Kręgosłup, stanowiący część osiową szkieletu pełni funkcję
podporową oraz związaną z tym funkcję ruchową oraz rolę
ochronną dla rdzenia kręgowego i pośrednio dla mózgowia.
Zespoły bólowe i inne zaburzenia związane z patologią kręgosłupa
stanowią obecnie jeden z podstawowych problemów medycznych i
społecznych.
Niezależnie od punktu wyjścia dolegliwości zmiany patologiczne
toczą się w obrębie segmentu ruchowego kręgosłupa.
Segment ruchowy – najmniejsza czynnościowa i mechaniczna część
kręgosłupa złożona z przylegających dwóch sąsiednich kręgów
i wszystkich połączeń między trzonami, łukami kręgów i
wyrostkami: więzadło podłużne przednie, krążek międzykręgowy,
więzadło podłużne tylne, stawy międzykręgowe, więzadło żółte,
więzadła międzypoprzeczne, więzadło międzykolcowe i więzadło
nadkolcowe (w części szyjnej więzadło karkowe).
Kręgosłup można podzielić
na kolumnę przednią i kolumnę tylną.
Kolumna przednia:
-
utworzona przez trzony kręgów, chrząstki międzykręgowe oraz
łączące je więzadła
-
spełnia podstawową funkcję nośną
Kolumna tylna:
-
obejmuje stawy międzykręgowe, łuki kręgów, pozostałe wyrostki
kręgów oraz łączące je więzadła
-
pełni funkcję ruchową
W miarę nasilania się
patologii zaburzenia mogą obejmować różne struktury wchodzące w
skład segmentu, sąsiednie i odległe tkanki i narządy.
Jest to związane z
bezpośrednim sąsiedztwem oraz wspólnym w rozwoju ontogenetycznym
pochodzeniem segmentarnym.
Kolumna
przednia
Kolumna
tylna
Kręgi
szyjne
Źrodło dolegliwości może stanowić Każda ze składowych
kręgosłupa- trzony i łuki kręgów, krążki międzykręgowe,
stawy międzywyrostkowe, więzadła, mięśnie około- i
przykręgosłupowe, rdzeń i opony, czy też zaopatrujące nerwy i
naczynia krwionośne.
Kręgosłup, a szczególnie szyjny odcinek, może też podlegać
wtórnym dysfunkcjom- z powodu dolegliwości przeniesionych,
wyzwalanych w innych tkankach i narządach ( bliskość oun,
narządów szyi, górnych cz. Płuc, serca i dużych naczyń
krwionośnych).
Na bogactwo objawów i
dysfunkcji szyi składa się złożona budowa szyjnego odcinka
kręgosłupa.
Do podrażnienia i
uszkodzenia różnorodnych tkanek i struktur tkankowych w obrębie
szyi może dochodzić w wielu sytuacjach i z różnych przyczyn, co
powoduje, że zarówno diagnostyka, jak i leczenie zespołów
szyjno-czaszkowych czy szyjno-barkowych jest trudne i złożone
Stłoczenie na małej
przestrzeni wysoce wyspecjalizowanych struktur tkankowych i narządów
powoduje, że nawet niewielkie zaburzenia funkcji, choroby, czy
uszkodzenia pojedynczych elementów mogą wywołać dysfunkcję i
zespoły bólowe szyi, karku, głowy i barków
Patologia szyjnego odcinka kręgosłupa wiąże się ze zmianami
pojemności kanału centralnego, kanałów korzeniowych i kanałów
tętnic kręgowych, a także ze stopniem ukrwienia rdzenia i korzeni,
zakresem bezpiecznej ruchomości i funkcjonowaniem stabilizatorów
tkankowych (krążki międzykręgowe, więzadła, torebki, mięśnie).
Specyficzną cechą szyjnego
odcinka kręgosłupa jest to, ze przez otwory w wyrostkach
poprzecznych 6 kregów przebiegają tętnice i żyły kręgowe wraz
z towarzyszącymi splotami współczulnymi.
Charakterystyczne są także
stawy unkowertebralne (tzw. Stawy Luschki), występujące od 3 do 7
kręgu, w ich bocznej ¼ trzonu.
Otwory i kanały
międzykręgowe dla korzeni szyjnych są poniżej kręgu C3
dodatkowo ograniczone przez tylne krawędzie wyrostków
haczykowatych Luschki, w wyniku czego poniżej C2-C3 ulegają
zwężeniu. Wszystkie zmiany wytwórcze w ich obrębie dodatkowo
zmniejszają światło kanałów korzeniowych.
