Ćwiczenie laboratoryjne nr. 1 :
Wyznaczyć i przeanalizować przebieg charakterystyki skokowej członu statycznego o transmitancji
G(s)=
przyjmując kolejno n=1,2,3,4, gdzie Ko=(liczba liter imienia)/10, T=(liczba liter nazwiska )[s]. Przedstawić uzyskane charakterystyki.
Powtórzyć zadanie pierwsze wprowadzając dodatkowo opóźnienie =
Przeanalizować przebieg charakterystyk częstotliwościowych Nyquist’a członów dynamicznych o transmitancji jak w zadaniu pierwszym. Przedstawić uzyskane charakterystyki.
Powtórzyć zadanie trzecie wprowadzając dodatkowo opóźnienie =
Zbadać działanie programu CC w aproksymowaniu i odwzorowaniu członu opóźniającego. Wykorzystać w tym poleceniu PADE. Stałą czasową przyjąć = , a rząd aproksymacji 1,2,5,10 .Przedstawić uzyskane charakterystyki. Zaobserwować jak ich kształt różni się od charakterystyki skokowej idealnego członu opóźniającego. Czy słuszne jest stwierdzenie że lepsze wyniki w modelowaniu członu opóźniającego uzyskuje się dla wyższych rzędów aproksymacji Pade’a?
Dane:
Ko= 0.6
T= 13 [s]
= 6,5 [s]
Dla n=1 G(s)=
n=2 G(s)
n=3 G(s)
n=4 G(s)
czas opóźnienia Top |
stała czasowa T |
0 |
13 |
0,1 |
27 |
2,7 |
42 |
6,1 |
55 |
Tak samo jak w przypadku 1 tylko, że wchodzi opóźnienie =6,5[s]. Powoduje to, że układ zaczyna działanie po czasie 6,5 sekundy. [rys. 2]
Charakterystyka Nyquista przedstawia wykres zależności amplitudowo fazowej transmitancji układu. W pierwszej chwili czasowej dla omega równego zero osiąga wartość k=0.6 następnie dąży do wartości równej zero po krzywej jak na wykresie.
Ze wzrostem stopnia inercji wzrasta długość spirali logarytmicznej i jest bardziej zwinięta. [rys. 3]
Charakterystyka Nyquist’a pozwala na ocenę układu pod względem stabilności. Jeżeli charakterystyka znajduje się na lewo od punktu (-1; j0) to układ jest niestabilny, jeżeli przechodzi przez ten punkt to układ jest na granicy stabilności (oscylacje zostają podtrzymane), natomiast jeżeli charakterystyka znajduje się na prawo od punktu (1; j0) to układ jest stabilny.
Ponadto charakterystyka Nyquist’a daje możliwość określenia ilości rzędów inercji układu oraz zapas fazy i modułu transmitancji.
Wprowadzając opóźnienie uzyskujemy wykres o podobnych parametrach z tym że krzywa jest bardziej ślimakowata i dąży do wykresu Ewolwenty okręgu zwijającego się do punktu (0,0). [rys. 4]
Rząd aproksymacji oznacza stopień wielomianów opisujących licznik i mianownik transmitancji.
Dla wyższych rzędów aproksymacji wykres jest bardziej zbliżony do wykresu idealnego członu opóźniającego, czy w modelowaniu lepsze wyniki uzyskuje się dla wyższych rzędów aproksymacji Pade’a.