NEKROLOG
Jak zredagować zawiadomienie o śmierci bliskiej osoby?
Dawniej obyczajowość wymagała, by o śmierci członka rodziny zawiadamiać listownie wszystkich jego krewnych i przyjaciół. Obowiązek taki ciążył na najstarszym w rodzie mężczyźnie. Pozostałością „listów żałobnych” są dzisiejsze nekrologi, zamieszczane w gazecie czy innym medium. W ten sposób zawiadamiamy większe grono ludzi o śmierci naszego bliskiego, oraz o terminie pogrzebu.
Redagując treść nekrologu pamiętać należy, by była ona jak najprostsza i nie zawierała innych informacji niż niezbędne. To zawiadomienie nie może mieć formy zaproszenia na pogrzeb. Na pogrzeb się nie zaprasza.
Nekrologi mogą mieć też charakter podziękowania, pożegnania zmarłego, wyrażać kondolencje lub przypominać o rocznicy śmierci.
Pomocne wskazówki:
1.Graficznymi wyróżnikami nekrologu są: czarna ramka, krzyż, wieniec, kwiaty. Charakterystyczny układ graficzny nekrologu jest taki, że największymi literami zapisujemy imię i nazwisko zmarłego, a najmniejszymi nadawcę nekrologu. Tylko w nekrologach kondolencyjnych największą czcionką wyróżniamy adresata tekstu, tzn. osobę której składamy kondolencje.
2.Warianty formuły otwarcia to np.: Z wielkim żalem zawiadamiamy…, Pogrążeni w smutku zawiadamiamy…
3.Informacja o śmierci może mieć np. takie brzmienie: Odszedł od nas nagle, Zginął tragicznie.
4. Oprócz danych personalnych zmarłego (imię, nazwisko, data i miejsce urodzenia) informacja o zmarłym może być przybliżona o jego zawód, zasługi itp.
5.W nekrologach instytucjonalnych, inaczej niż w prywatnych, charakterystyka zmarłego może być rozbudowana i przypominać skrócona opinię, np. W osobie zmarłego żegnamy prawego człowieka, które całe życie poświęcił pracy z dziećmi…
6.W nekrologu lepiej unikać sformułowań :Prosimy o nieskładanie kondolencji. Lepiej zaufać taktowi uczestników ceremonii żałobnej.
7.Należy pamiętać o właściwej odmianie nazwiska zmarłego i osobie, której składamy kondolencje.
8.Wszystkie sformułowania typu: Nasz najdroższy ojciec, Nasza ukochana matka, Nieutulona w żalu żona - należy pominąć, gdyż są to cechy i uczucia znane tylko najbliższej rodzinie. Nekrolog dotyczy zmarłego, nie rodziny i uczuć jakich ona doznaje.
9.Podpisując nekrolog najlepiej korzystać z ogólnej formy „Rodzina”. Wyliczanie wszystkich członków rodziny to sprawa nieistotna dla obcych.
10.Nekrolog może mieć także formę dłuższego wspomnienia o zmarłym.
Bibliografia:
M.Zaśko Zielińska, A.Majewska Tworek,T.Piekot, Sztuka pisania, Przewodnik po tekstach użytkowych, PWN Warszawa, 2008
M.Markiewicz,Przewodnik dobrych obyczajów, Iskry, Warszawa, 1990