Stawy
unkowertebralne Luschki
Zwyrodnienie
kręgosłupa szyjnego
Spondyloza
szyjna
Termin ogólny; przewlekła, uogólniona
degeneracja kręgosłupa szyjnego obejmująca
zmiany w obrębie trzonów kręgowych, krążków
międzykręgowych, powierzchni stawowych
i
więzadeł
Potwierdzeniem diagnozy jest stwierdzenie
zmian zwyrodnieniowych w którymkolwiek
elemencie jednostki ruchowej kręgosłupa
Zwyrodnienie
krążka międzykręgowego
Choroba
zwyrodnieniowa: powierzchnie stawowe
Zaburzenia struktury
i funkcji dysku mogą
prowadzić do zmian powierzchni stawowych, zwłaszcza przerostowych,
powodujących przenoszenie obciążeń z przedniej i środkowej
kolumny przeciążając elementy tylnej kolumny kręgosłupa
Choroba
zwyrodnieniowa:
osteofity
Dyskopatia kręgosłupa
Choroby
dysku, wraz z płytkami granicznymi.
Początkowe zmiany chorobowe
dysku są trudne do zdiagnozowania.
Zwężenie przestrzeni
międzytrzonowej, lub sklerotyzacja blaszek granicznych w obrazie
rtg świadczy już o zaawansowanych zmianach dyskopatycznych. Zmiany
tego typu często przebiegają bezobjawowo.
Do przewężenia przestrzeni
międzytrzonowej dochodzi najczęściej na wskutek odwodnienia,
czyli dehydrytacji dysku. Przyczyną tego zjawiska jest spękanie
pierścienia włóknistego, lub wadliwe ukrwienie, odżywienie dysku
jest przyczyną tego zjawiska.
Najczęściej zajęte są
korzenie C6 i C7 (rwa ramienna)
Do objawów, oprócz typowych
zaburzeń czucia, odruchów i niedowładów, należą:
- bolesne ruchy (bierne i
czynne ) szyi oraz nasilenie lub prowokacja bólu pod wpływem
unoszenia
rąk ku górze
- przymusowe ustawienie głowy
i szyi
- bolesność w dole
nadobojczykowym
- ból podczas rozciągania
splotu
- brak ograniczenia ruchów w
stawie ramiennym
Niekiedy po upływie jakiegoś
czasu rwa ramienna wywołuje zespół bolesnego barku i pojawiają
się objawy wtórne.
W
zależności od stopnia uwypuklenia się jądra
miażdżystego
można wyróżnić 3 grupy zmian:
1.
Częściowe przerwanie pierścienia włóknistego i uwypuklenie się
jądra miażdżystego najczęściej w kierunku tylnym z uciskiem na
więzadło podłużne tylne. Charakteryzuje się:
występowaniem bólu w
okolicy przykręgosłupowej
zwiększonym napięciem
mięśni okolicy przykręgosłupowej
niekiedy może wystąpić
zwężenie krążka międzykręgowego
2.
Przerwanie pierścienia włóknistego i wypadnięcie jądra
miażdżystego ( całkowite lub częściowe) w kierunku tylno-
bocznym dające ucisk na korzenie nerwowe charakteryzują:
silne bóle promieniujące do
kończyn, zaburzenia czucia, niedowłady lub porażenia, osłabienie
odruchów ścięgnisto-okostnowych
3.
Przerwanie pierścienia i wypadnięcie jądra w
kierunku
tylnym daje ucisk na rdzeń kręgowy lub ogon
koński
charakteryzuje się:
wystąpieniem odległych,
strzelających bólów
zaburzeniami czucia
porażeniem lub niedowładem
zaburzeniami w oddawaniu
stolca lub moczu
Przepuklina
jądra miażdżystego
Różne stopnie zaawansowania
procesu degeneracyjnego
Stenoza
Stenoza centralna
Zwężenia kanału kręgowego
Stenoza otworu
międzykręgowego
Rezultatem jest nacisk na
korzenie nerwowe
Stenoza
Norma
Mielopatia
szyjna
Objawy wynikające z ucisku
centralnej przepukliny na
rdzeń kręgowy
Choroba zaczyna się
podstępnie – od utykania, zaczepiania stopami o nierówności
podłoża, osłabienia, drżeń lub skurczów w kończynach dolnych
Jej istotą jest zwykle
niedowład spastyczny mięśni kończyn i tułowia,
drętwienie
kończyn górnych i zaburzenie precyzyjnych ruchów dłoni
stanowi bezwzględne
wskazanie do pilnej operacji
DIAGNOSTYKA
W
90% przypadków zespołów bólowych kręgosłupa etiopatologia
związana jest z mechanizmem przeciążeniowym. Określenie
charakteru dolegliwości (korzeniowy lub rzekomokorzeniowy) umożliwia
szczegółowe badanie kliniczne i badania obrazowe.
