Artykuł ten powstał w odpowiedzi na bardzo liczne maile, pytania powtarzające się na forum, oraz ze względu na to, że dużo osób ma problemy z dużą ilością materiałów i nie wie, co po kolei powinna wykonywać/ćwiczyć/przeczytać, by stać się bardzo dobrym hipnotyzerem. Jest to kompletny opis tego wszystkiego, czego potrzebujesz, by być skuteczny w działaniu i zmniejszyć ryzyko niepowodzeń i znacznie je ograniczyć, jednocześnie przyśpieszając efekty, uzyskiwane dzięki hipnozie. Sam nieraz uzyskuję pełne efekty jedynie po jednej sesji hipnotycznej- jestem więc dowodem na to, jak łatwo jest obalić mity wielu hipnoterapeutów, że hipnoza wymaga wieeelu powtórzeń (niektórzy podają dane od 2 sesji do 10 lub nawet więcej...). Dzięki temu poradnikowi mam nadzieję, że bardzo szybko opanujesz tajniki hipnozy i jednocześnie będziesz je wykorzystywać w pełni.
Zaczynasz od siebie: zajrzyj na http://transmisja.nscenter.pl/sa_trans.html
Są to przykładowe jedynie indukcje do autohipnozy. Autohipnoza polega na tym, by spełnić jeden lub więcej z poniższych warunków:
-wyobrażać sobie obraz
-prowadzić dialog ze sobą (dialog wewnętrzny)
-wyobrażać sobie dźwięk np. piosenkę, szum morza, las, cokolwiek innego, odprężającego
-wyobrażać sobie uczucie np. ciężkość, lekkość, latanie, skakanie, huśtanie się oraz wiele innych, na które tylko wpadniesz... nie ma znaczenia, jakie wybierzesz- sam wiesz najlepiej, co jest dobre dla Ciebie
-wyobrazić sobie zapach/smak- mało osób względnie to potrafi, ale dla niektórych będzie to najlepsze rozwiązanie
-skupić się na swoim wnętrzu- jest to świadomość przestrzenności (ja to tak nazywam). Świadomość przestrzenności polega na tym, że umiesz np. patrząc się przed siebie (także z zamkniętymi oczami) skupić wzrok w punkcie, gdzie...nic nie ma tzn. skupić swój wzrok w powietrzu, ale w jednym punkcie, nie zmieniając tego przez spory czas. Jest to bardzo często jedna ze skuteczniejszych metod. W przypadku autohipnozy dobre rezultaty dawało skupienie wzroku (swojej uwagi) w środku głowy- w tym momencie nie wyobrażasz sobie nic- nie musisz tego robić, bo po prostu tam „jesteś’
-poznać różnicę między stanem rozluźnienia, a napięcia np. mocno napinając mięśnie całego ciała, a potem je rozluźniając- zmęczenie spowoduje większe rozluźnienie, jeśli pozostawimy ciało w bezruchu po takim napięciu i rozluźnieniu.
Powinno się te warunki spełniać z jednym dodatkowym: robić je przy zamkniętych oczach. Wtedy umysł w naturalny sposób skupia się często na wnętrzu i wchodzi w stany autohipnotyczne.
Po co Ci autohipnoza? Odpowiedź jest prosta: zanim będziesz innych hipnotyzować musisz sam poznać ten stan i wchodzić w niego przynajmniej kilka razy, byś wiedział:
-kiedy inni są w transie- wyczuwał to podświadomie
-jak innych prowadzić w stronę transu szybciej- podświadomość Twoja uczy się na bazie doświadczeń, a gdy doświadczasz transu, to już samą myślą o nim potem możesz go wywołać u siebie, oraz wywołać głębszy trans u innych
Znaczenie autohipnozy jest więc tutaj istotne. Nie wywołasz takich efektów w transie na kimś innym, jeśli sam nie osiągałeś głębokich stanów hipnotycznych- nie poznałeś własnego umysłu. Poznając swój umysł łatwiej docierasz do umysłu i podświadomości innych w sposób już całkowicie niewerbalny i automatyczny! Często treningi hipnozy zaczyna się od poznania tego stanu, być może właśnie dlatego.
ZADANIE DLA CIEBIE, NIM PRZECZYTASZ DALEJ:
Wejdź wybranymi sposobami w trans i pobądź w nim przynajmniej pół godziny do 45 minut. Zrób to przynajmniej 3 razy w trzech pozycjach:
-na leżąco
-na siedząco
-stojąc
Robisz to po to, by zauważyć różnice w odczuwaniu transu w każdej pozycji. Wiedząc, jak zachowuje się świadomość w każdej z nich będziesz wiedział, jak zechcesz hipnotyzować innych. Nie przechodź dalej, dopóki nie wykonasz tego, co napisałem. Uwaga! W każdej pozycji użyj innej techniki autohipnotycznej, byś potrafił także zauważyć, która działa lepiej na Ciebie.
