Procesy
stygnięcia opisuje prawo Newton, które mówi, że prędkość
ostygania ciała jest proporcjonalna do różnicy temperatur między
stygnącym ciałem i otoczeniem. Wyraża się to wzorem:
,
gdzie:
-różnica
temperatur w chwili t
-różnica
temperatur w danej chwili
t - czas ostygania
a- stała ostygania (zależna od masy i ciepła właściwego cieczy oraz kształtu naczynia).
,
gdzie
określa wielkość, kształt, rodzaj powierzchni oraz warunki
zewnętrzne.
II Wyznaczenie ciepła właściwego badanej cieczy metodą ostygania.
Po porównaniu wzorów na szybkość ostygania wzorca i badanej cieczy możemy obliczyć ciepło właściwe cieczy ze wzoru:
,
gdzie
-czas
ostygania wzorca i cieczy do danej temperatury
-pojemność
cieplna wzorca ( w naszym ćwiczeniu
).W celu wyznaczenia ciepła właściwego cieczy porównujemy
szybkość ostygania cieczy i wzorca o zadanej pojemności cieplnej.
III
Zasady pomiaru.
1.Wyznaczamy masę badanej cieczy.
2.Wyniki pomiarów wpisujemy do tab. nr 1.
3.Podgrzewamy
ciecz i wzorzec do temperatury
.
4.Po
odłączeniu układu od
źródła ciepła
dokonujemy pomiaru spadku temperatury w odstępach czasu
=30s.
5. Wyniki pomiarów wpisujemy do tab. nr 2.
6. Uzupełniamy tabelę nr 1 o brakujące dane (błąd pomiaru temperatury, błąd pomiaru czasu).
t [min] |
tw |
tc |
t [min] |
tw |
tc |
t [min] |
tw |
tc |
t [min] |
tw |
tc |
0,5 |
59,6 |
59,9 |
8 |
56,2 |
55,5 |
15,5 |
53,1 |
51,6 |
23 |
50,3 |
48,1 |
1 |
59,4 |
59,6 |
8,5 |
55,9 |
55,2 |
16 |
52,9 |
51,3 |
23,5 |
50,1 |
47,9 |
1,5 |
59,1 |
59,3 |
9 |
55,7 |
55 |
16,5 |
52,7 |
51,1 |
24 |
49,9 |
47,7 |
2 |
58,9 |
59 |
9,5 |
55,5 |
54,6 |
17 |
52,5 |
50,9 |
24,5 |
49,8 |
47,5 |
2,5 |
58,7 |
58,7 |
10 |
55,3 |
54,4 |
17,5 |
52,3 |
50,6 |
25 |
49,6 |
47,3 |
3 |
58,4 |
58,5 |
10,5 |
55,1 |
54,2 |
18 |
52,1 |
50,4 |
25,5 |
49,4 |
47,1 |
3,5 |
58,2 |
58,1 |
11 |
54,9 |
53,9 |
18,5 |
51,9 |
50,1 |
26 |
49,3 |
46,9 |
4 |
58 |
57,8 |
11,5 |
54,7 |
53,6 |
19 |
51,8 |
49,9 |
26,5 |
49,1 |
46,7 |
4,5 |
57,8 |
57,5 |
12 |
54,5 |
53,3 |
19,5 |
51,5 |
49,6 |
27 |
49 |
46,5 |
5 |
57,5 |
57,2 |
12,5 |
54,3 |
53,1 |
20 |
51,4 |
49,4 |
27,5 |
48,8 |
46,3 |
5,5 |
57,3 |
56,9 |
13 |
54,1 |
52,8 |
20,5 |
51,2 |
49,2 |
28 |
48,6 |
46,1 |
6 |
57,1 |
56,6 |
13,5 |
53,9 |
52,6 |
21 |
51 |
49 |
28,5 |
48,5 |
45,9 |
6,5 |
56,8 |
56,3 |
14 |
53,7 |
52,3 |
21,5 |
50,8 |
48,8 |
29 |
48,3 |
45,7 |
7 |
56,6 |
56,1 |
14,5 |
53,5 |
52,1 |
22 |
50,6 |
48,5 |
29,5 |
48,2 |
45,5 |
7,5 |
56,4 |
55,8 |
15 |
53,3 |
51,8 |
22,5 |
50,5 |
48,3 |
30 |
48 |
45,3 |
IV Wykonanie obliczeń do ćwiczenia.
Wybieramy
dwie temperatury (
)i
z tablicy pomiarowej odczytujemy czasy ostygania wzorca i badanej
cieczy od
do
.
Odczytane wartości podstawiamy do wzoru na ciepło właściwe
badanej cieczy:
Obliczenia ciepła właściwego badanej cieczy:
Przyjmujemy
czas
ostygania wzorca od t1
do t2:
twz=
30 min.=30
60s=1800s
czas
ostygania cieczy od t1
do t2:
tc=23
min.=23
60s=1380s
po podstawieniu do wzoru:
otrzymujemy:
Obliczenia błędu bezwzględnego i względnego pomiaru ciepła właściwego:
Dla obliczenia błędu bezwzględnego korzystamy z metody różniczki zupełnej:
twz = 30min = 1800sek twz = 2sek
tc = 23min = 1380sek tc = 2sek
mc = 0,072613kg mc = 4mg
Cwz = 270J/K
VI. Wnioski:
Na
podstawie odczytanych podczas prowadzenia ćwiczenia pomiarów,
znając pojemność cieplną wzorca, możemy, po podstawieniu do
wzoru
wyprowadzonego z prawa Newtona, obliczyć ciepło właściwe badanej
cieczy. W trakcie wykonywania doświadczenia zauważyliśmy, że
badana ciecz odparowuje powodując zmniejszanie się masy, a tym
samym powstanie błędu systematycznego. Szacunkowa wartość tego
błędu wynosi ok. 0,42%.