DIAGNOSTYKA
wywiad (tryb życia,
charakter pracy, czas trwania, charakter i lokalizacja bólu,
w pierwszej kolejności
należy znaleźć (wykluczyć) zmiany patoanatomiczne w obrębie
kręgosłupa lub innych narządów mogących mieć wpływ na jego
funkcję (urazy, zapalenia, nowotwory, wady anatomiczne, zaburzenia
endokrynne i neurologiczne)
-
badanie neurologiczne i ortopedyczne poszerzone o badanie
manualno-segmentarne ( badanie palpacyjne kręgosłupa, karku, szyi,
ocena zaburzeń czucia, odruchów i siły mięśniowej kończyn)
-
badanie radiologiczne
-
badania dodatkowe
Badanie
neurologiczne
Szczegółowe badanie neurologiczne kończyn górnych jest kluczową
częścią badania pacjenta z bólami szyi
U pacjentów z uciskiem korzeni nerwowych występują zaburzenia
czuciowe, motoryczne i odruchowe
W obrębie kręgosłupa szyjnego znajduje się 8 par nerwów
rdzeniowych
Unerwienie segmentu:
-
gałęzie oponowe nerwów rdzeniowych – wnikają one po podziale
nerwu rdzeniowego przez otwór międzykręgowy do kanału
rdzeniowego, gdzie dzielą się na gałąź wstępującą i
zstępującą; oprócz składników czuciowych nerw ten zawiera
gałęzie łączące szare wychodzące z pnia współczulnego a w
odcinku szyjnym dodatkowo ze splotu tętnicy kręgowej. Tworzy bogaty
splot oponowy unerwiający trzon i łuki kręgu, chrząstki
międzykręgowe, więzadło podłużne tylne, oponę twardą i tkanki
przestrzeni nadoponowej
-
odgałęzienia czuciowe gałęzi grzbietowych nerwów rdzeniowych,
unerwiające dwa sąsiednie stawy międzykręgowe i wyrostki
poprzeczne
Wszystkie te struktury mogą być punktem wyjścia dolegliwości
bólowych wskutek podrażnienia zakończeń nocyceptywnych (ból
receptorowy). Utrudnia to umiejscowienie źródła bólu. Diagnostykę
dodatkowo utrudnia częste występowanie konfliktu w otworze
międzykręgowym, gdzie źródłem bólu jest sam korzeń nerwu
rdzeniowego, powodujący wystąpienie bólu korzeniowego-
niereceptorowego
Ból receptorowy- wynika z podrażnienia
nocyceptywnych zakończeń nerwowych przez bodźce mechaniczne lub
chemiczne. Do objawów rzekomokorzeniowych należą tępe, rozlane
bóle powodujące:
- ograniczenie sprawności ruchowej
- wzmożone napięcie mięśni przykręgosłupowych
- bolesność uciskową mięśni w punktach spustowych
- bolesność uciskową wyrostków kolczystych
Ból niereceptorowy:
- może powstawać w
następstwie urazów, uszkodzeń lub stałego drażnienia nerwów
obwodowych, korzeni nerwów rdzeniowych lub pewnych okolic rdzenia
kręgowego i mózgowia
- samoistny, często parzący
- napadowy, promieniujący,
przeszywający (może występować samoistnie lub po podrażnieniu)
- prowokowany przez słabe
bodźce mechaniczne
Nadwrażliwość na bodźce
mechaniczne i termiczne (hiperalgezja)
- nadwrażliwość na
drażnienie powtarzającymi się podprogowymi bodźcami może
utrzymywać się po ustaniu bodźca
- mogą towarzyszyć
dolegliwości spowodowane podrażnieniem układu współczulnego (
skurcz naczyń, zwiększona potliwość)
- wzmaga się przy
rozciaganiu- ściąganie barków,opuszczaniu kończyn górnych i
rotowaniu ich na zewnątrz, przy próbie podbródek-mostek.
Zmniejszenie objawów może wystąpić przy odwiedzeniu barku i
umieszczeniu reki za głową.
