Badanie bezpośrednie bakteriologiczne w kierunku kiły polega na poszukiwaniu krętka bladego w materiale pobranym od pacjenta. Materiał można pobrać ezą (cienkim, jałowym drucikiem zakończonym pętelką z oczkiem) z owrzodzenia na narządach płciowych lub innego miejsca po odmoczeniu powierzchni przez 20-30 minut roztworem wodnym 0,9% chlorku sodu.

W badaniu poszukuje się krętków bladych przy pomocy specjalnego mikroskopu z ciemnym polem widzenia. Niekiedy materiał do badania pobiera się z węzła chłonnego. Przed nakłuciem skórę nad badanym węzłem wyjaławia się jodyną lub innym odpowiednim środkiem. Powiększony zwykle węzeł nakłuwa się igłą ze strzykawką, wstrzykuje się kilka kropel roztworu soli fizjologicznej, a następnie aspiruje zawartość węzła i przenosi na szkiełko podstawowe. Tak jak poprzednio, krętki blade poszukuje się w mikroskopie, w ciemnym polu widzenia.Pourazowe zmiany skórneWyprzenia, drobne otarcia naskórka są częstymi objawami u niemowląt. Występują w następstwie wadliwej pielęgnacji, przegrzania, zbyt rzadkiego przewijania dzieci, nieodpowiedniego sposobu ubierania dzieci.

Zmian tych nie można lekceważyć, ponieważ stają się podłożem dla rozwoju bakterii i zakażeń grzybiczych, predysponują do uczuleń.

Oparzenia. Każde, nawet powierzchowne oparzenie małego dziecka, jeśli obejmuje większą powierzchnię ciała, może stanowić zagrożenie dla życia dziecka. Szczególnie niebezpieczne są oparzenia wywołujące powstawanie sączących pęcherzy lub martwicę skóry. Wczesnym objawem oparzenia może być wstrząs w następstwie zaburzeń przepuszczalności naczyń krwionośnych, utraty osocza oraz zmniejszenie się ilości krwi krążącej.Otwarta rana powstała w wyniku oparzenia staje się łatwo terenem inwazji bakterii.

Wybrane jednostki chorobowe-Rumień guzowaty (Erythema nodosum) - są to duże ostrozapalne, bolesne, czerwone guzy lokalizujące się najczęściej po stronie wyprostnej podudzi, ale pojedyncze guzy mogą występować również na udach i przedramionach. Nie podlegają rozpadowi, ustępują bez pozostawiania blizn. Często są objawem innych chorób lub jako nadwrażliwość na leki. Chorobie towarzyszy temperatury i bóle stawowe.Rumień wielopostaciowy (erythrema multiforme, EM) - zespół nadwrażliwości na różnorodne czynniki (infekcyjne, chemiczne, leki) o różnym nasileniu. W zależności od przebiegu rozróżnia się trzy formy: -erythrema multiforme minor, -Zespół Stevensa-Johnsona, -Zespół Lyella

Trądzik młodzieńczy (Acne vulgaris) - choroba skóry, której początek występuje w wieku pokwitania.-Zaskórniki i grudki, popularnie nazywane pryszczami, są objawem trądziku.-Ich powstawanie wiąże się z nadmiernym wytwarzaniem łoju i wzmożonym rogowaceniem komórek przewodu wyprowadzającego gruczołów łojowych skóry.-Nakładające się na siebie warstwy zrogowaciałego naskórka wypełniają przewód wyprowadzający i zamykają jego ujście. Zablokowane ujście kanału gruczołu łojowego czopem łoju i zrogowaciałych komórek to tzw. zaskórnik, który jest niezapalną postacią trądziku. -W takim nagromadzeniu naskórka zrogowaciałego i łoju niektóre bakterie, zawsze obecne na powierzchni skóry, rozwijają się szczególnie dobrze i wywołują proces zapalny, który może powodować pęknięcie ściany przewodu wyprowadzającego i rozwój zapalenia w okolicy gruczołu łojowego. Grudki stają się wtedy duże, czerwone i bolesne.

Łuszczyca - należy do najczęściej występujących chorób skóry, dotyka 2-4% populacji. -Przyczyna powstania nie jest do końca znana, lecz przypuszcza się ,że jest uwarunkowana genetycznie. Łuszczyca jest schorzeniem niezakaźnym i niezłośliwym.-Cechuje się przewlekłym przebiegiem, z tendencją do samoistnego ustępowania i pojawiania się nawrotów. Naukowcy wskazują na związek choroby z błędnym funkcjonowaniem układu odpornościowego.-Charakterystycznym objawem łuszczycy są czerwonobrunatne lub zaróżowione, płaskie, o wyrazistych brzegach i zróżnicowanej wielkości grudki, pokryte srebrzystą lub srebrzystoszarą, nawarstwiającą się łuską, mające czasem tendencję do zlewania się.

