GŁÓWNE CELE ZABIEGÓW FIZYKALNYCH:
Zwalczanie bólu
Zwalczanie stanów zapalnych
Zwiększenie odporności ogólnej i zapobieganie zakarzeniom
Usprawnianie mechanizmów regulujących układ krążenia, oddychania, przemiany materii, termoregulacji i ukrwienia skóry
Utrzymywanie wydolności ogólnej organizmu
Normalizacja przebiegu wegetatywnych procesów życiowych
TERMOREGULACJA:
Temp człowieka 36,6 do 37,5°C
Temp komfortu cieplnego w powietrzu 21 do 22°C, dopuszczalna jest do 18°C
W środowisku wodnym 32 do 34°C
Ośrodek termoregulacji położony jest w podzgórzu – ośrodek wegetatywny. Orientacyjnie wyróżnia się:
Ośrodek termoregulacji fizycznej/ ochładzania
Włącza się kiedy grozi przegrzanie.
Rozszerzenie naczyń krwionośnych
Zwiększenie wydzielania potu
Zahamowanie mechanizmów ogrzewających ciało
Ośrodek termoregulacji chemicznej/ ogrzewania
Zwiększenie napięcia mięśniowego
Zwężenie naczyń skóry
Wzrost procesów spalania/ przemiany materii
HIPERTERMIA – przegrzanie organizmu. Do 40°C – zasłabnięcie. Do 43°C – śmierć kom nerwowych.
HIPOTERMIA – ochłodzenie organizmu. 30-34°C – może dojść do śmierci. 22°C – osoba uśpiona/osoba jest pod kontrolą.
CZYNNIKI MAJĄCE WPŁYW NA ODDAWANIE CIEPŁA OTOCZENIU:
Stosunek pow ciała do objętości
Istnienie warstwy powietrza między ciałem a odzieżą
Izolujący wpływ skóry i tk podskórnej
Stopień unaczynienia skóry
Wartość przewodnictwa cieplnego otoczenia
Warunki fizyczne do parowania wody zawartej w pocie
Ruch powietrza, który ułatwia ochłodzenie skóry
MIEJSCOWE OKŁADY CIEPŁE:
Termofor
Poduszka elektryczna
Worki żelowe
Gorący piasek
Przegrzane parą ręczniki
Okłady z chydrokeratorą
Parafina
ODCZYN MIEJSCOWY NA DZIAŁANIE CIEPŁA:
Podwyższenie temp ciała
Rozszerzenie naczyń krwionośnych
Zwiększenie przepływu krwi i limfy
Zwiększenie dyfuzji przez ściany naczyń włosowatych
Zwiększenie wymiany między krwią i tkankami subst biorących udział w procesie przemiany materii
Zwiększenie dostawy tlenu i subst energetycznych z krwi do tkanek
Usuwanie z tkanek odpadowych produktów przemiany materii
Zmniejszenie lepkości płynu tkankowego
Usuwanie z tkanek objętych procesem zapalnym jej wytworów (płynu wysiękowego)
Uczynnienie mechanizmów obronnych organizmu
Zmniejszenie bólu
Rozluźnienie mięśni i zwiększenie rozciągliwości tkanki łącznej
NIE POWINNO STOSOWAĆ OKŁADÓW CIEPŁYCH:
Żylaki w miejscu okładu
Ubytki w skórze
Tkanki w których występuje niebezpieczeństwo krwotoku
Zmiany nowotworowe, gruźlicze
Ostrożnie z tkankami z upośledzonym unerwieniem
WYGLĄD ODCZYNU PO ZAB CIEPŁYM MIEJSCOWYM:
Równomiernie zaróżowiona i spocona skóra
Nie może być intensywnego przekrwienia i bólu przy dotykaniu (stosowanie maści na oparzenia)
Blada skóra to znaczy zaburzenia naczyń (obkurczenie naczyń krwionośnych)
ZAB CIEPLNE O DZIAŁANIU OGÓLNOUSTROJOWYM:
Prawo Dastre –Morata – bodźce termiczne (ciepłe lub zimne) działając na duże pow skóry, powodując przeciwnie do naczyń skóry zachowanie się dużych naczyń krwionośnych kl piersiowej i jamy brzusznej. Naczynia nerek, śledziony i mózgu wykazują taki sam odczyn jak naczynia skóry
MECHANIZMY KTÓRYMI MOŻNA UZYSKAĆ EFEKT TERMOTERAPII:
Bierne kontrolowane podniesienie temp całego ciała lub jego części
Wywołanie reakcji miejscowych, oddalonych i uogólnionych w celu:
Wpływania bezpośrednio i pośrednio na tkankowe procesy fizjologiczne i rehabilitacje w chorobach narządu ruchu i innych narządów
Torowania mechanizmów przystosowawczych do zwiększenia zdolności kompensacji zakłóceń bilansu cieplnego i sprawności innych układów fizjologicznych, np. wysiłkowych i odporności na infekcje.
Oddziaływanie na ośrodki i efektory emocji w sensie regulacji ich reakcji wspomagając leczenie zaburzeń nerwowych, psychosomatycznych i psychoz, a także jego placebo w chorobach przewlekłych.
