Peter Berger, Thomas Luchkmann „Społeczne Tworzenie Rzeczywistości”

Interakcja

1. Wymień rodzaje doświadczania innych z którymi dzielimy rzeczywistość życia codzeinnego

-kontakt pośredni

-kontakt bezpośredni

2. Opisz kontakt osobisty. Przedstaw słabość korespondencji jako pośredniego sposobu doświadczania innych

Kontakt osobisty jest podstawą dla wszystkich sposobów doświadczania innych. Składa się on z kontaktu „twarzą w twarz” czyli sposobu bezpośredniej relacji i interakcji pomiędzy uczestnikami zdarzenia oraz z kontaktu pośredniego jakim jest korespondencja. Ta druga posiada jednak pewne minusy, bo o ile w kontakcie „twarzą w twarz” można poznać rozmówcę i jest on dla mnie „dostępny” o tyle w przypadku korespondencji ta dostępność nie jest pełna aż do chwili gdy spotkamy kogoś osobiście. Poza tym w korespondencji nawet jeżeli stosunki będą bardzo zażyłe, łatwo odrzucić przyjaźń przy przyjąć jakiekolwiek inne deklaracje ze względu na brak bezpośredniego kontaktu, a co za tym idzie brak odczucia subiektywizmu w relacji między kimś a mną.

3. Czym są schematy typizujące i jaką rolę odgrywają w rzeczywistości życia codziennego

Schematy typizujące to pewne sztywne wzory, w które dopasowujemy innego (czyli człowieka). Owe schematy pozwalają na zdefiniowanie tego z kim mamy do czynienia i jak postrzega się innych. To jak określimy innego wpływa na nasze relacje z nim i działania względem niego w danej sytuacji.

4. Co oznacza stwierdzenie "typizacje interakcji społecznych stają się bardziej anonimowe im dalsze są one od kontaktów bezpośrednich"

Oznacza to, że im bardziej poznajemy jednostkę tym mniej anonimowy jest dla nas. Dzięki stałym kontaktom bezpośrednim osoba staje się indywidualnością bo stykamy się z coraz to nowszymi cechami jego charakteru czy osobowości, które wyróżniają go spośród innych.

5. Przedstaw bezpośredniość i pośredniość jako zasadniczy aspekt doświadczania innych w życiu codziennym

Są to niezwykle ważne aspekty doświadczania innych. Pozwalają one na rozróżnienie ludzi, z którymi miało się kontakty bezpośrednie od tych, z którymi nie jest się związanych w jakichkolwiek głębszych relacjach. Taki podział jest wskazówką jak powinno się postępować względem danej jednostki. Inaczej bowiem traktowany jest człowiek którego znamy osobiście, a inaczej ten który jest jedynie nam współczesny. W miarę jak rozluźniają się zobowiązania rośnie anonimowość.

6. Omów znaczenie stopnia zainteresowania i zażyłości względem anonimowości dośw.

Im większa anonimowość doświadczania tym mniejsze zainteresowanie i zażyłości. Ponadto stopień zainteresowania i zażyłości mogą łączyć się i działać w kierunku zmiany (zwiększenia lub zmniejszenia) anonimowości doświadczania

7. Zdefiniuj strukturę społ. jako zasadniczy element rzeczywistości życia codziennego

Struktura społeczna jest sumą wszystkich typizacji oraz ustanowionych za ich pośrednictwem powtarzających się wzorów interakcji. Jako taka, struktura społeczna jest zasadniczym elementem rzeczywistości życia codziennego.

8. Scharakteryzuj typizacje "ludzi którzy nas poprzedzali" i "tych którzy przyjdą po nas"

Pierwsza grupa to przodkowie, natomiast druga to potomkowie. Co do przodków stosuje się typizacje anonimowe zawierające jednak odrobinę treści, potomkowie zaś są traktowani z jeszcze większą anonimowością. Nie przeszkadza to jednak w tworzeniu relacji z nimi można przecież poświęcić życie z lojalności do przodków bądź wobec przyszłych pokoleń.

