Stereopony - Hitohira No Hanabira

"Płatek kwiatu"

ステレオポニ- ヒトヒラのハナビラ

Osamotniony płatek kwiatu zadrżał

właśnie tuż obok mnie.

To była nieudana miłość,

lecz nie chciałabym tak o tym myśleć.

Siedzisz z nachmurzoną twarzą przy stole,

lękam się słów, które zamierzasz powiedzieć.

Odkąd, darząc się tym uczuciem,

zamotaliśmy się w pozorowane emocje?

Jak w dniu, kiedy się poznaliśmy,

w niczym niezmąconym wietrze,

zacznijmy na nowo,

raz jeszcze!

Obejmij mnie.

Osamotniony płatek kwiatu zadrżał

właśnie tuż obok mnie.

To była nieudana miłość,

lecz nie chciałabym tak o tym myśleć.

Naprawdę cię kocham,

i pragnę na zawsze słyszeć twój głos.

Jednak gdy wyciągam ku tobie moją dłoń,

wydajesz się rozwiewać.

Wkrótce musi także nadejść uspokojenie,

nawet gdy wszystko pójdzie źle.

Wierzyłam, że pozostaniemy razem,

ale pomyślałam też,

czy życzenia mogą odmienić rzeczywistość?

Jak w dniu kiedy się poznaliśmy,

twój delikatny uśmiech,

chciałabym jak najszybciej odzyskać.

Obejmij mnie.

Osamotniony płatek kwiatu zadrżał

właśnie tuż obok mnie.

To była nieudana miłość,

lecz nie chciałabym tak o tym myśleć.

Po twojej dłoni trzymanej w milczeniu,

pozostały tylko moje łzy.

Ale jeszcze możesz,

zawrócić dla nas czas...

Osamotniony płatek kwiatu tańcząc opadł

właśnie tuż obok mnie.

To była nieudana miłość,

ale nie mogłabym o niej zapomnieć.

Kochałam cię, i kocham,

nawet teraz licząc na szczęście

Jednak gdy wyciągam ku tobie moją dłoń,

wydajesz się rozwiewać.