Robert Henry Goldsborough

ZASADY KREDYTU: WIĘZY NIEWOLI

HISTORIA FINANSISTÓW, ICH WSPOLNIKÓW

ORAZ SPISEK DLA ZNISZCZENIA

CHRZEŚCIJAŃSKIEJ, ZACHODNIEJ CYWILIZACJI

ŚWIATOWY KOMUNIZM I PIENIĄDZE

W1921 r. bankier Jacob H. Rubin, prezes firmy Rubin Brothers położonej na 34 ulicy Zachodniej w Nowym Jorku, przyznał ze szczególną szczerością przed komisją Izby Reprezentantów zajmującą się sprawami zagranicznymi: "Pojecha­łem do Odessy z Amerykańskim Czerwonym Krzyżem. Przebywałem tam, gdy Armia Czerwona zajęła Odessę. W tym czasie byłem nastawiony przychylnie wobec rządu sowieckiego, ponieważ byłem socjalistą i członkiem partii od 20 lat. Muszę przyznać, że do pewnego stopnia pomogłem w kształtowaniu rządu sowieckiego w Odessie..."

Rubin blisko współpracował z nowojorskim Towarzystwem Oszczędnościowo-Pożyczkowym. W pracy pt. Wall Street and the Bolshevik Revolution [Wall Street i rewolucja bolszewicka] Anthony C. Sutton wyjaśnia, że wśród członków zarzą­du Towarzystwa były osoby "mające powiązania z rewolucją bolszewicką: P. [Percy] A. Rockefeller, Mortimer L. Schiff oraz James Speyer".

Percy Rockefeller był jednym z dyrektorów American International Corpora­tion, podobnie jak Otto Kahn. Kahn i Mortimer Schiff, razem z Jacobem Schiffem i Felixem Warburgiem, wspólnie zarządzali Kuhn-Loeb & Co. Dokument Depar­tamentu Stanu (teczka 861.00/9339) z 13 listopada 1918 r. wymienia następujące osoby zaangażowane w popieranie rewolucji bolszewickiej: Jacob Schiff, Felix Warburg, Otto H. Kahn, Mortimer L. Schiff i Jerome J. Hanauer. Firma Kuhn-Loeb & Co. też była wymieniona. W latach 70-tych syn Jacoba Schiffa przyznał się Cholly Knickerboker, że jego ojciec wydał ogromne pieniądze aby pomóc w sfinansowaniu rewolucji bolszewickiej.

30 grudnia 1924 r. gigant finansowy i kapitalista Otto Kahn w przemówieniu do radykalnej i lewicowej Ligi dla Demokracji Przemysłowej zaoferował socjali­stycznym rewolucjonistom pomocną dłoń i wspólne cele. "Wy, radykałowie i my, którzy mamy przeciwne poglądy, różnimy się nie celem, ale środkami, nie w tym, co powinno być zrobione, ale jak powinno i może być zrobione..."

O. Denis Fahey w książce pt. The Rulers of Russia [Władcy Rosji - Wyd. WERS, Poznań 1996] pisał o trwałej politycznej miłości między kapitalistą Otto Kahnem i antykapitalistycznym rządem sowieckim. Ujawnił on, że w czasie rządów Stalina, długo po rewolucji 1917 roku, Otto Kahn był związany z imperium sowieckim, co mogłoby wywołać pytania o to, komu był on wierny. Figaro, szacowny magazyn paryski, pisał w kwietniu 1932, że w czerwcu poprzedniego roku pani Kahn odwiedziła Związek Sowiecki, "gdzie została oficjalnie powitana przez rząd sowiecki, który wydał na jej cześć wielką kolację i kilka wspaniałych przyjęć... Armia Czerwona ustawiona była wzdłuż ulic i prezentowała broń... Tyle tylko mógł zrobić przywódca dyktatury proletariatu aby uhonorować małżonkę jednego ze swych suwerenów".

Kahn, Schiff i Warburg nie tylko uważani byli za finansowych gigantów swoich czasów, ale też za trzech najbogatszych i najbardziej wpływowych ludzi w Ameryce. Na dodatek znani byli jako znajomi "Pułkownika" Edwarda M. House'a, zausznika i alter ego Woodrowa Wilsona.

House, który był obrońcą planów komunistycznych dla przyszłości Ameryki, wykorzystał prezydenturę Wilsona jako odskocznię do Ligi Narodów i socjalisty­cznego rządu światowego. W pracy pt. Woodrow Wilson: Disciple of Reuolution [Woodrow Wilson: uczeń rewolucji] Jennings C. Wise ujawnił, iż Wilson świado­mie odegrał swą rolę w tym spisku: "Historycy nie powinni zapominać, że Woodrow Wilson, mimo wysiłków brytyjskiej policji, umożliwił [rosyjskiemu rewolucjoniście] Leonowi Trockiemu wjazd do Rosji z paszportem amerykań­skim".