W tym kroku musisz poprowadzić indukcję hipnotyczną dla kogoś i wywołać te same reakcje w ciele, które wywołałeś u siebie. Skupiasz się tylko na uzyskaniu transu hipnotycznego, nie zmiany. Jak utworzyć najbardziej podstawowy skrypt? Po pierwsze wykorzystujesz jeden z tych kroków, które opisałem w pierwszym kroku, czyli przełożyć elementy autohipnotyczne na werbalne już prowadzenie. Opiszę to bardzo ogólnikowo, ale jasno i wystarczająco:
Obrazy- przykład:
Mówisz do osoby:
„Wyobraź sobie, że jesteś w miejscu [X] i widzisz [Y]. Potem idziesz/robisz/patrzysz na/rozmawiasz z itp. itd. [Z]”
Ten prosty przykład oddaje sens tego, jak prowadzi się większość transów klasycznych.
Dźwięk- przykład:
Możesz połączyć dźwięk z obrazem np.
„Jesteś w miejscu [X] i slyszysz [Y], oraz czujesz [Z]. Potem słuchasz [Q] i dobiega do Ciebie dźwięk [V]”
Najogólniej więc: mówisz o tym, co się ma dziać w wyobrażeniu osoby! To ma być wyobrażenie, dlatego używasz zwrotów „wyobraź sobie”, a nie „zobacz”. Pomimo jednak tego może być tak, że osoba zobaczy to przed zamkniętymi powiekami- to będzie dobry dowód na to, że jest w stanie hipnozy!
Ważne jest to, byś wydawał jasne, dosłowne polecenia. Osoba, która je wykonuje wejdzie w stan hipnozy. Inne przykłady masz w moich skryptach na stronie w dziale z hipnozą werbalną:
http://transmisja.nscenter.pl/s_trans.html
Pamiętaj! Używaj naturalnych dla siebie zwrotów i tonu głosu- inaczej narazisz się na ośmieszenie.
Poza tym możesz stopniować w różny sposób oczekiwanie np. licząc i dając sugestię, że gdy dojdziesz do pięciu, to wtedy stanie się coś konkretnego. Więcej o tym pisałem w strategii działania hipnotycznego 1 i 2. Zajrzyj tam i przeczytaj! Ważne: weź byle jaki mikrofon i z pomocą komputera lub dyktafonu nagraj swój głos i wysłuchaj swojego nagrania- w ten sposób będziesz mógł ocenić swoje błędy i je poprawiać, zanim zajmiesz się hipnotyzowaniem innych- w ten sposób ja zaczynałem i wiele mi to dało bardzo. Pamiętaj jednak, że o ile trans łatwo z nagrania wywołać jeszcze w miarę, o tyle mniej skutecznie są odbierane inne sugestie- dlatego bardziej skupiaj się na transie, niż na efektach sugestii- je najlepiej przećwiczyć już na żywo. Pamiętaj o dużym stopniu ogólności: jeśli mówisz o łące dla przykładu, to nie opowiadaj o tym, jaki jest kolor kwiatów. Wiele osób w ogóle nie ma kwiatów zresztą na łące, którą wyobraża sobie na początku! Takie właśnie drobiazgi najlepiej wyjdą, gdy wysłucha sam siebie z nagrania.
ZADANIE DLA CIEBIE, NIM PRZECZYTASZ CZĘŚĆ DALSZĄ…
Używając nawet najtańszego mikrofonu, podłączonego do komputera/dyktafonu itp. Nagraj dla siebie swoją pierwszą indukcję hipnotyczną wejścia w trans. Zrób to w dwóch wariantach:
-czytając z kartki swój tekst (lub wybierając mój na początek, ale tylko na początek)
-mówiąc spontanicznie treść, stosując się do tego, co napisałem powyżej
Robisz to po to, by wiedzieć, jak Tobie podobałoby Ci się Twoje prowadzenie werbalne. Ćwiczysz tym samym układanie treści transów i prowadzenie ich. Zrób to ćwiczenie chociaż po jednym razie oba podpunkty. Dlaczego? Chcę, byś ocenił, kiedy było skuteczniej: gdy czytałeś, czy gdy układałeś wszystko w głowie. Ważne: jeśli nawet się pomylisz nie nagrywaj od początku tego. Ćwiczysz prowadzenie werbalne innych, a na żywo też pomyłki się zdarzają. Nie należy też wtedy powtarzać ostatniego zdania w całości, tylko słowo, w którym się pomyliłeś. Pomyłki nie przeszkadzają, gdy mylisz się na żywo. Są natomiast widoczne, gdy słuchasz nagrania
W tym kroku zaczynasz uczyć się tego, jak wywoływać efekty w hipnozie. Przede wszystkim by wiedzieć, jak wykorzystać rozmaite zjawiska hipnotyczne, to trzeba wiedzieć, jakie w ogóle istnieją. Tak więc wymienię je tutaj:
Halucynacje:
Zasadniczy podział jest na pozytywne (widzisz coś, czego nie ma) i negatywne (nie widzisz czegoś, co istnieje). Ja jednak zastosuję inny podział, bardziej praktyczny wg mnie:
-obrazowe
-dźwiękowe
-kinestetyczne (uczucia w ciele, emocje, smak, zapach)
Co zrobić, by wywołać dowolną z nich? Wprowadź osobę w trans wybranym sposobem werbalnym. Potem podaj dosłowną sugestię np.
