PODSTAWOWE MODELE STRUKTUR RYNKOWYCH OD STRONY PODAŻY
KONKURENCJA DOSKONAŁA (nazywana także wolną konkurencją)
jest modelem teoretycznym opisującym jedną z form konkurencji
na rynku; cechą charakterystyczną konkurencji doskonałej w
odróżnieniu od innych jej form jest przekonanie zarówno
kupujących jak i sprzedających, że ich indywidualne decyzje nie
mają wpływu na cenę rynkową.
Charakterystyka : narynku doskonale konkurencyjnym cena jest
"dana przez rynek" - kształtuje się w wyniku działania mechanizmu
rynkowego, jako wypadkowa ofert kupujących i sprzedających.
Oznacza to, że żaden z podmiotów nie jest w stanie indywidualną
decyzją zmienić ceny.Podmioty nie mają także bodźców do tego, by zmieniać swoją ofertę cenową,
ponieważ każda jej zmiana będzie powodowała straty dla danego podmiotu.
eżeli producent podniesie cenę swojego produktu, wówczas nie uda mu się
go sprzedać, ponieważ nabywcy będą mieli dostępną wystarczającą ilość
produktów konkurentów po niższej cenie. Obniżając natomiast cenę producent
również traci, gdyż otrzymuje niższą zapłatę za produkty, które byłby w stanie
sprzedać po wyższej cenie danej z rynku.
Warunkiem utrzymania się na rynku konkurencyjnym w krótkim okresie jest
uzyskanie przeciętnych kosztów zmiennych poniżej ceny rynkowej, a w
długim okresie przeciętnych kosztów całkowitych poniżej ceny rynkowej.
Cechy: wielość oferentów, jednorodność oferowanego produktu, brak bezpośredniego wpływu przedsiębiorstw i nabywców na cenę
MONOPOL CZYSTY ( PEŁNY )
Założenia czystego (pełnego) monopolu:
- produkty są jednorodne, lub zróżnicowane.
nie istnieją ich bliskie substytuty,
- na rynku jest wielu kupujących i jeden
sprzedający (monopol podaży) bądź jeden
kupujący i wielu sprzedających (monopol
popytu, czyli monopson) i stnieje doskonała
informacja o rynku. Oznacza to, że monopolista
podaży zna popyt na produkowane przez siebie
dobro, zaś monopolista popytu zna podaż dobra,
którego potrzebuje
- występują bariery wejścia do działalności
opanowanej przez monopol,
- cenodawczość - monopolista ustala cenę
Rodzaje monopoli:
- oligopol - występuje kilka podmiotów produkujących
dany rodzaj dobra (np. przemysł samochodowy)
- duopol - dwa podmioty produkujące dany rodzaj
dobra (np. do pewnego momentu rynek telefonii kom.)
Bariery, z którymi musi się zmierzyć przedsiębiorstwo
- ekonomiczne — przedsiębiorstwo nie dysponuje
dostatecznymi środkami by móc konkurować z
monopolistą
- administracyjnoprawne — polityka protekcyjna
państwa chroniąca krajowego producenta przed
napływem na rynek produktów zagranicznych
- techniczne — np. ochrona patentowa
Przyczyny powstawania monopolu
- monopolista posiada patenty i prawa autorskie
na produkt,
- monopolista jest jedynym i wyłącznym właścicielem
strategicznego zasobu, nie mającego bliskich substytutów,
- monopolista ma wyłączność sprzedaży danego towaru
na danym obszarze
- monopolista posiada odpowiednio duży kapitał
KONKURENCJA MONOPOLISTYCZNA
Konkurencja monopolistyczna - posiada cechy zarówno
monopolu jak i konkurencji. Konkurencja monopolistyczna
charakteryzuje się tym, że na rynku współzawodniczy wiele
przedsiębiorstw i nie istnieją bariery wejścia ani bariery
wyjścia, podobnie jak w konkurencji.
Z drugiej strony produkty wytwarzane przez firmy są
niejednorodne, dzięki czemu krzywa popytu na produkt
każdej z firm jest malejąca. Jest to cecha charakterystyczna
dla monopolu i różni się od konkurencji doskonałej, gdzie
krzywa popytu jest pozioma. Mimo że firmy produkują
zróżnicowane produkty, zakłada się, że struktura ich kosztów
jest jednakowa.
Charakterystyka konkurencji monopolistycznej:
- duża liczba firm na rynku.
- zróżnicowany produkt.
- wpływ na cenę jest niepełny.
- bariery wejścia na rynek w branży są
nieznaczne.
Zalety konkurencji monopolistycznej:
-zróżnicowanie cen,
-konkurencyjna jakość,
-zróżnicowanie reklamy,
-promocje,
-zróżnicowanie produktów
Wady konkurencji monopolistycznej:
-kapitał potrzebny do zaistnienia na rynku,
-nieodzowne jest wydawanie dużej ilości
funduszów na reklamę,
OLIGOPOL
Oligopol - forma struktury rynkowej, różna od doskonałej
konkurencji, gdzie występuje znaczna liczba małych
konkurentów, oraz od czystego monopolu, gdzie istnieje
tylko jedna potężna firma; dominująca forma w krajach
rozwiniętych; sytuacja na rynku, w której występuje tylko
kilku dużych producentów danego dobra czy też dostawców usługi.
Charakterystyczną cechą dla oligopolu jest brak konkurencji
cenowej między uczestnikami takiego rynku. Rywalizacja
przedsiębiorstw odbywa się na innych płaszczyznach
(jakość, reklama, usługi dodatkowe itp.). Zachowania uczestników
oligopolu próbuje się tłumaczyć przy użyciu teorii gier. Istnieją tutaj
duże bariery wejścia i wyjścia. Oligopol jest formą konkurencji
niedoskonałej, charakteryzuje się najwyższym stopniem monopolizacji.
Przedsiębiorstwa oligopolistyczne mają możliwości tworzenia nowych
form instytucjonalnych, co pozwala na poprawę ich pozycji
monopolistycznych. Proces ten nazywamy mianem fuzji i może
on przybierać różne formy:
kartel - to monopolistyczne porozumienie (najczęściej tajne)
między samodzielnymi finansowo, technicznie i prawnie producentami,
zmierzającymi do ograniczenia lub całkowitego wyeliminowania konkurencji
między nimi. Porozumienie może dotyczyć wielkości wytwarzanej produkcji,
podziału rynków zbytu lub poziomu ustalonych cen.
syndykat – to forma zjednoczenia monopolistycznego ograniczająca
samodzielność handlową należących do niego firm ale pozostawiająca ich
samodzielność prawną i wytwórczą. Firmy wchodzące w skład syndykatu
tworzą wspólne biura sprzedaży.
trust – to najwyższa forma zjednoczenia monopolistycznego. Powstała
z połączenia większej liczby firm, które tworzą jedną firmę pod wspólnym
zarządem i radą nadzorczą. Firmy tracą całkowicie swą samodzielność
pod względem handlowym, wytwórczym i prawnym. Natomiast właściciele
samodzielnych drobnych firm stają się udziałowcami trustu.
koncern – to połączenie syndykatu z trustem lub kartelem, czyli
zjednoczenie wielkich firm, różnych gałęzi przemysłu, firm handlowych i banków.