Style zarządzania klasą szkolną

Styl 1: Asertywny (Lee i Marlene Canter)	Nauczyciel określa reguły zachowania i konsekwencje za ich przekracza­nie oraz jasno komunikuje to uczniom Uczniowie mają świadomość, że nauczyciel oczekuje od nich zachowa­nia się w określony sposób i że są za swoje zachowania odpowiedzialni Dyscyplina wymuszona
Styl 2: Nastawiony na osią­gnięcia szkolne (C.M. Evertson i E.T. Em­mer)	Jasna komunikacja odnośnie wymagań, organizacji i przebiegu pracy uczniów, Stałe śledzenie prac uczniów: praca indywidualna i w zespołach, różne ro­dzaje prac w klasie i w domu, Udzielanie uczniom informacji zwrotnych w sposób bezpośredni, kon­kretny, zwra­canie uwagi na dobrze wykonaną pracę oraz na trudności.
Styl 3: Nastawiony na mo­dyfikację zachowania (J. Watson, B. F. Skinner, A. Ban­dura)	Wzmacnianie przez nagrody zachowań poprawnych i wygaszanie przez kary niepo­prawnych, Nauczyciel stanowi źródło kar i nagród, Nauczyciel modeluje zachowania uczniów poprzez: pokaz uczniowi, skupia­nie jego uwagi, ćwiczenia, korekcję, praktykowanie.
Styl 4: Nastawiony na za­rządzanie grupą (J. Kounin)	Nauczyciel rozpoznaje i reaguje na zjawiska grupowe w klasie, Nauczyciel posiada kompetencje w zakresie prowadzenie grup edukacyj­nych, Dostarcza grupie: zadań, okazji do różnorodnych form aktywności, poczu­cia czynie­nia postępu.
Styl 5: Nastawiony na kie­rowanie poprzez grupę (F. Redl)	Wytwarzanie nacisku grupowego na zmianę zachowania jej przedstawi­cieli, Nauczyciel musi mieć świadomość indywidualnego wpływu grupowego na mody­fikację zachowań uczniów oraz momentu w rozwoju grupy.
Styl 6: Nastawiony na osią­ganie sukcesu przez uczniów (W.Glasser)	Nauczyciel kieruje tak pracą aby uczniowie osiągali sukcesy, Prawidłowe zachowanie ucznia prowadzi do właściwego wyboru – na­uczy­ciel ma pomagać uczniowi w jego dokonaniu, Wybór uczniów związany jest z tym czy jego konsekwencje przyniosą mu ko­rzyść czy nie, Uczniowie którzy mają poczucie wartości podejmują przeważnie słuszne decy­zje, Podstawę systemu stanowią dobre stosunki ze znaczącymi osobami, Metoda nieformalnych narad.
Styl 7: Nastawiony na da­wanie akceptacji (R. Dreikus)	Bazuje na potrzebie przynależności do akceptującej osoby, Brak akceptacji wywołuje i potęguje niewłaściwe zachowania, Jeżeli chce się zachować akceptację trzeba się kontrolować Kary jako logiczne konsekwencje