Cechy zespołów korzeniowych:
- bóle neuropatyczne nasilające się przy kaszlu lub kichaniu,
promieniujące do określonego dermatomu
- zaburzenia czucia powierzchniowego
- osłabienie lub zniesienie odruchów głębokich
- zaniki mięśni
- niedowłady wiotkie mięśni
Objawy
kliniczne najczęściej występujących radikulopatii szyjnych
Testy
funkcjonalne
1. Badanie skriningowe ruchów
rotacyjnych
Wykonanie: pacjent siedzi
wyprostowany, badający obejmuje obiema rękami jego głowę w
okolicy skroniowej, lekko ją prostuje i na przemian rotuje w obie
strony; należy określić zakres ruchu i porównać go obustronnie
Interpretacja
Ograniczenie rotacji z
„twardym” zatrzymaniem ruchu i bólem przy końcu ruchu- zmiany
zwyrodnieniowe, głównie w środkowej części odcinka szyjnego
Miękkie zatrzymanie ruchu-
przykurcz długich prostowników karku lub m. długiego szyi
Zawroty głowy z oczopląsem-
zaburzenia przepływu krwi
2.
Test rotacji głowy przy maksymalnym wyproście – badanie funkcji
dolnego odcinka szyjnego
Wykonanie- w siadzie, badający obejmuje głowę pacjenta za
potylice i za podbródek, biernie prostuje i rotuje w obie strony (z
niewielkim bocznym zgięciem)
Interpretacja
-
Ograniczenie ruchomości bocznej i ból- zmiany zwyrodnieniowe
środkowego i dolnego odcinka szyjnego (okolica stawów
szczytowo-potylicznego i szczytowo-obrotowego jest zaryglowana)
3.
Test rotacji głowy przy maksymalnym zgięciu – badanie funkcji
górnego odcinka szyjnego
Wykonanie- w siadzie, badający obejmuje głowę pacjenta za
potylice i za podbródek, biernie zgina i rotuje w obie strony (z
niewielkim bocznym zgięciem)
Interpretacja
-
Ograniczenie ruchomości bocznej i ból- zmiany zwyrodnieniowe lub
zapalne oraz niestabilność górnego odcinka szyjnego (rotacja
zachodzi w stawach szczytowo-potylicznym i szczytowo-obrotowym
4.
Test Soto – Hall’a
Wykonanie- w leżeniu tyłem, czynne zbliżenie podbródka do
klatki piersiowej a następnie bierne zgięcie głowy do przodu z
uciskiem drugiej ręki na mostek
Interpretacja
Ból karku spowodowany uciskiem przy biernym unoszeniu głowy-
choroby kości, więzadeł
Ciągnące bóle przy czynnym unoszeniu głowy-
skrócenie mm karku
5. Test O’Donoghue’a
Wykonanie- w siadzie
- bierne skłony boczne
- czynne skłony boczne z oporem
Interpretacja-
- ból podczas ruchu
czynnego- zaburzenie mm
przykręgowych
- ból podczas ruchu
biernego- zaburzenia
więzadłowe, zwyrodnienia
stawów
6.
Test Spurlinga -ocena
dolegliwości bólowych ze strony stawów i podrażnionych korzeni
nerwowych
Wykonanie: w siadzie, głowa
jest zginana w jedną stronę i rotowana. Badający stojąc za
pacjentem układa jedną rękę na głowie pacjenta, a drugą lekko
w nią uderza (uciska). Jeżeli chory toleruje pierwszy etap
badania, test jest dodatkowo powtarzany przy wyprostowanym
szyjnym odcinku kręgosłupa.
Interpretacja : test wskazuje
na zespoły bólowe w stawach międzykręgowych oraz na ucisk
korzeni nerwowych. W takich przypadkach badanie nasila dolegliwości
bólowe. Wyprost szyjnego odcinka kręgosłupa prowadzi do zwężenia
o 20-30% otworów międzykręgowych. Korzeniowe dolegliwości bólowe
mogą ulec nasileniu już w czasie wyprostu szyjnego odcinka
kręgosłupa.
7.
Test dystrakcyjny (trakcyjny)
Wykonanie: w siadzie,
badający chwyta głowę pod podbródkiem i za potylicę wykonując
wyciąg osiowo
Interpretacja
-
Dystrakcja powoduje piętrowe lub segmentarne
odciążenie stawów C,
krążków i korzeni (ruch ślizgowy)
-
Zmniejszenie bólu (także przy biernej rotacji)- świadczy
o ucisku krążków na
korzenie
-
Ból podczas dystrakcji i rotacji- zaburzenia mięśniowo-
więzadłowe lub zwyrodnienie
stawów
8.
