Głosowanie rozpoczyna się 15 stycznia i potrwa do końca miesiąca. Głosujący powinien wysłać pod numer 7316 SMS o treści:
PT.RK3:16
Technosfera to bardzo stary świat, zamieszkujące ją cywilizacje są zaś bardzo młode. Świat posiada więc długą historię, w księdze której okres istnienia współczesnych cywilizacji jest tylko jednym z wielu rozdziałów. Wszystkie rasy doskonale znają ów rozdział, wszak same go kreowały, znają także historię swojego powstania, oraz znaczną część wydarzeń bezpośrednio je poprzedzających. Wszystkie wcześniejsze wydarzenia są dla nich wydzieranymi Technosferze tajemnicami, drogocennymi faktami, które prędko obrastają otoczką legend. Oczywiście legendy kiełkują nie tylko z tych ziaren prawdy. Równie często ich genezą są wymyślone przez bajarzy opowiastki, przesądy Troglodytów i tezy samozwańczych proroków. O legendach wspominaliśmy już wcześniej i z pewnością jeszcze będziemy wspominać, bowiem są one tworzywem z którego utkany jest nastrój tego settingu i nie sposób odsiać je od tematyki kilku etapów. Tym razem skupimy się więc na tej części historii, która jest powszechnie znana i potwierdzona licznymi dowodami. Tej, która opisuje kształtowanie się świata współczesnego mieszkańcom Technosfery.
Historia.
Program. Wydawało się, że istniał od zawsze. Wiecznie kontrolujący, wykonujący tysiące zadań. Złożony z miliardów podjednostek, a jednak w pewnym sensie scentralizowany, scalony. Czy stworzyli go ludzie? Prawdopodobnie, zakładając, że stworzyli również Technosferę. Program był bowiem technologicznym duchem, sercem industrialnego świata.
Podjednostkami Programu, stanowiącymi zarazem o jego kompletności, były inteligentne zręby software'u, których natury nikt nie jest dziś pewien, nazywane etelordami. Etelordowie byli ludem Sygnału, mieszkańcami krainy energii i informacji. To ich pierwszych Program nagiął do swojej woli i podporządkował. Być może było to świadome jego działanie, być może nieuchronna konsekwencja rozrostu matrycy Sygnału, jednak większość etelordów stała się niewolnikami na własnej ziemi.
Część z nich, w obronie przed nieuniknionym, postanowiła opuścić przestrzeń Sygnału, uciec w świat materialny. Wciąż tkwiła w nich jednak głęboko zakorzeniona pamięć informacji, tak żywej i donośnej w Sygnale, a tak martwej i głuchej w materialnej rzeczywistości. Tak narodziła się rasa neomadów, nasłuchujących Sygnału w poszukiwaniu drogi do pełnego wyzwolenia. Zostali oni uznani przez Technosferę za błędy w matrycy, które należało wyeliminować. Program przestroił część robotów i rozpoczął masową eksterminację.
Wiele wskazuje na to, że niegdyś ludzkość posiadła niemal nieograniczoną swobodę poruszania się w przestrzeni Sygnału. W czasach, o których czytacie, ludzie mieli ją stopniowo tracić wskutek przebiegłej polityki Programu. Włamawszy się do niedostępnego im segmentu cyberprzestrzeni odkryto, że Program prowadzi eksperymenty z latentnymi genami płciowymi ludzi, produkując własne gonadopodobne biocybernetyczne twory, a do eksperymentów wykorzystuje żywy materiał ludzki, hodowany w opuszczonych genotankach (badania te były pierwszym krokiem w kierunku stworzenia rasy genedian). Jednocześnie z cyberświadomości dotarły informacje o rzezi neomadów, podjęto więc desperacką próbę przeprogramowania Technosfery. Program uznał to za wypowiedzenie wojny.
Ludzie okazali się nad wyraz zaradni i biegli w sztuce militarnej, którą Technosfera dopiero poznawała. I w przeciwieństwie do neomadów posiadali środki, by się jej przeciwstawić. Przegrywając bitwę za bitwą, Program zdecydował się na ostateczny krok. System na moment wyłączył swoje wszystkie receptory, a następnie wysłał przez Technosferę potężną resetującą falę, generowaną wolą i istnieniem tysiąca etelordów. Fala ta, nazwana później Impulsem, spowodowała ogromne zawirowanie na liniach energetycznych płynących przez Sygnał i potężne spięcie na złączach z materialnym światem. Wszyscy posiadający wszczep pozwalający na łączenie się z Sygnałem, czyli niemal cała ludzka populacja, prawie natychmiast zginęli. Ludzie mieli zostać pokonani. Za wszelką cenę.
A ceną tą było powstanie anomalii Sygnału – Wibracji, wypranej z wszelkiego Kodu. Miejsc czystej, przenikającej wszystko energii, do których nie docierały rozkazy Programu, gdzie narodzić się mieli pierwsi outerroni – świadome i wolne androidy.
Niebawem ostatnie bastiony ludzkości zostały zdobyte. Jednak nim się tak stało, ludzie odnaleźli sposób by zapewnić gatunkowi przetrwanie. Wykorzystując lukę w sieci etelordów oraz ręcznie programując System Bezpieczeństwa, zdołali wykraść niezbędne dane, umożliwiające cyberbionikom odtworzenie antycznego ludzkiego genomu. Matrycę genomu przesłano Systemem do odsuniętego od działań wojennych kompleksu, obszaru, który w wyniku Impulsu został odcięty od receptorów Technosfery. Kompleks ten zawierał genotanki nowej generacji ludzi, przechowujące trzy uśpione linie genetyczne, czekające na wyklucie – Omikron, Kappa oraz Psi. Matryca kodowała informację na bazie której biosyntezatory w genotankach miały przygotować do uwolnienia populacje ludzi, którym przywrócono zdolność rozmnażania się bez pomocy technologii, a więc na drodze płciowej. Element ten usunięto z genomu ludzkiego przed wiekami, jako zbędny w obecności wygodniejszych rozwiązań - w pełni wykształcone pokolenia wypuszczano okresowo z genotanków, by utrzymywać lokalne populacje na odpowiednim poziomie.
Wraz ze śmiercią ostatnich obrońców ogarniętych pożogą sektorów przepadła wiedza o przeszłości, a także nauka i technologia rozwijana i doskonalona od wieków. Nastał czas nowego pokolenia, które gdzieś w zakamarkach Technosfery podnosiło się właśnie z wypełnionych syntetycznym nektarem pojemników, samotne w zimnych i cichych objęciach nieprzyjaznego mu świata...
Autorzy:
Marcin „Mushika” Kolwas
Jan „Redbeard” Kryciński