„Będziesz widzieć motylka”
„Będziesz słyszeć szum rzeki”
„Będziesz czuć deszcz na skórze swojej”
„Będziesz widział, słyszał i czuł się tak, jakbyś był w lesie”
Ostatni przykład jest połączeniem trzech poprzednich reprezentacji. Łączy kinestetykę, obraz i dźwięk. Niemniej samo wymuszenie widzenia obrazu może spowodować i często to robi pojawienie się innych typów halucynacji. Jeśli chcemy natomiast, by ograniczyć ilość doznań możemy użyć dosłownego:
„Będziesz widzieć rzekę, ale nie będziesz jej słyszeć lub jeśli ją słyszałeś, to przestaniesz ją słyszeć.”
W świecie NLP istnieje przekonanie, że używanie słowa „nie” w hipnozie powoduje, że efekt jest odwrotny. Jeśli przyjrzeć się jednak wielu moim doświadczeniom i nie tylko moim- także wielu osób z mojego forum, to eksperymentalnie dowiedliśmy, że nie zadziała wtedy, gdy użyjemy go w transie wiedząc, że chcemy by działało, czyli stwierdzenia „nie będziesz robić rzeczy X” albo „nie będziesz widzieć Y” albo „nie poczujesz bólu” zadziałają jak najbardziej. Specjalnie nie wspominałem o tym słowie osobom, które uczyłem osobiście hipnozy, by sprawdzić, jak im będzie wychodzić w momencie, gdy nie będą wiedzieć, że to miało nie działać. Skoro stosując to działało, to najwyraźniej jest to tylko mit NLP’owski, że nie nie działa.
Czyli widzenie przeszłych zdarzeń lub zachowywanie się tak, jak w przeszłości:
Przykłady:
„Cofniesz się do momentu, gdy miałaś 5 lat.”
„Będziesz się zachowywać tak, jak miałaś 5 lat.”
Różnica między powyższymi sformułowaniami jest istotna: pierwsze może wywołać efekt z drugiego tzn. nawrót zachowań z dzieciństwa, ale nie musi. Drugie natomiast z całą pewnością skupiać się będzie na zachowaniu z tego okresu. Pamiętaj więc o precyzyjnym wyrażaniu myśli przez słowa.
W skład progresji wchodzi jasnowidzenie (które może być prawdziwe) lub widzenie tego, jak będziesz się zachowywać czy jak będzie wyglądać sytuacja w przyszłości- jest to wtedy fałszywa wizja, ale ważna dla generowania zmian na przyszłość. Przykłady:
„Zobaczysz to, co wydarzy się za rok.”
„Zobacz, jak się będziesz czuła, gdy osiągniesz [X].”
Różnice między sugestiami zasadnicze: pierwsza ma dążyć do jasnowidzenia w transie chyba, że była jedynie sugestią końcową, a przed nią były inne stwierdzenia np. „będziesz śnić za rok świadomie i zobaczysz to, co wydarzy się za rok”. Wtedy to prowadzi jedynie do fantazjowania podświadomości. Druga natomiast służy wyłącznie do generowania podświadomych fantazji po to, by zwiększyć szansę na osiągnięcie celu np. „Zobacz, jak się będziesz czuła, gdy osiągniesz idealną wagę.”. Zwracaj uwagę na to, jaki przekaz niesie ze sobą Twoja lingwistyka!
Katalepsja
Jest to usztywnienie mięśni. Przykład:
„Twoja ręka będzie sztywno wisieć w powietrzu.”
„Napnij wszystkie swoje mięśnie.”
Znieczulenie
Nieodczuwanie czegoś fizycznie. Przykład:
„Nie będziesz czuła swojej prawej ręki.”
„Nie poczujesz temperatury swojego ciala, ani zimna, ani ciepła.”
