Scenariusz uroczystości na zakończenie roku szkolnego

Grażyna Rychlicka

Szkoła Podstawowa im. Wincentego Pola w Lesku

W ciągu roku w szkole odbywają się różne uroczystości, do których przygotowujemy z uczniami inscenizacje. W Życiu Szkoły wielokrotnie publikowano scenariusze uroczystości z okazji rozpoczęcia roku szkolnego, ważnych rocznic, Dnia Matki... i innych świąt.

Moja propozycja obejmuje scenariusz inscenizacji przygotowanej (i wykonanej w czerwcu br.) na zakończenie roku szkolnego z uczniami klasy I.

(Dzieci ustawione trójkami na środku sceny. Wszystkie mają na głowach kolorowe czapki z daszkiem. Obok, po prawej stronie stoi konferansjer – bez czapki).

Konferansjer (smutno):

Witam bardzo serdecznie wszystkich przybyłych na naszą uroczystość. Dzisiaj pożegnamy rok szkolny, a powitamy wakacje.

Chłopiec 1 (uśmiechnięty):

Ojej, nie bądź taki poważny. Wakacje trzeba powitać wesoło.

Wszyscy (śpiewają wesoło, machając czapkami, na melodię znanej piosenki “Krakowiaczek jeden”):

Wakacje, wakacje, znów będą wakacje.

Na pewno masz rację, wakacje będą znów.

(ubierają czapki daszkiem do tyłu)

Konferansjer (pyta z powątpiewaniem):

A co to są wakacje?

(Do przodu wychodzi kilku chłopców, rapują fragmenty utworu Marii Terlikowskiej pt. “Wakacyjna piosenka”).

Wakacje, wakacje – to zielony las, (aha!, aha!, aha!)

kwitnące akacje i słoneczny blask. (ach!, ach!, ach!)

Wakacje, wakacje – to wesoły śmiech (cha!, cha!, cha!)

gonitwa na stację, aż zapiera dech. (tak tak, tak tak)

(chłopcy wracają na miejsce)

Wszyscy (recytują kolejne fragmenty utworu Marii Terlikowskiej, ilustrują słowa gestami):

Wakacje, wakacje – słońce każe wstać (ziewają).

I słońce ma rację – szkoda długo spać (przeciągają się).

Wakacje, wakacje – jagodowe dni (udają jedzenie)

wesołe kolacje (śmiech),

kolorowe sny (składają dłonie, udają, że śni im się coś przyjemnego).

I gorący piach (biegną na palcach)

i do wody skok (udają skok do wody).

Skacz kolego (pokazują na sąsiada),

bo wakacje mamy raz na rok (pokazują kciuki).

Konferansjer (bardzo smutno):

Do widzenia nasza szkoło!

Dziewczynka 1 (wybiega wesoła):

Nie ujrzymy cię przez lato, bawiąc się wesoło.

(wraca w podskokach)

Wszyscy (śpiewają fragment znanej piosenki, podskakują wesoło wymachując czapkami):

Lato, lato, lato czeka...

(Zmiana melodii, śpiewają kołysząc się , czapki na głowach)

Lato pachnące miętą, lato koloru malin.

Lato zielonych lasów, lato kukułek i czajek...ⁱ

(ciąg dalszy piosenki “Lato, lato...”, ruch jw.)

Lato, lato, lato czeka

razem z latem czeka rzeka,

razem z rzeką czeka las

a tam ciągle nie ma nas.

Dziewczynka 2 (z plecakiem na plecach, w ręku trzyma flet):

Lecz za parę dni, za dni parę wezmę plecak swój oraz flecik i ruszam na wędrówkę.

Wszyscy (recytują fragmenty utworu Ireny Landau pt. “Marsz”; maszerują w miejscu, twarze przez cały czas pozostają skierowane w stronę widowni):

Tysiąc dróg i tysiąc ścieżek jest przed nami,

na wycieczkę, na wędrówkę zapraszamy.

(marsz w lewo)

Wyruszamy wszyscy razem skoro tylko wstanie świt.

Towarzyszy nam po drodze marsza rytm.

(marsz w prawo)

Nie musimy tego marsza grać na bębnie

i nie muszą nam podawać rytmu werble.

(masz na wprost)

Bo już rano, skoro tylko zbudzi ptaki szary świt.

Same nogi nas poniosą w marsza rytm.

Wszyscy (śpiewają piosenkę “Wakacyjna piosenka”, słowa: Bożena Głodkowska, muzyka: Ewa Jakubowska):

Powiedz książkom “do widzenia” i zabawki połóż spać

i podwórko niech poczeka, w piłkę potem będziesz grać.

Ref.: Spakuj do plecaka uśmiech,

trochę dobrych chęci weź.

Poznasz to, co nie poznane,

może to, co znane też.

Nogi same cię poniosą, dobrze wiedzą dokąd pójść.

Lato pełne jest tajemnic, zacznij je odkrywać już.

Ref.: Spakuj ...

K onferansjer (dalej powątpiewając w sens wakacji):

Ale na wędrówki potrzebna jest ładna pogoda.

Dziewczynka 3:

Nie martw się, zamówię słońce:

“Mamo, Tato, Mamo, Tato,

zamawiam słońce na lato,

zamawiam słońce i przygodę

zamawiam na niepogodę.

Wszyscy (piosenka “Zamawiam słońce”, muzyka: Marian Sawa, słowa: Elżbieta Szeptyńska. Dzieci ilustrują słowa gestami).

Tak się w życiu dziwnie składa,

że w wakacje często pada.

Proszę więc o książkę życzeń,

w nią życzenia swoje wpiszę.

Ref.: Mamo, Tato, Mamo, Tato,

zamawiam słońce na lato,

zamawiam słońce i przygodę

zamawiam na niepogodę.

Parasolki i kalosze

do jesieni czekać proszę.

Zgodnie z modą urlopową

będę boso z gołą głową.

Ref.: Mamo, Tato...

Każdy chłopak i dziewczyna

niech zamieni się w Murzyna.

Uśmiechnięci, opaleni

przywitamy czas jesieni.

Ref.: Mamo, Tato...

Konferansjer (trochę weselej):

A teraz może wakacyjne rady...

(do przodu wychodzi pięcioro dzieci)

Dziecko 1:

Słoneczko mocno praży, a głowa lubi cień –

w czapeczce ci do twarzy, więc chodź w niej cały dzień.

Dziecko 2:

Gałęzi nie daj łamać i wszystkim tłumacz, że

ognisko nigdy w lesie nie może palić się.

Dziecko 3:

Z kąpielą bądź ostrożna, choć wodna kusi toń –

nie pływaj, gdzie nie można i innym także broń.

Dziecko 4:

Odpocznij sobie kapkę, herbaty łyknij łyk,

ze smakiem zjedz kanapkę, a śmieci zakop w mig.

Dziecko 5:

Gdy znajdziesz się na szosie, to nie rób żadnych hec –

pamiętaj, że pojazdów musisz się tutaj strzec.

Konferansjer (bardzo wesoły, wkłada czapkę):

Jednak macie rację – wakacje to fajna rzecz!

(dołącza do wszystkich dzieci)

Wszyscy (głośno):

Wszem i wobec ogłaszamy, że wakacje zaczynamy.

(piosenka “Niech żyją wakacje”ⁱⁱ z podkładem muzycznym)

i Piosenka turystyczna, autor muzyki i słów nieznany.

ii Wesoła szkoła. Kształcenie zintegrowane w klasie 1. Przewodnik metodyczny. Część 5. Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne S.A., Warszawa 2000. Str. 122-123.