Opryszczka wargowa to wykwity opryszczkowe w okolicy czerwieni wargowej. Choroba ujawnia się w postaci powierzchownych zapalnych pęcherzyków uformowanych w skupiska, na granicy błony śluzowej jamy ustnej i warg (herpes labialis), niekiedy wychodząc poza granicę rąbka czerwieni wargowej. Początkowo pęcherzyki są wypełnione treścią surowiczą, następnie ropną i w ciągu kilku dni pokrywają się strupami. Zwykle towarzyszy im lekkie pieczenie lub niewielka bolesność; niekiedy objawy te poprzedzają wystąpienie opryszczki o 2-3 dni.Czasem pęcherzyki mogą też wystąpić w okolicy otworów nosowych. Wykwity opryszczkowe pojawiają się zwykle w momencie osłabienia odporności komórkowej organizmu. Często występują przed ujawnieniem się objawów innej choroby lub w trakcie powrotu do zdrowia

Zajady (rhagades) - kandydoza kątów ust – zmiany polegające na popękaniach z tworzeniem się nadżerek w kątach ust, mogą być wywołane przez drożdżaki, a także mogą powstać w wyniku kiły wrodzonej wczesnej; są zwykle dwustronne i nieleczone mogą się utrzymać długo. Czynnikami sprzyjającymi są: -drażnienie przez protezy dentystyczne, -choroby przebiegające z niedoborami odporności, -niedobór witamin grupy B, głównie B2-cukrzyca

Rybia łuska nabyta (łac. Ichtyosis acquisita) - należy do zespołów paraneoplastycznych. Charakteryzuje się uogólnionym nadmiernym rogowaceniem z towarzyszącym tworzeniem się rybiopodobnych łusek na skórze. Pojawia się w starszym wieku.Nasilenie zmian koreluje dodatnio z rozwojem nowotworu. Często towarzyszy nowotworom narządów wewnętrznych (m.in. raki płuc) oraz chorobie Hodgkina.

Skóra pergaminowa (skóra pergaminowata i barwnikowa) - bardzo rzadkie schorzenie dziedziczone autosomalnie recesywnie, spowodowane genetycznym defektem polimerazy DNA - skutkiem czego dochodzi do niereperowanych uszkodzeń DNA w komórkach skóry narażonych na działanie promieni UV

Choroba Dariera (łac. keratosis follicularis, dyskeratosis follicularis) - rzadka, genetycznie uwarunkowana choroba skóry, spowodowana zaburzeniem rogowacenia w obrębie mieszków włosowych i poza nimi. Zmiany dotyczą skóry, paznokci i błon śluzowych.

Choroba Hecka (łac. hyperplasia epithelialis mucosae oris) - choroba skóry, objawiająca się zmianami grudkowymi w obrębie błon śluzowych jamy ustnej.

Choroba Rittera - ciężka choroba skóry występująca głównie u noworodków, zapalenie pęcherzowe i złuszczające skóry noworodków, efekt działania wytwarzanej przez gronkowca złocistego egzotoksyny epidermolitycznej eksfoliatyny. Toksyna ta powoduje powstawanie rozległych pęcherzy, złuszczanie naskórka i odsłanianie skóry właściwej na dużych przestrzeniach.

Choroba Webera-Christiana (choroba Pfeifera-Christiana-Webera) - choroba, będąca jedną z postaci zapalenia tkanki tłuszczowej (postać samoistna).

Ciemieniucha - częsta przypadłość występująca u niemowląt wkrótce po urodzeniu w postaci nadmiernie złuszczania się owłosionej skóry główki. Mogą też tworzyć żółtawe łuski; miejsca te nie swędzą. Nie jest groźna.Przyczyną są przejściowe zaburzenia w pracy gruczołów łojowych, które mijają koło 3. miesiąca życia. Najczęściej zwalcza się ją za pomocą codziennego mycia głowy szamponem i nacierania skóry oliwką lub wazeliną.

Albinizm (bielactwo) - brak pigmentu w skórze, tworach skórnych, włosach i tęczówce oka.

Chorzy nie mający pigmentu w skórze są wrażliwi na działanie promieni słonecznych, mają bardzo jasną skórę, białe włosy, rzęsy i brwi. Dziecko z albinizmem rodzi się różowawe, co jest spowodowane prześwitywaniem naczyń krwionośnych.