Hipersensytywność (w tym termosensytywność, czyli odczuwanie temperatury)
Odczuwanie czegoś mocniej, niż jest w rzeczywistości. Przykłady:
„Będziesz odczuwać 10 razy silniej ładne zapachy od teraz po wyjściu z transu.”
„Będziesz czuć przyjemność 2 razy mocniej po wyjściu z transu.”
„Każdy mój dotyk będzie odczuwany o wiele silniej.”
Podawaj zasadniczo ilość zwielokrotnienia intensywności bardziej, niż oczekujesz- podświadomość i tak logicznie nie myśli, więc podanie większej liczby jest lepsze, niż mniejszej. Ostatni przykład zostawia pewną dowolność i jest lepiej rozumiany przez to i wykonywany przez podświadomość.
Asensytywność
Pogorszenie funkcjonowania zmysłów. Znieczulenie odnosi się jedynie do nieodczuwania fizycznie ciała, a to zjawisko jest szersze i w jego skład wchodzić mogą np. takie sugestie:
„Będziesz słabiej słyszeć rzecz [X].”
„Będziesz mniej ostro widzieć obraz.”
Jest to część halucynacji, ale wyróżniłem to niezależnie, byś wiedział, z czego możesz skorzystać w stanie hipnozy.
Amnezja
Niepamiętanie tego, co zasugeruje hipnotyzer. Przykłady:
„Nie będziesz pamiętać, jak się liczy do pięciu.”
„Zapomnisz o tym, co się wydarzyło w czasie sesji hipnotycznej.”
Oba przykłady działają podobnie. Drugi jednak odwraca świadomość od tego, co się ma zapomnieć nieco lepiej, bo nie mówi o tej rzeczy- nie przypomina o niej. Jeśli jednak trans jest głęboki, to oba zadziałają dokładnie tak samo, bo świadomość często wtedy jest znacznie odciągnięta. Drugi przykład może powodować myśli w stylu „chcę pamiętać”, czyli autosugestię. Tylko z tego powodu może być mniej skuteczny. Zasadniczo jednak nie stwierdziłem różnicy w skuteczności jednego i drugiego. Amnezja działa dobrze wtedy, gdy:
-podajemy sugestię o niepamiętaniu na początku lub w środku transu. Wtedy świadomość z większym prawdopodobieństwem odsunie uwagę swoją od tego, że miała zapamiętać coś (jeśli osoba chciała pamiętać)
-podajemy sugestię na końcu transu, ale wypowiadając słowa bardzo szybko i tuż po nich natychmiast wyprowadzając osobę z transu. Wtedy umysł nie zdąży pomyśleć, że chce to zapamiętać.
Niezastosowanie się jednak do reguły podawania sugestii tzn. momentu, kiedy i jak ją podać nie musi wpłynąć na to, czy zostanie sugestia przyjęta- nawet wolne mówienie o niepamiętaniu na końcu hipnozy może się okazać skuteczne, o czym nieraz się przekonałem. Wiele zależy od podatności hipnotyzowanej osoby.
Hipermnezja
Poprawiona pamięć. Przykłady:
„Będziesz pamiętać wszystko, co teraz przeczytam.”
„Po wyjściu z transu będziesz umiał wszystko, co przeczytasz zapamiętać za pierwszym razem i powtórzyć.”
Zmiana zachowania
Wywolanie innych postaw u osoby hipnotyzowanej. Przykłady:
„Będziesz zachowywać się tak, jakbyś od lat był najlepszym sportowcem i kochał to robić.”
„Będziesz zachowywać się, jakbyś był największym uwodzicielem na świecie.”
Powodują one odgrywanie pewnych ról w stanie hipnozy lub poza nim.
Sugestie pohipnotyczne (posthipnotyczne)
Podaje się je po to, by osoba po wyjściu z transu robiła coś lub zachowywała się w konkretny sposób. Przykłady:
„Po wyjściu z transu, gdy klasnę będziesz unosić mimowolnie rękę w górę.”
„Po wyjściu z transu przestaniesz ogryzać paznokcie.”
„Po wyjściu z transu dopóki nie klasnę będziesz widzieć np. różowe słoniki.”
Wszystkie przykłady powyższe umiejscawiają w czasie, kiedy ma zostać dana rzecz wykonana. To jest najistotniejszą cechą sugestii pohipnotycznych- w tych przypadkach jest to bezpośrednio po wyjściu z transu. Ostatni umiejscawia także w czasie moment, gdy danej czynności nie powinniśmy już wykonywać (po klaśnięciu w dłonie). Można podać inne umiejscowienie w czasie np. w każdy piątek, dnia [X] itp. itd. Sugestie pohipnotyczne dobrze podawać na końcu transu szybko i z pewnością siebie w głosie, ale nie zaszkodzi podać je kilka razy w trakcie trwania transu. Można dla zwiększenia efektu powtórzyć te same sugestie posthipnotyczne przed wyprowadzeniem, by upewnić się, że umysł świadomy i podświadomy wyraźnie zrozumiał, co ma się stać.
