką i odsłaniają odpowiedni fragment, kto pierwszy odgadnie co jest na obrazku.
Zagadki pantomimiczne.
Chętne dzieci gestem, miną, ruchem naśladują czynności wykonywane przez dentystę, lekarza, farmaceutę…
Rozwiązywanie zagadek tekstowych z książki Zagadki dla najmłodszych.
Obrysowywanie konturów przedmiotów potrzebnych do dbania o czystość, kolorowanie ich.
SCENARIUSZ ZAJECIA Z ZAKRESU EDUKACJI MUZYCZNEJ
Data:16.03.2011r.
NAUCZYCIEL: Dorota Zielińska
GRUPA: 6 – latki
TEMAT: Zabawy muzyczno – ruchowe pod hasłem „Wiosna i ptaki”
CEL OGÓLNY: poznanie nazw wybranych ptaków
CELE OPERACYJNE:
dziecko:
wymienia nazwy niektórych ptaków powracających do nas wiosną
potrafi naśladować odgłosy wybranych ptaków
reaguje na muzykę ruchem
Metody:
słowna, czynna, oglądowa
Forma pracy: zbiorowa, indywidualna.
Środki dydaktyczne: piosenki: „Jaskółka”, „Bocian”, obręcze, papierowe piórka, skakanki, nagrania głosów ptaków, obrazek bociana.
Przebieg zajęcia:
Słuchanie nagrania różnych odgłosów ptaków
Dzieci słuchają nagrań i próbują naśladować głosy.
Opowiadanie nauczyciela połączone z ćwiczeniami ortofonicznymi.
Nauczyciel opowiada o lesie wiosną, kiedy spotkać można w nim ptaki, w czasie opowiadania dzieci naśladują głosy wymienianych ptaków.
Podanie nazw ptaków powracających do nas wiosną.
Dzieci wymieniają ptaki, które znają/ jaskółka, bocian, słowik skowronek/.
Słuchanie piosenki „Jaskółka”
Zabawy przy piosence „Jaskółka”
Na podłodze N. rozłożył kilka obręczy. Słysząc śpiewane przez niego zwrotki dzieci – „małe jaskółki” biegają pomiędzy obręczami – „gniazdami” i naśladują głos piskląt „pi, pi”. Po skończonej piosence wchodzą do gniazd, w gnieździe nie może być więcej niż 4 jaskółki.
Oglądanie bociana (obrazek).
Omówienie jego cech ptasich i wyglądu.
Zabawa przy piosence „Bociek”
N. rozkłada skakanki, część sali po jednej stronie skakanek to staw, druga to łąka. Jedno dziecko – bocian stoi w stawie, a po łące skaczą żabki. Tak dzieje się gdy N. śpiewa piosenkę. Podczas przerwy w śpiewie bocian łapie żaby, które nie zdążyły do stawu.
Zabawy z piórkiem.
Każde dziecko otrzymuje papierowe piórko. Kładzie się na podłodze, zamyka oczy i głaszcze sobie piórkiem wybrane części twarzy. Ilustracją muzyczna do tej części zabawy może być utwór A. Vivaldiego „Cztery pory roku”.
Scenariusz z zakresu edukacji plastycznej
Data:13.04.2011r.
NAUCZYCIEL: Dorota Zielińska
GRUPA: 6 – latki
TEMAT: Wykonanie papierowych pszczółek
CELE OGÓLNE: rozwijanie umiejętności plastycznych
poznanie wyglądu i życia pszczół
CELE OPERACYJNE:
dziecko:
odpowiada na pytania zdaniami
wie jak wygląda pszczoła i jak żyje
stosuje się do instrukcji słownej
wykonuje pracę wg wzoru
potrafi wycinać
Metody:
słowna, czynna, oglądowa
Forma pracy: zbiorowa, indywidualna.
Środki dydaktyczne: wiersz A. Moskala „Pszczoła”, ilustracja ula i pszczoły, obręcz, rolki po papierze toaletowym, klej, bibuła, wzory skrzydeł, nożyczki, opaska do zasłonięcia oczu, drut izolowany, kawałki włóczki.
Przebieg zajęcia:
Słuchanie wiersz A. Moskala „Pszczoła”
Rozmowa na temat wiersza.
N. pyta: czy pszczoła jest smutna, czy wesoła? Co robi? Co mamy dzięki pszczołom?
3. Rozmowa na temat pszczół (królowej, robotnic trutni) oraz znaczeniu
miodu dla zdrowia, oglądanie obrazka ula i pszczół.
4. Ćwiczenia usprawniające pracę narządów artykulacyjnych.
Oblizywanie się od ucha do ucha, naśladowanie zlizywania miodu z górnej i dolnej wargi, zlizywanie miodu spod nosa o brody.
5. Zabawa „Jak dojść do ula?”
N. umieszcza na podłodze obręcz „ul”, do której ma dojść chętne dziecko -
Pszczoła. Ma ono zasłonięte oczy, a do ula prowadzi je inne dziecko – instrukcja słowna.
Zapoznanie ze sposobem wykonania prac – pokaz czynności przez nauczyciela.
Wykonanie prac przez dzieci.
Wspólna ocena.
Udekorowanie pracami sali.
Scenariusz zajęcia z zakresu edukacji językowej
Data:10.05.2011r.
NAUCZYCIEL: Dorota Zielińska
GRUPA: 6 – latki
TEMAT: Opowiadanie Z. Chmurowej „O trębaczu z wieży mariackiej”
CEL OGÓLNY: zainteresowanie legendami
CELE OPERACYJNE:
dziecko:
odpowiada na pytania zdaniami,
wymienia wybrane legendy
rozpoznaje trąbkę wśród innych instrumentów
potrafi zatańczyć krakowiaka
rozpoznaje dźwięk hejnału z wieży mariackiej
Metody:
słowna, czynna, oglądowa
Forma pracy: zbiorowa, indywidualna.
Środki dydaktyczne: opowiadanie, ilustracje do opowiadania, nagranie hejnału i krakowiaka, obrazek i rysunek przedstawiający trąbkę, instrumenty perkusyjne, wiersz W. Zechentera „Krakowski hejnał”, kredki.
Przebieg zajęcia:
Słuchania opowiadania Z. Chmurowej „O trębaczu z wieży mariackiej”.
Rozmowa na temat opowiadania
N. zadaje pytania np.; Czy strażnicy pilnowali Krakowa? Kto ostrzegł mieszkańców? Itp.
Słuchanie nagrania hejnału z wieży mariackiej.
Oglądanie obrazka przedstawiającego trąbkę, zwrócenie uwagi na jej budowę, naśladowanie gry na trąbce.
Zabawa taneczna z wykorzystaniem kroków krakowiaka., przy piosence „Krakowiak wiosenny”
Przedstawienie hejnału(nagrania) za pomocą wiersza W. Zechentera „Krakowski hejnał” i instrumentów perkusyjnych
N. na tle nagrania hejnału recytuje wiersz i akompaniuje sobie na instrumentach perkusyjnych.
7. Kolorowanie rysunku przedstawiającego trąbkę. Każde dziecko otrzymuje rysunek trąbki do kolorowania.