Tęczówka ich oka jest bezbarwna, przeświecają przez nią naczynia krwionośne, co nadaje oku czerwoną barwę. Albinizm wywołany jest przez brak enzymu tyrozynazy przekształcającego prekursor melaniny w barwnik melaninę. Warunkuje go gen recesywny homozygotyczny. Cechę tę zaliczamy do genetycznych anomalii pigmentacji, która jest niekorzystna dla osobnika

WPŁYW ODŻYWIANIANA SKÓRĘ I JEJ PRZYDATKI

Skóra połączona jest z wnętrzem naszego organizmu i jej pierwszy kontakt zaczyna się już w skórze właściwej, w bogato ukrwionej i unerwionej warstwie brodawkowej. Z jej włosowatych naczyń krwionośnych - leżące powyżej - komórki warstwy podstawowej pobierają wszelkie niezbędne substancje odżywcze. Naczynia te są częścią układu krwionośnego obejmującego cały nasz organizm. Znajdujące się w nich cząsteczki pokarmowe dotarły tu z naszego układu trawiennego.Liczne nerwy w hipodermie i dermie łączą dodatkowo te warstwy z centralnym układem nerwowym pozwalając odbierać bodźce zarówno zewnętrzne, jak i wewnętrzne.W dostarczaniu do komórek substancji pokarmowych i odprowadzaniu zbędnych produktów powstałych w wyniku komórkowej przemiany materii, oprócz krwi, odgrywa równorzędną rolę limfa

Limfa jest przezroczystym płynem, wykazującym w swym składzie duże podobieństwo do krwi. Tworzy ją plazma i komórki. W plazmie natomiast, tak jak i we krwi, występują substancji pokarmowe, hormony, enzymy, białe ciałka krwi, antytoksyny a także toksyny powstałe w wyniku metabolizmu. Limfa drenuje komórki tkankowe. Wypełnia ona przestrzenie międzykomórkowe i to dzięki niej zachodzi wymiana komórkowa i proces przemiany materii w "żywych" warstwach naskórka.Tkanka skórna i podskórna są bardzo bogate w limfę. Limfa krąży w stanie wolnym (w przestrzeniach międzykomórkowych), a także w naczyniach limfatycznych.Widzimy więc, że nasza skóra jest dość ściśle połączona ze wszystkimi organami wewnętrznymi naszego ciała, jest zatem rzeczą zrozumiałą, że jakiekolwiek zaburzenia w ich prawidłowym funkcjonowaniu pociągają za sobą zmiany w strukturze skóry i zewnętrznym jej wyglądzie. Nie bez powodu skóra zwana jest czasami zwierciadłem naszego ciała.

Wiele chorób wewnętrznych, psycho-somatycznych, manifestuje się zmianami skórnym Jest ona barometrem zdrowia.Ważna rola przypada tutaj odżywianiu. Regularne dostarczani wszystkich potrzebnych organizmowi substancji, jest niezbędnym warunkiem utrzymania jego fizjologicznej równowagi i jego skórze. Spożywany przez nas pokarm nie zawsze zawiera, wszystkie potrzebne nam elementy.Ważna rola przypada tutaj odżywianiu. Regularne dostarczani wszystkich potrzebnych organizmowi substancji, jest niezbędnym warunkiem utrzymania jego fizjologicznej równowagi i jego skórze. Spożywany przez nas pokarm nie zawsze zawiera, wszystkie potrzebne nam elementy. Wiąże się to z jednostajną, monotonną dietą, jak i rafinacją, pasteryzacją, gotowaniem czy niewłaściwym przechowywaniem produktów żywnościowych oraz niewłaściwym piciem.

Cholesterol. Nadmierna jego zawartość w pożywieniu (głównie w tłuszczach pochodzenia zwierzęcego) ma nie tylko wpływ na zgrubienie i zwapnienie ścianek naczyń krwionośnych. ale i na skórę. Powstawanie tzw. żółtych kępek powiek (xanthelasma) czyli małych żółtych guzków na powiekach jest związane z nadmiarem cholesterolu. Niektórzy lekarze przypisują też nadmiarowi cholesterolu tworzenie się prosaków ( prosówek). Zaleca się wtedy zamiast tłuszczu zwierzęcego spożywanie olejów roślinnych z zawartością lecytyny, np. oleju kukurydzianego, sojowego lub słonecznikowego.

Woda.Stanowi 2/3 naszego organizmu i jej zawartość zmienia się w miarę starzenia się organizmu.Około 20% wody z całego ciała przypada na skórę, a tu - z kolei - występuje jej najwięcej w górnych warstwach tkanki skóry. Wchodzi ona w skład płynu komórkowego i śródkomórkowego. Jest w organizmie środkiem transportu, rozpuszczalnym podłożem wielu substancji, oraz regulaterem temperatury (poprzez skraplanie się potu). Zawartość wody w skórze. czyli nawilżenie tej ostatniej, zależy od ilości spożywanej dziennie wody i jej jakości (zawartości soli mineralnych). W regulacji gospodarki wodnej organizmu odgrywają bardzo ważną rolę dwa pierwistki: sód i potas.

