Prądem elektrycznym nazywamy uporządkowany ruch ładunków elektrycznych.

Natężenie prądu jest wielkością fizyczną charakteryzującą przepływ prądu elektrycznego zdefiniowaną jako stosunek wartości ładunku elektrycznego przepływającego przez wyznaczoną powierzchnię do czasu przepływu ładunku

I prawo Kirhoffa- Dla węzła obwodu elektrycznego suma algebraiczna natężeń prądów wpływających(+) i wypływających(–) jest równa 0

Siła elektromotoryczna- czynnik powodujący przepływ prądu w obwodzie elektrycznym równy energii elektrycznej uzyskanej przez jednostkowy ładunek przemieszczany w urządzeniu (źródle) prądu elektrycznego w przeciwnym kierunku do sił pola elektrycznego oddziałującego na ten ładunek.

Napięcie- różnica potencjałów elektrycznych między dwoma punktami obwodu elektrycznego lub pola elektrycznego. Napięcie elektryczne jest to stosunek pracy wykonanej podczas przenoszenia ładunku elektrycznego między punktami, dla których określa się napięcie, do wartości tego ładunku

Prawo Ohma- Natężenie prądu stałego I jest wprost proporcjonalne do całkowitej siły elektromotorycznej w obwodzie zamkniętym lub do różnicy potencjałów między końcami części obwodu nie zawierającej źródeł siły elektromotorycznej. I=1/R*U

Opór elektryczny przewodnika zależy od- Wartość oporu zależy od długości przewodnika , pola przekroju poprzecznego oraz od rodzaju materiału, z którego wykonany jest przewodnik.

Prawo Joule'a Lenza- Ilość ciepła wydzielanego w czasie przepływu prądu elektrycznego przez przewodnik elektryczny jest wprost proporcjonalna do iloczynu oporu elektrycznego przewodnika, kwadratu natężenia prądu i czasu jego przepływu. Q=I2*R*t

Łączenie szeregowe- Przez każdy z tych odbiorników przepływa prąd o tym samym natężeniu. Na każdym odbiorniku występuje napięcie, napięcie na całym układzie jest równy sumie napięć.

Łączenie równoległe- Na każdym odbiorniku jest takie same napięcie i równe napięciu na układzie. Przez każdy z odbiorników płynie prąd o innym natężeniu, a prąd płynący w obwodzie ma natężenie

Pole magnetyczne — stan przestrzeni, w której siły działają na poruszające się ładunki elektryczne, a także na ciała mające moment magnetyczny niezależnie od ich ruchu

Pole magnetyczne wokół magnesu trwałego- Jeśli magnes zawiesimy na nici i pozwolimy mu się obracać, to po jakimś czasie przekręci się on biegunem północnym na północ. Spowodowane jest to faktem, że planeta Ziemia sama jest jednym wielkim magnesem i stara się obrócić wszystkie inne magnesy znajdujące się w jej polu.

Pole magnetyczne prostoliniowego przewodnika przez, który płynie prąd, ma kształt współśrodkowych okręgów położonych symetrycznie wokół przewodnika. Zwrot wektora pola magnetycznegojest wyznaczony zgodnie z regułą prawej dłoni: jeżeli kciuk prawej ręki ustawiony jest w kierunku umownego kierunku przepływu prądu elektrycznego to pozostałe palce obejmujące przewód pokazują zwrot pola magnetycznego.

Siła Lorentza — siła jaka działa na cząstkę obdarzoną ładunkiem elektrycznym poruszającą się w polu elektromagnetycznym. F=q(E+v*B)

Indukcja magnetyczna- to podstawowa wielkość wektorowa opisująca pole magnetyczne. Indukcja magnetyczna jest definiowana nie wprost, ale przez siłę działającą na poruszający się ładunek elektryczny

Prąd indukcyjny- to prąd elektryczny płynący w zamkniętym obwodzie elektrycznym lub w substancji przewodzącej prąd elektryczny wywołany indukcją elektromagnetyczną

Transformator- urządzenie elektryczne służące do przenoszenia energii elektrycznej prądu przemiennego drogą indukcji z jednego obwodu elektrycznego do drugiego, z zachowaniem pierwotnej częstotliwości. Zwykle zmieniane jest równocześnie napięcie elektryczne

Prawo Faradaya- wyraża relację pomiędzy zmianą wartości strumienia magnetycznego przechodzącego przez obszar objęty przez jego zamknięte pętle i pola elektrycznego wyindukowanego na tej pętli