Time distortion
Zniekształcenie czasu. Przykładu:
„Czas będzie płynąć dziesięć razy wolniej z Twojego punktu widzenia.”
„Zobaczysz obraz rzeczywistości poza transem, który będzie tak wolny, że niemal stanie w miejscu.”
Ostatni przykład jest ciekawy i mimo, że zadziała dosłownie tylko na bardzo podatnych to wywoła efekt halucynacji wzrokowych dodatkowy: osoba zobaczy np. ołówek spadający z biurka przez np. 15 sekund. Są to dwa typy time distrortion- mentalne i fizyczne, czyli jedno skupia się na wrażeniu zwalniania/przyśpieszania czasu, a drugie na zobaczeniu tego dodatkowo.
Perspective distortion
Zniekształcenie postrzegania przestrzeni. Przykłady:
„Przestrzeń wokół Ciebie zacznie się deformować i stracisz całkowicie pojęcie o tym, gdzie jesteś, Twój zmysł równowagi zostanie zachwiany na czas sesji.”
„Zobaczysz siebie pośrodku niczego.”
Rozmowa z podświadomością
Porozumiewanie się z nieświadomą częścią umysłu. Istnieją 2-3 główne odmiany tej formy komunikacji:
-Pytania na tak lub nie. Np. „Niech podświadomość ruszy palcem ręki, który oznaczać będzie tak, a potem innym na odpowiedź na nie”
-Dialog wewnętrzny „Zobaczy wewnątrz swojego umysłu postać, która będzie reprezentować podświadomość i będziesz mógł rozmawiać z nią i pytać, o co zechcesz.”
-Dialog zewnętrzny „Poprzez Twoje usta, Twoim głosem tak, by każdy mógł usłyszeć będzie mówić Twoja podświadomość.”
Ostatni typ dialogu wymaga kilku powtórek czasem. Dobrze działają sugestie mówiące o tym, że podświadomość będzie za każdym razem lepiej się uczyć tego, jak ma mówić przez Twoje usta. Pierwsza forma dialogu często jest skuteczna, ale nie zawsze. Druga wymaga podatności na słyszenie dialogów wewnętrznych.
Pisanie automatyczne
Istnieją jego dwie główne formy:
-pisanie na kartce- najbardziej powszechna np. „Napisz mi odpowiedź na kartce ręką, która ma teraz długopis na pytanie [Treść pytania].”
-pisanie w obrazie podświadomym- świetna alternatywa dla niepodatnych na powyższą formę, oraz dla niepodatnych na rozmowy z podświadomością- wymaga jedynie podatności na widzenie obrazów w transie na tyle, by je odczytać (nie trzeba słyszeć): „Zobaczysz obraz w umyśle z tablicą, na której będą pisane odpowiedzi na Twoje pytania.”
Kotwica
Jest to połączenie ze sobą dwóch elementów (bodziec i reakcja), które dzięki hipnozie mogą być uruchamiane automatycznie. Kotwice działają na zasadzie sugestii pohipnotycznych w hipnozie i jest to ogólnie przyjęte założenie, które sam stosuję: dać prostą sugestię i zwalić wszystko na podświadomość. Dla przykładu:
„Chcę, by podświadomość wywołała w Tobie uczucie [np.] radości, szczęścia i niepohamowanej chęci działania. [Odczekujesz, aż uczucie podświadomość wywoła.] Od tej pory niech to uczucie będzie kojarzone z nauką, dzięki temu będzie ona o wiele przyjemniejsza.”
„Poczuj radość z tego, że uczysz się i od tej chwili kojarz tą radość zawsze z procesami uczenia się i zdobywania wiedzy.”
Te dwa przykłady działają nieco tylko inaczej: pierwszy wywołuje wpierw uczucie, a potem nakazuje podświadomości jego automatyczne wywoływanie. Drugi natomiast zawiera serię szybkich poleceń, na tyle szybkich, że w samym transie radość ta może się nie pojawić w transie, ale poza nim i tak będzie działać samodzielnie. Może to nie być konkretnie uczucie radości, ale sam fakt, że sugestia była o radości podwyższy w sposób podświadomy motywację. Oznacza to, że bez powodu taka osoba będzie chciała się uczyć mimo, że radości może nie poczuć. Warto więc zapamiętać to, gdyż widzimy tutaj, jak sugestia mimo, iż może nie działać tak, jak w sugestii, ale najczęściej jednak działa dosłownie, wywołuje pozytywne zmiany. Liczy się skutek końcowy.