Sód. Znajduje się w płynie ustrojowym, w przestrzeni międzykomórkowej. Zatrzymuje wodę w tkankach. Wchodzi w skład soli kuchennej. Jego zbyt duże spożycie wywołuje uczucie pragnienia zmuszając nas do picia wody a przez to obniżenia poziomu sodu. Również spożywanie dużej ilości węglowodanów powoduje zatrzymywanie wody w organizmie i wzmocnienie hydrofilnych właściwości skóry. Przy istnieniu cellulit nadmierne ilości wody gromadzą się w tkance podskórnej.

Potas. Znajduje się w przestrzeni wewnątrzkomórkowej. Ma przeciwne działanie niż sód.Wpływa na wydalanie wody z or­ganizmu. Dieta bogata w białko ma ten sam skutek (może powodować odwodnienie organizmu). Potas występuje w owo­cach, ziemniakach, grochu, fasoli oraz niektórych wodach mineralnych. Jest magazynowany w wątrobie i w niewielkich ilościach wydzielany do krwi.Utrzymanie równowagi między zawartością potasu i sodu jest niezwykle ważne.Nasz codzienny pokarm oprócz wody, tłuszczów, węglowodanów i białek musi zawierać też odpowiednie ilości witamin i oligoelementów. Działają one w organizmie jak biokatalizatory, tzn. że ich obecność jest niezbędna, aby zachodziły w organizmie określone reakcje chemiczne. Sposób odżywiania wpływa na wygląd skóry, a także na jej odczynowość na różne bodźce chemiczne i fizyczne. Pożywienie pełnowartościowe powinno zawierać wszystkie składniki niezbędne do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Należą do nich: białko, składniki mineralne i woda - stanowiące materiał budulcowy węglowodany i tłuszcze będące źródłem energetycznym inne składniki niezbędne do regulowania prawidłowej przemiany materii, jak: witaminy i sole mineralne, które spełniają podwójną rolę: budulca i katalizatorów reakcji chemicznych.

Witaminy spełniają bardzo ważna rolę w organizmie. Brak lub niedobór niektórych z nich powoduje nie tylko zmiany w narządach wewnętrznych, ale również wpływa na odczynowość skóry. Niedobór witamin może wynikać z małej ilości witamin w pożywieniu, z wadliwej asymilacji, jak również z niedostatecznego ich wytwarzania przez organizm. Niedobór jednej witaminy w pożywieniu może wywołać awitaminozę spowodowaną niedoborem innej. -Wielki wpływ na skórę i jej przydatki mają szczególnie witaminy C, A, P, witaminy z grupy B i PP.-We wnętrzu skóry dokonuje się intensywna przemiana materii. Żywe komórki skóry nieustannie przetwarzają substancje energetyczne, budulcowe i pomocnicze - dostarczone im drogą krwi. Od ich pracy zależy budowa i regeneracja skóry (jak też włosów i paznokci), czyli jej wytrzymałość i szczelność, jak również uroda i zdrowie. -Jednym z najważniejszych czynników pomocniczych metabolizmu skórnego są witaminy. Witaminy w skórze są niezbędne dla procesów wzrostu i podziału komórek, procesów regeneracji tkanek skóry oraz do zwalczania wolnych rodników niszczących i postarzających skórę.

Składniki mineralneSpełniają one bardzo ważną rolę, oprócz roli budulca, przy przemianie materii oraz zapewniają prawidłową czynność wielu narządów i tkanek. Niezbędne są do zachowania normalnej pobudliwości nerwów i mięśni, jak również do zachowania równowagi kwasowo-zasadowej w ustroju.

Żelazo, wapń, fosfor odgrywają poważną rolę w czynności układu nerwowego, w postępowaniu przebiegu procesów kostnienia oraz czynności krwiotwórczej, jak również w przebiegu prawidłowego wzrostu włosów i paznokci. Określone proporcje takich pierwiastków, jak: lit, krzem, wapń, magnez decydują między innymi o prawidłowej przemianie materii, chronią przed miażdżycą i przedwczesną śmiercią z powodu zawału.

Cynk zapewnia prawidłowe wykorzystanie witaminy A z wątroby. Jeżeli brakuje cynku, to podawanie nawet dużych dawek witaminy A nie uzupełnia jej niedoboru. Cynk przyśpiesza gojenie tkanek.

Skłonność do stanów zapalnych zwiększa się przy nadmiarzę, sodu i potasu, a zmniejsza się przy nagromadzeniu wapnia i magnezu.