JĘZYK

9. Czym są i jakie mają znaczenie "obiektywizacje (uprzedmiotowienia) działań człowieka

Wszelkie działania człowieka dają się zobiektywizować, oznacza to, że owe działania, lub czynności widoczne są w ich [działania] wytworach. Wytwory te są ogólnodostępne, a więc to co zrobi, zdziała jeden człowiek jest nie tylko dostępne jemu samemu, ale także każdemu innemu człowiekowi, wchodząc w skład wspólnego świata. Uprzedmiotowienia służą do określenia subiektywizmu wytwórcy, czyli ukazania punktu widzenia działającego.

10. Opisz przypadki obiektywizacji

Postawa gniewu wyrażana w:

- oznakach cielesnych: mimika, postawa ciała, określone ruchy- gestykulacja.

- za pomocą broni (rzeczy)

Wytwarzanie znaków, czyli wskaźników subiektywnych znaczeń. Znaczeń z początkową intencją lub zmieniające ją z czasem.

11. Omów język jako najważniejszy system znaków

Najważniejszym systemem znaków jest język. Jest to system znaków głosowych o konkretnym znaczeniu, nie jest więc językiem żadne warczenie ani inne tego typu dźwięki. Wywodzi się z bezpośrednich kontaktów, ale używa się go też w kontaktach pośrednich np. za pomocą pisma. Jest też tzw. ???przechowalnią znaczeń i doświadczeń??? ponieważ można je przekazywać następnym pokoleniom. Charakteryzuje się naturalną cechą wzajemności, powstaje w życiu codziennym, jako system znaków ma cechę obiektywności. Ponadto pozwala łączyć różne sfery rzeczywistości życia codziennego i integruje je w znaczącą całość.

12. Wytłumacz - "język pozwala całkowicie wykraczać poza rzeczywistość życia codziennego"

Oznacza to, że można mówić o tym co nie ma miejsca w świecie rzeczywistym, np. opowiadając sen, przenosząc go jednocześnie do rzeczywistości życia codziennego.

13. Wyjaśnij znaczenie terminów "symbol" oraz "język symboliczny"

Symbol- każda znacząca cząstka języka, która spina różne sfery rzeczywistości.

Język symboliczny- język, który pozwala osiągnąć potrzebną transcendencję, określa rzeczy abstrakcyjne, odległę od rzeczywistości

14. Czym są i czemu służą pola semantyczne

Pole semantyczne to suma znaczeń danego znaku językowego, obejmująca jego denotację i konotacje. Do pola semantycznego danego znaku językowego należą te znaki językowe, których kryterialne cechy semantyczne mieszczą się w jego konotacjach.

Przykładowo do pola semantycznego polskiego wyrazu pisać należy wyraz bazgrać, którego cechy kryterialne "niestarannie stawiać znaki" określają jedno z możliwych znaczeń wyrazu pisać.

Pole semantyczne = pole znaczeniowe

15. Co oznacza stwierdzenie "udział w społecznym zasobie wiedzy pozwala więc na umiejscowienie jednostek w społeczeństwie"

społeczny zasób wiedzy obejmuje więdzę o mojej sytuacji oraz jego ograniczeniach np.wiem,ze jestem biedny i dlatego nie mogę mieszkać w bogatej dzielnicy.

16. Przedstaw i wyjaśnij znaczenie "wiedzy o charakterze przepisu"

wiedza o charakterze przepisu tzn. wiedza ograniczona do znajomości skutecznych sposobów postepowania, ułatwiająca wykonywanie zwykłych czynności np.umiem uzywać telefonu, wiem co robic gdy się zepsuje, nie znaczy to,że wiem jak go naprawic. cale te wtajemniczenie jest wiedza o charakterze przepisu, poniewaz dotyczy wyłącznie tego, co musze wiedziec dla rozwiazania wszelkich obecnych i przyszlych potrzeb.

17. Co to znaczy, że społeczny zasób wiedzy różnicuje rzeczywistość na podstawie jej znajomości

zapewnia złożoną i szczegółową info. dotyczącą tych sfer zycia codziennego, z którymi muszę miec do czynienia. info. o odległych sferach jest bardziej ogólna i mniej dokładna. moja wiedza o własnym zawodzie i jego świecie jest bogata i szczegółowa, podczas gdy o światach zawodowych innych mam wiedze bardzo skrótową. społeczny zasób wiedzy dostarcza mi tez schematów typizujących, niezbędnych dla większości zrutynizowanych czynności przewidziane w przypadku złej albo dobrej pogody. wiem co robic ze zdarzeniami w moim zyciu codziennym.