Lewitacja ręki
Jeden z testów podatności. Zjawisko hipnotyczne polegające na tym, że osoba pod wpływem sugestii zaczyna mimowolnie unosić rękę. Ręka staje się lżejsza (mięśnie dzięki rozluźnieniu unoszą ją). Wystarczą sugestie dosłowne, połączone z metaforą:
„Twoja prawa ręka będzie się unosić tak, jakby wypełniała się helem.”
„Tak szybko, jak zachodzić będzie zmiana [X], tak wysoko będzie się unosić Twoja ręka.”
Druga sugestia wiąże zmianę z wywołaniem tego zjawiska. Jest to pewne ryzyko, bo osoba niepodatna na lewitację ręki może jej zwyczajnie nie unieść. Pierwsza sugestia powinna zadziałać bez problemu, jednak dobrze jest ponawiać polecenie o unoszeniu się ręki, powtarzając je. Przykładowy skrypt jest na stronie w dziale z hipnozą sceniczną. Zjawiskiem przeciwnym, które dobrze wykorzystane może wywołać zmianę jest opadanie ręki. Dajesz sugestie o ciężkości ręki i jej opadaniu, najpierw oczywiście rękę osoby unosząc (ewentualnie wykorzystując katalepsję, podając sugestię, że będzie się trzymać sztywno w powietrzu). Możesz wykorzystać opadanie ręki do powiązania go ze zmianą:
„Tak szybko, jak Twoja ręka będzie opadać, będzie zachodzić zmiana w postaci tego, że [opis zmiany].”
Sugestia powyższa jest o tyle dobra, że osoba jeśli nawet podświadomie nie opuści ręki, to prędzej czy późnie zmęczy się i tak- więc zmiana jest wymuszona.
ZADANIE DLA CIEBIE
Przetestuj wpierw na sobie podatność swoją własną na hipnozę, podając sobie odpowiednie sugestie w myślach, najlepiej możliwie różne, na różne zjawiska (testuj w autohipnozie). Następnie te same sugestie nagraj razem z transem (możesz jedna po drugiej z sugestiami odwołania poprzednich, a potem podania następnych dopiero sugestii) i znowu sprawdź, co działało lepiej na Ciebie. Poczytaj kilka razy o tym, jakie zjawiska w ogóle istnieją, byś miał pełen obraz tego, jakie sugestie testować. Kolejnym krokiem będzie hipnotyzowanie „życzliwego przyjaciela” tzn. osoby, co do której nie masz wątpliwości, że nie będzie się śmiać z Ciebie, jeśli Ci nie wyjdzie (spokój jest dobry na początek, kiedy mogą zdarzyć się niepowodzenia). Przetestuj na nim kilka zjawisk hipnotycznych, nie czytając z kartki, a co najwyżej mając ściągawkę małą ze spisem tych zjawisk. Obserwuj tą osobę, rozpoznając oznaki transowe, opisane w FAQ’u na stronie. Żeby dobrze przygotować osobę na efekty samej hipnozy uprzedź jej wątpliwości w ten sposób:
„Hipnoza to nie sen, możesz wyjść z transu, otwierając oczy kiedy chcesz, będziesz cały czas świadomy i jeśli nawet nie odczujesz, że jesteś w transie, to i tak będziesz. Dopóki więc nie powiem Ci, byś otwierał oczy daj mi szansę na to, by spróbować swoich sił w hipnozie. Robię to po raz pierwszy, więc nie wiem, czy mi wyjdzie, ale co najwyżej może nie zadziałać, a negatywnych skutków nie będzie na pewno. W końcu mnie znasz…”
Gdyby padały pytania o to, czy można się nie obudzić, które są najczęstsze, to powiedz, że tylko w bajkach takie numery są. Gdyby padło pytanie, czy możesz z nim zrobić, co tylko mu rozkażesz, to również uprzedź, że to znowu jedynie w bajkach jest taka możliwość. Zrób to, co napisałem, a problemów nie będzie.
Stopień czwarty- układanie skryptów
Podstawą do wprowadzania zmian w autohipnozie była wizualizacja i metafora. W hipnozie werbalnej to też nadal jest bardzo istotny element. W zasadzie to hipnozę werbalną można podzielić na dwie zasadnicze szkoły, które ja bym wyróżniał:
-działanie osoby hipnotyzowanej- wykonuje wizualizacje, które jej opowiadasz sama
-działanie podświadomości- mówisz do podświadomości, co ma wykonać- mały lub zerowy wkład osoby hipnotyzowanej.
Najczęściej jeden i drugi typ prowadzenia jest łączony- wizualizacja łączy się z bezpośrednimi poleceniami dla podświadomości. W ten sposób hipnotyzowany sam też stara się o to, by dojść do celu, ale nie wszystko jest zwalane tylko na niego- większość można dalej przerzucić na podświadomość. Większość zjawisk, jeśli nie wszystkie, najlepiej wywoływać poprzez zwalanie pracy w postaci ich wykonania na podświadomość. Mów po prostu do podświadomości np. „Proszę podświadomość, by zrobiła [X]”.
