Konspekt lekcji języka polskiego – klasa I gimnazjum
Temat: : … wiemy ciągle to samo, czyli tyle prawie, co nic – Leopold Tyrmand „Na ulicach wielkiego miasta”.
Cel główny: Refleksja na temat różnorodności zachowań ludzkich całkowiecie zależnych od sytuacji
i punktu widzenia.
Cele lekcji:
Ćwiczenie umiejętności uzasadniania własnych sądów i opinii.
Ćwiczenie umiejętności wypowiadania się na różne tematy.
Ćwiczenie umiejętności zachowywania się w róznych sytuacjach i oceny własnych zachowań.
Refleksja dotycząca różnorodności zachowań ludzkich.
Dyskusja na temat wpływu sytuacji na zachowanie człowieka.
Metody: metoda zajęć praktycznych, inscenizacja, dyskusja.
Przegieb zajęć:
Nauczyciel głośno odczytuje z podręcznika tekst „Na ulicach wielkiego miasta”.
Uczniowie pod kierunkeim nauczyciela układają ogólny plan wydarzeń:
Marta wychodzi z apteki;
Leki lądują na ulicy;
Marta wdaje się w dyskusję z Mechcińskim;
Zbiera się tłum gapiów;
Ludzie na zmianę bronią Marty lub Mechcińskiego;
Pojawia się tajemnicza postać;
Marta półprzytomna leży pod kioskiem;
Mechliński pobity czeka na pomoc;
Wszyscy uczestnicy zdarzenia lądują na komisariacie.
Nauczyciel dzieli klasę na 5 grup.
Każda z grup wcieli się w rolę innego bohatera. Zadaniem 4 grup będzie odegranie scenki przedstawiającej bieg wydarzeń widzianych z perspektywy swojej postaci:
Grupa I – Marta Majewska
Grupa II – Anatol Marczak
Grupa III – Juliusz Kolodont
Grupa IV – Wiesław Mechciński
Grupa V – doktor Halski, redaktor Edwin Kolanko, sierżant
Ostatnia grupa będzie przyglądać się bohaterom i spróbuje stworzyć portret psychologiczny tajemniczej postaci uwzględniając cechy charakteru, wyglądu oraz wcześniej zdobyte informacje (mogą oni zadawać dodatkowe pytania poszczególnym osobom z innych grup). Każda osoba w grupie musi odgrywać jakąś rolę, wszystkie postacie muszą buć obecne w scence (przechodzień, obserwator, inny bohater biorący itp.).
Uczniowie w swoich grupach opracowują wybrany fragment tekstu i przedstawiają go na forum klasy odgrywając swoje role.
Wspólne omówienie efektów pracy. Porównanie wszystkich wersji wydarzeń i wyciągnięcie wniosków.
Rozmowa na temat różnych perspektyw tego samego wydarzenia. Próba wyjaśnienia tak zbieżnych wersji i ustalenie powodu takiej oceny świata.
Ludzie różnie oceniają sytuację w zależności od okoliczności w jakich się znajdują i roli jaką w danym zdarzeniu odgrywają. Nie można jednoznacznie osądzać lub uznać kogoś winnym nie mając dostatecznych dowodów jego przewinienia. Trudno jest myśleć logicznie i realnie będąc
w niebiepieczeństwie, dlatego też ludzie często reagują egoistycznie w sytuacjach stresowych. Podejmując się oceny drugiego człowieka należy wziąć pod uwagę wiele czynników i wyciągać wnioski tylko po dokładnej analizie i zapoznaniu się z wszystkimi argumentami stron.