Wiesław Kobuziński Łosice, 28 maja 2000 r.
Przedsiębiorstwo Produkcyjno - Handlowe
Kobuz
ul. Kościuszki 2
08-200 Łosice
NIP 516-021-15-23
Urząd Skarbowy w Łosicach
ul. Siedlecka 14
Łosice
Na podstawie przepisu art. 291 § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. nr 137, poz. 926 ze zm.), składam niniejszym wyjaśnienia do protokołu kontroli sporządzonego w dniu 23 maja 2000 r. przez pracowników Urzędu Skarbowego w Łosicach, dotyczącego podniesionych nieprawidłowości w zakresie wywiązywania się przez Wiesława Kobuzińskiego, prowadzącego działalność gospodarczą pod nazw PHU Kobuz z obowiązków płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych w latach 1997 -1999.
Uzasadnienie
Kontrolujący zarzucili nieprawidłowość polegającą na zawyżeniu kwoty kosztów uzyskania przychodów podanej w informacji o dochodach uzyskanych w roku 1999 przez jednego z pracowników Wiesław Kobuziński, PHU Kobuz, zwanego dalej PHU Kobuz, P. Artura Kańskiego. Stwierdzono, że skoro pracownik pozostawał w stosunku pracy z ww. wymienionym w 1999 roku jedynie przez 11 miesięcy (od 1 stycznia do 30 listopada 1999), koszty uzyskania przychodów powinny zamknąć się, zgodnie z normą przewidzianą w art. 22 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (j. t. Dz. U. z 2000, nr 14, poz. 176), w kwocie 814,66 zł.
Na wstępie trzeba zauważyć, że zgodnie z literalnym brzmieniem art. 12 ust. 1 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wypłata ekwiwalentu za nie wykorzystany urlop, z punktu widzenia adresata tej płatności, stanowi przychód ze stosunku pracy. W świetle zaś art. 22 ust. 2 ww. ustawy, do wszelkich przychodów ze stosunku pracy stosuje się określoną w tym przepisie, ryczałtową stawkę kosztów uzyskania przychodów, która w ubiegłym roku wynosiła 74,06 zł. miesięcznie. Płatnik, dokonując jakiejkolwiek wypłaty ze stosunku pracy, pomniejsza pobieraną zaliczkę na podatek dochodowy o koszty uzyskania przychodów nawet wówczas, gdy świadczenie jest spełniane już po ustaniu stosunku pracy. Jak wyjaśniło bowiem Ministerstwo Finansów w swoim piśmie z dnia 31 maja 1993 roku, nr PO 2/10-8010-0938/93, opubl. w K. Jankowiak, „Podatek dochodowy od osób fizycznych w zakładzie pracy, Wyd. Konsfin, Zielona Góra 2000, str. 77, do „wypłaty wynagrodzenia wynikającego ze stosunku pracy, nawet po jego ustaniu, należy zastosować koszty uzyskania przychodów, gdyż należności te – pomimo rozwiązania umowy o pracę – są przychodami z dotychczasowego stosunku pracy (...)” a „podstawą wypłat pozostaje istniejący uprzednio stosunek pracy”. Ponadto, gdyby ustawodawca chciał wyłączyć możliwość uwzględniania kosztów uzyskania przychodów w odniesieniu do wypłat dokonywanych po ustaniu stosunku pracy dałby temu jednoznacznie wyraz w treści ustawy, podobnie jak uczynił w art. 41 ust. 4 pkt. 4 wspomnianej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w kwestii wypłat na rzecz emerytów i rencistów świadczeń pieniężnych z tytułu łączącego te osoby w przeszłości z zakładem pracy m.in. stosunku pracy.
Zatem wypłacajc ekwiwalent za nie wykorzystany urlop już po rozwiązaniu stosunku pracy z adresatem tej płatności należało uwzględnić koszty uzyskania przychodów. Tym samym podniesiona nieprawidłowość nie znajduje uzasadnienia we właściwych przepisach.
Wiesław Kobuziński
________________
Wiesław Kobuziński