Zwalanie na podświadomość jest czymś fajnym, ale dalej trzeba wiedzieć co zrobić, by polecenia, wydawane do podświadomości miały sens i dawały efekt. Najważniejsze jest, że podświadomość musi być w jakiś sposób przekonana o tym, że to, czego od niej wymagasz jest naprawdę słuszne. Podświadomość musi poczuć, że robisz coś dobrego. Jak ją można do tego przekonać? Jednym ze sposobów jest chociażby właśnie kojarzenie świadomie tego, czego oczekujemy z czymś pozytywnym, pozytywnymi emocjami i zmianami. Możesz więc powiedzieć, że „osiągnięcie [X] spowoduje, że dostaniesz rzecz Y, Z, Q itd. Oprócz dodatkowych korzyści praktycznych (np. poprawa zdrowia, szybsze uczenie się, lepsze stopnie) pozostają te najważniejsze: komfort emocjonalny. Dobrze jest mówić do podświadomości, że zmiana [X] spowoduje, że poczujesz się doskonale, będziesz cieszyć się bardziej życiem itp. Emocje przekonują o wiele lepiej często podświadomość, niż korzyści pośrednie, jak np. poprawa szybkości uczenia się, czy lepsze stopnie, gdy chcemy wymusić lepszą pamięć na podświadomości.
Częścią często trudniejszą do wyćwiczenia dla początkujących hipnotyzerów, ale najistotniejszą jest tworzenie technik wizualizacji. Jak się do tego zabrać? Przede wszystkim odrzuć na wstępie co najmniej połowę powszechnie znanych technik wizualizacji. Wiele z nich jest przestarzałych, mało skutecznych tzn. zmianę uzyskać można, ale często po dłuższym okresie, niż gdy wypracujemy technikę na konkretną zmianę. Dlatego też osobiście swish, godiva i inne patenty NLP odrzucaj na rzecz swoich technik. Zresztą wyżej wymienione techniki często zawodziły. Lepsze znacznie są techniki, które są tworzone do zmiany zachowania na zachowanie X tak, że są dopasowane konkretnie do tego zachowania. Jak powinna więc wyglądać poprawnie zaplanowana wizualizacja? Opiszę to w punktach i podam przykłady:
-musi oddawać to, jak zachodzą zmiany: z tego powodu lepiej zacząć wizualizację od symbolicznego przedstawienia, jak jest teraz, a jak chcesz, by było. Przykładem niech będzie np. balonik: powiedzmy, że jeśli ktoś ma kłopoty ze wzdęciami i „jest jak balon”, to najpierw można wyobrazić sobie symbolicznie taki balon (kazać osobie to zrobić), powiedzieć, co on symbolizuje (to bardzo, bardzo ważne, by osoba wiedziała, po co to robi, czego reprezentacją on jest!), a potem zmienić tą reprezentację, czyli spuścić nadmiar powietrza z balonika, by pozbyć się wzdęć- to tylko przykład.
-musi być reprezentacją możliwie metaforyczną, bo takim językiem posługuje się podświadomość w snach: sny same w sobie są jak hipnoza, programując nas na cele lub pokazując nam, jak będzie nasze dążenie wyglądać. Dla przykładu wchodzenie po górze na szczyt we śnie oznacza osiąganie szczytów w jakiejś dziedzinie w życiu. Co to oznacza dla hipnotyzera? Jeśli zastosuje możliwie podobne metafory z obrazami, jak są w snach i do tego, jak pisałem wyżej powie, co te wizualizacje mają oznaczać (nadanie znaczenia jest najważniejsze!), to zmiana powinna zajść możliwie szybko. Przykładem może być znieczulanie rękawiczkowe, popularny przykład niemal książkowy: dajesz sugestię, że zakładasz gumową rękawiczkę i karzesz osobie sobie ją wyobrazić, jednocześnie tłumacząc, że ta rękawiczka będzie Cię chronić przed odczuwaniem czegokolwiek, bólu, ran, oraz np. zatrzyma krwawienie (jeśli ktoś ma ranę otwartą).
-nie może być zbyt trudna do wyobrażenia: nie może wymagać od osoby zbyt intensywnego i płynnego wyobrażania sobie, bo wiele osób tego nie potrafi… znam niejedną osobę, która nie potrafi płynnie wykonać swisha, bo nie potrafi zmniejszyć obrazy płynnie i zmieniać jego kolorystyki jednocześnie. Rzeczy, które znamy z rzeczywistości i widzieliśmy je łatwiej potrafimy sobie wyobrazić.
