WYKŁAD III 17.10.2011r.

Podzielność medium technicznego

W mediach nie mamy stałości, form idealnej, idei, mamy jedynie powierzchowności rzeczy, przedmioty stanowe. Zmienność, którą posiadają media dotyczy powierzchowności doznawanych zmysłowo, ale jest nieskończenie podzielna, w tym sensie, że może nastąpić nieskończona ilość przerwań. Medium techniczne jest nieskończenie podzielne, ale istotne aby było podzielne poniżej progów naszej zauważalności np. zmiana klatek, tak żebyśmy mieli wrażenie ciągłości ruchu. Podzielność jest tak głęboka, że nie jesteśmy w stanie tego zauważyć, dlatego zmiana musi zachodzić w sposób powolny, dostosowany do naszego aparatu zmysłowego.
Poza tym istnieje druga realność , w której zachodzą rzeczywiste zmiany, które dotyczą rzeczywistości mediów, jednak nasz wzrok i słuch tego nie odbiera, jedynie w formie jakiś zakłóceń; świat który jest w nieskończonej prędkości zmian, świat który w pewien sposób jest nieludzki. W tym co my postrzegamy czas nie jest zależny od ruchu, momenty nie są sekwencjami momentów. Problematyka dwoistości - to co nam się uobecnia, jawi, musi się jawić jako właściwe do przestrzeni, w której działa nasz wzrok i słuch, jest to uobecniane na zasadzie takiej, że może się coś pojawić i zaraz zniknąć (czysta zmiana), skoro mamy do czynienia z czystą zmianą, nie możemy mówić o jakimś zapamiętaniu, stałości idei. Nie ma praw, są tylko przybliżenia, że coś może mieć miejsce. Obiekty te nie dają objąć się ludzkiemu poznaniu zmysłowemu, jedynie jakimiś modelami matematycznymi, na podstawie których można dojść tylko do pewnych ustaleń, które są tylko fikcją teoretyczną. Jest to robione po to aby nawiązać jakikolwiek kontakt pomiędzy człowiekiem, a rzeczywistością kwantową, która ma taką prędkość, że tylko przy przybliżeniach można się jakkolwiek zbliżyć. Wszystko to jest nieludzkie, w tym sensie, że przekracza ludzki wymiar panowania, nie możemy interweniować w języku tych mediów, nie możemy kontrolować za pomocą słowa i myśleć w tym słowie. Potrzebujemy interwał, przerwę dzięki której można się ustosunkować, wygenerować przerwę, reakcję zwrotną np. samochód - naszą decyzją jest czy jedzie czy nie, kiedy jest wiatr musimy wygenerować przerwę, schronienie - pamięć długotrwała, abstrakcyjna. Tylko człowiek jest w stanie zapamiętać stany rzeczy i utrwalić je w języku. Jednak istnieje pytanie czy to takie podjęcie decyzji jak pojmowano w kulturze, czy jest czas na przemyślenie, kiedy wszystko zmienia się tak szybko? Media wymagają od nas tylko włączenia lub szybkiego przełączania, a zwalnia nas to od myślenia słowem, bo reakcja techniczna musi być wykonana w innym tempie, to nie odbywa się w tej prędkości co w rzeczywistości. Tracimy możliwość rzeczywistej reakcji, tracimy możliwość dania odpowiedzi takiej, do jakiej byliśmy przyzwyczajeni w dyskursie słowa, w którym kontrolowaliśmy słowem, zmienialiśmy słowem. Możemy wyłączyć, przełączyć, ale nie możemy wpłynąć na to co jest w programie, bo programowanie odbywa się w innym języku niż nasz język symboliczny. Język buduje mosty, które tkają tradycję. W mediach możemy tylko operacyjnie interweniować, nie mamy żadnych możliwości językowych. Wyłączenie, przełączenie i tak jest przewidziane przez program, nie możemy pozbyć się manipulacji, której nie możemy pozbyć się za pomocą myślenia symbolicznego. W stechnicyzowanym świecie podlegamy manipulacjom, których nie pozbędziemy się za pomocą dyskursu słownego, żadna mowa nie jest w stanie ich zahamować, można tylko przełączać, zburzyć swoje połączenie, jednak jakościowo manipulacji nie można się pozbyć, została wprowadzona do kultury i nie da się symbolicznie opanować. Nikt nie zastopuje mikrokosmosu, który wniknął w nasz makrokosmos, można tylko zmieniać ukierunkowanie tak, aby być bezpieczniejszym, ale nie da pozbyć się zupełnie.

1