Michał Kwiatkowski Mon âme

Moja dusza

Moja dusza taka jest, zamierzam odejść.

Samo życie, to cios zadany życiu.

Ponieważ ona odeszła, urządzić sobie życie,

z dala mojego życia.

Moja dusza taka jest, zaniosę

mój poemat, mojemu ofiarowany życiu

i tobie, wyśpiewam dla Ciebie,

w twoim życiu obok mojego życia.

Moja wzmożona obecność,

moje ogromne odosobnienie,

twoja to sprawia namiętność,

moje nieśmiertelne istnienie.

W pył obrócony, odejdę.

Samo życie, to tchnienie posłane życiu.

Zanim odejdę, złóż swoje życie,

u boku mojego życia.

Moja wzmożona obecność,

moje ogromne odosobnienie,

twoja to sprawia namiętność,

moim jest nieustannym cierpieniem.

Moja dusza taka jest, zamierzam odejść.

Samo życie, to cios przeznaczony życiu.

Ponieważ ona odeszła ku życiu,

z dala jego życia.

Mon âme

Mon âme, c'est ainsi, je vais m'en aller.

Une vie, c'est un coup donné a la vie.

Parce qu'elle est allée faire sa vie,

du côté de ma vie.

Mon âme, c'est ainsi, je vais emporter

Mon poeme, c'était pour ma vie

et pour toi, pour que tu me chantes,

dans ta vie du côté de ma vie.

Mon intense présence,

Mon ample circonférence,

Elle a ton fait passions,

Mon immortelle existence.

Cendre, c'est ainsi, je vais m'en aller.

Une vie, c'est un air donné a la vie.

Avant que d'aller faire sa vie,

a côté de ma vie.

Mon intense présence,

Mon ample circonférence,

Elle a ton fait passions,

Ma si constante souffrance.

Mon âme, c'est ainsi, je vais m'en aller.

Une vie, c'est un coup porté a la vie.

Parce qu'elle est allée faire la vie,

du côté de sa vie.