-powinna stosować symbolikę, znaną z rzeczywistości: prosty bardzo przykład pigułki nasennej, gdy masz kłopoty ze snem, to można sobie wyobrazić, że taką pigułkę łykamy. Jeśli chcemy się opalić, to wyobrażamy sobie plażę. Ważne natomiast: wyobrażanie sobie tego, że skóra bez powodu się opala (w cieniu) da o wiele mniejszy efekt- zwykła niespójność sprawi, że podświadomość tego zwyczajnie „nie kupi”.
-technika powinna bazować również na tym, co już jest pewne: jeśli wiemy, że pozytywne/intensywne myślenie o czymś za dnia często sprawia, że nam się to śni, to ten fakt dla przykładu możemy wykorzystać do tego, by osiągnąć świadomy sen, kojarząc dane wyobrażenie ze świadomością. Jeśli wiemy, że ból pojawia się w sytuacji stresowej, to zaczynamy od przyczyny, a nie od skutku, czyli od stresu. Jeśli wiemy, w jakich sytuacjach pojawia się [X] które chcemy osiągnąć lub zmienić, to wyobrażeniem tej sytuacji często powodujemy to właśnie [X].
Pytania, które ułatwią Ci odnalezienie właściwej techniki znajdziesz w strategii działania hipnotycznego części pierwszej. Odpowiedzenie sobie na nie pozwoli Ci odnaleźć odpowiednią metaforę obrazową. Same zaś metafory mogą być jak wizualizacje tworzone tzn. ich dobór powinien kierować się tymi samymi zasadami, ale nie wymagają działania hipnotyzowanego. Przykładowo możesz powiedzieć „I ból przechodzi tak, jakbyś umiał go wygasić, jak żarówkę, zmniejszając jego intensywność rozchodzenia się.” albo „i tak jak gasnąca zapałka, tak gasną w Tobie wszelkie obawy przed poznawaniem nowych ludzi i wystąpieniami publicznymi”. Metafory mogą i często powinny uwieńczać wizualizację tzn. najpierw osoba sobie wyobraża treść metafory, a potem tą metaforę podajesz. Czyli w powyższym przykładzie najpierw osobie mówisz, by wyobraziła sobie zapałkę, która jest jakby jej lękami. Niech ją podpali. I pytasz, czy zaczyna gasnąć. Gdy powie, że tak (jak nie, to powiesz jej, by Ci powiedziała, gdy zacznie zapałka gasnąć), to podajesz metaforę powyższą, czyli „i tak jak gasnąca zapałka, tak gasną w Tobie wszelkie obawy przed poznawaniem nowych ludzi i wystąpieniami publicznymi”. Wtedy łączysz obraz metaforyczny z metaforą słowną. Wtedy jest to o wiele silniejsze. Metafora i wizualizacja (metafora obrazowa)- to najważniejsze elementy większości technik na konkretne zmiany. Pilnuj tego, by dobrze układać techniki i na każdą zmianę wymyślać inną technikę- inną metaforę. Im bardziej indywidualnie podejdziesz z techniką do konkretnej zmiany, tym większa szansa na skuteczność.
ZADANIE JAKO PODSUMOWANIE TEJ CZĘŚCI
Ułóż skrypt na kilka, wybranych przez siebie problemów, uwzględniając wszystkie punkty, wymienione wyżej i stosując się do nich. Przykładowe problemy masz poniżej:
-osoba cierpi na częsty ból głowy (podpowiedź: może być spowodowany stresem, ale przyczyna nie jest tak istotna, oraz druga: w jaki sposób zreprezentujesz to, że ją boli głowa symbolicznie oraz to, że głowa ją przestaje boleć, używając wyobrażenia niedosłownego)
-osoba ma problemy z pewnością siebie i chce czuć się bezpiecznie wśród innych (pytanie pomocnicze: jak ma sobie wyobrazić to, że zawsze jest bezpieczna oraz drugie: co może sobie wyobrazić, by stres ją opuścił, spowodowany obecnością innych)
-osoba chce rzucić palenie (podpowiedź: jakie wyobrażenie zniechęci ją skutecznie do palenia papierosów oraz druga: jak za pomocą regresji i „zainstalowania” wspomnienia negatywnego, fałszywego, którego nie było można oszukać podświadomość, że papierosy i palenie jest złe i że ma ta osoba negatywne doświadczenia, związane z paleniem z dzieciństwa)
-osoba chce czuć silne, pozytywne emocje, związane z uczeniem się i czuć poczucie winy, gdy się nie uczy (użyj kotwic na emocje, oraz bezpośrednich poleceń o wywołaniu poczucia winy- może wystarczyć, ale jak zwykle: znajdź też własne rozwiązanie problemu z nauką!)