Oprócz Kahnów, Warburgów, Rockefellerów i Schiffów byli inni zamożni Amerykanie, którzy czynnie wspierali rewolucję bolszewicką. Jednym z najbar­dziej butnych zwolenników ateistycznego przewrotu w Rosji był William B. Thompson, członek zarządu potężnego Banku Rezerw Federalnych w Nowym Jorku (tak się składa, że Paul Warburg, brat Felixa, był pierwszym przewodniczą­cym Systemu Rezerw Federalnych). Gdy Thompson stał na czele misji Czerwo­nego Krzyża w Rosji, którą hojnie wspomagał, Washington Post 2 lutego 1918 r. wzmiankował, że "osobiście przekazał l.000.000 dolarów bolszewikom na cel rozprzestrzeniania ich doktryn w Niemczech i Austrii". Dalej gazeta pisała: "Wierzy on, że bolszewicy stanowią największą potęgę przeciwko proniemieckim nastrojom w Rosji, a ich [marksistowska] propaganda podważa militarne reżimy Generalnych Imperiów. Pan Thompson gani amerykański krytycyzm dotyczący bolszewików. Uważa, że zostali oni źle zrozumiani i przyczynił się finansowo do ich sprawy wierząc, że pieniądze te będą dobrze wykorzystane dla przyszłości Rosji, jak i dla sprawy sprzymierzeńców".

Postępowanie Thompsona podnosi ważną kwestię, mianowicie dlaczego oby­watel amerykański, wpływowy dyrektor potężnego Banku Rezerw Federalnych w Nowym Jorku, miałby przekazać milion dolarów (mniej więcej 20 min. dziś) komunistycznym rewolucjonistom w celu promowania ogólnoświatowego ruchu rewolucyjnego, którego celem jest zniszczenie chrześcijańskiej cywilizacji zachod­niej. Kwestia ta jest niezwykle poważna, o ile Anthony Sutton ma rację twierdząc, że "bez finansowej, i, co ważniejsze, dyplomatycznej pomocy propagandowej dla Trockiego i Lenina od Thompsona, Robinsa i ich nowojorskich wspólników, bolszewicy przepadliby, a Rosja stała się socjalistycznym, ale konstytucyjnym państwem".

Książka biograf a Hermana Hagedorna The Magnate, William Boyce Thompson and His Times [Magnat William Boyce Thompson i jego czasy] zawiera zdjęcie depeszy z 8 grudnia 1917 r. od J. P. Morgana z Nowego Jorku, zaadresowanej do W. B. Thompsona z Amerykańskiego Czerwonego Krzyża, w hotelu Europa w Piotrogrodzie. W depeszy znalazły się takie słowa: "Pański telefon otrzymałem. Wpłaciliśmy w National City Bank jeden milion dolarów wedle instrukcji. Morgan". Do tego czasu bolszewicy upaństwowili wszystkie banki rosyjskie, zagraniczne i krajowe, z jednym wyjątkiem - filii National City Bank w Piotrogrodzie.

W 1917 r. Percy i William Rockefeller byli członkami zarządu National City Bank - była to część rodzinnego imperium finansowego Rockefellerów, podobnie jak Chase Manhattan Bank, dawniej Chase National Bank. David Rockefeller był jego prezesem. W Red Carpet Joseph Finder pisał: "Chase National Bank był głównym pożyczkodawcą dla rządu sowieckiego niemal od czasu rewolucji. W latach 20-tych finansował on sowiecki import amerykańskiej bawełny. Gdy po­wstał w roku 1924 Amtorg [sowiecki front handlowy i szpiegowski USA], Chase zgodził się przekazać swe promesy i listy kredytowe aby pomóc importowi futer, drewna i szlachetnych metali z Rosji, a w roku 1926 Chase udzielił sowieckiemu rządowi kredytu na 30 min. dolarów".

Amtorg był do pewnego stopnia przodkiem sowieckiego USTECU (Amerykańsko-Sowieckiej Rady ds. Handlu i Gospodarki) powstałej w 1972 r. jako środek ściągnięcia zachodnich kapitalistów i bankierów aby podparli wciąż upadający system socjalistyczny w Związku Sowieckim.

29 lutego 1984 r. w przemówieniu do senatu sen. Jesse Helms wzbudził niepokój ostrzegając, że "przez te lata pożyczki i kredyty dla ZSSR od zachodnich bankie­rów i zachodnich rządów służyły budowaniu sowieckiej machiny wojennej i zniewoleniu ludów i narodów zamieszkujących tereny ZSSR i jego satelitów".

Postępujący spisek został dokładnie udokumentowany. Światowy ruch rewo­lucyjny był i jest wspierany finansowo przez pozbawionych moralności kapitali­stów i bankierów - ludzi z najwyższych szczebli finansowych i rządowych Stanów Zjednoczonych.

(Za: "Wolna Polska", Nr III/153, 1999, str. 59-61.)

PS

"Jest to wielka idea: Nowy Porządek Świata, gdzie poróżnione narody łączą się we wspólnym celu – dla osiągnięcia globalnych aspiracji ludzkości... Tylko Stany Zjednoczone posiadają zarówno moralną pozycję, jak i środki, aby poprzeć taką inicjatywę."

Los Angeles Times 18.02.1991,

George Bush

Członek organizacji:

Skull&Bones (Czaszka i Piszczele),

Council on Foreign Relations (CFR – Rara Spraw Zagranicznych),

Committe of 300 (Komitet 300-tu);

Prezydent USA w latach 1989-1993