Test przemieszczania barku w kierunku dystalnym
Wykonanie: w siadzie, bark
jest spychany do dołu przy jednoczesnym biernym zgięciu bocznym
głowy w stronę przeciwną
Interpretacja
-
objawy korzeniowe- zrosty w przestrzeni nadtwardówkowej i/lub
korzeni nerwowych
-
ból po stronie rozciąganych mięśni- wzmożone napięcie m. MOS
lub m. czworobocznego
-
ustąpienie bólu po stronie nie badanej- wzmożone napięcie mięśni
lub przykurcz
9.
Test maksymalnej kompresji otworów międzykręgowych
Wykonanie- w siadzie badany
rotuje i zgina głowę w tę samą stronę z jednoczesnym niewielkim
wyprostem
Interpretacja
Ruchy te powodują
zaciśnięcie otworów międzykręgowych i zwężenie kanałów
kręgowych oraz podrażnienie korzeni
Ból miejscowy, bez
promieniującego bólu korzeniowego- zaburzenia stawów
międzykręgowych
Ból po przeciwnej stronie-
dysfunkcja mięśni
10. Test kompresyjny Jackson’a
Wykonanie- w siadzie ; bierne skłony boczne z naciskiem osiowym na
kręgosłup w pozycjach końcowych
Interpretacja
- Kompresja - obciążenie struktur kręgosłupa i korzeni
- Objawy korzeniowe- zmiany w danych segmentach
- Rozlane, nieostre objawy segmentarne – zmiany
więzadłowo-stawowe
- Lokalne, ograniczone bóle- naciągnięcie mięśni
strony przeciwnej
11. Test kompresyjny w
zgięciu
Wykonanie- nacisk osiowy od
strony ciemieniowej
Interpretacja- nasilenie
objawów korzeniowych w przypadku wypadnięcia krążka w kierunku
tylno-bocznym
12. Test kompresyjny w
wyproście
Wykonanie- nacisk osiowy od
strony ciemieniowej
Interpretacja
zmniejszenie objawów
korzeniowych w przypadku wypadnięcia krążka w kierunku
tylno-bocznym (przeniesienie nacisku na brzuszną stronę krążków)
Ból bez objawów
korzeniowych- zwyrodnienie stawów międzykręgowych
Leczenie
chorych z zespołem bólowym kręgosłupa zależy od:
- okresu choroby
- deficytów neurologicznych
POSTĘPOWANIE W OKRESIE
OSTRYM ZESPOŁU BÓLOWEGO KRĘGOSŁUPA SZYJNEGO
CEL:
zmniejszenie dolegliwości
bólowych
zmniejszenie miejscowego
stanu podrażnienia i obrzęku korzeni nerwowych
relaksacja napiętych
odruchowo mięśni przykręgosłupowych, które może być przyczyną
błędnego koła (ból- wzmożone napięcie mięśni- zwiększenie
bólu)
stopniowe zwiększanie
ruchomości szyjnego odcinka kręgosłupa
REŻIM ŁÓZKOWY 3-5 DNI
POZYCJE PRZECIWBÓLOWE (
leżenie z wałkiem podłożonym w okolicy karkowej lub na
specjalnie wymodelowanej poduszce unieruchamiającej i odciążającej
odcinek szyjny kręgosłupa)
FARMAKOTERAPIA
leki przeciwbólowe,
przeciwzapalne, miorelaksacyjne, antydepresyjne, naczyniowe,
przeciwwymiotne, przeciw zawrotom głowy
wyciąg na pętli Glissona w
pozycji siedzącej (5,7-7kg) lub leżącej z obciążeniem 2-25 kg,
najkorzystniejsze jest obciążanie między 11,5 a 13,5 kg
Przeciwwskazania:
niestabilność kręgosłupa
zaawansowana miążdżyca
nadciśnienie tętnicze
osteoporoza
zmiany wrodzone związane z
nieprawidłową budową kręgów
W przypadku braku poprawy lub
narastania objawów neurologicznych (mielopatia szyjna) należy
rozważyć odbarczające leczenie operacyjne
OKRES PRZEWLEKŁY
- nauka zasad ergonomii
(unikanie szybkich ruchów głową i nagłych obrotów, dłuższego
unoszenia głowy ku górze lub pochylania do przodu, utrzymywanie
prawidłowej postawy)