ODCZYN OGÓLNY NA DZIAŁANIE CIEPLNE:
Uruchomienie mechanizmów termoregulacji
Zwiększenie wydzielania potu
Wpływ na gospodarkę mineralno wodną ustroju, może dojść do odwapnień w tkankach, zmniejszenia stężenia chlorku sodowego we krwi
Wzmożenie przemiany materii
Przyspieszenie akcji serca o 20 uderzeń na min
Zawartość tlenu we krwi tętniczej maleje a w żylnej wzrasta
Oddech ulega niewielkiemu przyspieszeniu
Czynność wydzielnicza nerek maleje
Następuje spadek ciśnienia krwi
Zmniejsza się napięcie mięśni
PRZECIWWSKAZANIA DO OGÓLNYCH ZAB CIEPLNYCH:
Ostre i przewlekłe choroby zakaźne
Gorączka
Skłonność do krwawienia
Gruźlica
Choroba nowotworowa
Choroby nerek i wątroby
Niedokrwistość
Ciąża
Nadczynność tarczycy
Niedomoga kory nadnerczy
Niektóre choroby skóry
Padaczka
Stany psychotyczne
Nadciśnienie, zawał serca, choroba wieńcowa, uogólniona miażdżyca, zakrzepowe zapalenie żył
Jaskra
Alkoholizm
Narkomania
KRIOTERAPIA – LECZENIE ZIMNEM
Dochodzi do:
Pobudzenia receptorów zimna
Zmniejszenia aktywności receptorów ciepła
Miejscowe zwężanie naczyń krwionośnych
Zmian naczynioruchowych
Zmiany czasu reakcji nerwów aż do blokady aktywności ruchowej
Zmniejszenia miejscowej przemiany materii
ZIMNO DZIAŁA W 2 FAZACH:
Powoduje zwężenie naczyń w skórze i tk podskórnej - Reakcja obronna, chroniąca organizm przed utratą ciepła. Mimo tej reakcji następuje pewne oziębienie tkanek. Zmniejsza się ilość przepływającej krwi przez ochłodzone tkanki, następuje gorsze zaopatrzenie ich w tlen i produkty odżywcze, to daje zmniejszenie procesów przemiany materii.
Naczynia ulegają rozszerzeniu, następuje przekrwienie takanek, sprzyja to szybszemu gojeniu się urazów, zapaleń i działaniu przeciwobrzękowym zależy od poprawy przepływy chłonki.
Krótkotrwałe działanie zimna – temp schłodzonego powietrza: -160°C lub więcej, czas max 3 min.
Długotrwałe działanie zimna – miejscowe okłady 0 - 6°C
MECHANIZMY OBRONNE:
„Fale Lewisa” – okresowe rozszerzanie i zwężanie naczyń krwionośnych w czasie działania zimna. Po oziębieniu skóry do temp zamrażania wody po pewnym czas i skurcz naczyń ustępuje i ulegają one rozszerzeniu, przepływająca krew ogrzewa tkanki do temp 8°C i wówczas następuje ponowny skurcz naczyń.
Reakcje naczynioruchowe – skurcz naczyń skóry i tk podskórnej, przemieszcza się krew do głębiej położonych tj kończyn, zwiększając przepływ krwi przez duże tętnice i żyły. Reakcje naczynioruchowe są słabe w skórze głowy z zab cieplnych i zimnych. Zwężenie naczyń powoduje zwiększenie oporu naczyniowego w obwodzie, powoduje to podwyższenie ciśnienia skurczowego krwi, obciąża pracę serca.
„drżenie z zimna” – mimowolne drobne skurcze mięśni i źródło energii cieplnej
Zmniejszenie wydzielania potu
ODCZYN NA DZIAŁANIE KRIOSAUNY:
Ochłodzenie skóry
Wzmożenie napięcia
Skurcz naczyń włosowatych
Zwiększona pobudliwość nerwów obwodowych, czuciowych i ruchowych.
Wzrost ciśnienia tętniczego
Przeciwzapalne, przeciwbólowo, przeciwobrzękowo
Czynność serca zwolniona
Oddech zwolniony i pogłębiony
Wzmożona czynność nerek
Wzmożona przemiana materii
ODCZYN NA MIEJSCOWE DZIAŁANIE ZMIMNA:
Przeciwzapalne, przeciwbólowe i przeciwobrzękowe
Ochłodzenie skóry
Napięcie mięśni przy długotrwałym działaniu obniża, a przy krótkotrwałym podwyższa
WYGLĄD SKÓRY PO ZAB:
Różowa/ równomiernie rozszerzone naczynia krwionośne
PRZECIWWSKAZANIA:
Zaawansowane angiopatie i neuropatie cukrzycowe
Miażdżyca naczyń upośledzająca krążenie, zwłaszcza w obrębie kkd.
Ropno-zgorzelinowe zmiany skóry
Gorączka
Niewydolność krążenia
Niewydolność oddechowa i nerkowa
Znaczna niedokrwistość i wyniszczenie
Nietolerancja zimna
Niedoczynność tarczycy
Zaawansowana choroba wieńcowa
Nadciśnienie tętnicze
Zespół ciasnoty przedziałów powięziowych
Odmrożenia
Zespół Raymuda, zespół Sudecka.