Turystyka na obszarach górskich

1896 1. Podręcznik do jazdy na nartach

1908 1. Wyciąg narciarski

1924 1. Zimowa olimpiada w Chamonix

1936 1.Szkoła narciarska

Etap 0 – St.Moritz, Zermatt, Chamonix

Etap 1- chaotyczna zabudowa, Megeve(pierwszy kurort), Val d’Isere

Etap 2-rozwój żywiołowy, a następnie zaplanowany

Etap 3-początek lat 60., duże zaangażowanie państw, ośrodki wielofunkcyjne, infrastruktura na coraz większych wysokościach, 1 centrum handlowo-usługowe i kulturalno-rozrywkowe. La Plangne, Flaine, Les Arcs

Etap 4-połowa lat 70.podejście austriackie, odejście od wielkich stacji. Bonneval-sur-Arc, Ceillac

1985r. Prawo Gór – Francji

Stacje górskie (Hill stations) – powody powstania w okresie kolonialnym

• Specyfika klimatu nizinnego (obfite opady, duża wilgotności, wysokie temperatury)

• Choroby związane z klimatem nizinnym

• Chęć izolacji Europejczykó

• Dążenie do zachowania sposobu wypoczynku popularnego w Europie

• Prestiż

Zagospodarowanie turystyczne terenów górskich:

• Dwa sezony turystyczne

• Różnorodność urządzeń

• Urządzenia dla turystyki przyrodniczej

• Stworzenie w pierwszej kolejności warunków dotarcia do wybranej miejscowości

• Baza noclegowa i gastronomiczna w pobliżu miejsc o dużej atrakcyjności turystycznej

• Infrastruktura techniczna, ułatwiająca i umożliwiająca korzystanie z walorów turystycznych terenów górskich

• Infrastruktura rozrywkowo-kulturalna oraz rekreacyjno-sportowa

Turystyka na obszarach nadmorskich

XVIII – początki w Nicei, Brighton

XIX – wpływ rozwoju kolei na rozwój

Zbliżona morfologia miejscowości

Koniec XIX

• Rola znaczących osób – inicjatorów

• Geograficzna lokalizacja miejsca

• Główny sezon turystyczny – zima

• Jednodność pod względem struktury społecznej -> podobny układ przestrzenno-funkcjonalny

Układ przestrzenny

1. Zagospodarowanie na nasłonecznionych stokach otoczonych terenami leśnymi

2. W pobliży brzegu- parcelacja grutów, jeden szereg frontem do moża

3. Stacja na „surowym korzeniu”

Turystyka na obszarach nadmorskich po 1950r

• Zdecydowany wzrost ruchu turystycznego

• Rozwój motoryzacji

• Eksplozja na rynku nieruchomości (drugi dom)

Typy morfologiczno-funkcjonale

1. Wzdłuż wybrzeża + wewnątrz istniejącej miejscowości (Cannes)

2. „kąpielisko Manhattan” – wielopiętrowe hotele oderwane od plaży (Palma de Mallorca, Acapulco)

3. „wieloośrodkowe układy liniowe”

Zagospodarowanie wybrzeża na wielką skale lata 70. XXw

1. Morze Czarne i Adriatyckie

2. Ośrodki zaplanowane, budowane szybko, kompleksowe, zintegrowane

3. Rola państwa

Przepisy związane z zabudową wybrzeża

• Odsuwanie zabudowy od wybrzeża

• Zakaz budowania dróg tuż przy brzegach

• Poszanowanie wolnego dostępu do brzegów

• Wzmocnienie roli władz lokalnych

Plaża-> ciąg pieszy -> obszar wyłączony z zabudowy -> droga -> zabudowa

Koncepcja zintegrowanego ośrodka turystycznego

• Wielofunkcyjny zespół urządzeń i usług turystycznych ściśle powiązany z otaczającym go lokalnym układem społeczno-ekonomicznym oraz uwzględniającym wymogi związane z ochroną środowiska przyrodniczego

• Nusa Dua *Bali), Phuket, Kemar (Turcja)