ściągi na jwzs

Bernstein:

Definicja kodu: Określone formy relacji społecznych lub struktura społeczna, generują pewnego rodzaju formy lub kody językowe, kody te natomiast przekazują kulturę czyniąc tym samym pewien typ zachowania koniecznym.

Planowanie werbalne:

+ Orientacja

+ Selekcja

+ Organizacja

Kody językowe to:

+ Zjawisko psychiczne

+ Systemy kodowania rzeczywistości, różniące się między sobą do świata i rzeczy, utrwalone w znaczeniu słów i w poszczególnych procedurach planowania werbalnego

+ Zjawiska społeczne

Cechy kodu ograniczonego:

Ujmowanie wydarzeń w sposób konkretny; używanie sygnałów niewerbalnych; przekonanie o posiadaniu recepty naprawdę; problem z materiałem abstrakcyjnym; nie umiejętność odraczania gratyfikacji

Cechy kodu rozwiniętego:

Ujmowanie wydarzeń na różnych poziomach abstrakcji; subtelne rozróżnienia słowne; względność własnych poglądów i akceptacja innych; łatwość operowania materiałem abstrakcyjnym; duża zdolność odraczania gratyfikacji.

Chomsky:

Gramatyka generatywno- transformacyjna:

+ za każdą wypowiedzią językową stoi dana człowiekowi intuicyjnie, wrodzona teoria gramatyki, która istnieje m.in. dzięki ludzkim właściwościom neurofizjologicznym.

+ Zdolności językowe aktualizują się w wypowiedzi, którą poprzedza niezwykle złożony proces planowania zarówno jej sensu jak i struktury gramatycznej.

Kompetencja językowa:

Reguły gramatyki; nieuświadomiona zdolność generowania zdań, parafrazowania ich, odróżniania poprawnych od błędnych;

Komponenty:

+ kreatywność

+ gramatyczność

+ akceptabilność

+interioryzacja

Performancja:

Wykorzystanie kompetencji do aktu mówienia; zależy od kompetencji, czynników i stanu psychicznego.

Hymes:

Kompetencja komunikacyja:

Wiedza na temat budowania zdań odpowiednich do sytuacji, społecznych rang rozmówców i celów wypowiedzi

Komponenty:

+ potencjał systemowy

+ wykonalność

+ odpowiedniość

+ występowanie

de Saussure:

W obrębie zjawiska komunikowania się wyróżnił:

+ langue (język):

Abstrakcyjny, społecznie wytworzony system znaków; abstrakcyjny kod, system społeczny, to co jednostka biernie przyjmuje

+ parole (mówienie):

Proces indywidualny, a zarazem realizacja języka; jednostkowa, konkretna realizacja kodu, indywidualny akt woli i inteligencji mówiącego, to co jednostka produkuje

Hipoteza Sapira-Whorfa:

+ język określonej ludzkiej zbiorowości, będący jej tworem, narzędziem myślenia i komunikowania się, organizuje sposób postrzegania świata i kształtuje ten świat

+ ponieważ różne zbiorowości wytworzyły różne systemy językowe, przez to posługujący się tymi systemami postrzegają świat rozmaicie

Grabias:

Społeczne uwarunkowania języka:

+ kompetencja językowa (k.fonologiczna, morfologiczna i składniowa)

+ kompetencja komunikacyjna (k.stylistyczna, społeczna, sytuacyjna i pragmatyczna)

+ kompetencja kulturowa

Obejmuje:

+ rangi (równorzędne, hierarchiczne)

+ r. kontaktu (trwały, nietrwały, oficjalny, nieofic.)

Sytuacyjne uwarunkowania języka:

+temat, l. rozmówców [Dia-, mono-, polilog], miejsce [otwarte, zamknięte], kanał przekazu [słuchowy, wzrokowy], czas [spójny, rozmija])

+ pragmatyczne (f. emocjonalne, informacyjne, modalne, działania)

Humboldta:

Język tworzy rzeczywistość. Świat rzeczy i świat przeżyć jest człowiekowi dostępny tylko poprzez językowe struktury poznawcze. Człowiek żyje w świecie tworzonym przez te struktury.

Maksymy konwersacyjne Grice’a

-maksyma ilości

-jakości

-odniesienia

-sposobu

Maksymy grzeczności

-maksyma taktu

-szlachetności

-aprobaty

-skromności

-zgodności

-sympatii

Morfem leksykalny: najczęściej rdzeń wyrazów, niesie znaczenie słownikowe

Morfem gramatyczny:

wiąże morfemy leksykalne w pewne całości

Morfem fleksyjny:

łączy pozostałe morfemy w wyrazy.

Arbirtalność znaków:

brak związku naturalnego między formą a ich znaczeniem.

Interakcja:

sposoby działań jednostki w konkretnych sytuacjach oraz stosowane potocznie zabiegi rozumienia i dostosowywania się działań partnerów.

Wg Grabiasa:

układ dwu przylegających do siebie procesów (procesów nadawania znaczeń zachowaniom ludzkim; procesu dostosowywania własnych zachowań do zachowań członków danej grupy społecznej)

Subkody niewerbalne

-kod prozodyczny-wykorzystuje fizykalne właściwości głosu, co odgrywa istotną rolę zwłaszcza w przekazywaniu informacji emocjonalnych

-kod kinezyczny- wyzyskuje gest i mimikę. Występuje najczęściej w funkcji modalizatorów lub w funkcji deiktycznej

-kod proksemiczny-operuje czasoprzestrzenią rozciągającą się między nadawcą a odbiorcą, wskazuje najczęściej na temat wypowiedzi, informuje o wzajemnych

postawach, poziomie intymności, sympatii,itd.

Socjolekt:

odmiana języka używana przez klasę lub grupę społeczną, grupę zawodową lub subkulturę.

-żargon- niezrozumiały dla ludzi nienależących do grupy (więzienny)

-slang-ekspresywna odmiana socjolektu, otwarta na grupy społeczne

-język zawodowy(profesjolekt)-ułatwia komunikację między pracownikami.

Znak:

Obserwowalny układ rzeczy lub zjawisk mających formę i treść

Znak arbitralny:

nie przypominają tego co oznaczają; by poznać znaczenie trzeba znać ich konwencję

Znak ikoniczny:

Przypominają to co znaczą

Znaki językowe:

Fonemy, morfemy, wyrazy, zdania.

Dialekty:

+ mazurzenie:

charakteryzuje się tzw. mazurzeniem, twarda wymowa [l]

+ małopolski

oprócz mazurzenia charakteryzuje go również fonetyka międzywyrazowa udźwięczniająca

+ wielkopolski

charakteryzuje się przede wszystkim występowaniem labializacji, dźwięczna wymowa [w] w niektórych wyrazach, występuje fonetyka międzywyrazowa udźwięczniająca

+ śląski

Mazurzenie, swoista realizacja samogłosek nosowych.

+ kaszubski

zjawisko pokrewne mazurzeniu, tzw. kaszubienie, zanik [e] ruchomego

Fonem:

Najmniejsza jednostka mowy rozróżniana przez użytkownika danego języka, nie ma własnego znaczenia, służy do odróżniania morfemów.

Kod:

Zespół znaków niezależny od nadawcy i odbiorcy, poznają go tylko wtedy gdy zaczynają się komunikować

Komunikacja:

Wiązka znaków przekazywana od nad -> odb

Modalność wypowiedzi:

Stos. Mówiącego do treści wyp. Wyrażany zwykle za pomocą odpowiedniego trybu czas., także utartych zwrotów intonacyjnych

Mowa:

Zespół czynności jakie przy udziale języka jakie człowieka wykonuje poznając rzeczywistość i przekazując jej interpetację innym ludziom

Równoważnik zdania:

Wypowiedzenia nie mające orzeczenia, jednak wyrażające taką samą treść jak zdanie

System języka:

Uporządkowany zbiór znaków i norm językowych umożliwiający porozumiewanie się danej społeczności


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
ściagi na mikrobilogie
Polimery wykład 6 - ściąga, V ROK, Polimery, ściągi na egzam, egzamin od G Barańskiej ściągi
METALE K, Studia, Materiałoznastwo, Metaloznastwo i Podstawy Obrobki Cieplnej, Meteloznastwo, Ściągi
STALE SP, Studia, Materiałoznastwo, Metaloznastwo i Podstawy Obrobki Cieplnej, Meteloznastwo, Ściągi
Ściągi na prawo rzymskie, RAMKI1, Darowizna (donatio) l
Ściągi Na rodego - Diagnostyka VII, obd2 sciaga, Co to jest OBDII/EOBD
ściągi na Pa, 58-88, 59
HEYNA, Studia, Materiałoznastwo, Metaloznastwo i Podstawy Obrobki Cieplnej, Meteloznastwo, Ściągi na
Ściągi na testy z socjologii, Podstawy Socjologii - K. Doktór
[2009-01-20] MIKROEKONOMIA - Kolokwium 2 v2, mikro, Mikroekonomia, Ćwiczenia, Ściągi na kolokwia, [2
technologia ściagi-na dlugopis, silniki spalinowe
[2008-11-25] MIKROEKONOMIA - Kolokwium 1, mikro, Mikroekonomia, Ćwiczenia, Ściągi na kolokwia, [2008
Ściągi na prawo rzymskie, RAMKI8, Zmiana podmiotów zobowiązania-w prawie rzymskim zobowiązanie miało
sciaga goracego, ściągi na gorącegomadzia, Zasoby wodne
Ściągi na prawo rzymskie, RAMKI5, POJĘCIE SPADKU Normy prawa spadkowego sprzyjały gromadzeniu i utr
sciagi na historie mysli pedagogicznej- Cimala
Ściągi na prawo rzymskie, RAMKI5, POJĘCIE SPADKU Normy prawa spadkowego sprzyjały gromadzeniu i utr

więcej podobnych podstron